Στην πνευματική εξέλιξη του ανθρώπου υπήρξε μία εξαπάτηση η
οποία κυριάρχησε και υποδούλωσε τον άνθρωπο στην πλάνη και την υποκρισία. Αυτή
η απάτη είναι η θεωρία του μονοθεϊσμού, όπως παρουσιάστηκε από τον Ιουδαϊσμό
και τα παράγωγα του, μορφώματα δηλαδή, τον χριστιανισμό και τον ισλαμισμό. Η
απάτη αυτή είναι πολυδιάστατη και δεν αφορά μόνο την δήλωση του θεού Γιαχωβά
ότι αυτός είναι ο μόνος αληθινός θεός η οποία είναι βέβαια η ουσία της εξαπάτησης.
Πρώτα πρέπει να
ερμηνεύσουμε αυτή την δήλωση του θεού Γιαχωβά, όπως μας δίνετε από την βίβλο,
εντοπίζοντας την ουσία του σημερινού μονοθεϊσμού. Οι μονοθεϊστές δεν πιστεύουν
απλά ότι ένας θεός υπάρχει στο σύμπαν αλλά ότι αυτός ο θεός είναι ο
συγκεκριμένος Γιαχωβάς, που μας άφησε μάλιστα την βιογραφία του σε ένα κατάπτυστο
και φασιστικό κείμενο, την Ιουδαϊκή βίβλο. Ο ένας θεός, ο δημιουργός του σύμπαντος,
πήρε υπό την προστασία του τον λαό των εβραίων με σκοπό να κατακτήσει την γη.
Δηλαδή ο δημιουργός δεν έχει υπό την εξουσία του την γη αλλά θα το κάνει αυτό
μέσω του περιούσιου λαού, οι οποίοι καλούνται να διαπράξουν γενοκτονίες, να
αφανίσουν τα έθνη που δεν θα υποδουλωθούν σε αυτόν τον θεό. Ο θεός Γιαχβέ,
δολοφονεί τα νήπια των Αιγυπτίων για να φανερώσει έτσι την δύναμη του. Ο
Ιουδαϊκός μονοθεïσμός είναι μια ρατσιστική παράνοια που έχει επιβληθεί δια της βίας
πάνω στην ανθρωπότητα.
Ο μεγάλος δημιουργός του σύμπαντος είναι ένας ζηλότυπος,
οξύθυμος, εκδικητικός, οργίλος θεός, και παρομίως οι πιστοί του είναι εκείνοι
που εγκληματούν επί αιώνες εναντίον της ανθρωπότητας με την ιδέα ότι είναι
πιστοί του μοναδικού αληθινού θεού. Έτσι βλέπουμε ότι αυτό που παρουσιάζεται
σαν μία θεολογία του μονοθεϊσμού, είναι μια ρατσιστική ιδεολογία που
δικαιολογεί την βία των εκλεκτών πιστών και την γενοκτονία των απίστων.
Το θλιβερό στην απάτη
του μονοθεϊσμού είναι ότι καθώς επικράτησε μόνο δια της βίας, της βίας των
χριστιανών και των μουσουλμάνων, συκοφάντησε την αλήθεια και σκόρπισε την
θεολογική πλάνη πάνω στην ανθρωπότητα. Πρέπει όλοι να γνωρίζουν ότι οι αρχαίες
θρησκείες ήταν κατά βάση μονοθεϊστικές. Στον ελληνισμό οι Ορφικοί και οι
φιλόσοφοι αναγνωρίζουν πως όλοι οι θεοί είναι στην πραγματικότητα εκφράσεις του
ενός θεού, του Δία που κατοικεί στην καρδιά των ανθρώπων.
Η ελληνική φιλοσοφία
μάλιστα ταυτίζει το ΕΝΑ με το ΑΓΑΘΟ και αναγνωρίζει μία αρχή στην οποία
οφείλουν την ύπαρξη τους και την ενότητα τους τα πάντα. Στον Ινδουισμό είναι το
απόλυτο και μυστήριο Βράχμα, η ενότητα των πάντων. Αλλά και σε κάθε δρόμο του
Ινδουισμού ο μονοθεϊσμός είναι δεδομένο καθώς ακόμα και ο Κρίσνα λέει στην
Μπαγκαβαντ Γκιτά, ότι αυτός είναι ο ένας θεός και όλοι οι άλλοι θεοί απλώς οι
διάφορες εκφράσεις του. Το ίδιο συμβαίνει και στην Κινέζικη θρησκεία και
φιλοσοφία, όπου το απολυτο και μυστήριο Ένα, είναι το ονομαζόμενο Ταό. Βλέπουμε
δηλαδή ότι οι αρχαίες θρησκείες και φιλοσοφίες αναγνώριζαν την ενότητα των
πάντων αλλά δεν είχαν την μακάβρια ιδέα να δηλώσουν ότι αυτό το Ένα είναι ο
εχθρός των πολλών θεών, όπως έκαναν οι μονοθεϊστές Ιουδαίοι. Οι πολλοί θεοί
είναι οι εκφράσεις του Ενός θεού και όχι οι εχθροί του κακοί δαίμονες. Ετσι
αυτό που σήμερα ονομάζουμε μονοθεϊσμό, είναι η εχθρότητα του ανθρώπου εναντίον της
φύσεως, η εχθρότητα του ανθρώπου εναντίον της κτίσης και η κατασυκοφάντηση της αρχαίας
γνώσεως, στο όνομα μια ρατσιστικής απάτης που υποδουλώνει τον άνθρωπο.
Για να συνοψίσω
λοιπόν, πριν περάσω σε κάποιες ιστορικές παρατηρήσεις της μονοθεϊστικής απάτης,
οι μονοθεϊστες δεν πιστεύουν ότι ένας είναι ο θεός, αλλά ότι αυτός ο ένας είναι
ο Γιαχβε των Εβραίων. Ότι ένας είναι ο θεός του κόσμου το γνωρίζουν όλοι οι
αρχαίοι λαοί, ότι όμως αυτός ονομαζεται Γιαχβε και μίλησε στους περιούσιους
εβραίους, αυτό δεν το ήξεραν οι αρχαίοι λαοί και το έμαθαν δια της βίας. Δια της
βίας και της γενοκτονίας έμαθαν ακόμα ότι οι δικοί τους πολλοι θεοί ήταν
δαιμόνια κακά κι ότι οι προφήτες καθόρισαν τον τρόπο που ο περιούσιος λαός θα
κυβερνήσει τα έθνη με ράβδο σιδηρά.
Πηγή του μονοθεϊσμού
παρόλα αυτά δεν είναι ο Ισραήλ και οι Ιουδαίοι, καθώς και αυτοί ήταν
πολυθεϊστες και λάτρευαν τον Γιαχβε μαζί με την γυναίκα του την βασίλισσα των
Ουρανών. Από την μία όμως θεωρείται ότι στην παραμονή τους στην Αίγυπτο
αναμείχθηκαν με τους μονοθεϊστές του Φαραώ Αμένοφι του Δ’ και τελικά κατέληξαν
σε ένα ζωροαστρικό μονοθεϊσμό κατά την παραμονή τους στην Βαβυλώνα και υπό την
Περσική κυριαρχία. Ο Ζωροάστρης θεωρεί ότι υπάρχει μόνο ένας θεός, ο θεός του
καλού και του φωτός, ο Αχούρα Μαζντα. Ο θεός του σκότους και του θανάτου είναι
ο αδερφός του ο Αριμάν, που δεν λογαριάζεται όμως σαν θεός, αφού θα ηττηθεί στο
τέλος του χρόνου. Παρόλα αυτά υπάρχει η αρχαία Περσική παράδοση του Ζερβάν, του
πατέρα αυτών των δύο πνευμάτων, ώστε κατανοούμε ότι και οι αρχαίοι Πέρσες
γνώριζαν την αληθινή σοφία, πριν υποκύψουν στην πλάνη του μονοθεϊσμού.
Αν εξετάσουμε τον
μονοθεϊσμό ως μια καθαρά εβραϊκή υπόθεση, δεν θα φτάσουμε σε σωστά
συμπεράσματα. Η ηλιακή θρησκεία του Φαραώ Αμενοφι Δ’ αλλά και ο Ζωροαστρισμός,
είναι φαινόμενα που εκφράζουν την τάση του ανθρώπου να στραφεί προς το ουράνιο
φως και να απομακρυνθεί φοβισμένος από το βαθύ σκοτάδι της νύκτας. Η ουράνια
πορεία του ανθρώπου ανακάλυψε το καλό και μίσησε το κακό, χωρίς όμως να
καταφέρει να αλλάξει τον άνθρωπο. Οι μονοθεϊστικές θρησκείες και όλοι εκείνοι
που θέλουν να φέρουν την δικαιοσύνη στον κόσμο, γίνονται οι πιο εγκληματικές
ομάδες στην ιστορία. Οι χριστιανοί κατέστρεψαν τον αρχαίο κόσμο χωρίς να φέρουν
κανένα καλό στη γη, πέρα από την πλάνη τους. Οι μουσουλμάνοι υπάρχουν σήμερα ως
ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την ανθρωπότητα. Και οι δίκαιοι κουμουνιστές έχουν
να επιδείξουν μόνο τέρατα εγκληματιών, οι οποίοι βύθισαν στο αίμα κάθε λαό που
προσπάθησαν να σώσουν.
Η αλήθεια του
μονοθεϊσμού εξαντλεί την σοφία της στην πραγματικότητα ότι για τον καθένα από
εμάς υπάρχει μόνο ένας θεός, αυτός που ζει στην καρδιά μας. Το μάθημα που
έχουμε πάρει από τους μονοθεϊστές είναι πως το να κατανοείς και να συγχωρείς το
κακό είναι πιο σοφό από το να κατασκευάζεις για τον εαυτό σου το προσωπείο του
αγαθού και ως αγαθός να καταδικάζεις τον εχθρό σου σε θάνατο. Η απάτη του
μονοθεϊσμού λοιπόν καταλήγει σε αυτή την φράση…
εγώ δεν ξέρω άλλο θεό εκτός από μένα, τον περιούσιο, τον εκλεκτό, τον
αγαθό, τον παναγιώτατο, τον δολοφόνο εκείνων που για ευκολία ονόμασα κακό
δαίμονα…. Άπιστο… αιρετικό … μάγο, ομοφυλόφιλο, μοιχό, αμαρτωλό τέλος πάντων.
ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ - ΕΛΛΗΝ ΑΣΕΒΗΣ
Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθο βαλέτω…
Αγάπα τον εχθρό γιατί αν αγαπάς αυτόν που σε αγαπάει δεν
κάνεις κάτι σπουδαίο.