Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ

Η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝΕΙ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ. 

 Σε παλαιότερες δημοσιεύσεις εδώ στον Αναποδάρη έχω παρουσιάσεις τις απόψεις των χριστιανών εκείνων οι οποίοι δεν θεωρούσαν τον θεό της παλαιάς διαθήκης ως πατέρα του Χριστού, εφόσον ο Πατέρας του Χριστού είναι ελεήμων και συγχωρεί ενώ ο θεός της παλαιάς διαθήκης επιβάλλει το νόμο της ανταπόδοσης, οφθαλμό αντί οφθαλμού, και θεωρείται  δίκαιος και όχι ελεήμων. Κάποιοι βέβαια γνωστικοί χριστιανοί θεωρούν τον θεό της παλαιάς διαθήκης τον καταραμένο θεό και όχι τον δίκαιο θεό και την δημιουργία του θεού καταραμένη.  Σε αυτή την δημοσίευση δεν θα παρουσιάσω αυτές τις απόψεις, για τις οποίες μπορεί κανείς να ενημερωθεί διαβάζοντας τις περασμένες δημοσιεύσεις. Θέλω να κλείσω το θέμα της κατάρας του θεού της παλαιάς διαθήκης και της σχέσης αυτής της κατάρας με τον χριστιανισμό, όπως τουλάχιστον φανερώνεται στην Καινή Διαθήκη και τις επιστολές του αποστόλου Παύλου.  Να δείξω δηλαδή ότι ο Χριστός καταργεί το νόμο του Μωυσή και ελευθερώνει τον άνθρωπο από την κατάρα του Θεού της παλιάς διαθήκης.

 Η πρώτη δημοσίευση για την κατάρα του θεού της παλαιάς διαθήκης αφορούσε αυτή ακριβώς την σχέση του Χριστού και της εκκλησίας με τον παλαιό νόμο, καθώς ο Χριστός χρησιμοποίησε την κατάρα μόνο μία φορά εναντίον μιας συκιάς. Ως συκιά συμβολίζεται η συναγωγή και η ανάμνηση αυτού του γεγονότος γίνεται στην εκκλησία την Μεγάλη Δευτέρα του Πάσχα. Το συγκεκριμένο θέμα μπορεί κανείς να το διαβάσει στην πρώτη δημοσίευση.

Η ΚΑΤΑΡΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ - Η ΞΗΡΑΝΘΕΙΣΑ ΣΥΚΗ

 Έχω υποδείξει και σε άλλες δημοσιεύσεις, ότι στην Καινή Διαθήκη, όπως και στον αρχικό χριστιανισμό, είχαμε μια διάσταση μεταξύ των χριστιανών εκείνων που παρέμειναν προσκολλημένοι στον νόμο του θεού της βίβλου και των χριστιανών εκείνων, των λεγόμενων ελληνιστών, οι οποίοι δεν ακολουθούσαν τα Ιουδαϊκά έθιμα. Ο Ιουδαϊκός νόμος είναι ακριβώς αυτά τα έθιμα, της περιτομής, της αποχής από το χοιρινό και άλλων τυπικών που οι Φαρισαίοι κυρίως ακολουθούσαν κατά γράμμα. Ο Χριστός κατηγορήθηκε πολλές πως καταπατούσε τον Ιουδαϊκό νόμο, της αποχής κάθε εργασίας το Σάββατο και του πλυσίματος των χεριών πριν από το φαγητό. Κάθε φορά όμως που προκλήθηκε απάντησε περιφρονώντας τον Ιουδαϊκό νόμο.

 Όταν οι Ιουδαίοι κατηγόρησαν τον Χριστό πως θεράπευε το Σάββατο, τους είπε ότι κι εσείς αν το πρόβατο σας πέσει μέσα σε λάκκο το Σάββατο δεν θα το αφήσετε να πεθάνει. (Κατά Ματθαίο 12.11) Γιατί το Σάββατο έγινε για τον άνθρωπο και όχι ο άνθρωπος για το Σάββατο, ώστε ο άνθρωπος είναι κύριος του Σαββάτου, δηλαδή ο άνθρωπος μπορεί να κάνει ότι θέλει το Σάββατο. (Κατά Μάρκον 2.27)

 Με την γνωστή του ειρωνεία ο Χριστός πριν από το μυστικό δείπνο πλύνει τα πόδια των μαθητών. Όταν ο Πέτρος αρνείται ο Χριστός του λέει, πως εκείνος που έχει λουσθεί δεν χρειάζεται τίποτα άλλο παρά να πλύνει τα πόδια του. (Κατά Ιωάννη 13.10) Ο λελουμένος ουκ έχει χρεία ει μη τους πόδας νίψασθε.

Στο Κατά Θωμά ευαγγέλιο, που βρέθηκε σε αρχαιολογική ανασκαφή στην Αίγυπτο, όταν ρώτησαν τον Χριστό αν έπρεπε να κάνουν περιτομή, απάντησε πως αν ήθελε ο Θεός να κάνουν περιτομή θα γεννιόταν τα παιδιά με περιτομή. (Κατά Θωμά 53)

Τελικά απαντάει συνολικά στους Φαρισαίους ότι καλά έκαναν και αφήσανε τις εντολές του Θεού για να κρατήσουν την παράδοση των πατέρων.

Μάρκος Ζ. 8 Καλά κάνατε και αφήσατε την εντολή του Θεού κρατώντας την παράδοση των ανθρώπων.

 Ο Χριστός ακυρώνει τον νόμο και ελευθερώνει τους Ιουδαίους και τους Έλληνες που ζούσαν στην Ιουδαία από τον νόμο του θεού της βίβλου. Με αυτό τον τρόπο ο Χριστός ελευθερώνει τον λαό από την κατάρα του θεού. Οι Φαρισαίοι όμως πιστεύουν ότι όποιος δεν γνωρίζει τον νόμο είναι καταραμένος.

Ιωάννης Ζ 49. Αλλά ο όχλος ο οποίος δεν γνωρίζει το νόμο, είναι καταραμένοι.

Ποιος είναι όμως ο νόμος τον οποίο γνωρίζουν οι ευλογημένοι Φαρισαίοι; Ο Χριστός είπε ότι μια εντολή είναι αρκετή, αγαπάτε αλλήλους. Αγάπα τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου.  Ο θεός της βίβλου όμως δεν σταματάει να καταριέται ότι δημιουργεί. Αρχικά καταράστηκε το φίδι για πλάνεψε την γυναίκα. Μετά καταράστηκε τον Αδάμ επειδή τον πλάνεψε η γυναίκα, και μάλιστα είπε ο θεός της βίβλου, καταραμένη να είναι η γη εξαιτίας σου. Έπειτα καταράστηκε την Εύα και μετά καταράστηκε τον Κάιν που δολοφόνησε τον Άβελ. Σύμφωνα με την βίβλο είμαστε όλοι απόγονοι της κατάρας του θεού. Αυτή η τρομερή Ιουδαϊκή παράδοση δεν έχει σχολιασθεί, ούτε εκτιμηθεί σωστά σήμερα παρόλο που ο Χριστός εργάστηκε θυσιάζοντας την ζωή του για να ελευθερώσει τον άνθρωπο από αυτήν την κατάρα. Ο Θεός της βίβλου είπε, βάζω μπροστά σας αυτή την διαθήκη, ευλογία και κατάρα, ευλογία αν τηρείται το λόγο της βίβλου και κατάρα αν δεν τηρείται. Ο Χριστός όμως είπε ότι ο Λόγος του Θεού είναι αγαπάτε αλλήλους και τον εχθρό σας ακόμα και συγχωρείτε. 

 Σήμερα, η εργασία αυτή του Χριστού δεν είναι καθόλου γνωστή. Οι χριστιανοί θεωρούν μάλιστα ότι ο Χριστός επιβεβαιώνει τις προφητείες, δικαιώνει την παλαιά διαθήκη και με λίγα λόγια στηρίζει την κατάρα. Όταν μια νέα διαθήκη εμφανισθεί η παλαιά, μπορεί να διαβαστεί, αλλά δεν ισχύει πια.

 Ο Μωυσής μιλούσε στους Ιουδαίους με καλυμμένο το πρόσωπο πράγμα που συμβόλιζε όπως λέει ο Παύλος ότι οι Ιουδαίοι δεν μπορούσαν να κατανοήσουν την αλήθεια, γι αυτό έλαβαν ένα νόμο που δεν ήταν τέλειος, γιατί μέχρι σήμερα όταν διαβάζουν την παλιά διαθήκη το κάλυμμα μένει αλλά με τον Χριστό το κάλυμμα καταργείται. 

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β’ 3.12 «αχρι γαρ της σήμερον ημέρας το αυτό κάλυμμα επί τη αναγνώσει της παλαιάς διαθήκης μένει μη ανακαλυπτόμενον, οτι εν Χριστω καταργείται.»

τη ελευθερία ημας Χριστος ηλευθέρωσεν. στήκετε ουν και μη πάλιν ζυγω δουλείας ενέχεσθε.

 Ο Απόστολος Παύλος το λέει λοιπόν ξεκάθαρα ότι ο Χριστός φέρνει μια νέα κατανόηση της παλιάς διαθήκη κι ελευθερώνει τους πάντες από το νόμο του Μωυσή. Στην επιστολή προς τους Γαλάτες τους λέει να παραμείνουν στην ελευθερία του Χριστού και να μην υποδουλωθούν ξανά στον Εβραϊκό νόμο, γιατί η περιτομή δεν θα τους ωφελήσει σε τίποτα. Και το είπε αυτό γιατί κάποιοι παρείσακτοι ψευδαδέλφοι έλεγαν ότι έπρεπε να περιτμηθούν. (ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ 2:1  )

 Στο ίδιο όμως το ευαγγέλιο του Ιωάννη, ο Χριστός λέει στους Ιουδαίους που τον πίστεψαν, ότι αν έμεναν στον δικό του λόγο θα ήταν όντως μαθητές του και θα γνωρίσουν την αλήθεια και η αλήθεια θα τους ελευθερώσει. Του απάντησαν οι Ιουδαίοι ότι είναι σπέρμα Αβραάμ και δεν ήταν ποτέ δούλοι σε κανένα, πως λέγεις εσύ ότι θα γίνουμε ελεύθεροι; Όποιος κάνει αμαρτία είναι δούλος της αμαρτίας, και ο δούλος δεν μένει για πάντα μέσα στον οίκο του Θεού, ενώ ο Υιός μένει για πάντα, εάν σας ελευθερώσει ο Υιός θα είστε για πάντα ελεύθεροι.  (Κατά Ιωάννη 8.31) Ο δούλος του Θεού είναι ο Μωυσής. Ο λόγος του Μωυσή είναι μια καλυμμένη αλήθεια και όχι η τέλεια αλήθεια. Ο Χριστός είναι ο Υιός του Θεού. Η αλήθεια του Υιού είναι τέλεια και η γνώση αυτή που δίνει ο Υιός ελευθερώνει. Κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να πράττει όσα λέει ο νόμος του Μωυσή, να θυσιαζει αρνιά και μοσχάρια στον θεό, να καταστρέφει τους ναούς των άλλων λαών, να ανταποδίδει οφθαλμό αντί οφθαλμού και οδόντα αντί οδόντος. Κανείς δεν είναι καταραμένος αν εργαστεί το Σάββατο, αν δεν κάνει περιτομή ή αν δεν τηρεί τους νόμου της βίβλου του Μωυσή. Ο Χριστός διδάσκει τον θεό της καρδιάς όπου το πνεύμα είναι ο νόμος ο αληθινός και ο ζωντανός. 

Κατάρα τέλος.

 Ο λόγος του λεγόμενου Χριστού ήταν γέννημα του ελληνιστικού κόσμου, της ελληνικής φιλοσοφίας και του ελληνικού πολιτισμού. Η θρησκευτική μεταρρύθμιση που έγινε λόγω της ελληνικής φιλοσοφίας στον ελληνορωμαϊκό κόσμο καταργούσε την μαγική μορφή της θρησκείας, της μαγικής πρακτικής των αιματηρών θυσιών και της μαύρης μαγείας με κατάρες και επίκληση κακών δαιμόνων. Δυστυχώς όμως δεν εξαφανίσθηκε από την ιστορία μονάχα ο ιστορικός Χριστός αλλά και οι αληθινές βιογραφίες των φιλοσόφων εκείνων που εργάστηκαν και που έδωσαν το αίμα τους για να αλλάξει ο κόσμος.  

ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗ 8.31  Ελεγεν ουν ο  Ιησους προς τους πεπιστευκότας αυτω  Ιουδαίους,  Εαν υμεις μείνητε εν τω λόγω τω εμω, αληθως μαθηταί μού εστε, 32 και γνώσεσθε την αλήθειαν, και η αλήθεια ελευθερώσει υμας. 33 απεκρίθησαν προς αυτόν, Σπέρμα  Αβραάμ εσμεν και ουδενι δεδουλεύκαμεν πώποτε. πως συ λέγεις οτι  Ελεύθεροι γενήσεσθε; 34 απεκρίθη αυτοις ο  Ιησους,  Αμην αμην λέγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτίαν δουλός εστιν της αμαρτίας. 35 ο δε δουλος ου μένει εν τη οικία εις τον αιωνα. ο υιος μένει εις τον αιωνα. 36 εαν ουν ο υιος υμας ελευθερώση, οντως ελεύθεροι εσεσθε.

ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ

2:1  Επειτα δια δεκατεσσάρων ετων πάλιν ανέβην εις  Ιεροσόλυμα μετα Βαρναβα, συμπαραλαβων και Τίτον. 2 ανέβην δε κατα αποκάλυψιν. και ανεθέμην αυτοις το ευαγγέλιον ο κηρύσσω εν τοις εθνεσιν, κατ' ιδίαν δε τοις δοκουσιν, μή πως εις κενον τρέχω η εδραμον. 3 αλλ ουδε Τίτος ο συν εμοί,  Ελλην ων, ηναγκάσθη περιτμηθηναι. 4 δια δε τους παρεισάκτους ψευδαδέλφους, οιτινες παρεισηλθον κατασκοπησαι την ελευθερίαν ημων ην εχομεν εν Χριστω  Ιησου, ινα ημας καταδουλώσουσιν.

5:1 τη ελευθερία ημας Χριστος ηλευθέρωσεν. στήκετε ουν και μη πάλιν ζυγω δουλείας ενέχεσθε. 2  Ιδε εγω Παυλος λέγω υμιν οτι εαν περιτέμνησθε Χριστος υμας ουδεν ωφελήσει.

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β’

3.12  Εχοντες ουν τοιαύτην ελπίδα πολλη παρρησία χρώμεθα, 13 και ου καθάπερ Μωϋσης ετίθει κάλυμμα επι το πρόσωπον αυτου, προς το μη ατενίσαι τους υιους  Ισραηλ εις το τέλος του καταργουμένου. 14 αλλα επωρώθη τα νοήματα αυτων. αχρι γαρ της σήμερον ημέρας το αυτο κάλυμμα επι τη αναγνώσει της παλαιας διαθήκης μένει μη ανακαλυπτόμενον, οτι εν Χριστω καταργειται. 15 αλλ εως σήμερον ηνίκα αν αναγινώσκηται Μωϋσης κάλυμμα επι την καρδίαν αυτων κειται. 16 ηνίκα δε εαν επιστρέψη προς κύριον, περιαιρειται το κάλυμμα. 17 ο δε κύριος το πνευμά εστιν. ου δε το πνευμα κυρίου, ελευθερία. 18 ημεις δε πάντες ανακεκαλυμμένω προσώπω την δόξαν κυρίου κατοπτριζόμενοι την αυτην εικόνα μεταμορφούμεθα απο δόξης εις δόξαν, καθάπερ απο κυρίου πνεύματος.

 ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ

8.20 τη γαρ ματαιότητι η κτίσις υπετάγη, ουχ εκουσα αλλα δια τον υποτάξαντα, εφ' ελπίδι 21 οτι και αυτη η κτίσις ελευθερωθήσεται απο της δουλείας της φθορας εις την ελευθερίαν της δόξης των τέκνων του θεου. 22 οιδαμεν γαρ οτι πασα η κτίσις συστενάζει και συνωδίνει αχρι του νυν.

Ματθ. 12:1  Εν εκείνω τω καιρω επορεύθη ο  Ιησους τοις σάββασιν δια των σπορίμων. οι δε μαθηται αυτου επείνασαν, και ηρξαντο τίλλειν στάχυας και εσθίειν. 2 οι δε Φαρισαιοι ιδόντες ειπαν αυτω,  Ιδου οι μαθηταί σου ποιουσιν ο ουκ εξεστιν ποιειν εν σαββάτω. 3 ο δε ειπεν αυτοις, Ουκ ανέγνωτε τί εποίησεν Δαυιδ οτε επείνασεν και οι μετ' αυτου; 4 πως εισηλθεν εις τον οικον του θεου και τους αρτους της προθέσεως εφαγον, ο ουκ εξον ην αυτω φαγειν ουδε τοις μετ' αυτου, ει μη τοις ιερευσιν μόνοις; 5 η ουκ ανέγνωτε εν τω νόμω οτι τοις σάββασιν οι ιερεις εν τω ιερω το σάββατον βεβηλουσιν και αναίτιοί εισιν;

. 9 Και μεταβας εκειθεν ηλθεν εις την συναγωγην αυτων. 10 και ιδου ανθρωπος χειρα εχων ξηράν. και επηρώτησαν αυτον λέγοντες, Ει εξεστιν τοις σάββασιν θεραπευσαι; ινα κατηγορήσωσιν αυτου. 11 ο δε ειπεν αυτοις, Τίς εσται εξ υμων ανθρωπος ος εξει πρόβατον εν, και εαν εμπέση τουτο τοις σάββασιν εις βόθυνον, ουχι κρατήσει αυτο και εγερει; 12 πόσω ουν διαφέρει ανθρωπος προβάτου. ωστε εξεστιν τοις σάββασιν καλως ποιειν.

Κατά Μαρκον 2. 27 και ελεγεν αυτοις, Το σάββατον δια τον ανθρωπον εγένετο και ουχ ο ανθρωπος δια το σάββατον. 28 ωστε κύριός εστιν ο υιος του ανθρώπου και του σαββάτου.

ΙΩΑΝ. 13. Εαν μη νίψω σε, ουκ εχεις μέρος μετ' εμου. 9 λέγει αυτω Σίμων Πέτρος, Κύριε, μη τους πόδας μου μόνον αλλα και τας χειρας και την κεφαλήν. 10 λέγει αυτω ο  Ιησους,  Ο λελουμένος ουκ εχει χρείαν ει μη τους πόδας νίψασθαι, αλλ εστιν καθαρος ολος. και υμεις καθαροί εστε, αλλ ουχι πάντες. 11 ηδει γαρ τον παραδιδόντα αυτόν. δια τουτο ειπεν οτι Ουχι πάντες καθαροί εστε.

ΚΑΤΑ ΘΩΜΑ

53. His Disciples say to him: Is circumcision beneficial to us or not? || He says to them: If it were beneficial, their father would have begotten them circumcised from their mother. But the true spiritual circumcision has become entirely beneficial.

Ο ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΣΤΗΝ ΑΠΟΘΗΚΗ ΤΩΝ ΡΩΜΙΩΝ

 Ο Μέγας Αλέξανδρος στα 33 του χρόνια εξουσίαζε σχεδόν όλο τον τότε γνωστό κόσμο. Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε αν εξουσίαζε απόλυτα τον εαυτό του αλλά δεν μπορούμε όμως εύκολα να τον κατηγορήσουμε ως σφαγέα. Ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν πολεμιστής και αυτό είναι αρκετό για να τον κρίνει. Τα αποτελέσματα των πολέμων του τα έχει φανερώσει η ιστορία και οι μύθοι των λαών της ανατολής για το πρόσωπο του.  Δεν κρύβω τον θαυμασμό μου για τον άνθρωπο Αλέξανδρο που η μοίρα του έδωσε αυτό το καθήκον να πάρει τους Έλληνες μέχρι την Ινδία. Μήπως οι Έλληνες πολεμώντας μεταξύ τους στην Ελλάδα έκαναν κάτι καλύτερο; Τι κέρδισαν οι Σπαρτιάτες που δεν τον ακολούθησαν; Αντίθετα η δημιουργία του ελληνιστικού κόσμου ήταν ένα αξεπέραστο πολιτισμικό θαύμα στην ιστορία της ανθρωπότητας.

 Δημοσιεύω αυτό το κείμενο για τον Μέγα Αλέξανδρο μονάχα για να δηλώσω ότι οι σημερινοί Έλληνες, εξιουδαϊσμένοι καθώς είναι, υπό τον ζυγό μιας χριστιανίζουσας θρησκείας, γιατι και χριστιανική δεν μπορείς να την πεις, όχι μονάχα δεν σέβονται τον Μακεδόνα βασιλιά αλλά συμμερίζονται το μίσος εκείνων που φθονούσαν και συνεχίζουν να φθονούν τον ελληνισμό. Αυτοί λοιπόν οι γνωστοί άγνωστοι ανθέλληνες, αναφέρονται στον Μέγα Αλέξανδρο ως ένα σφαγέα και τον συγκρίνουν με τον Χίτλερ. Από την αρχαία εποχή κάποιοι μιλούσαν για ένα μεθύστακα  Έλληνα που έφτασε μέχρι τις Ινδίες. Ωστόσο ο Αρριανός, ο Πλούταρχος και ο Καλισθένης δεν αναφέρουν τέτοιες πληροφορίες. Αυτοί που συκοφάντησαν τον Μέγα Αλέξανδρο ήταν οι ανθέλληνες χριστιανοί. Οι ίδιοι δεν λένε τίποτα για τον Ιούλιο Καίσαρα, ο οποίος έπνιξε στο αίμα τους Γαλάτες και τους Γερμανούς της Ευρώπης. Κανένας πόλεμος στην ανθρώπινη ιστορία δεν είχε περισσότερα θύματα από τους Γαλατικούς πολέμους του Ιουλίου Καίσαρα. Όμως ο Ρωμαίος αυτός που έγινε η αιτία να καταλυθεί η Ρωμαϊκή δημοκρατία και να μετατραπεί σε αυτοκρατορία, δεν ήταν Χίτλερ. 

 

Ωστόσο η ιουδαιοχριστιανική προπαγάνδα δεν παραλείπει να εξιουδαϊσει τον Μέγα Αλέξανδρο. Αν κανείς πιστέψει όσα τα νεότερα βιβλία λένε για τον Μέγα Αλέξανδρο, εκτός δηλαδή τον Πλούταρχο και τον Αρριανό, τότε πρέπει να πιστέψουμε ότι ο Μακεδόνας που κατάκτησε τον κόσμο, ασπάστηκε τον Ιουδαϊσμό. Κάτι τέτοιο βέβαια δεν το ομολογούν ούτε οι ίδιοι οι Ιουδαίοι, οι οποίοι ισχυρίζονται πως βοήθησαν απλώς τον Αλέξανδρο κι εκείνος τους αντάμοιψε δίνοντας τους κάποια προνόμια.

 Την βιογραφία του Αλεξάνδρου πρώτος συνέγραψε ο Καλισθένης, ο ανηψιός του Αριστοτέλη, τριακόσια χρόνια πριν την γέννηση του Χριστού. Το κείμενο που έφθασε μέχρι εμάς προέρχεται από τον τρίτο αιώνα μετά Χριστόν και παρουσιάζει τον Αλέξανδρο ως προφήτη του θεού της παλαιάς διαθήκης και αρνητή των ελληνικών θεών. Ο Αλέξανδρος “πάντας εξουθένησε τους θεούς της γης και μόνο ένα θεόν αληθινό ανεκήρυξεν αθεώρητον, ανενιχνίαστον, τον επί των Σεραφίμ εποχούμενον και τρισαγίω φωνή δοξαζόμενον”.  Ο Αλέξανδρος γράφει ο ψευδοΚαλισθένης αδιαφόρησε για όλους τους θεούς της γης και φανέρωσε μόνο τον ένα θεό, τον αόρατο, εκείνο που κάθεται πανω στα Σεραφείμ και τον δοξάζουν με τρισάγιο. Το τρισάγιο είναι βέβαια ολοφάνερα χριστιανικό.

Φωτογραφία από βιβλίο θρησκευτικών. Ο Μέγας Αλέξανδρος προσκυνάει τον Εβραίο ιερέα της Ιερουσαλήμ. Την επίσκεψη στην Όαση του Σιβα δεν την λαμβάνουν υπόψιν τους, ούτε πως ήταν γνωστός ως γιος του Δία. Κόλλημα με την μπάλα; Κινείτε; 

Οι εξιουδαϊσμένοι Ορθόδοξοι χριστιανοί της Αλεξάνδρειας αντιπαθούν τον Μέγα Αλέξανδρο. Ψάλλοντας για τον επίσκοπο Αλεξανδρείας Αλέξανδρο, λένε: Αλέξανδρο τιμώ όντως τον μέγα, εκείνο που δεν είναι στους πολέμους αλλά στο πνεύμα μεγάλος.

 “Αλέξανδρον τιμώ τον τω όντι μέγαν, τον ουκ εν πολέμοις, αλλ΄εν πνεύματι μέγαν”.

 Είναι βεβαίως φανερή και η άρνηση των οπαδών του πατριάρχη να τιμήσουν τον Μέγα Αλέξανδρο, ως ένα άνθρωπο που εκτός από τις μεγάλες πολεμικές του πράξεις, πρόσφερε στον κόσμο μια ξεχωριστή σοφία. Πως όμως μέσα σε κείμενα που θεωρούνται χριστιανικά βρίσκονται πληροφορίες οι οποίες παρουσιάζουν τον Μέγα Αλέξανδρο να προσκυνάει τον Θεό των Χριστιανών;

Ο γαμος της Ρωξάνης, απο Περσικο χειρόγραφο. Ο Μέγας Αλέξανδρος παντρεύτηκε την Περσίδα Ρωξάνη και πάντρεψε  στρατηγους του με Περσίδες. Φορούσε και μια στολή με Πέρσικα στοιχεία θέλοντας να είναι βασιλιάς και των Περσών. 

Ενώ λοιπόν οι εξιουδαϊσμένοι Έλληνες χριστιανοί περιφρονούν τον Μέγα Αλέξανδρο, δεν συμβαίνει το ίδιο με τους λαούς της ανατολής. Σε ένα αρχαίο χρονικό των Ιβήρων, της σύγχρονης Γεωργίας, ο Μέγας Αλέξανδρος αναφέρεται ως ο Ελληνας βασιλιάς που πρώτος δίδαξε την αλήθεια στον κόσμο, γιατί μέχρι τότε κανένας δεν είχε διδάξει την αλήθεια.

Ο Αλέξανδρος διέταξε τον Αζων να λατρεύει τον ήλιο, την σελήνη και τα πέντε άστρα, και να υπηρετεί τον αόρατο θεό, τον δημιουργό του ουρανού και της γης και νομοθέτησε το ίδιο για όλο το κράτος μια και εκείνη την εποχή δεν είχε ακόμα διδαχθεί η αλήθεια.

 Ο προφήτης Δανιήλ, προφητεύει την κυριαρχία του Αλεξάνδρου.

 Οι Μωαμεθανοί πιστεύουν, όπως γράφει το κοράνι, ότι ο Μέγας Αλέξανδρος είναι ένας μεγάλος προφήτης του Αλλάχ. 

"Στο όνομα του Αλλάχ, του Σπλαχνικού, του Ελεήμονα.

Θα σε ρωτήσουν για τον Νταλ-Κερνέιν (Δικέρατος). Να πεις: Θα σας διηγηθώ γι αυτόν.

«Τον κάναμε εμείς ισχυρό στην γη και του δώσαμε τα μέσα να πραγματοποιήσει όλα τα κατορθώματα."

 Οι Αραβες έχουν σε μεγαλύτερη υπόληψη τον Μακεδόνα βασιλιά από τους ίδιους τους Ελληνες.

 Οι Ελληνες διδάσκονται πως ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν ένας μεγάλος στρατηλάτης αλλά δεν του αποδίδουν καμία σοφία, ούτε καμία αγιότητα. Αντίθετα μάλιστα ακούγονται περισσότερο οι φήμες για τα μεθύσια του και τις νεανικές του τρέλες.

 Για τους Έλληνες όμως ο Αλέξανδρος ήταν φανερωμένος θεός τους και φιλόσοφος.  Ο Πλούταρχος εκτός από την βιογραφία του Αλεξάνδρου, έγραψε και ένα βιβλίο “Περί του Αλεξάνδρου τύχης ή αρετής”, όπου υποστηρίζει ότι τα έργα του Μακεδόνα βασιλιά δεν οφειλόταν στην τύχη αλλά στον φιλοσοφικό τρόπο ζωής του.

“Εάν προσέξεις την διδασκαλία του Αλεξάνδρου θα δεις ότι εδίδαξε τους Υρκανούς να συνάπτουν νομίμους γάμους, τους Αραχωσίους να καλλιεργούν την γη τους, τους Σογδιανούς να τρέφουν και όχι να σκοτώνουν τους γέροντες τους και τους Σκύθας να θάβουν τους νεκρούς τους και να μην τους τρώγουν. Αλλ΄ η Ασία όλη εξημερωθήσα από του Αλεξάνδρου ανεγίγνωσκε τον Ομηρο, και οι Πέρσες και οι Σογδιανοί και οι Γεδρώσιοι έψαλλαν τις τραγωδίες του Ευρυπίδη και του Σοφοκλέους. Και τους νόμους μεν του Πλάτωνος ολίγον αναγιγνώσκομεν, τους δε νόμους του Αλεξάνδρου μυριάδες ανθρώπων  εφάρμοσαν και ακόμη τους εφαρμόζουν, ευτυχέστεροι διότι κατακτήθηκαν από τον Αλέξανδρο. Εάν δε μέγιστος έπαινος της φιλοσοφίας είναι ότι τα σκληρά και τα αμόρφωτα ήθη εξημερώνει και εξευγενίζει, ο δε Αλέξανδρος φαίνεται ότι εξεπολίτησε τόσους λαούς αγρίους και ατίθασους, ώστε δικαίως μπορεί να θεωρηθεί ως φιλοσοφώτατος ”.

 Ο Αλέξανδρος σύμφωνα με το λεξικό του Σούδα είναι “το σώμα κάλλιστος και φιλοπονώτατος και οξύτατος στην γνώμη, ανδρειότατος και φιλοτιμότατος και φιλοκινδυνότατος και του θείου επιμελέστατος, ηδονών τε των μεν του σώματος εγκρατέστατος, ...και προς το παν καλόν επιτηδειότατος”. 

Ο όρκος του Μεγάλου Αλεξάνδρου που αναφέρει ο Αρριανός είναι ενδεικτικός για την φιλοσοφία του Μακεδόνα βασιλιά.

 “Σας εύχομαι τώρα που τελειώνουν οι πολέμοι να ζήσετε με ειρήνη. Ολοι οι θνητοί να ζήσετε μονιασμένοι σαν ένας λαός. Θεωρήστε την οικουμένη πατρίδα σας, με κοινούς νόμους, όπου θα κυβρνούν οι άριστοι ανεξαρτήτως φυλής. Δεν ξεχωρίζω τους ανθρώπους όπως κάνουν οι στενοκέφαλοι σε Ελληνες και βάρβαρους. Δεν με ενδιαφέρει η καταγωγή των πολιτών ούτε η ράτσα που γεννήθηκαν. Τους καταμερίζω με ένα μόνο κριτήριο, την αρετή. Για μένα κάθε καλός ξένος είναι Ελληνας και κάθε κακός Ελληνας είναι χειρότερος από βάρβαρο.

..Τον θεό δεν πρέπει να τον βλέπετε σαν αυταρχικό κυβερνήτη αλλά σαν κοινό πατέρα όλων, ώστε η διαγωγή σας να μοιάζει με την ζωή που κάνουν τα αδέρφια στην οικογένεια. Από μέρους μου θα θεωρώ όλους ίσους, λευκούς ή μελαμψούς, και θα ήθελα να μην είστε μόνο υπήκοοι αλλά μέτοχοι και συνέταιροι. Οσο περνάει από το χέρι θα προσπαθήσω να συντελεστούν όσα υπόσχομαι. Τον όρκο που με σπονδή δώσαμε απόψε, κρατήστε τον σαν συμβόλαιο αγάπης”.

 Οι σημερινοί Έλληνες φωνασκούν για τους Σκοπιανούς και λιβανίζουν τον Σαββαώθ αλλά φυσικά δεν τιμούν τους προγόνους τους. Οι πρόγονοι των Ελλήνων δεν ήταν Ρωμιοί … κάποιοι Φλάβιοι και Ιούλιοι και Λούκιοι … αλλά ο Αλέξανδρος και  ο Αχιλλέας, των οποίων τα αγάλματα δεν θα τα δεις στην πλατεία του αγνώστου μετανάστη. Στην Αθήνα τώρα περιμένουν τον Καμίνη να τοποθετήσει το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Γαρίπα στην αποθήκη της κοινότητας. Κανείς δεν ενδιαφερετε να το τοπιθετησει στο γραφειο του ή στον χώρο υποδοχής του ιατρείου όπου βρίσκεται ή σε κάποιο άλλο κοινοτικό κτήριο. Κάποτε βρισκοταν στο δημοτικό σχολείο. Φασίστες θα ήταν αυτοί μάλλον.... 

  Αλλά ακόμα και στο χωριό μου, είχαμε κάποτε ένα άγαλμα στον προθάλαμο του δημοτικού σχολείου, τώρα βρισκεται στην αποθήκη μεταξύ αραχνων και σκόνης. Κάποιοι βλέπετε δεν αντέχουν να βλέπουν τους αρχαίους Έλληνες.

 Η αλήθεια όμως είναι ότι ο Αλέξανδρος λατρεύτηκε από τους αρχαίους Ελληνες σαν θεός και ο θρύλος του δημιούργησε μια καινούρια θρησκεία, την θρησκεία εκείνη που έπρεπε να εξαφανισθεί για να επικρατήσουν σε όλο τον κόσμο οι Ρωμαίοι.

Οι σημερινοί νεοέλληνες διαφωνούν με τους σλαβομακεδόνες και θεωρούν τον Αλέξανδρο δικό τους. Πόσο όμως σέβονται τον Μακεδόνα βασιλιά; Ενώ οι Σκοπιανοί στήνουν αγάλματα του Αλεξάνδρου στην πόλη τους οι Αθηναίοι τα κρατάνε στις αποθήκες.

Εγω είπα, είστε θεοί, γράφουν οι Ψαλμοί του Δαυίδ. Ο άνθρωπος έχει μέσα του το θεϊκό πνεύμα και αυτό αποκαλύπτει η ζωή του.  Γι΄αυτό και ο Διόνυσος, ο Ηρακλής και ο Ιησούς Χριστός λατρεύτηκαν ως θεοί ενώ ήταν ανθρώποι. Με όσα έκαναν στην ζωή τους απέδειξαν όμως περίτρανα ότι ήταν θεοί.

 Οι Ιουδαίοι είπαν στον Ιησού ότι θα τον λιθοβολούσαν “περι βλασφημίας, γιατί ενώ είσαι άνθρωπος κάνει ςτον εαυτό σου θεό. Απεκρίθη σε αυτούς ο Ιησούς, μα δεν είναι γραμμένο στο νόμο σας, ότι Εγώ είπα Θεοί είστε, και αν εκείνους είπε θεούς δεν γίνεται τώρα να λυθεί η γραφή.

«και οτι συ ανθρωπος ων ποιεις σεαυτον θεόν. Απεκρίθη αυτοις ο  Ιησους, Ουκ εστιν γεγραμμένον στο νόμο σας οτι  Εγω ειπα, Θεοί εστε; 35 ει εκείνους ειπεν θεους προς ους ο λόγος του θεου εγένετο, και ου δύναται λυθηναι η γραφή». (Κατά Ιωάννη,10,33-35)

ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ Φ. ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ

ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ

ΓΙΑ ΤΟ ΑΓΑΛΜΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΣΤΗΝ ΑΠΟΘΗΚΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΑΘΗΝΩΝ

Πέρασαν σχεδόν 20 χρόνια όταν, ο τότε δήμαρχος των Αθηναίων, κ. Αβραμόπουλος, έλαβε απόφαση να τοποθετηθεί στην πλατεία Κοτζιά το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, μιάς και η πρωτεύουσα των Ελλήνων δεν έχει απαραδέκτως σε θέση περίοπτο το άγαλμα του μεγάλου Στρατηλάτη.

Παραγγέλθηκε το έργο, ετοιμάστηκε από τον περίφημο γλύπτη Γιάννη Παππά, παραδόθηκε στον δήμο, όταν δήμαρχος Αθηναίων ήταν η κ. Μπακογιάννη, και έκτοτε γεμίζει αράχνες και λήθη σε κάποια αποθήκη του Δήμου, θλιβερό ...κατάλοιπο της Ελληνικής θολοκουλτούρας, αναποφασιστικότητας, αδιαφορίας, γραφειοκρατίας, αναισθησίας και περίεργης ενδοτικής αδράνειας.

Ο κ. Αβραμόπουλος και η κ. Μπακογιάννη έφυγαν από τον δήμο αλλά και ούτε από τις άλλες τους θέσεις επανήλθαν βοηθητικώς επί του θέματος. Ούτε βεβαίως και οι άλλοι δήμαρχοι και υπουργοί πολιτισμού.

Το θέμα παραμένει έτσι ως αποκαρδιωτική αίσθηση ιστορικής αντιλήψεως, αγραμματοσύνης και αποκοπής από το ιστορικό παρελθόν.

Ελπίζουμε ότι ο νέος δήμαρχος Αθηναίων κ. Καμίνης θα ενδιαφερθεί για το θέμα και θα δώσει την πρέπουσα λύση λίαν συντόμως….. 

Πηγή: http://thiva-nikolas.blogspot.gr/2011/03/20.html

Ακόμα ένα άγαλμα ξεχασμένο στην αποθηκη των Ρωμιών

https://www.iefimerida.gr/politismos/stin-epidayro-i-brabeymeni-kathryn-hanter

Η αναπάντεχη ανακάλυψη γλυπτού του Μεγάλου Αλεξάνδρου -Ηταν παραπεταμένο στην αποθήκη του μουσείου Βέροιας, κανείς δεν είχε καταλάβει τι είναι [εικόνα]
Πηγή: iefimerida.gr - https://www.iefimerida.gr/politismos/stin-epidayro-i-brabeymeni-kathryn-hanter

ΤΙ ΓΡΑΦΕΙ ΤΟ ΚΟΡΑΝΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ

Το Κοράνι

Λένα Μιλίλη

Εκδόσεις Κάκτος

Το σπήλαιο

Στο όνομα του Αλλάχ, του Σπλαχνικού, του Ελεήμονα.

Θα σε ρωτήσουν για τον Νταλ-Κερνέιν (Δικέρατος). Να πεις: Θα σας διηγηθώ γι αυτόν.

«Τον κάναμε εμείς ισχυρό στην γη και του δώσαμε τα μέσα να πραγματοποιήσει όλα τα κατορθώματα. Ταξίδευσε με μια ορισμένη πορεία μέχρι που έφθασε στην Δύση και είδε τον ήλιο να δύει μέσα σε μια δεξαμενή με μαύρη λάσπη. Ανακάλυψε ένα λαό.

Νταλ-Κερνέιν, είπαμε Εμείς πρέπει ή να τους τιμωρήσεις ή να τους δείξεις καλοσύνη.

Αυτός απάντησε: Θα τους τιμωρήσουμε Εμείς σίγουρα τους πρόστυχους. Μετά θα επιστρέψουν στον Κύριο τους και θα τιμωρηθούν αυστηρά από Αυτόν. Σε αυτούς που έχουν πίστη και κάνουν καλές πράξεις, θα δώσουμε πλούσια ανταμοιβή και θα είμαστε επιεικείς μαζί τους.

Μετά ταξίδευσε ακολουθώντας μια διαφορετική πορεία μέχρι που έφτασε στην Ανατολή και είδε τον ήλιο που ανέτειλε πάνω από ένα λαό που είχαμε Εμείς εκθέσει ολοκληρωτικά στις φλογερές ακτίνες του. Έκανε εκεί το ίδιο, και Εμείς είχαμε πλήρη γνώση όλων των δυνάμεων που είχε στις διαταγές του.

Έπειτα ακολούθησε μια άλλη πορεία μέχρι που έφθασε ανάμεσα σε δυο βουνά και βρήκε ένα λαό που μόλις μπορούσε να καταλάβει λέξη. Νταλ-Κερνέιν, είπαν οι Γκόγκ και οι Μαγκόγκ λεηλατούν αυτήν την χώρα. Χτίσε μας ένα φρούριο για να τους αντιμετωπίσουμε και θα σου πληρώσουμε φόρο.

Αυτός απάντησε: Η δύναμη που ο Κύριος μου, μου έχει δώσει  είναι καλύτερη από κάθε φόρο. Δώστε μου εργάτες, και θα σηκώσω ένα φρούριο ανάμεσα σε σας και αυτούς. Ελάτε φέρτε μου σιδερένια τούβλα. Έφτιαξε φραγμα  στην κοιλάδα ανάμεσα στα Δύο Βουνά, και είπε: φυσήξτε τους φυσητήρες σας. Και όταν τα σιδερένια τούβλα είχαν κοκκινίσει από την θερμότητα, είπε: Φέρτε μου λιωμένο μπρούντζο να χύσω πάνω τους.

Οι Γκογκ και οι Μαγκόγκ δεν μπορούσαν να σπάσουν τα τούβλα ούτε να σκάψουν για να περάσουν μέσα από το φράγμα. Είπε τότε αυτός: Αυτό είναι ευλογία από τον Κύριο μου. Αλλά όταν η υπόσχεση του Κυρίου μου εκπληρωθεί, θα το ισοπεδώσει και θα το κάνει σκόνη. Η υπόσχεση του Κυρίου μου είναι αληθινή.

Αυτήν την μέρα θα τους αφήσουμε Εμείς να έλθουν κατά πλήθη που θα συνωστίζονται. Η σάλπιγγα θα ηχήσει και θα τους συγκεντρώσουμε Εμείς όλους μαζί.

Αυτήν την μέρα η Κόλαση θα απλωθεί ανοιχτή στους άπιστους, που στράφηκαν τυφλοί στην παραίνεση Μου και κουφοί στην προειδοποίηση Μου.

Μήπως πιστεύουν οι άπιστοι πως μπορούν να κάνουν τους υπηρέτες Μου αφεντικά μαζί με Μένα; Ετοιμάσαμε Εμείς την Κόλαση για κατοικία τους.

Ο Μεγας Αλέξανδρος σύμφωνα με τις παραδόσεις των λαων της ανατολής,  το χρονικο των Ιβηρων και το Κοράνι, νίκησε τους δαίμονες Γωγ και Μαγωγ. Εδω σε ενα μεσαιωνικο χειρόγραφο να νικά κάποιον δαίμονα !!! 

ΤΙ ΓΡΑΦΕΙ ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΩΝ ΙΒΗΡΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΕΓΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ

The Georgian Chronicle - The original manuscript lacks this title or attribution to Juansher)

Chapter 3

Alexander commanded Azon to honor the sun, moon and five stars, and to serve one unseen God, creator of heaven and earth, and he legislated the same for the whole country. For at that time there was no preaching of truth.

Ο Αλέξανδρος διέταξε τον Αζων να λατρεύει τον ήλιο, την σελήνη και τα πέντε άστρα, και να υπηρετεί τον αόρατο θεό, τον δημιουργό του ουρανού και της γης και νομοθέτησε το ίδιο για όλο το κράτος μια και εκείνη την εποχή δεν είχε ακόμα διδαχθεί η αλήθεια.

ΓΕΝΙΚΑ ΠΕΡΙ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ

Ο Αλέξανδρος του Φιλίππου

 Ο Πλούταρχος γράφει, και συμφωνούν οι περισσότεροι ιστορικοί μαζί του, ότι κανένας άνθρωπος δεν κατάφερε τόσα όσα ο Μέγας Αλέξανδρος. Ο ίδιος μας πληροφορεί πως ο Ιούλιος Καίσαρας, ο δημιουργός της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, όταν βρισκόταν στην Ισπανία στάθηκε κάτω από το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, όπου έκαμε την φιλόδοξη σκέψη να κατακτήσει την Ευρώπη.

 Και οι δύο αυτοί άντρες, που τις ζωές τους συγκρίνει ο Πλούταρχος, λατρεύθηκαν σαν θεοί από τον λαό. Η αλήθεια όμως είναι πως η λατρεία του Καίσαρα ήταν πολύ μικρότερης διάρκειας και έντασης συγκρινόμενη με την λατρεία του Αλεξάνδρου.

 Ομως και οι διαφορές τους είναι μεγαλύτερες από τις ομοιότητες. Το σώμα του Αλεξάνδρου βρισκόταν στην Αλεξάνδρεια όπου και το προσκυνούσαν πιστοί μέχρι και τον δεύτερο αιώνα μετά Χριστόν. Το σώμα του Ιουλίου Καίσαρα κάηκε και διέρευσαν φήμες ότι αναλήφθηκε στον ουρανό. Οι Ρωμαίοι δεν σταμάτησαν να λένε ότι τον είδαν να υψώνεται πάνω από τις φλόγες.

 Ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν ο τρίτος βασιλιάς των Μακεδόνων με αυτό το όνομα. Η γενεαλογία του Μεγάλου Αλεξάνδρου, αν θεωρήσουμε ότι ο Φίλιππος ήταν ο πραγματικός του πατέρας, φθάνει φυσικά μέχρι τον Ηρακλή και τον Δία, όπως και του Αλεξάνδρου Α΄, του γιού του Αμύντα. Ομως μεταξύ των δύο Αλεξάνδρων υπήρχε μιά σημαντική διαφορά. Ο Μέγας Αλέξανδρος, ο νομιζόμενος γιός του Φιλίππου, ήταν γιός του ίδιου του Δία, αφού η μητέρα του συνέλαβε μέσω του Δία. Η σειρά των πατεράδων, παππούδων και προπαππούδων δεν είχε καμία αξία για τον γνήσιο γιό του Δία, τον Αλέξανδρο της Ολυμπιάδας.

Αρχικά ο Αλέξανδρος του Φιλίππου αναφερόταν ως γιος του θεού Αμμωνα Δία, την εποχή του Χριστού κυκλοφορούσε ευρύτατα η φήμη, ότι ο Αλέξανδρος ήταν γιος του Φαραώ Νεκτανεβώ.

 Η  βιογραφία του Αλεξάνδρου που είναι γνωστή ως Ψευδοκαλισθένης, αναφέρει πως απατώνται οι άνθρωποι που νομίζουν ότι ο Αλέξανδρος είναι γιος του  Φιλίππου, γιατί όπως υποστηρίζουν οι σοφότεροι των Αιγυπτίων, πραγματικός του πατέρας είναι ο Φαραώ Νεκτανεβώ. Ο Φαραώ αυτός ήταν ο τελευταίος των Αιγυπτίων αφού το κράτος του καταλύθηκε από τους Πέρσες. Φεύγοντας από την Αίγυπτο ο Νεκτανεβώ επισκέφθηκε το παλάτι του Φιλίππου. Επειδή ο Φαραώ ήταν μάγος μεταμορφώθηκε σε δράκο και συνεβρέθηκε με την Ολυμπιάδα την γυναίκα του Φιλίππου. Οι Αιγύπτιοι λέγοντας αυτά υποστήριζαν έτσι πως οι Πτολεμαίοι καταγόταν από αιγυπτιακή γεννιά. Μια τέτοια φήμη βέβαια βόλευε τους Πτολεμαίους.

 Την παράδοση για τον δράκο την αναφέρει βέβαια και ο Πλούταρχος, γράφοντας ότι είδαν ένα δράκο να κοιμάται στο κρεβάτι με την Ολυμπιάδα, χωρίς όμως να αναφέρει κανένα Νεκτανεβώ. Αναφέρει αντίθετα την σχέση της Ολυμπιάδας με τα μυστήρια της Σαμοθράκης και τα όσα παράξενα συνέβησαν πριν από την γέννηση του Αλεξάνδρου, για βροντές και κεραυνούς. Ολα αυτά τα αποδίδει ο Πλούταρχος στις Ορφικές τελετές και στα Διονυσιακά μυστήρια στα οποία είχαν εθιστεί οι γυναίκες, που μιμούνταν μάλιστα τα έθιμα των Σιδωνίων γυναικών από την Θράκη.

 Διαδόθηκαν βέβαια αρκετές φήμες για την γέννηση του Αλεξάνδρου κι ακόμη ότι την ημέρα που γεννήθηκε κάηκε ο ναός της Εφεσίας Αρτεμης από τον Ηρόστρατο που ήθελε με αυτόν τον τρόπο να μείνει το όνομα του στην αιωνιότητα. Οι Ιωνες καταδίκασαν τον Ηρόστρατο σε θάνατο και ψήφισαν να μην αναφέρουν ποτέ το όνομα του. Ωστόσο μέχρι σήμερα όλοι γνωρίζουν ποιός έκαψε τον ναό της Αρτεμης.

 Οταν ο Αλέξανδρος εκστράτευσε στην Ασία, το άγαλμα του Ορφέα στα Λείβηθρα που ήταν από ξύλο κυπαρισσιού ίδρωσε. Ο Αριστόβουλος έγραψε πως ο Αλέξανδρος ξεκινώντας για την Ασία δεν είχε πάνω του, ούτε πενήντα τάλαντα, ο Δούρις πως είχε τρεις μέρες τροφή και ο Ονησίκριτος ότι χρωστούσε μάλιστα διακόσια τάλαντα. Οταν έφτασε στην Τροία, άλειψε με λάδι την στήλη του Αχιλλέα και έτρεξε γύρω από αυτή γυμνός όπως απαιτούσε το έθιμο, την στεφάνωσε και μακάρισε τον Αχιλέα γιατί όταν ζούσε είχε πιστό φίλο τον Πάτροκλο και όταν πέθανε έτυχε μεγάλου κήρυκα, όπως ήταν ο Ομηρος.

 Οταν έφθασε στο βάθος της Μικράς Ασίας πέρασε την Παμφυλία τόσο γρήγορα που πολλοί ιστορικοί έγραψαν πως η θάλασσα υποχώρησε στον Αλέξανδρο, όπως υποχώρησε κάποτε και στον Μωυσή. Τούτο δηλώνει και Μένανδρος σε κάποια κωμωδία αναφερόμενος σε αυτό το παράξενο γεγονός. Στην επιστροφή από την Ινδία, ο Αλέξανδρος διέσχισε με τον στρατό του μια έρημο που κανένας ως τότε δεν είχε διασχίσει, προσπαθώντας ίσως να ξεπεράσει τον Μωυσή. Ανέβηκε μάλιστα στην Αορνο κορυφή στην οποία ούτε ο Ηρακλής δεν είχε ανεβεί και έφτασε στα πέρατα του κόσμου, όπου ο θεός Διόνυσος δεν είχε φτάσει.

 Σύμφωνα με όσα αναφέρονται στον Καλισθένη ο Αλέξανδρος έφθασε στο τέλος της γης κι εκεί ο μάγειρας του, που τον έλεγαν Ανδρέα, βρήκε μία πηγή που έτρεχε αθάνατο νερό. Το κατάλαβε αυτό καθώς έπλυνε τα παστά ψάρια για να μαγειρέψει κι εκείνα ζωντάνεψαν. Επειδή ήταν όμως ερωτευμένος με την κόρη του Αλεξάνδρου, έκρυψε το γεγονός από τον Αλέξανδρο. Ο Αλέξανδρος βέβαια ως θεός που ήταν τιμώρησε τον Ανδρέα και την αδερφή του. Η αδερφή του, που ονομαζόταν Καλή, δεν είναι άλλη από την αθάνατη γοργόνα που ψάχνει πάντα τον αδερφό της.

 Οι Αθηναίοι όμως ποτέ δεν δέχθηκαν να προσκυνήσουν ως θεό τον Αλέξανδρο, γιατί ποτέ δεν προσκύνησαν κανένα άνθρωπο ως θεό. Η διαμάχη μεταξύ των Ελλήνων και των Περσών συνεχίστηκε μέσα στο στρατόπεδο του Αλεξάνδρου, καθώς οι Πέρσες και μάλιστα εκείνοι που προερχόταν από τους μικτούς γάμους ή από τους τριάντα χιλιάδες νεαρούς που σπούδασε ο Αλέξανδρος, τον προσκυνούσαν με μεγάλη ευχαρίστηση σαν θεό, αφού έτσι έκαναν και πρωτύτερα με τον βασιλιά Κύρο.

 Οι δύο παραδόσεις παραμένουν μέχρι σήμερα. Ο Διογένης δεν σέβεται τον Αλέξανδρο, όπως κάνουν οι υπόλοιποι φιλόσοφοι που τον αποκαλούν φως της γης αλλά του ζητάει μόνο να μην στέκεται μπροστά του, κρύβοντας τον ήλιο. Οταν δηλαδή ο Αλέξανδρος τον ρώτησε αν θέλει κάποιο δώρο, εκείνος είπε:  “Μικρόν του ήλιου μετάστηθι”.

 Ο Πλούταρχος δίνει την απάντηση γράφοντας στο “Περί Αλεξάνδρου τύχης”:

“και τώρα συγχώρεσε με Διογένη γιατί μιμούμαι τον Ηρακλή και ζηλεύω τον Περσέα και ακολουθώ τα ίχνη του Διονύσου, ο οποίος είναι θεός αρχηγός του γένους μου και προπάτωρ μου, και θέλω πάλιν στην Ινδία να στήσω χορούς των Ελλήνων νικητών προς τιμήν του Διονύσου και να ενθυμίσω τα βακχικά όργια στους πέρα από του Καυκάσου κατοικούντας ορεινούς και άγριους λαούς”.

 Ο Αλέξανδρος όμως επέβαλε την προσκύνηση μόνο για πολιτικούς λόγους. Αυτό πιστεύει ο Πλούταρχος που αναφέρει ότι ο Αλέξανδρος δεν θεώρησε ποτέ τον εαυτό του θεό, και δεν λατρεύτηκε ως θεός όσο ζούσε, ενώ οι διάδοχοι του πήραν αμέσως θεϊκά ονόματα και θεωρήθηκαν θεοί.

 Ο Δημήτριος, στον οποίο η τύχη έδωσε μικρό μέρος της δυνάμεως του Αλεξάνδρου, εδέχετο να ονομάζεται Καταιβάτης, αφού φημιζόταν ότι ήταν γιός του Απόλλωνα. Ο Λυσίμαχος που κατέλαβε την Θράκη μετά τον θάνατο του Αλεξάνδρου, ήταν τόσο υπερόπτης, ώστε όταν έφταναν οι Βυζάντιοι αγγελιοφόροι,  είπε ότι ερχόταν την στιγμή που η λόγχη του άγγιζε τον ουρανό. Ο Βυζάντιος Βασιάδης που τον άκουσε, είπε: “ας απομακρυνθούμε μήπως δια της αιχμής του δόρατος τρυπήσει τον ουρανό.”                                                                                                                                             

 Ο Αλέξανδρος όμως “έλεγε ότι καταλαβαίνει ότι είναι θνητός μόνο από τον ύπνο και τον έρωτα γιατί και ο πόνος και η ηδονή προέρχονται από μια και μόνη κοινή αδυναμία της φύσης”. Οταν πληγώθηκε από βέλος, ενώ πονούσε απήγγειλε Ομηρο λέγοντας τους στοίχους: “Φίλοι μου ετούτο που τρέχει είναι αίμα και όχι ιχώρ που  ρέει στις φλέβες των μακάριων θεών”. 

 Ο Πλούταρχος αναφέρει πως όταν έχτισε την Αλεξάνδρεια, ο προφήτης, σύμφωνα με τους χρησμούς του οποίου θα έχτιζε αυτή την πόλη, τον αποκάλεσε “παιδίον” αλλά καθώς ήταν ξένος του είπε “παιδίος”, το οποίο ακούστηκε ως “παις Διός”, πράγμα που διαδόθηκε στην Αίγυπτο, χαροποιώντας τον Αλέξανδρο.

ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ Φ. ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ

Η ΚΑΤΑΡΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ

Η ΚΑΤΑΡΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ

 Όταν ο Τίτος πολιορκούσε την Ιερουσαλήμ, έγινε μεγάλος λιμός ώστε οι αποκλεισμένοι Ιουδαίοι αναγκαζόταν να φάνε οτιδήποτε έβρισκαν. Ο ιστορικός του Ιουδαϊκού πολέμου Ιώσηπος αναφέρει ένα απίστευτο γεγονός. «Εδώ πρόκειται να περιγράψω μια πράξη που δεν έχει επαναληφθεί στην ιστορία όχι των Ελλήνων αλλά ούτε και των βαρβάρων, μια πράξη τόσο φρικτή στην εξιστόρηση και απίστευτη στο άκουσμα. Από την πλευρά μου, από φόβο μήπως οι απόγονοι μου με υποπτευτούν για τρομερό ψεύτη, με χαρά θα παρέλειπα τούτη την τραγωδία, αλλά είχα απειράριθμους μάρτυρες μεταξύ των συγχρόνων μου.

 Μια γυναίκα που ονομαζόταν Μαρία, κόρη του Ελεαζάρου, είχε καταφύγει στα Ιεροσόλυμα, όπου βρέθηκε στην πολιορκία. Το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας της, το άρπαξαν οι τύραννοι. Βαθιά αγανάκτηση φούντωσε στην καρδιά της κι η φτωχή γυναίκα έβριζε και καταριόταν τούτους τους εκβιαστές εξαγριώνοντας τους εναντίον της. Καθώς η πείνα και ο θυμός της έκαιγαν τα σπλάχνα με σύμβουλο την οργή και την ανάγκη τα έβαλε με την φύση. Αρπάζοντας το παιδί της, νήπιο στο στήθος της, είπε, «Άθλιο βρέφος, μέσα στον πόλεμο, τον λιμό και την επανάσταση με τι να σε θρέψω; Από τους Ρωμαίους μας περιμένει δουλεία, αλλα προφταίνει την δουλεία η πείνα και χειρότερο από τα δύο είναι οι στασιαστές. Έλα γίνε τροφή για μένα, ερινύα για τους στασιαστές, μύθος για τον κόσμο, ο μόνος που λείπει από τις συμφορές των Ιουδαίων.

 Με τούτα τα λόγια σκότωσε τον γιο της, και κατόπιν, αφού έψησε το σώμα του και καταβρόχθισε το μισό, έκρυψε και φύλαξε το υπόλοιπο. Αμέσως έφτασαν οι επαναστάτες που άκουσαν την ανίερη κνίσα και την απείλησαν με θάνατο αν δεν τους αποκάλυπτε αυτό που είχε παρασκευάσει. Απαντώντας ότι είχε φυλάξει γι αυτούς την καλή μερίδα τους έδειξε τα απομεινάρια του παιδιού της. Εκείνοι κυριεύτηκαν από φρίκη κατάπληκτοι από το θέαμα.

Ο Ιουδαίος ιστορικός Φλάβιος Ιώσηπος

Αυτό το γεγονός έγινε γνωστό εκείνη την εποχή σε όλους και στους Ρωμαίους σύμφωνα με τον ιστορικό Ιώσηπο. Η αναφορά όμως αυτού του συμβάντος γίνεται για ένα πολύ συγκεκριμένο λόγο. Ο Ιουδαίος ιστορικός περιγράφει δραματικά την κατάρα του Θεού της βίβλου. Στο κεφάλαιο 28 του Δευτερονομίου στον στίχο 57 γράφει: «και εις το βρέφος αυτής το εξελθέν εκ μέσου των ποδών αυτής και εις τα τέκνα, τα οποία εγέννησε, διότι θέλει φάγη αυτά κρυφίως, δια την έλλειψη πάντων, εν τη πολιορκία και εν τη καταθλίψει, με την οποία ο εχθρός θέλει σε καταθλίψει εις τα πόλεις σου, εάν δεν προσέχεις να κάμεις πάντας τους λόγους του νόμου τούτου, τους γεγραμμένους εν τω βιβλίω τούτω, ώστε να φοβήσαι το ένδοξον και φοβερόν τούτο όνομα, ΚΥΡΙΟΝ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΣΟΥ» 

Τα τεκνα τα οποία γέννησε θα φάει κρυφά, απο την πείνα κατα την πολιορκία, λέει η Καταρα του Θεου της Βίβλου

Με αυτόν τον τρόπο ο φόβος της κατάρας του Θεού κυβερνά τον θρησκόληπτο λαό των Ιουδαίων. Γι αυτό στην χριστιανική θρησκεία ακούγεται ο λόγος της αγάπης, και προβάλλεται μια σχέση αγάπη με τον θεό και όχι μια σχέση φόβου. Εγω δεν φοβάμαι τον Θεό αλλά αγαπώ αυτόν λέει ο Μέγας Αντώνιος, συμφωνώντας με το λόγο του Ιωάννη, που λέει «φόβος δεν υπάρχει μέσα στην αγάπη, γιατί η αγάπη έξω βγάζει τον φόβο». Η διδασκαλία του Χριστού προσπάθησε να θεραπεύσει την Ιουδαία από τον φόβο της θρησκείας της Βίβλου. Όμως βλέπουμε εδώ τον ιστορικό Ιώσηπο, ο οποίος ήταν Φαρισαίος να προσπαθεί με κάθε τρόπο να επιβεβαιώσει τα λόγια του Θεού της βίβλου, περιγράφοντας την φρικιαστική σκηνή μιας πεινασμένης μητέρας που τρώει το παιδί της.  

 Ο Ιώσηπος θέλει με κάθε τρόπο να φανερώσει ότι ο θεός των Ιουδαίων  δεν προστατεύει πλέον την Ιερουσαλήμ, δεν προστατεύει πλέον τον ναό, η κατάρα του Θεού έχει πέσει πανω στους Ιουδαίους και ο Θεός θεωρεί φίλο του τον Ρωμαίο αυτοκράτορα Βεσπασιανό.

Ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Φλάβιος Βεσπασιανός

 Γνωρίζουμε ότι ο Ιουδαίος ιστορικός Ιώσηπος πρόδωσε τους συμπατριώτες του και έγινε δούλος του Φλάβιου Βεσπασιανού, καθώς παραδόθηκε σε αυτόν και του είπε μάλιστα ότι παραδόθηκε ως προφήτης του Θεού, εχοντας ειδική αποστολή να του φανερώσει πως θα γίνει ο αρχηγός του κόσμου όλου. Για τον Ιώσηπο λοιπόν ο Καίσαρας  Βεσπασιανός θα ήταν ο αγαπημένος του Ιεχωβά, όπως ακριβώς ο Ναβουδογονόσωρ ως αγαπημένος του Ιεχωβά κατέλαβε την Ιερουσαλήμ όπως είχε προφητέψει ο Ιερεμίας. 

Αυτά είπε στον Βεσπασιανό ο Ιώσηπος όταν εκείνος ήθελε να τον στείλει στον Νέρωνα.

 «Το να με κρατήσεις δέσμιο τώρα, είναι ασφαλέστερο, και να με κρατήσεις για τον εαυτό σου, γιατί θα γίνεις αφεντικό όχι μονάχα δικό μου, αλλά και της γης και της θάλασσας κάθε ανθρώπινου γένους, και θα τιμωρηθώ από σένα αν εγώ απλά αυτοσχεδιάζω με τα λόγια του θεού.»

 Ιουδαικού πολέμου Βιβλίο γ’ 402-403«Δεσμει δε με νυν ασφαλέστερον, και τήρει σε αυτώ, δεσπότης μεν γαρ ου μονον εμού συ Καίσαρ, αλλά και γης και θαλάττης και παντός ανθρώπων γένους, εγώ δε επί τιμωρίαν δέομαι φρουράς μείζονος, ει κατασχεδιάζω και θεού.»

 Ο Βεσπασιανός αποκαλεί  τον Ιώσηπο «διάκονο της φωνής του θεού» που με τις προφητείες του κέρδισε την ελευθερία του. Βιβλιο Δ 10.7 - 626

Ο διάκονος της φωνής του Θεού λοιπόν βγάζει ένα λόγο στους Ιουδαίους και τους παρακινεί να σταματήσουν τον πόλεμο εναντίον των Ρωμαίων λέγοντας τους:

«εγω πεφευγέναι μεν εκ των αγίων οίμαι το θείον, εστάναι δε παρ’ οις πολεμείται νυν»

Εγω νομίζω ότι ο θεός έφυγε από τον ναό και είναι μαζί με αυτους που εσεις τώρα πολεμάτε. Βιβλίο ε’ 412

 Ο γιος του Βεσπασιανού Τίτος, λέει στους επαναστάτες ότι είναι μιάσματα και τους κατηγορεί ότι μολύνουν το ναό. Ο Ρωμαίος Βεσπασιανός δεν είναι όπως ο αλητήριος Έλληνας Αντίοχος ο Επιφανής, τον οποίο ακόμα και σήμερα μισούν οι Ιουδαίοι επειδή κατέλαβε την Ιερουσαλήμ.  Ο Βεσπασιανός δεν μόλυνε τον ναό. Οι επαναστάτες, οι εχθροί των Ρωμαίων, είναι εκείνοι που μόλυναν τον ναό. Δεν πιστεύω τώρα να νοιάζεται κανείς θεός γι αυτό τον ναό λέει ο Τίτος σύμφωνα με τον Ιώσηπο. (Πολέμοι Βιβλίο 5. ΣΤ.4) 

Η άλωση της Ιερουσαλήμ από τον Τίτο τον γιό του Βεσπασιανού. 

Ο Ιώσηπος, ο μόνος σωζόμενος Ιουδαίος ιστορικός περιγράφει πως ήταν θέλημα θεού να καταστραφεί η Ιερουσαλήμ και να αποδοθεί η εξουσία στους Ρωμαίους. Οι ελληνιστές βασιλιάδες της Ιερουσαλήμ που είχαν Μακεδονική καταγωγή, δεν ήταν ποτέ συμπαθής στους Φαρισαίους. Τελευταίος βασιλιάς της Ιερουσαλήμ ήταν ο Αγρίππας, ο εγγονός της Ασαμωναίας βασίλισσας Μαρίας. Κάποιοι Φαρισαίοι προτιμούσαν να καταστραφεί όλο το Ιουδαϊκό γένος παρά να μείνει υπό την εξουσία των ελληνιστών Ασαμωναίων. Αυτό βέβαια δεν συνέβη επειδή οι Φαρισαίοι μισούσαν τους ελληνιστές Ιουδαίους, αλλά επειδή εκείνοι δεν ακολουθούσαν πιστά τα λόγια του θεού όπως ήταν γραμμένα στην βίβλο.

«Γιατί από παλιά όπως φαίνεται ο Θεός είχε αποφασίσει για όλο το Ιουδαϊκό γένος να πεθάνει αν δεν μπορεί να ζει σωστά.»

  Βιβλιον Ζ .359 «πάλαι γαρ, ως έοικε, κατά του κοινού παντος Ιουδαίων γένους ταύτην έθετο ψήφον ο Θεός, ώσθ ημάς του ζην απηλλάχθαι μη μέλλοντας αυτώ χρήσθαι κατά τρόπον.»

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

 Όταν έγραφε ο απόστολος Παύλος ότι ο Χριστός ελευθέρωσε τους Ιουδαίους από την κατάρα του νόμου, η Ιερουσαλήμ δεν είχε ακόμα καταστραφεί από τους Ρωμαίους.

Γαλάτας 3/γ: 13: «Χριστός ημάς εξηγόρασεν εκ της κατάρας του νόμου γενόμενος υπέρ ημών κατάρα· γέγραπται γαρ· επικατάρατος πας ο κρεμάμενος επί ξύλου».

 Αυτά ειπώθηκαν τον καιρό που ήταν Καίσαρας ο Νέρων. Σύμφωνα με την ιουδαίζουσα χριστιανική θεολογία του Παύλου ο Χριστός θυσιάστηκε για να σώσει τους Ιουδαίους από την κατάρα του νόμου. Οι εθνικοί που δεν είχαν πιστέψει ποτέ στην βίβλο και δεν είχαν ποτέ παραλάβει κάποια διαθήκη, δεν είχαν κανένα πρόβλημα με την κατάρα. Ωστόσο όταν ειπώθηκαν αυτά, η κατάρα του Θεού δεν είχε ακόμα ερημώσει την Ιουδαία. Οι Ιουδαίοι την εποχή εκείνη καταδιώχθηκαν σε όλες τις πόλεις της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Στην Αντιόχεια, την Σκυθόπολη, την Καισάρεια, την Αλεξάνδρεια και φυσικά στην Ρώμη, παντού καταδιώχθηκαν οι Ιουδαίοι σε ένα ολοκαύτωμα που δεν είναι γνωστό σήμερα και ούτε διαφημίζεται από τους ιστορικούς Ιουδαίους ή εθνικούς. Οι Ιουδαίοι απωθούν κάθε ανάμνηση από την ιστορία της εποχής του Χριστού, αρνούνται να αποδεχθούν τα εκατόν και πενήντα χρόνια της Ασαμωναϊκής βασιλικής δυναστείας, τους πολέμους με τους Ρωμαίους και τα θύματα της αντισημιτικής υστερίας εκείνης της εποχής που εγκαινίασε μια εποχή αιώνων καταδίωξης  του Ιουδαϊκού έθνους.

 Η εξορία στην Βαβυλώνα κράτησε εβδομήντα μόλις χρόνια κι έχει μείνει στην παράδοση του Εβραϊκού λαού ως μια οδυνηρή εμπειρία. Τι συμβαίνει άραγε με την διασπορά των Εβραίων ανάμεσα στα έθνη επί δύο χιλιάδες έτη, την περιθωριοποίηση του λαού του θεού και την καταδίωξη του από τις βασιλείες και τις αυτοκρατορίες των εθνών; 

 Οι χριστιανοί σήμερα είναι περήφανοι που κληρονόμησαν την Εβραϊκή διαθήκη, βάζοντας μπροστά τους, την ευλογία και την κατάρα  του Θεού των Εβραίων. Τι νόημα έχει άραγε μια τέτοια κληρονομιά; Οι χριστιανοί των εθνών τι σχέση μπορούν να έχουν με αυτή την κληρονομιά; Για την κατάρα του Θεού της βίβλου στην χριστιανική εποχή θα αναφερθώ στην επόμενη δημοσίευση… εφόσον το σύμπαν  το επιτρέψει.

Να είστε ευλογημένοι.

ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ Φ. ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ

 ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ

ΤΟ ΜΥΘΟΛΟΓΙΚΟ ΥΠΟΒΑΘΡΟ ΤΗΣ ΚΑΤΑΡΑΣ

Η ΚΑΤΑΡΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ

ΔΕΥΤΕΡΟΝΟΜΙΟ - 28o Κεφάλαιο

1  ΚΑΙ ΕΑΝ ΥΠΑΚΟΥΗΣ ΕΠΙΜΕΛΩΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΦΩΝΗΝ ΚΥΡΙΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΟΥ ΔΙΑ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΗΣ ΝΑ ΚΑΜΝΗΣ ΠΑΣΑΣ ΤΑΣ ΕΝΤΟΛΑΣ ΑΥΤΟΥ ΤΑΣ ΟΠΟΙΑΣ ΕΓΩ ΠΡΟΣΤΑΖΩ ΕΙΣ ΣΕ ΣΗΜΕΡΟΝ ΘΕΛΕΙ ΣΕ ΥΨΩΣΕΙ ΚΥΡΙΟΣ Ο ΘΕΟΣ ΣΟΥ ΥΠΕΡΑΝΩ ΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ ΤΗΣ ΓΗΣ

2  ΚΑΙ ΘΕΛΟΥΣΙΝ ΕΛΘΕΙ ΕΠΙ ΣΕ ΠΑΣΑΙ ΑΙ ΕΥΛΟΓΙΑΙ ΑΥΤΑΙ ΚΑΙ ΘΕΛΟΥΣΙ ΣΕ ΕΥΡΕΙ ΕΑΝ ΥΠΑΚΟΥΣΗΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΦΩΝΗΝ ΚΥΡΙΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΟΥ

3  ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΣ ΘΕΛΕΙΣ ΕΙΣΘΑΙ ΕΝ ΤΗ ΠΟΛΕΙ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΣ ΘΕΛΕΙΣ ΕΙΣΘΑΙ ΕΝ ΤΩ ΑΓΡΩ

4  ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΣ Ο ΚΑΡΠΟΣ ΤΗΣ ΚΟΙΛΙΑΣ ΣΟΥ ΚΑΙ Ο ΚΑΡΠΟΣ ΤΗΣ ΓΗΣ ΣΟΥ ΚΑΙ Ο ΚΑΡΠΟΣ ΤΩΝ ΚΤΗΝΩΝ ΣΟΥ ΑΙ ΑΓΕΛΑΙ ΤΩΝ ΒΟΩΝ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΠΟΙΜΝΙΑ ΤΩΝ ΠΡΟΒΑΤΩΝ ΣΟΥ

5  ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΝ ΤΟ ΚΑΛΑΘΙΟΝ ΣΟΥ ΚΑΙ Η ΣΚΑΦΗ ΣΟΥ

6  ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΣ ΘΕΛΕΙΣ ΕΙΣΘΑΙ ΟΤΑΝ ΕΙΣΕΡΧΗΣΑΙ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΣ ΘΕΛΕΙΣ ΕΙΣΘΑΙ ΟΤΑΝ ΕΞΕΡΧΗΣΑΙ

7  ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΣΟΥ ΤΟΥΣ ΕΠΑΝΙΣΤΑΜΕΝΟΥΣ ΕΠΙ ΣΕ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΚΑΜΕΙ ΑΥΤΟΥΣ ΝΑ ΣΥΝΤΡΙΦΘΩΣΙΝ ΕΜΠΡΟΣΘΕΝ ΣΟΥ ΑΠΟ ΜΙΑΣ ΟΔΟΥ ΘΕΛΟΥΣΙΝ ΕΞΕΛΘΕΙ ΕΠΙ ΣΕ ΚΑΙ ΑΠΟ ΕΠΤΑ ΟΔΩΝ ΘΕΛΟΥΣΙ ΦΥΓΕΙ ΑΠΟ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΣΟΥ

8  Ο ΚΥΡΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΕΞΑΠΟΣΤΕΛΛΕΙ ΕΠΙ ΣΕ ΤΗΝ ΕΥΛΟΓΙΑΝ ΕΙΣ ΤΑΣ ΑΠΟΘΗΚΑΣ ΣΟΥ ΚΑΙ ΕΙΣ ΠΑΝΤΑ ΟΣΑ ΕΠΙΒΑΛΗΣ ΤΗΝ ΧΕΙΡΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΘΕΛΕΙ ΣΕ ΕΥΛΟΓΗΣΕΙ ΕΠΙ ΤΗΣ ΓΗΣ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΚΥΡΙΟΣ Ο ΘΕΟΣ ΣΟΥ ΔΙΔΕΙ ΕΙΣ ΣΕ

9  Ο ΚΥΡΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙ ΕΙΣ ΕΑΥΤΟΝ ΛΑΟΝ ΑΓΙΟΝ ΚΑΘΩΣ ΩΜΟΣΕ ΠΡΟΣ ΣΕ ΕΑΝ ΦΥΛΑΤΤΗΣ ΤΑΣ ΕΝΤΟΛΑΣ ΚΥΡΙΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΟΥ ΚΑΙ ΠΕΡΙΠΑΤΗΣ ΕΙΣ ΤΑΣ ΟΔΟΥΣ ΑΥΤΟΥ

10  ΚΑΙ ΠΑΝΤΕΣ ΟΙ ΛΑΟΙ ΤΗΣ ΓΗΣ ΘΕΛΟΥΣΙΝ ΙΔΕΙ ΟΤΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΕΠΙΚΕΚΛΗΤΑΙ ΕΠΙ ΣΕ ΚΑΙ ΘΕΛΟΥΣΙ ΤΡΟΜΑΖΕΙ ΑΠΟ ΣΟΥ

11  ΚΑΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΣΕ ΠΛΗΘΥΝΕΙ ΕΙΣ ΑΓΑΘΑ ΕΙΣ ΤΟΝ ΚΑΡΠΟΝ ΤΗΣ ΚΟΙΛΙΑΣ ΣΟΥ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΟΝ ΚΑΡΠΟΝ ΤΩΝ ΚΤΗΝΩΝ ΣΟΥ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΑ ΓΕΝΝΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΓΗΣ ΣΟΥ ΕΠΙ ΤΗΣ ΓΗΣ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΩΜΟΣΕ ΚΥΡΙΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ΣΟΥ ΝΑ ΔΩΣΗ ΕΙΣ ΣΕ

12  Ο ΚΥΡΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΑΝΟΙΞΕΙ ΕΙΣ ΣΕ ΤΟΝ ΑΓΑΘΟΝ ΘΗΣΑΥΡΟΝ ΑΥΤΟΥ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟΝ ΔΙΑ ΝΑ ΔΙΔΗ ΒΡΟΧΗΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΓΗΝ ΣΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟΝ ΑΥΤΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑ ΝΑ ΕΥΛΟΓΗ ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΩΝ ΧΕΙΡΩΝ ΣΟΥ ΚΑΙ ΘΕΛΕΙΣ ΔΑΝΕΙΖΕΙ ΕΙΣ ΠΟΛΛΑ ΕΘΝΗ ΣΥ ΔΕ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙΣ ΔΑΝΕΙΖΕΣΘΑΙ

13  ΚΑΙ ΘΕΛΕΙ ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΚΕΦΑΛΗΝ ΚΑΙ ΟΥΧΙ ΟΥΡΑΝ ΚΑΙ ΘΕΛΕΙΣ ΕΙΣΘΑΙ ΜΟΝΟΝ ΥΠΕΡΑΝΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙΣ ΕΙΣΘΑΙ ΥΠΟΚΑΤΩ ΕΑΝ ΥΠΑΚΟΥΣΗΣ ΕΙΣ ΤΑΣ ΕΝΤΟΛΑΣ ΚΥΡΙΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΟΥ ΤΑΣ ΟΠΟΙΑΣ ΕΓΩ ΠΡΟΣΤΑΖΩ ΕΙΣ ΣΕ ΣΗΜΕΡΟΝ ΝΑ ΦΥΛΑΤΤΗΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΚΤΕΛΗΣ

14  ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙΣ ΕΚΚΛΙΝΕΙ ΑΠΟ ΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΛΟΓΩΝ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΕΓΩ ΠΡΟΣΤΑΖΩ ΕΙΣ ΕΣΑΣ ΣΗΜΕΡΟΝ ΔΕΞΙΑ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΔΙΑ ΝΑ ΥΠΑΓΗΣ ΚΑΤΟΠΙΝ ΑΛΛΩΝ ΘΕΩΝ ΔΙΑ ΝΑ ΛΑΤΡΕΥΣΗΣ ΑΥΤΟΥΣ

15  ΑΛΛ ΕΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΚΟΥΣΗΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΦΩΝΗΝ ΚΥΡΙΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΟΥ ΔΙΑ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΗΣ ΝΑ ΕΚΤΕΛΗΣ ΠΑΣΑΣ ΤΑΣ ΕΝΤΟΛΑΣ ΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΑ ΑΥΤΟΥ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΓΩ ΠΡΟΣΤΑΖΩ ΕΙΣ ΣΕ ΣΗΜΕΡΟΝ ΠΑΣΑΙ ΑΙ ΚΑΤΑΡΑΙ ΑΥΤΑΙ ΘΕΛΟΥΣΙΝ ΕΛΘΕΙ ΕΠΙ ΣΕ ΚΑΙ ΘΕΛΟΥΣΙ ΣΕ ΕΥΡΕΙ

16  ΚΑΤΗΡΑΜΕΝΟΣ ΘΕΛΕΙΣ ΕΙΣΘΑΙ ΕΝ ΤΗ ΠΟΛΕΙ ΚΑΙ ΚΑΤΗΡΑΜΕΝΟΣ ΘΕΛΕΙΣ ΕΙΣΘΑΙ ΕΝ ΤΩ ΑΓΡΩ

17  ΚΑΤΗΡΑΜΕΝΟΝ ΤΟ ΚΑΛΑΘΙΟΝ ΣΟΥ ΚΑΙ Η ΣΚΑΦΗ ΣΟΥ

18  ΚΑΤΗΡΑΜΕΝΟΣ Ο ΚΑΡΠΟΣ ΤΗΣ ΚΟΙΛΙΑΣ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΓΕΝΝΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΓΗΣ ΣΟΥ ΑΙ ΑΓΕΛΑΙ ΤΩΝ ΒΟΩΝ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΠΟΙΜΝΙΑ ΤΩΝ ΠΡΟΒΑΤΩΝ ΣΟΥ

19  ΚΑΤΗΡΑΜΕΝΟΣ ΘΕΛΕΙΣ ΕΙΣΘΑΙ ΟΤΑΝ ΕΙΣΕΡΧΗΣΑΙ ΚΑΙ ΚΑΤΗΡΑΜΕΝΟΣ ΘΕΛΕΙΣ ΕΙΣΘΑΙ ΟΤΑΝ ΕΞΕΡΧΗΣΑΙ

20  Ο ΚΥΡΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΕΙ ΕΠΙ ΣΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΑΝ ΤΗΝ ΘΛΙΨΙΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΦΘΟΡΑΝ ΕΙΣ ΠΑΝΤΑ ΟΣΑ ΕΠΙΒΑΛΗΣ ΤΗΝ ΧΕΙΡΑ ΣΟΥ ΔΙΑ ΝΑ ΠΡΑΞΗΣ ΕΩΣΟΥ ΕΞΟΛΟΘΡΕΥΘΗΣ ΚΑΙ ΕΩΣΟΥ ΑΦΑΝΙΣΘΗΣ ΤΑΧΕΩΣ ΔΙΑ ΤΗΝ ΠΟΝΗΡΙΑΝ ΤΩΝ ΕΡΓΩΝ ΣΟΥ ΔΙΟΤΙ ΕΓΚΑΤΕΛΙΠΕΣ ΕΜΕ

21  Ο ΚΥΡΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΠΡΟΣΚΟΛΛΗΣΕΙ ΕΙΣ ΣΕ ΤΟ ΘΑΝΑΤΙΚΟΝ ΕΩΣΟΥ ΣΕ ΕΞΟΛΟΘΡΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΗΣ ΓΗΣ ΟΠΟΥ ΥΠΑΓΕΙΣ ΝΑ ΚΛΗΡΟΝΟΜΗΣΗΣ ΑΥΤΗΝ

22  Ο ΚΥΡΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΣΕ ΠΑΤΑΞΕΙ ΜΕ ΜΑΡΑΣΜΟΝ ΚΑΙ ΜΕ ΠΥΡΕΤΟΝ ΚΑΙ ΜΕ ΡΙΓΟΣ ΚΑΙ ΜΕ ΦΛΟΓΩΣΙΝ ΚΑΙ ΜΕ ΜΑΧΑΙΡΑΝ ΚΑΙ ΜΕ ΑΝΕΜΟΦΘΟΡΙΑΝ ΚΑΙ ΜΕ ΕΡΥΣΙΒΗΝ ΚΑΙ ΘΕΛΟΥΣΙ ΣΕ ΚΑΤΑΔΙΩΚΕΙ ΕΩΣΟΥ ΑΦΑΝΙΣΘΗΣ

23  ΚΑΙ Ο ΟΥΡΑΝΟΣ ΣΟΥ Ο ΥΠΕΡΑΝΩ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΗΣ ΣΟΥ ΘΕΛΕΙ ΕΙΣΘΑΙ ΧΑΛΚΟΣ ΚΑΙ Η ΓΗ Η ΥΠΟΚΑΤΩ ΣΟΥ ΣΙΔΗΡΟΣ

24  Ο ΚΥΡΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΔΩΣΕΙ ΤΗΝ ΒΡΟΧΗΝ ΤΗΣ ΓΗΣ ΣΟΥ ΚΟΝΙΟΡΤΟΝ ΚΑΙ ΧΩΜΑ ΕΚ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ ΘΕΛΕΙ ΚΑΤΑΒΑΙΝΕΙ ΕΠΙ ΣΕ ΕΩΣΟΥ ΕΞΟΛΟΘΡΕΥΘΗΣ

25  Ο ΚΥΡΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΣΕ ΚΑΜΕΙ ΝΑ ΣΥΝΤΡΙΦΘΗΣ ΕΜΠΡΟΣΘΕΝ ΤΩΝ ΕΧΘΡΩΝ ΣΟΥ ΑΠΟ ΜΙΑΣ ΟΔΟΥ ΘΕΛΕΙΣ ΕΞΕΛΘΕΙ ΕΠ ΑΥΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΕΠΤΑ ΟΔΩΝ ΘΕΛΕΙΣ ΦΥΓΕΙ ΑΠΟ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΑΥΤΩΝ ΚΑΙ ΘΕΛΕΙΣ ΔΙΑΣΚΟΡΠΙΣΘΗ ΕΙΣ ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΗΣ ΓΗΣ

26  ΚΑΙ ΤΟ ΠΤΩΜΑ ΣΟΥ ΘΕΛΕΙ ΕΙΣΘΑΙ ΤΡΟΦΗ ΕΙΣ ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΟΡΝΕΑ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΑ ΘΗΡΙΑ ΤΗΣ ΓΗΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΕΙΣΘΑΙ Ο ΑΠΟΔΙΩΚΩΝ

27  Ο ΚΥΡΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΣΕ ΠΑΤΑΞΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΙΑΚΗΝ ΠΛΗΓΗΝ ΚΑΙ ΜΕ ΑΙΜΟΡΡΟΙΔΑΣ ΚΑΙ ΜΕ ΨΩΡΑΝ ΚΑΙ ΜΕ ΞΥΣΜΟΝ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗ ΔΥΝΑΣΑΙ ΝΑ ΙΑΤΡΕΥΘΗΣ

28  Ο ΚΥΡΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΣΕ ΠΑΤΑΞΕΙ ΜΕ ΑΦΡΟΣΥΝΗΝ ΚΑΙ ΜΕ ΤΥΦΛΩΣΙΝ ΚΑΙ ΜΕ ΕΚΣΤΑΣΙΝ ΚΑΡΔΙΑΣ

29  ΚΑΙ ΘΕΛΕΙΣ ΨΗΛΑΦΑ ΕΝ ΤΩ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ ΩΣ Ο ΤΥΦΛΟΣ ΨΗΛΑΦΑ ΕΝ ΤΩ ΣΚΟΤΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙΣ ΕΥΟΔΟΥΣΘΑΙ ΕΙΣ ΤΑΣ ΟΔΟΥΣ ΣΟΥ ΚΑΙ ΘΕΛΕΙΣ ΕΙΣΘΑΙ ΜΟΝΟΝ ΚΑΤΑΔΥΝΑΣΤΕΥΟΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΔΙΑΡΠΑΖΟΜΕΝΟΣ ΠΑΣΑΣ ΤΑΣ ΗΜΕΡΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΕΙΣΘΑΙ Ο ΣΩΖΩΝ

30  ΘΕΛΕΙΣ ΑΡΡΑΒΩΝΙΣΘΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΚΑΙ ΑΛΛΟΣ ΑΝΗΡ ΘΕΛΕΙ ΚΟΙΜΗΘΗ ΜΕΤ ΑΥΤΗΣ ΟΙΚΙΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙΣ ΚΑΤΟΙΚΗΣΕΙ ΕΝ ΑΥΤΗ ΑΜΠΕΛΩΝΑ ΘΕΛΕΙΣ ΦΥΤΕΥΣΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙΣ ΤΡΥΓΗΣΕΙ ΑΥΤΟΝ

31  Ο ΒΟΥΣ ΣΟΥ ΘΕΛΕΙ ΕΙΣΘΑΙ ΕΣΦΑΓΜΕΝΟΣ ΕΝΩΠΙΟΝ ΣΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙΣ ΦΑΓΕΙ ΕΞ ΑΥΤΟΥ Ο ΟΝΟΣ ΣΟΥ ΘΕΛΕΙ ΑΡΠΑΧΘΗ ΑΠ ΕΜΠΡΟΣΘΕΝ ΣΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΑΠΟΔΟΘΗ ΕΙΣ ΣΕ ΤΑ ΠΡΟΒΑΤΑ ΣΟΥ ΘΕΛΟΥΣΙ ΠΑΡΑΔΟΘΗ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΣΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΕΙΣΘΑΙ ΕΙΣ ΣΕ Ο ΣΩΖΩΝ

32  ΟΙ ΥΙΟΙ ΣΟΥ ΚΑΙ ΑΙ ΘΥΓΑΤΕΡΕΣ ΣΟΥ ΘΕΛΟΥΣΙ ΠΑΡΑΔΟΘΗ ΕΙΣ ΑΛΛΟΝ ΛΑΟΝ ΚΑΙ ΟΙ ΟΦΘΑΛΜΟΙ ΣΟΥ ΘΕΛΟΥΣΙ ΒΛΕΠΕΙ ΚΑΙ ΜΑΡΑΙΝΕΣΘΑΙ ΔΙ ΑΥΤΟΥΣ ΟΛΗΝ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΕΙΣΘΑΙ ΔΥΝΑΜΙΣ ΕΝ ΤΗ ΧΕΙΡΙ ΣΟΥ

33  ΤΟΝ ΚΑΡΠΟΝ ΤΗΣ ΓΗΣ ΣΟΥ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΚΟΠΟΥΣ ΣΟΥ ΘΕΛΕΙ ΦΑΓΕΙ ΕΘΝΟΣ ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ΚΑΙ ΘΕΛΕΙΣ ΕΙΣΘΑΙ ΜΟΝΟΝ ΚΑΤΑΔΥΝΑΣΤΕΥΟΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΠΑΤΟΥΜΕΝΟΣ ΠΑΣΑΣ ΤΑΣ ΗΜΕΡΑΣ

34  ΚΑΙ ΘΕΛΕΙΣ ΓΕΙΝΕΙ ΠΑΡΑΦΡΩΝ ΔΙΑ ΤΑ ΘΕΑΜΑΤΑ ΤΩΝ ΟΦΘΑΛΜΩΝ ΣΟΥ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΘΕΛΕΙΣ ΙΔΕΙ

35  Ο ΚΥΡΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΣΕ ΠΑΤΑΞΕΙ ΕΙΣ ΤΑ ΓΟΝΑΤΑ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΑ ΣΚΕΛΗ ΜΕ ΠΛΗΓΗΝ ΚΑΚΗΝ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗ ΔΥΝΑΣΑΙ ΝΑ ΙΑΤΡΕΥΘΗΣ ΑΠΟ ΤΟΥ ΙΧΝΟΥΣ ΤΩΝ ΠΟΔΩΝ ΣΟΥ ΕΩΣ ΤΗΣ ΚΟΡΥΦΗΣ ΣΟΥ

36  Ο ΚΥΡΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΦΕΡΕΙ ΣΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΕΑ ΣΟΥ ΟΝΤΙΝΑ ΚΑΤΑΣΤΗΣΗΣ ΕΠΙ ΣΕ ΕΙΣ ΕΘΝΟΣ ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΔΕΝ ΕΓΝΩΡΙΣΑΣ ΣΥ ΟΥΔΕ ΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΣΟΥ ΚΑΙ ΕΚΕΙ ΘΕΛΕΙΣ ΛΑΤΡΕΥΣΕΙ ΑΛΛΟΥΣ ΘΕΟΥΣ ΞΥΛΑ ΚΑΙ ΛΙΘΟΥΣ

37  ΚΑΙ ΘΕΛΕΙΣ ΕΙΣΘΑΙ ΕΙΣ ΕΚΠΛΗΞΙΝ ΕΙΣ ΠΑΡΟΙΜΙΑΝ ΚΑΙ ΕΙΣ ΔΙΗΓΗΜΑ ΜΕΤΑΞΥ ΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ ΟΠΟΥ ΕΝ ΣΕ ΦΕΡΗ Ο ΚΥΡΙΟΣ

38  ΣΠΟΡΟΝ ΠΟΛΥΝ ΘΕΛΕΙΣ ΦΕΡΕΙ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΓΡΟΝ ΚΑΙ ΟΛΙΓΟΝ ΘΕΛΕΙΣ ΣΥΝΑΞΕΙ ΔΙΟΤΙ ΘΕΛΕΙ ΚΑΤΑΦΑΓΕΙ ΑΥΤΟΝ Η ΑΚΡΙΣ

39  ΑΜΠΕΛΩΝΑΣ ΘΕΛΕΙΣ ΦΥΤΕΥΣΕΙ ΚΑΙ ΚΑΛΛΙΕΡΓΗΣΕΙ ΚΑΙ ΟΙΝΟΝ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙΣ ΠΙΕΙ ΟΥΔΕ ΘΕΛΕΙΣ ΤΡΥΓΗΣΕΙ ΔΙΟΤΙ Ο ΣΚΩΛΗΞ ΘΕΛΕΙ ΚΑΤΑΦΑΓΕΙ ΑΥΤΟΥΣ

40  ΕΛΑΙΑΣ ΘΕΛΕΙΣ ΕΧΕΙ ΕΙΣ ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΟΡΙΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΜΕ ΕΛΑΙΟΝ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙΣ ΧΡΙΣΘΗ ΔΙΟΤΙ ΑΙ ΕΛΑΙΑΙ ΣΟΥ ΘΕΛΟΥΣΙΝ ΑΠΟΒΑΛΕΙ ΤΟΝ ΚΑΡΠΟΝ

41  ΥΙΟΥΣ ΚΑΙ ΘΥΓΑΤΕΡΑΣ ΘΕΛΕΙΣ ΓΕΝΝΗΣΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΣΙΝ ΕΙΣΘΑΙ ΣΟΥ ΔΙΟΤΙ ΘΕΛΟΥΣΙΝ ΥΠΑΓΕΙ ΕΙΣ ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑΝ

42  ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΔΕΝΔΡΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΡΠΟΝ ΤΗΣ ΓΗΣ ΣΟΥ ΘΕΛΕΙ ΚΑΤΑΦΘΕΙΡΕΙ Ο ΒΡΟΥΧΟΣ

43  Ο ΞΕΝΟΣ Ο ΕΝ ΤΩ ΜΕΣΩ ΣΟΥ ΘΕΛΕΙ ΑΝΑΒΑΙΝΕΙ ΥΠΕΡΑΝΩ ΣΟΥ ΑΝΩ ΑΝΩ ΣΥ ΔΕ ΘΕΛΕΙΣ ΚΑΤΑΒΑΙΝΕΙ ΚΑΤΩ ΚΑΤΩ

44  ΕΚΕΙΝΟΣ ΘΕΛΕΙ ΔΑΝΕΙΖΕΙ ΕΙΣ ΣΕ ΣΥ ΔΕ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙΣ ΔΑΝΕΙΖΕΙ ΕΙΣ ΑΥΤΟΝ ΑΥΤΟΣ ΘΕΛΕΙ ΕΙΣΘΑΙ ΚΕΦΑΛΗ ΚΑΙ ΣΥ ΘΕΛΕΙΣ ΕΙΣΘΑΙ ΟΥΡΑ

45  ΚΑΙ ΘΕΛΟΥΣΙΝ ΕΛΘΕΙ ΕΠΙ ΣΕ ΠΑΣΑΙ ΑΙ ΚΑΤΑΡΑΙ ΑΥΤΑΙ ΚΑΙ ΘΕΛΟΥΣΙ ΣΕ ΚΑΤΑΔΙΩΞΕΙ ΚΑΙ ΣΕ ΕΥΡΕΙ ΕΩΣΟΥ ΕΞΟΛΟΘΡΕΥΘΗΣ ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΕΠΗΚΟΥΣΑΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΦΩΝΗΝ ΚΥΡΙΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΟΥ ΔΙΑ ΝΑ ΦΥΛΑΤΤΗΣ ΤΑΣ ΕΝΤΟΛΑΣ ΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΑ ΑΥΤΟΥ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΠΡΟΣΕΤΑΞΕΝ ΕΙΣ ΣΕ

46  ΚΑΙ ΤΑΥΤΑ ΘΕΛΟΥΣΙΝ ΕΙΣΘΑΙ ΕΠΙ ΣΕ ΚΑΙ ΕΠΙ ΤΟ ΣΠΕΡΜΑ ΣΟΥ ΕΙΣ ΣΗΜΕΙΟΝ ΚΑΙ ΤΕΡΑΣ ΔΙΑΠΑΝΤΟΣ

47  ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΕΛΑΤΡΕΥΣΑΣ ΚΥΡΙΟΝ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΣΟΥ ΕΝ ΕΥΦΡΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΕΝ ΑΓΑΘΟΤΗΤΙ ΚΑΡΔΙΑΣ ΔΙΑ ΤΗΝ ΑΦΘΟΝΙΑΝ ΠΑΝΤΩΝ

48  ΔΙΑ ΤΟΥΤΟ ΘΕΛΕΙΣ ΔΟΥΛΕΥΣΕΙ ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΣΟΥ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΕΙ ΕΠΙ ΣΕ ΜΕ ΠΕΙΝΑΝ ΚΑΙ ΜΕ ΔΙΨΑΝ ΚΑΙ ΜΕ ΓΥΜΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΜΕ ΕΛΛΕΙΨΙΝ ΠΑΝΤΩΝ ΚΑΙ ΘΕΛΕΙ ΒΑΛΕΙ ΕΠΙ ΤΟΝ ΤΡΑΧΗΛΟΝ ΣΟΥ ΖΥΓΟΝ ΣΙΔΗΡΟΥΝ ΕΩΣΟΥ ΣΕ ΕΞΟΛΟΘΡΕΥΣΗ

49  Ο ΚΥΡΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΦΕΡΕΙ ΕΘΝΟΣ ΕΠΙ ΣΕ ΜΑΚΡΟΘΕΝ ΑΠΟ ΑΚΡΟΥ ΤΗΣ ΓΗΣ ΩΣ ΜΕ ΟΡΜΗΝ ΑΕΤΟΥ ΕΘΝΟΣ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑΝ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙΣ ΕΝΝΟΕΙ

50  ΕΘΝΟΣ ΑΓΡΙΟΠΡΟΣΩΠΟΝ ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΣΕΒΑΣΘΗ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟΝ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΟΥΔΕ ΘΕΛΕΙ ΕΛΕΗΣΕΙ ΤΟΝ ΝΕΟΝ

51  ΚΑΙ ΘΕΛΕΙ ΤΡΩΓΕΙ ΤΟΝ ΚΑΡΠΟΝ ΤΩΝ ΚΤΗΝΩΝ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΓΕΝΝΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΓΗΣ ΣΟΥ ΕΩΣΟΥ ΕΞΟΛΟΘΡΕΥΘΗΣ ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΑΦΗΣΕΙ ΕΙΣ ΣΕ ΣΙΤΟΝ ΟΙΝΟΝ Η ΕΛΑΙΟΝ ΤΑΣ ΑΓΕΛΑΣ ΤΩΝ ΒΟΩΝ ΣΟΥ Η ΤΑ ΠΟΙΜΝΙΑ ΤΩΝ ΠΡΟΒΑΤΩΝ ΣΟΥ ΕΩΣΟΥ ΣΕ ΕΞΟΛΟΘΡΕΥΣΗ

52  ΚΑΙ ΘΕΛΕΙ ΣΕ ΠΟΛΙΟΡΚΗΣΕΙ ΕΙΣ ΠΑΣΑΣ ΤΑΣ ΠΟΛΕΙΣ ΣΟΥ ΕΩΣΟΥ ΠΕΣΩΣΙ ΤΑ ΥΨΗΛΑ ΚΑΙ ΟΧΥΡΑ ΤΕΙΧΗ ΣΟΥ ΕΙΣ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΣΥ ΗΛΠΙΖΕΣ ΚΑΘ ΟΛΗΝ ΤΗΝ ΓΗΝ ΣΟΥ ΚΑΙ ΘΕΛΕΙ ΣΕ ΠΟΛΙΟΡΚΗΣΕΙ ΕΙΣ ΠΑΣΑΣ ΤΑΣ ΠΟΛΕΙΣ ΣΟΥ ΚΑΘ ΟΛΗΝ ΤΗΝ ΓΗΝ ΣΟΥ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΕΔΩΚΕΝ ΕΙΣ ΣΕ ΚΥΡΙΟΣ Ο ΘΕΟΣ ΣΟΥ

53  ΚΑΙ ΘΕΛΕΙΣ ΦΑΓΕΙ ΤΟΝ ΚΑΡΠΟΝ ΤΗΣ ΚΟΙΛΙΑΣ ΣΟΥ ΤΑΣ ΣΑΡΚΑΣ ΤΩΝ ΥΙΩΝ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΘΥΓΑΤΕΡΩΝ ΣΟΥ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΕΔΩΚΕΝ ΕΙΣ ΣΕ ΚΥΡΙΟΣ Ο ΘΕΟΣ ΣΟΥ ΕΝ ΤΗ ΠΟΛΙΟΡΚΙΑ ΚΑΙ ΕΝ ΤΗ ΚΑΤΑΘΛΙΨΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΘΕΛΕΙ ΣΕ ΚΑΤΑΘΛΙΨΕΙ Ο ΕΧΘΡΟΣ ΣΟΥ

54  Ο ΑΝΗΡ Ο ΑΠΑΛΟΣ ΜΕΤΑΞΥ ΣΟΥ ΚΑΙ Ο ΣΦΟΔΡΑ ΤΡΥΦΕΡΟΣ ΘΕΛΕΙ ΕΜΒΛΕΨΕΙ ΜΕ ΒΛΕΜΜΑ ΠΟΝΗΡΟΝ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΔΕΛΦΟΝ ΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΚΟΛΠΟΥ ΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΑ ΕΝΑΠΟΛΕΙΦΘΕΝΤΑ ΤΕΚΝΑ ΑΥΤΟΥ ΟΣΑ ΕΝΑΠΟΛΕΙΦΘΩΣΙΝ

55  ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗ ΔΩΣΗ ΕΙΣ ΟΥΔΕΝΑ ΕΞ ΑΥΤΩΝ ΑΠΟ ΤΩΝ ΣΑΡΚΩΝ ΤΩΝ ΤΕΚΝΩΝ ΑΥΤΟΥ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΗΘΕΛΕ ΤΡΩΓΕΙ ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΕΜΕΙΝΕΝ ΕΙΣ ΑΥΤΟΝ ΟΥΔΕΝ ΕΝ ΤΗ ΠΟΛΙΟΡΚΙΑ ΚΑΙ ΕΝ ΤΗ ΚΑΤΑΘΛΙΨΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ Ο ΕΧΘΡΟΣ ΣΟΥ ΘΕΛΕΙ ΣΕ ΚΑΤΑΘΛΙΨΕΙ ΕΙΣ ΠΑΣΑΣ ΤΑΣ ΠΟΛΕΙΣ ΣΟΥ

56  Η ΑΠΑΛΗ ΚΑΙ ΤΡΥΦΕΡΑ ΓΥΝΗ ΜΕΤΑΞΥ ΣΟΥ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ Ο ΠΟΥΣ ΔΕΝ ΕΔΟΚΙΜΑΣΕ ΝΑ ΠΑΤΗΣΗ ΕΠΙ ΤΗΣ ΓΗΣ ΔΙΑ ΤΗΝ ΤΡΥΦΕΡΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΠΑΛΟΤΗΤΑ ΘΕΛΕΙ ΕΜΒΛΕΨΕΙ ΜΕ ΒΛΕΜΜΑ ΠΟΝΗΡΟΝ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΝΔΡΑ ΤΟΥ ΚΟΛΠΟΥ ΑΥΤΗΣ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΟΝ ΥΙΟΝ ΑΥΤΗΣ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΘΥΓΑΤΕΡΑ ΑΥΤΗΣ

57  ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΟ ΒΡΕΦΟΣ ΑΥΤΗΣ ΤΟ ΕΞΕΛΘΟΝ ΕΚ ΜΕΣΟΥ ΤΩΝ ΠΟΔΩΝ ΑΥΤΗΣ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΓΕΝΝΗΣΕ ΔΙΟΤΙ ΘΕΛΕΙ ΦΑΓΕΙ ΑΥΤΑ ΚΡΥΦΙΩΣ ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΕΙΨΙΝ ΠΑΝΤΩΝ ΕΝ ΤΗ ΠΟΛΙΟΡΚΙΑ ΚΑΙ ΕΝ ΤΗ ΚΑΤΑΘΛΙΨΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ Ο ΕΧΘΡΟΣ ΣΟΥ ΘΕΛΕΙ ΣΕ ΚΑΤΑΘΛΙΨΕΙ ΕΙΣ ΤΑΣ ΠΟΛΕΙΣ ΣΟΥ

58  ΕΑΝ ΔΕΝ ΠΡΟΣΕΧΗΣ ΝΑ ΚΑΜΝΗΣ ΠΑΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΤΟΥΤΟΥ ΤΟΥΣ ΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΥΣ ΕΝ ΤΩ ΒΙΒΛΙΩ ΤΟΥΤΩ ΩΣΤΕ ΝΑ ΦΟΒΗΣΑΙ ΤΟ ΕΝΔΟΞΟΝ ΚΑΙ ΦΟΒΕΡΟΝ ΤΟΥΤΟ ΟΝΟΜΑ ΚΥΡΙΟΝ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΣΟΥ

59  ΤΟΤΕ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΚΑΜΕΙ ΤΡΟΜΕΡΑΣ ΤΑΣ ΠΛΗΓΑΣ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΑΣ ΠΛΗΓΑΣ ΤΟΥ ΣΠΕΡΜΑΤΟΣ ΣΟΥ ΠΛΗΓΑΣ ΜΕΓΑΛΑΣ ΚΑΙ ΑΠΑΥΣΤΟΥΣ ΚΑΙ ΝΟΣΟΥΣ ΚΑΚΑΣ ΚΑΙ ΑΠΑΥΣΤΟΥΣ

60  ΚΑΙ ΘΕΛΕΙ ΕΠΙΦΕΡΕΙ ΕΠΙ ΣΕ ΠΑΣΑΣ ΤΑΣ ΟΔΥΝΑΣ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ ΔΙΑ ΤΑΣ ΟΠΟΙΑΣ ΕΤΡΟΜΑΞΑΣ ΚΑΙ ΘΕΛΟΥΣΙ ΠΡΟΣΚΟΛΛΗΘΗ ΕΙΣ ΣΕ

61  ΚΑΙ ΠΑΣΑΝ ΑΣΘΕΝΕΙΑΝ ΚΑΙ ΠΑΣΑΝ ΠΛΗΓΗΝ ΗΤΙΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΕΓΡΑΜΜΕΝΗ ΕΝ ΤΩ ΒΙΒΛΙΩ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΤΟΥΤΟΥ ΤΑΥΤΑΣ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΦΕΡΕΙ ΕΠΙ ΣΕ ΕΩΣΟΥ ΕΞΟΛΟΘΡΕΥΘΗΣ

62  ΚΑΙ ΘΕΛΕΤΕ ΕΝΑΠΟΛΕΙΦΘΗ ΟΛΙΓΟΣΤΟΙ ΤΟΝ ΑΡΙΘΜΟΝ ΕΝΩ ΗΣΘΕ ΩΣ ΤΑ ΑΣΤΡΑ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟ ΠΛΗΘΟΣ ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΗΚΟΥΣΑΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΦΩΝΗΝ ΚΥΡΙΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΟΥ

63  ΚΑΙ ΚΑΘΩΣ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΕΥΦΡΑΝΘΗ ΕΙΣ ΕΣΑΣ ΕΙΣ ΤΟ ΝΑ ΣΑΣ ΑΓΑΘΟΠΟΙΗ ΚΑΙ ΝΑ ΣΑΣ ΠΛΗΘΥΝΗ ΟΥΤΩ ΘΕΛΕΙ ΕΥΦΡΑΝΘΗ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΕΙΣ ΕΣΑΣ ΕΙΣ ΤΟ ΝΑ ΣΑΣ ΕΞΑΛΕΙΨΗ ΚΑΙ ΝΑ ΣΑΣ ΜΗΔΕΝΩΣΗ ΚΑΙ ΘΕΛΕΤΕ ΑΡΠΑΧΘΗ ΑΠΟ ΤΗΣ ΓΗΣ ΟΠΟΥ ΥΠΑΓΕΤΕ ΝΑ ΚΛΗΡΟΝΟΜΗΣΗΤΕ ΑΥΤΗΝ

64  ΚΑΙ ΘΕΛΕΙ ΣΕ ΔΙΑΣΠΕΙΡΕΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΕΙΣ ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΕΘΝΗ ΑΠ ΑΚΡΟΥ ΤΗΣ ΓΗΣ ΕΩΣ ΑΚΡΟΥ ΤΗΣ ΓΗΣ ΚΑΙ ΘΕΛΕΤΕ ΛΑΤΡΕΥΣΕΙ ΕΚΕΙ ΑΛΛΟΥΣ ΘΕΟΥΣ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΔΕΝ ΕΓΝΩΡΙΣΑΣ ΣΥ ΟΥΔΕ ΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΣΟΥ ΞΥΛΑ ΚΑΙ ΛΙΘΟΥΣ

65  ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΕΝ ΤΩ ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ ΤΟΥΤΩΝ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙΣ ΕΥΡΕΙ ΑΝΑΠΑΥΣΙΝ ΟΥΔΕ ΘΕΛΕΙ ΕΧΕΙ ΣΤΑΣΙΝ ΤΟ ΙΧΝΟΣ ΤΟΥ ΠΟΔΟΣ ΣΟΥ ΑΛΛΑ ΘΕΛΕΙ ΣΟΙ ΔΩΣΕΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΕΚΕΙ ΚΑΡΔΙΑΝ ΤΡΕΜΟΥΣΑΝ ΚΑΙ ΜΑΡΑΙΝΟΜΕΝΟΥΣ ΟΦΘΑΛΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΚΟΜΕΝΗΝ ΨΥΧΗΝ

66  ΚΑΙ Η ΖΩΗ ΣΟΥ ΘΕΛΕΙ ΕΙΣΘΑΙ ΚΡΕΜΑΜΕΝΗ ΕΝΩΠΙΟΝ ΣΟΥ ΚΑΙ ΘΕΛΕΙΣ ΦΟΒΕΙΣΘΑΙ ΝΥΚΤΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΑΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙΣ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΖΩΗΝ ΣΟΥ

67  ΤΟ ΠΡΩΙ ΘΕΛΕΙΣ ΕΙΠΕΙ ΕΙΘΕ ΝΑ ΗΤΟ ΕΣΠΕΡΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΣΠΕΡΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΕΙΠΕΙ ΕΙΘΕ ΝΑ ΗΤΟ ΠΡΩΙ ΔΙΑ ΤΟΝ ΦΟΒΟΝ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΣΟΥ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟΝ ΘΕΛΕΙΣ ΦΟΒΕΙΣΘΑΙ ΚΑΙ ΔΙΑ ΤΑ ΘΕΑΜΑΤΑ ΤΩΝ ΟΦΘΑΛΜΩΝ ΣΟΥ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΘΕΛΕΙΣ ΒΛΕΠΕΙ

68  ΚΑΙ ΘΕΛΕΙ ΣΕ ΕΠΑΝΑΦΕΡΕΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΟΝ ΜΕ ΠΛΟΙΑ ΑΠΟ ΤΗΣ ΟΔΟΥ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΣΟΙ ΕΙΠΑ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙΣ ΠΛΕΟΝ ΙΔΕΙ ΑΥΤΗΝ ΑΛΛΗΝ ΦΟΡΑΝ ΚΑΙ ΘΕΛΕΤΕ ΠΩΛΕΙΣΘΑΙ ΕΚΕΙ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΣΑΣ ΩΣ ΔΟΥΛΟΙ ΚΑΙ ΔΟΥΛΑΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΕΙΣΘΑΙ Ο ΑΓΟΡΑΖΩΝ 

Η ΑΠΕΙΛΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΡΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΦΗΤΗ ΙΕΡΕΜΙΑ

ΙΕΡΕΜΙΑΣ - 24o Κεφάλαιο

1  Ο ΚΥΡΙΟΣ ΕΔΕΙΞΕΝ ΕΙΣ ΕΜΕ ΚΑΙ ΙΔΟΥ ΔΥΟ ΚΑΛΑΘΟΙ ΣΥΚΩΝ ΚΕΙΜΕΝΟΙ ΕΜΠΡΟΣΘΕΝ ΤΟΥ ΝΑΟΥ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΑΦΟΥ ΗΧΜΑΛΩΤΙΣΕ ΝΑΒΟΥΧΟΔΟΝΟΣΟΡ Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΗΣ ΒΑΒΥΛΩΝΟΣ ΙΕΧΟΝΙΑΝ ΤΟΝ ΥΙΟΝ ΤΟΥ ΙΩΑΚΕΙΜ ΒΑΣΙΛΕΑ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΡΧΟΝΤΑΣ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΞΥΛΟΥΡΓΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ

ΧΑΛΚΕΙΣ ΕΞ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ ΚΑΙ ΕΦΕΡΕΝ ΑΥΤΟΥΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΒΑΒΥΛΩΝΑ

2  Ο ΚΑΛΑΘΟΣ Ο ΕΙΣ ΕΙΧΕ ΣΥΚΑ ΚΑΛΛΙΣΤΑ ΩΣ ΤΑ ΣΥΚΑ ΤΑ ΠΡΩΙΜΑ Ο ΔΕ ΚΑΛΑΘΟΣ ΑΛΛΟΣ ΣΥΚΑ ΚΑΚΙΣΤΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΔΙΑ ΤΗΝ ΑΧΡΕΙΟΤΗΤΑ ΔΕΝ ΕΤΡΩΓΟΝΤΟ

3  ΚΑΙ ΕΙΠΕ ΚΥΡΙΟΣ ΠΡΟΣ ΕΜΕ ΤΙ ΒΛΕΠΕΙΣ ΙΕΡΕΜΙΑ ΚΑΙ ΕΙΠΑ ΣΥΚΑ ΤΑ ΣΥΚΑ ΤΑ ΚΑΛΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΛΙΣΤΑ ΤΑ ΔΕ ΚΑΚΑ ΚΑΚΙΣΤΑ ΩΣΤΕ ΔΙΑ ΤΗΝ ΑΧΡΕΙΟΤΗΤΑ ΔΕΝ ΤΡΩΓΟΝΤΑΙ

4  ΠΑΛΙΝ ΕΓΕΙΝΕ ΛΟΓΟΣ ΚΥΡΙΟΥ ΠΡΟΣ ΕΜΕ ΛΕΓΩΝ

5  ΟΥΤΩ ΛΕΓΕΙ ΚΥΡΙΟΣ Ο ΘΕΟΣ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ ΚΑΘΩΣ ΤΑ ΚΑΛΑ ΤΑΥΤΑ ΣΥΚΑ ΟΥΤΩ ΘΕΛΩ ΕΠΙΜΕΛΗΘΗ ΤΟΥΣ ΑΙΧΜΑΛΩΤΙΣΘΕΝΤΑΣ ΕΚ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΕΞΑΠΕΣΤΕΙΛΑ ΕΚ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΤΟΥΤΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΓΗΝ ΤΩΝ ΧΑΛΔΑΙΩΝ ΔΙΑ ΚΑΛΟΝ

6  ΔΙΟΤΙ ΘΕΛΩ ΕΠΙΣΤΗΡΙΞΕΙ ΤΟΥΣ ΟΦΘΑΛΜΟΥΣ ΜΟΥ ΕΠ ΑΥΤΟΥΣ ΔΙΑ ΚΑΛΟΝ ΚΑΙ ΘΕΛΩ ΑΠΟΚΑΤΑΤΗΣΕΙ ΑΥΤΟΥΣ ΕΝ ΤΗ ΓΗ ΤΑΥΤΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΕΙ ΑΥΤΟΥΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΚΑΤΑΚΡΗΝΙΣΕΙ ΚΑΙ ΘΕΛΩ ΦΥΤΕΥΣΕΙ ΑΥΤΟΥΣ ΚΑΙ ΕΝ ΘΕΛΩ ΕΚΡΙΖΩΣΕΙ

7  ΚΑΙ ΘΕΛΩ ΔΩΣΕΙ ΕΙΣ ΑΥΤΟΥΣ ΚΑΡΔΙΑΝ ΔΙΑ ΝΑ ΜΕ ΓΝΩΡΙΣΩΣΙΝ ΟΤΙ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΚΑΙ ΘΕΛΟΥΣΙΝ ΕΙΣΘΑΙ ΛΑΟΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΓΩ ΘΕΛΩ ΕΙΣΘΑΙ ΘΕΟΣ ΑΥΤΩΝ ΔΙΟΤΙ ΘΕΛΟΥΣΙΝ ΕΠΙΤΡΕΨΕΙ ΕΙΣ ΕΜΕ ΕΞ ΟΛΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΑΥΤΩΝ

8  ΚΑΙ ΚΑΘΩΣ ΤΑ ΣΥΚΑ ΤΑ ΚΑΚΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΔΙΑ ΤΗΝ ΑΧΡΕΙΟΤΗΤΑ ΔΕΝ ΤΡΩΓΟΝΤΑΙ ΟΥΤΩ ΒΕΒΑΙΩΣ ΛΕΓΕΙ ΚΥΡΙΟΣ ΟΥΤΩ ΘΕΛΩ ΠΑΡΑΔΩΣΕΙ ΣΕΔΕΚΙΑΝ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΕΑ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΜΕΓΙΣΤΑΝΑΣ ΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΥΠΟΛΟΙΠΟΝ ΤΗΣ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ ΤΟ ΕΝΑΠΟΛΕΙΦΘΕΝ ΕΝ ΤΗ ΓΗ ΤΑΥΤΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΝ ΤΑΣ ΕΝ ΤΗ ΓΗ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ

9  ΚΑΙ ΘΕΛΩ ΠΑΡΑΔΩΣΕΙ ΑΥΤΟΥΣ ΕΙΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΝ ΕΙΣ ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΗΣ ΓΗΣ ΠΡΟΣ ΚΑΚΟΝ ΕΙΣ ΟΝΕΙΔΟΣ ΚΑΙ ΕΙΣ ΠΑΡΟΙΜΙΑΝ ΕΙΣ ΛΟΙΔΟΡΙΑΝ ΚΑΙ ΕΙΣ ΚΑΤΑΡΑΝ ΕΝ ΠΑΣΙ ΤΟΙΣ ΤΟΠΟΙΣ ΟΠΟΥ ΘΕΛΩ ΔΙΩΞΕΙ ΑΥΤΟΥΣ

10  ΚΑΙ ΘΕΛΩ ΑΠΟΣΤΕΙΛΕΙ ΠΡΟΣ ΑΥΤΟΥΣ ΤΗΝ ΜΑΧΑΙΡΑΝ ΤΗΝ ΠΕΙΝΑΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΛΟΙΜΟΝ ΕΩΣΟΥ ΑΦΑΝΙΣΘΩΣΙΝ ΕΠΑΝΩΘΕΝ ΑΠΟ ΤΗΣ ΓΗΣ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΕΔΩΚΑ ΕΙΣ ΑΥΤΟΥΣ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ΑΥΤΩΝ

 

Φλαυίου Ἰωσήπου

ἱστορία Ἰουδαικοῦ πολέμου πρὸς Ῥωμαίους

 οἱ δ' ὑπ' ἐνδείας κεχηνότες ὥσπερ λυσσῶντες κύνες ἐσφάλλοντο, καὶ παρεφέροντο ταῖς τε θύραις ἐνσειόμενοι μεθυόντων τρόπον καὶ ὑπ' ἀμηχανίας εἰς τοὺς αὐτοὺς οἴκους εἰσπηδῶντες δὶς ἢ τρὶς ὥρᾳ μιᾷ. [197] πάντα δὲ ὑπ' ὀδόντας ἦγεν ἡἀνάγκη, καὶ τὰ μηδὲ τοῖς ῥυπαρωτάτοις τῶν ἀλόγων ζῴων πρόσφορα συλλέγοντες ἐσθίειν ὑπέφερον: ζωστήρων γοῦν καὶὑποδημάτων τὸ τελευταῖον οὐκ ἀπέσχοντο καὶ τὰ δέρματα τῶν θυρεῶν ἀποδέροντες ἐμασῶντο. [198] τροφὴ δ' ἦν καὶχόρτου τισὶ παλαιοῦ σπάραγμα: τὰς γὰρ ἶνας ἔνιοι συλλέγοντες ἐλάχιστον σταθμὸν ἐπώλουν Ἀττικῶν τεσσάρων. [199] καὶτί δεῖ τὴν ἐπ' ἀψύχοις ἀναίδειαν τοῦ λιμοῦ λέγειν; εἶμι γὰρ αὐτοῦ δηλώσων ἔργον οἷον μήτε παρ' Ἕλλησιν μήτε παρὰβαρβάροις ἱστόρηται, φρικτὸν μὲν εἰπεῖν, ἄπιστον δὲ ἀκοῦσαι. [200] καὶ ἔγωγε μὴ δόξαιμι τερατεύεσθαι τοῖς αὖθιςἀνθρώποις, κἂν παρέλειπον τὴν συμφορὰν ἡδέως, εἰ μὴ τῶν κατ' ἐμαυτὸν εἶχον ἀπείρους μάρτυρας. ἄλλως τε καὶ ψυχρὰν ἂν καταθείμην τῇ πατρίδι χάριν καθυφέμενος τὸν λόγον ὧν πέπονθεν τὰ ἔργα.

(4)[201] Γυνή τις τῶν ὑπὲρ τὸν Ἰορδάνην κατοικούντων, Μαρία τοὔνομα, πατρὸς Ἐλεαζάρου, κώμης Βηθεζουβᾶ, σημαίνει δὲ τοῦτο οἶκος ὑσσώπου, διὰ γένος καὶ πλοῦτον ἐπίσημος, μετὰ τοῦ λοιποῦ πλήθους εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα καταφυγοῦσα συνεπολιορκεῖτο. [202] ταύτης τὴν μὲν ἄλλην κτῆσιν οἱ τύραννοι διήρπασαν, ὅσην ἐκ τῆς Περαίας ἀνασκευασαμένη μετήνεγκεν εἰς τὴν πόλιν, τὰ δὲ λείψανα τῶν κειμηλίων καὶ εἴ τι τροφῆς ἐπινοηθείη καθ' ἡμέραν εἰσπηδῶντες ἥρπαζον οἱ δορυφόροι. [203] δεινὴ δὲ τὸ γύναιον ἀγανάκτησις εἰσῄει, καὶ πολλάκις λοιδοροῦσα καὶ καταρωμένη τοὺς ἅρπαγας ἐφ' αὑτὴν ἠρέθιζεν. [204] ὡς δ' οὔτε παροξυνόμενός τις οὔτ' ἐλεῶν αὐτὴν ἀνῄρει, καὶ τὸ μὲν εὑρεῖν τι σιτίον ἄλλοις ἐκοπία, πανταχόθεν δὲ ἄπορον ἦν ἤδη καὶ τὸ εὑρεῖν, ὁ λιμὸς δὲ διὰ σπλάγχνων καὶ μυελῶν ἐχώρει καὶ τοῦ λιμοῦ μᾶλλον ἐξέκαιον οἱ θυμοί, σύμβουλον λαβοῦσα τὴν ὀργὴν μετὰ τῆς ἀνάγκης ἐπὶ τὴν φύσιν ἐχώρει, [205] καὶ τὸ τέκνον, ἦν δὲ αὐτῇ παῖς ὑπομάστιος, ἁρπασαμένη “βρέφος, εἶπεν, ἄθλιον, ἐν πολέμῳ καὶ λιμῷ καὶ στάσει τίνι σε τηρήσω; [206] τὰ μὲν παρὰ Ῥωμαίοις δουλεία, κἂν ζήσωμεν ἐπ' αὐτούς, φθάνει δὲ καὶ δουλείαν ὁ λιμός, οἱ στασιασταὶ δὲ ἀμφοτέρων χαλεπώτεροι. [207] ἴθι, γενοῦ μοι τροφὴ καὶ τοῖς στασιασταῖς ἐρινὺς καὶ τῷ βίῳ μῦθος ὁ μόνος ἐλλείπων [208] ταῖς Ἰουδαίων συμφοραῖς.” καὶ ταῦθ' ἅμα λέγουσα κτείνει τὸν υἱόν, ἔπειτ' ὀπτήσασα τὸ μὲν ἥμισυ κατεσθίει, τὸ δὲ λοιπὸν κατακαλύψασα ἐφύλαττεν. [209] εὐθέως δ' οἱ στασιασταὶ παρῆσαν, καὶ τῆς ἀθεμίτου κνίσης σπάσαντες ἠπείλουν, εἰ μὴ δείξειεν τὸ παρασκευασθέν, ἀποσφάξειν αὐτὴν εὐθέως. ἡ δὲ καὶ μοῖραν αὐτοῖς εἰποῦσα καλὴν τετηρηκέναι τὰ λείψανα τοῦ τέκνου διεκάλυψεν. [210] τοὺς δ' εὐθέως φρίκη καὶ παρέκστασις ᾕρει καὶ παρὰ τὴν ὄψιν ἐπεπήγεσαν. ἡ δ' “ἐμόν, ἔφη, τοῦτο τέκνον γνήσιον καὶ τὸ ἔργον ἐμόν. [211] φάγετε, καὶ γὰρ ἐγὼ βέβρωκα. μὴ γένησθε μήτε μαλακώτεροι γυναικὸς μήτε συμπαθέστεροι μητρός. εἰ δ' ὑμεῖς εὐσεβεῖς καὶ τὴν ἐμὴν ἀποστρέφεσθε θυσίαν, ἐγὼ μὲν ὑμῖν βέβρωκα, καὶ τὸ λοιπὸν δὲ ἐμοὶ μεινάτω.” μετὰ ταῦθ' οἱ μὲν τρέμοντες ἐξῄεσαν, [212] πρὸς ἓν τοῦτο δειλοὶ καὶ μόλις ταύτης τῆς τροφῆς τῇ μητρὶ παραχωρήσαντες, ἀνεπλήσθη δ' εὐθέως ὅλη τοῦ μύσους ἡ πόλις, καὶ πρὸ ὀμμάτων ἕκαστος τὸ πάθος λαμβάνων ὥσπερ αὐτῷ τολμηθὲν ἔφριττε. [213] σπουδὴ δὲ τῶν λιμωττόντων ἐπὶ τὸν θάνατον ἦν, καὶ μακαρισμὸς τῶν φθασάντων πρὶν ἀκοῦσαι καὶ θεάσασθαι κακὰ τηλικαῦτα.

(5)[214] Ταχέως δὲ καὶ Ῥωμαίοις διηγγέλθη τὸ πάθος. τῶν δ' οἱ μὲν ἠπίστουν, οἱ δὲ ᾤκτειρον, τοὺς δὲ πολλοὺς εἰς μῖσος τοῦ ἔθνους σφοδρότερον συνέβη προελθεῖν. [215] Καῖσαρ δὲ ἀπελογεῖτο καὶ περὶ τούτου τῷ θεῷ, φάσκων παρὰ μὲν αὐτοῦ Ἰουδαίοις εἰρήνην καὶ αὐτονομίαν προτείνεσθαι καὶ πάντων ἀμνηστίαν τῶν τετολμημένων, τοὺς δὲ ἀντὶ μὲν ὁμονοίας στάσιν, [216] ἀντὶ δὲ εἰρήνης πόλεμον, πρὸ κόρου δὲ καὶ εὐθηνίας λιμὸν αἱρουμένους, ἰδίαις δὲ χερσὶν ἀρξαμένους καίειν τὸ συντηρούμενον ὑφ' ἡμῶν ἱερὸν αὐτοῖς, εἶναι καὶ τοιαύτης τροφῆς ἀξίους. [217] καλύψειν μέντοι τὸ τῆς τεκνοφαγίας μύσος αὐτῷ τῷ τῆς πατρίδος πτώματι καὶ οὐ καταλείψειν ἐπὶ τῆς οἰκουμένης ἡλίῳ καθορᾶν πόλιν, ἐν ᾗ μητέρες οὕτω τρέφονται. [218] προσήκειν μέντοι πρὸ μητέρων πατράσιν τὴν τοιαύτην τροφήν, οἳ καὶ μετὰ τηλικαῦτα πάθη μένουσιν ἐν τοῖς ὅπλοις. [219] ταῦθ' ἅμα διεξιὼν ἐνενόει καὶ τὴν ἀπόγνωσιν τῶν ἀνδρῶν: οὐ γὰρ ἂν ἔτι σωφρονῆσαι τοὺς πάντα προπεπονθότας ἐφ' οἷς εἰκὸς ἦν μεταβαλέσθαι μὴ παθοῦσιν.

ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ Φ. ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ