ΑΝΑΠΟΔΑΡΗΣ: 453 - ΠΕΡΙ ΑΜΑΡΤΙΑΣ – ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΗΣ ΜΑΓΔΑΛΗΝΗΣ

453 - ΠΕΡΙ ΑΜΑΡΤΙΑΣ – ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΗΣ ΜΑΓΔΑΛΗΝΗΣ

Αν δεν υπάρχει νόμος, δεν υπάρχει αμαρτία έλεγε ο απόστολος Παύλος. Για τους φαρισαίους αμαρτία ήταν να φας χοιρινό. Οι ελληνιστές ιουδαίοι όμως εξηγωντας αλληγορικά την βίβλο, έτρωγαν χοιρινό σουβλάκι και κιμά. Το εισερχόμενο δεν σε μολύνει, έλεγε ο Ιησους αλλά το εξερχόμενο από το στόμα είναι εκείνο που μολύνει. Κι εξήγησε ότι αυτό που τρώμε στο τέλος θα καταλήξει στον βόθρο, ενώ όσα λέμε με το στόμα μολύνουν τις ανθρώπινες ψυχές. Αν παραβλέψουμε τους κανόνες υγιεινής το επιχείρημα του Ιησού είναι σπουδαίο.

Τι είναι όμως αμαρτία; Στα ελληνικά η λέξη σημαίνει λάθος. Η ελληνική θρησκεία αντί της αμαρτίας, έχει την λέξη «υβρις» που σημαίνει το ξεπέρασμα των ανθρωπίνων ορίων απέναντι στους θεούς. Στον μονοθεϊσμό όμως η αμαρτία κατέληξε να είναι η κεντρική ιδέα της θεολογίας η οποία ξεκινάει από την βρώση ενός μήλου.

Ας δούμε όμως πως ο λεγόμενος Χριστός απελευθερώνει τον άνθρωπο από τον νόμο και την αμαρτία αντίθετα με τους φαρισαίους και την εκκλησία που καταδικάζουν την αμαρτωλή σάρκα.

Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΡΝΗ

Ιω. 8,6 καὶ εἶπεν αὐτοῖς· ὁ ἀναμάρτητος ὑμῶν πρῶτος βαλέτω λίθον ἐπ᾿ αὐτήν.

Με αυτή την φράση ο Χριστός του κατά Ιωάννη, συγχωρεί την μοιχή γυναίκα την οποία ήθελαν να λιθοβολήσουν οι φαρισαίοι. Ο αναμάρτητος ας πετάξει πρώτος την πέτρα, είπε.

Στην Ορθόδοξη εκκλησία η παράδοση της γυναίκας πόρνης που έπλυνε με μύρο τα πόδια του Χριστου, είναι πολύ ισχυρή. Παρόλο τούτο τα αρχαιότερα ευαγγελια του Βατικανου και του Σινά, δεν αναφέρουν την ιστορία της γυναίκας πόρνης. Αυτό συνέβη γιατι κάποιοι προσπάθησαν να αφαιρέσουν εντελώς κάθε σχέση που μπορεί να είχε ο Ιησους με μια γυναίκα. Φτάσαμε έτσι στο μυστικό του Κώδικα Ντα Βιντσι και στην φήμη για την βασιλική καταγωγή της Μαρίας της Μαγδαληνής.

Για την γυναίκα πόρνη, μπορείτε να διαβάσετε σε παλαιότερη δημοσίευση

ΤΟ ΧΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΠΟΡΝΗΣ

Σύμφωνα με τους γνωστικους χριστιανούς η Μαρία η Μαγδαληνή, ήταν σύντροφος και μαθητής του Χριστού. Υπάρχει μάλιστα και το ευαγγέλιο της Μαρίας της Μαγδαληνής. Σύμφωνα με την χριστιανική μυθολογία η Μαγδαληνή αυτή είχε επτά δαιμόνια από τα οποία την ελευθέρωσε ο Χριστός. Η Μαρία αυτή θεωρείται ότι καταγόταν από τα Μάγδαλα.

Ερευνώντας κανείς την χριστιανική μυθολογία, γνωρίζει ότι η λεγόμενη Ναζαρετ είναι μια πολη που δεν υπήρχε την εποχη του Χριστου. Αποκαλώντας τον Ιησού Ναζαρηνό, αποκρύπτουν το γεγονός ότι ανήκε στην αίρεση της εποχής του, στους ελληνιστες Ναζιραίους. Φυσικά δεν έχει βρεθεί πουθενά και το χωριό Μαγδαλα αν και οι θεολόγοι ανακαλύπτουν αναφορές στο Ταλμουδ σε κάποια Μαγδαλα.

Η καινή διαθήκη αναφέρει τα Μαγδαλα στο τέλος του 28ου κεφαλαίου του Ματαθαίου, στο κεφάλαιο που αναφερεται στην γυναίκα της οποίας θεράπευσε ο Ιησους την κόρη από δαιμόνιο. Ωστόσο αυτή η ιστορία μας δίνει την αλήθεια για το ψευδώνυμο της Μαγδαληνής.

Οι μαθητές και ο Ιησους δεν ήθελαν κανένας να τους ενοχλήσει όταν μια γυναίκα Ελληνίς συροφοινισσα ή Χαναναία ζητούσε την βοήθεια του Χριστού. Επειδή αυτή ήταν Ελληνίδα ο Χριστός την αποπήρε λέγοντας της, ότι πρώτα πρέπει να θεραπευθουν οι Ισραηλίτες και δεν είναι καλό να πάρεις το ψωμί από τα παιδιά και να το δώσεις στα σκυλιά. Εκείνη όμως δεν σταμάτησε να τον παρακαλά, λέγοντας ότι και τα σκυλιά τρώνε τα ψωμιά που ρίχνουν οι άνθρωποι κάτω από το τραπέζι.

25 ἡ δὲ ἐλθοῦσα προσεκύνησεν αὐτῷ λέγουσα· Κύριε, βοήθει μοι. 26 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· οὐκ ἔστι καλὸν λαβεῖν τὸν ἄρτον τῶν τέκνων καὶ βαλεῖν τοῖς κυναρίοις. 27 ἡ δὲ εἶπε· ναί, Κύριε· καὶ γὰρ τὰ κυνάρια ἐσθίει ἀπὸ τῶν ψυχίων τῶν πιπτόντων ἀπὸ τῆς τραπέζης τῶν κυρίων αὐτῶν.

Τα ψωμιά με τα οποία εκείνοι που έτρωγαν σκούπιζαν τα δαχτυλα τους και τα πετούσαν στα σκυλιά, τα ονόμαζαν απομαγδαλία. Από αυτό το περιστατικό η γυναίκα αυτή πήρε το όνομα Μαγδαληνή.

ἀπομαγδαλία κ. -ιά, η (AM ἀπομαγδαλίς)

ψίχα ψωμιού με την οποία καθάριζαν τα χέρια τους μετά το δείπνο και την έριχναν στους σκύλους.

[ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. απομαγδαλιά, όπως και το μτγν. μαγδαλιά,

Η αρχαία εκκλησία προσπάθησε να εξαφανίσει την ιστορία της γυναίκας πόρνης, της Μαρίας της Μαγδαληνής. Ωστόσο εκείνη την πόρνη υμνολογούν όταν κατασκευάζουν το άγιο μύρο την Μεγάλη Τεταρτη.

Αυτή η ιστορία με τα σκυλιά και τα ψωμιά, έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την χριστιανικη φιλοσοφία και μάλιστα με το ευαγγέλιο της Μαγδαληνης των γνωστικών. Οι άνθρωποι έχουν όλοι το «αληθινό παιδί» μέσα τους, και σε καμία περίπτωση δεν είναι οι Ισραηλίτες τα γνησια παιδιά και οι Ελληνες τα σκυλιά. Εδώ έχουμε είτε μια παράδοση των φαρισαίων που ενσωματώθηκε νωρίς στην χριστιανική μυθολογία, είτε ένα λογοπαίγνιο του Χριστού με μια γυναίκα που την γνωρίζει καλά. Γνωρίζει ότι είναι Ελληνίδα, γνωρίζει ότι είναι αμαρτωλή και θέλει να την δοκιμάσει. Αλλωστε στην ίδια είπε το γνωστό: μη μου άπτου, μην με αγγίζεις. Αγνοώντας το αληθινό σενάριο, έχουμε μόνο την φράση για την μαγδαλία που ρίχνουν στα σκυλιά και την θεραπεία μια κόρης δαιμονισμένης.

ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΗΣ ΜΑΓΔΑΛΗΝΗΣ

Στο ευαγγέλιο της Μαγδαληνής ο «Υιός του ανθρώπου» είναι το παιδί της αληθινής φύσης, η Μορφή της Θείας Βασιλείας που υπάρχει μέσα σε κάθε άνθρωπο.

Όταν ο Σωτήρας αποχαιρετά τους μαθητές του, τους λέει: Το παιδί του αληθινού ανθρώπου υπάρχει μέσα σας. (4:5) Ο Σωτήρας τους δίνει εντολή: Ακολουθήστε το ! Εκείνοι που το αναζητούν θα το βρουν. (4.6)

Για να βρει και να ακολουθήσει κάποιος το παιδί του αληθινού ανθρώπου που έχει μέσα του, πρέπει να ταυτισθεί με την αρχέτυπη μορφή της Ανθρώπινης Φύσης.

Παρατηρήστε τον τρόπο με τον οποίο κάποιος δεν πρόκειται να το βρεί: όταν ψάχνει έξω από την ψυχή του. Το ευαγγέλιο του Μάρκου, για παράδειγμα, αντιλαμβάνεται τον Υιο του ανθρώπου ως μια μεσσιανική φιγούρα η οποία θα έρθει στο τέλος του κόσμου καθισμένη πάνω στα σύννεφα, με δύναμη και δόξα. (13,26) Αντιθέτως το ευαγγέλιο της Μαγδαληνής προειδοποιεί « Να προσέχετε, έτσι ώστε να μην σας ξεγελάσει κανείς λέγοντας: «Να, εδώ είναι ή Να εκεί είναι!» Αυτή η προειδοποίηση δειχνει μια γνωση αποκαλυπτικης εσχατολογίας, σαν κι αυτή που συνανταμε στον Μάρκο και στα άλλα κανονικά ευαγγέλια, όμως την απορρίπτει ολοκληρωτικά.

Για το ευαγγέλιο της Μαγδαληνης Υιός του Ανθρώπου, δεν είναι ο Σωτήρας Ιησους, αλλά αυτός που κρύβει μέσα του κάθε άνθρωπος.

4 Πηγαίνετε λοιπόν και κηρύξτε τα χαρμόσυνα νέα (ευαγγέλιο) για την βασιλεία. Μη θέσετε άλλους κανόνες από εκείνους που σας όρισα και μη θεσπίσετε νόμους σαν νομοθέτες γιατι αυτοι οι νόμοι θα σας περιορίσουν.

Το αληθινό ευαγγέλιο του Χριστου, πληροφορεί τους ανθρώπους ότι το αληθινό παιδί, ο βασιλιάς του σύμπαντος, υπάρχει μέσα στον άνθρωπο. Όλοι οι άνθρωποι είναι παιδιά του θεού και κανείς δεν είναι σκύλος. Το αληθινό ευαγγέλιο του Χριστού δεν έθεσε νόμους, δεν δημιούργησε αμαρτία αλλά προειδοποίησε να μην θέσουμε νόμους και κανόνες.

Η ΝΟΜΟΘΕΤΗΣΗ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ

Στην πρώτη συγκεντρωση των χριστιανών συζητησαν για τον νόμο του θεου. Κάποιοι έλεγαν ότι πρέπει να ακουλουθησουν τον νόμο του Μωυση και να κάνουν περιτομή. Τελικά όμως κατέληξαν σε ένα νόμο: να απέχουν από την πορνεία και το αίμα. Ενώ ο Χριστός των γνωστικών ευαγγελίων λέει στους αποστόλους να μην βάλουν νόμους γιατι αυτοι μπορεί να τους περιορίσουν, η εκκλησία στην πρωτη συγκεντρωση νομοθετει.

Πράξεις Κεφ. 15

28 Επειδή, φάνηκε εύλογο στο Άγιο Πνεύμα και σε μας, να μη επιβάλουμε σε σας κανένα βάρος περισσότερο, εκτός από τούτα τα αναγκαία,

29 να απέχετε από ειδωλόθυτα, και από αίμα, και πνικτό, και πορνεία· από τα οποία φυλάγοντας τον εαυτό σας, θα πράξετε καλά· υγιαίνετε.

Γυναικεία αμαρτία είναι η πορνεία και ανδρική αμαρτία το αίμα. Την αρχαία εποχή και η πορνεία ήταν πιο διαδεδομένη, ίσως πιο φανερή και οι στρατιωτικες συνθηκες απαιτουσαν από κάθε άνδρα να είναι δολοφόνος. Σε κάποιους ναούς της Αφροδίτης είχαμε ιερή πορνεία και η θυσία αίματος στους θεους ήταν τρόπος λατρείας.

Ο θεός του θανάτου, ως βασιλέας του Αδη, έχει το όνομα του Πλουτωνα στην ελληνική θρησκεία και το όνομα του Διονύσου ή του Αδωνη. Ο Ερμής κλέβει τα βόδια του Ήλιου, η Αφροδίτη απατά τον Ηφαιστο με τον Αρη και ο Δίας απατά την Ήρα με μια πληθώρα γυναικών που του γεννάνε ημίθεους και ήρωες. Όλες αυτές οι αμαρτίες των θεών είναι τα ατράνταχτα επιχειρήματα των χριστιανων εναντίον της εθνικής θρησκείας. Οι ίδιοι όμως χριστιανοί δεν αναφέρουν τίποτα για τις δολοφονίες του Γιαχωβα και την πορνεία των προπατόρων. Κατηγορούν για τις αιματηρές θυσίες τους εθνικούς αλλά αδιαφορούν για το γεγονος ότι και ο Γιαχωβας δεχόταν αιματηρές θυσίες στον ναό του. Ερχονται ετσι οι χριστιανοί στην πρώτη τους συνάντηση και νομοθετουν αποχή από το αίμα και την πορνεία.

Βασικά οι απόστολοι απαγορεύουν το κρέας των θυσιών στους Ελληνες θεούς και το αίμα των ζώων, νομοθετώντας για το λεγόμενο χαλαλ κρέας, το νόμιμο κρέας από το οποίο έχει στραγγισθεί το αίμα κι έχει έτσι αποχωρήσει εντελώς η ψυχή. Γι αυτό απαγορεύουν το πνικτόν. Η απαγόρευση έτσι αφορά το αίμα και την πορνεία. Αυτή είναι η άποψη της εκκλησίας που διδάσκει ένα ουράνιο δρόμο του ανθρώπου προς τον αγαθό θεό. Εθχρός είναι η αμαρτία, η πορνεία και το αίμα. Είναι όμως αυτή η άποψη του Ιησου και της Μαρίας της Μαγδαληνής;

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΜΑΡΤΙΑ

Σύμφωνα με τον Σωτήρα του γνωστικού ευαγγελίου της Μαγδαλαληνής, δεν υπάρχει αμαρτία.

Ας διαβάσουμε όμως την αρχη του ευαγγελίου της Μαγδαληνής, όπως μας το αποκάλυψε η αρχαιολογία, καθως οι κανονικοι χριστιανοι το είχαν καταδιώξει μεχρι εξαφανίσεως.

Παπυρος του Βερολίνου 8502,1

2 … θα καταστραφεί λοιπόν τότε η ύλη ή όχι; Ο Σωτήρας απάντησε: «Όλη η φυση, όλες οι μορφές, όλα τα πλάσματα υπάρχουν το ένα μέσα στο άλλο και το ένα μαζί με το άλλο. Θα διαλυθούν και θα επιστρέψουν στις ρίζες τους. Η ύλη θα ξαναγυρίσει στις απαρχές της ύλης. Εκείνος που έχει αυτιά να ακούσει, ας ακούσει.

3 Τότε ο Πέτρος του είπε: Μια που μας έχεις εξηγήσει τα πάντα, πες μας κι αυτό, Ποια είναι η αμαρτία του κόσμου;

Ο Σωτήρας απάντησε: « Δεν υπάρχει η αμαρτία, εσείς οι ίδιοι είσαστε εκείνοι που την δημιουργείτε, όταν κάνετε πράξεις που μοιάζουν στην φύση τους με την μοιχεία, κάτι που ονομάζεται αμαρτία. Για τον λόγο αυτόν, το Καλό ήρθε ανάμεσα σας κι έγινε κομμάτι της φύσης σας. Θα την επανενώσει με τις ρίζες της.

Μετά συνέχισε. Είπε: «Για τον λόγο αυτόν αρρωσταινετε και πεθαίνετε, επειδή αγαπάτε αυτό που σας εξαπατά. Εκείνος που μπορεί να κατανοήσει, ας κατανοήσει."

Κάποτε όλα θα πεθάνουν και όλα θα καταλήξουν στις απαρχές της ύλης. Ο θάνατος είναι το τέλος κάθε ζωής. Μέσα μας όμως είναι το αθάνατο και αμετάβλητο θεϊκό στοιχείο. Η αμαρτία είναι ένα δομικό συστατικό της ύλης και της ζωής. Το ονομάζουμε αμαρτία γιατί μας εξαπατά. Επειδή η αμαρτία είναι συστατικό της ζωής γι αυτό ισχύει το ουδείς αναμάρτητος. Η ανυπαρξία της αμαρτίας έχει αυτό το νόημα, όχι ότι δεν υπάρχει αλλά ότι είναι καθολική, υπάρχει μέσα σε κάθε άνθρωπο, σε κάθε ζωή σε όλη την ύλη.

Έχετε ακούσει την εντολή να μην φονεύσεις αλλά αμαρτωλός είναι κι αυτός που θα πει τον αδερφό του ανόητο.

ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ 5:21-42 TGV »Έχετε ακούσει την εντολή που δόθηκε παλιά στους προγόνους μας: “να μην κάνεις φόνο, κι όποιος κάνει φόνο πρέπει να καταδικαστεί από το τοπικό δικαστήριο”. Εγώ όμως σας λέω πως ακόμα κι όποιος οργίζεται εναντίον του αδερφού του χωρίς λόγο, πρέπει να καταδικαστεί από το τοπικό δικαστήριο. Κι όποιος πει τον αδερφό του “ρακά”, δηλαδή “ανόητο”, πρέπει να καταδικαστεί από το μεγάλο συνέδριο. Κι όποιος τον πει “μωρέ”, δηλαδή “ηλίθιο”, πρέπει να καταδικαστεί στη φωτιά της κόλασης.

Ακούσατε για την εντολή ου μοιχεύσεις; εγω σας λέω ότι αμαρτωλός είναι και όποιος έχει μέσα του την επιθυμία, καθώς έχει διαπράξει μοιχεία με αυτή που επιθυμησε.

«Ακούσατε επίσης πως δόθηκε στους προγόνους μας η εντολή: μη μοιχεύσεις. Εγώ όμως σας λέω πως όποιος βλέπει μια γυναίκα με πονηρή επιθυμία, έχει κιόλας διαπράξει μέσα του μοιχεία μ’ αυτήν.

Αν ακουσατε πως δόθηκε εντολή οφθαλμόν αντί οφθαλμού εγω σας λέω να γυρνατε και το άλλο μάγουλο.

«Έχετε επίσης ακούσει πως δόθηκε η εντολή: ν’ ανταποδίδεις οφθαλμόν αντί οφθαλμού και οδόντα αντί οδόντος. Εγώ όμως σας λέω να μην αντιστέκεστε στον κακό άνθρωπο· αλλά αν κάποιος σε χτυπήσει στο δεξί μάγουλο, γύρισέ του και το άλλο.

Ο Χριστός λέγοντας ότι δεν υπάρχει αμαρτία δεν υποκινεί τους ανθρώπους να αμαρτήσουν αλλά τους πληροφορεί ότι δεν έχουν κανένα δικαίωμα να κρίνουνγιατί όλοι είναι αμαρτωλοί και ουδείς αγαθός εκτός από τον θεό. Οι χριστιανοί όμως έκριναν τον αρχαίο κόσμο κι ακόμα τον κατακρίνουν θεωρώντας ότι ο Χριστός με την θυσία του, τους έσωσε από κάποια αμαρτία. Τους έσωσε από το προπατορικό αμάρτημα. Από τις συνέπειες του μήλου της Ευας.

ΤΟ ΠΡΟΠΑΤΟΡΙΚΟ ΑΜΑΡΤΗΜΑ

Το γεγονός ότι η αμαρτία αποτελεί συστατικό της ανθρώπινης ύπαρξης φανερώνεται από τον μύθο του προπατορικού αμαρτήματος. Είμαστε όλοι αμαρτωλοί γιατί η Εύα έφαγε το μήλο ή γιατί ο Κάιν σκότωσε τον Αβελ.

Στους ελληνικούς μύθους η προπατορική αμαρτία αποτελείται από δύο πατροκτονίες. Ο Κρόνος σκοτώνει τον πατέρα Ουρανό και ο Δίας τον πατέρα του Κρόνο. Στην ελληνική μυθολογία υπάρχει ακόμα ο Ορφικός μύθος, ότι ο Δίας έφτιαξε τους ανθρώπους από τα πτώματα των Τιτάνων, ώστε έχουν το τιτανικό στοιχείο μέσα τους. Έχουν όμως και το απελευθερωτικό στοιχείο του Διονύσου, τον οποίο είχαν φάει ως βρεφος οι Τιτάνες.

Στην ελληνικη αριθμοσοφία ουσιαστικά αρχική αμαρτία είναι η τόλμη του αριθμου δύο να αποχωρήσει από την αρχική ενότητα. Με την συνείδηση του εγώ μεταφερόμαστε από την ενότητα στον διχασμό. Η Κρόνια συνειδητότητα, η συνείδηση του εαυτού ως ξεχωριστού όντος μέσα στον κόσμο, είναι η πρώτη αμαρτία. Είναι αμαρτία που δημιουργεί τον διπλό ετούτο κόσμο του καλού και του κακού.

Ο διπλός κόσμος ρέει πάντα από την φιλότητα στο νείκος, από την νυχτα στην ημέρα, από τον πόλεμο στην ειρήνη. Ο κόσμος αυτός που ρέει είναι ο κόσμος της Μητέρας των θεών και των ανθρώπων, της Τιτάνιας Ρέας. Η δυάδα ονομαζόταν από τους Πυθαγόριους Ρέα. Είναι η θεότητα της άγριας φυσης, η αρχέγονη δύναμη της θεάς Γης, η πρώτη μορφή όλων των θυληκών θεοτήτων. Η Ρέα είναι η αγνότερη θεότητα γιατί είναι η αρχική αμαρτία όλου του κόσμου.

Η Ρεα, ονομάζεται από τον Ορφεα, ψευδομένη σώτειρα, γιατί δεν μπορούσε να βοηθησει αλλιώς παρά μόνο με μια αμαρτία, να πει ψέματα στον Κρόνο ότι του έδωσε να φάει τον Δία. Είχε όμως μια πέτρα τυλιγμένη στις πάνες. Ετσι γεννήθηκε ο νόμος του Διός.

Τι είναι λοιπόν αμαρτία; Είναι κάτι σαν μοιχεία. Κάτι σαν αυτό που κάνει ο Δίας. Ο αρχηγός πάσης μοιχείας, ύψιστος δαίμων, σιγά μην τον δείτε.

Κατά τα αλλα είναι φωτεινός και Ολύμπιος, εδραζόμενος στην νόηση. Η αμαρτία λοιπόν γεννιέται στον τιτανικό κόσμου του Κρόνου και της Ρεας αλλά συνεχίζει να κυριαρχει και στον δαιμονικο κόσμο του Δία. Η Τρίτη βασιλεία του Διός είναι το μικτό ον, δημιουργημένο από την ένωση του ουρανου και της γης, από την ένωση του αγαθου και του πονηρου.

Το αναγκαίο κακό είναι η ύλη και αυτή είναι η αμαρτία. Κανένα ον γεννημένο στην ύλη δεν είναι χωρίς αμαρτία δηλαδή χωρίς θάνατο. Στον ουράνιο δρόμο οι ασκητές απέχουν από κάθε σεξουαλική δραστηριότητα. Υπήρχαν μάλιστα ομάδες που απέρριπταν εντελώς την σεξουαλική ένωση. Όπως οι λεγόμενοι εγκρατητές. Είναι σαφές όμως ότι χωρίς σεξουαλική ένωση δεν υπάρχει αναπαραγωγή του είδους. Ο ουράνιος δρόμος που μας απομακρύνει από την αμαρτία μας απομακρύνει και από την ζωή. Γι αυτό στο ευαγγέλιο του Θωμά, όταν ρώτησαν τον Χριστό πότε η βασιλεία του ουρανού θα κατεβεί στην γη, απάντησε ότι θα γίνει όταν οι γυναίκες σταματήσουν να γεννάνε παιδιά.

Η βασιλεία του ουρανου δεν μπορεί να υπάρξει στον υλικό κόσμο της ανάγκης και της αμαρτίας. Η βασιλεία υπάρχει όμως μέσα μας, όπως η δύναμη του ουρανου, εκείνου του ουρανου που υπήρχε πριν διαχωρισθεί με την γη, όταν ουρανός και γη ήταν Ένα.

Ο υιός του θεού ή αλλιώς ο υιός του ανθρώπου, είναι ο εσωτερικός εκείνος άνθρωπος που γεννήθηκε πριν από τον Εωσφόρο, πριν από κάθε αμαρτία, πριν ακόμα χωρισθεί το φως από το σκότος.

Γιαυτό το καλό ήρθε και κατοίκισε μέσα μας.

ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ – ΕΛΛΗΝ ΑΣΕΒΗΣ

ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ

ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΗΣ ΜΑΓΔΑΛΗΝΗΣ

Παπυρος του Βερολίνου 8502,1

3 Τότε ο Πέτρος του είπε: Μια που μας έχεις εξηγήσει τα πάντα, πες μας κι αυτό, Ποια είναι η αμαρτία του κόσμου;

Μετά συνέχισε. Είπε: «Για τον λόγο αυτόν αρρωσταινετε και πεθαίνετε, επειδή αγαπάτε αυτό που σας εξαπατά. Εκείνος που μπορεί να κατανοήσει, ας κατανοήσει.

4 Να προσεχετε να μην σας εξαπατήσει κανείς λέγοντας σας, Να εδώ είναι ή Να εκεί είναι. Γιατί το παιδί του αληθινού ανθρώπου βρίσκεται μέσα σας. Ακολουθήστε το. Όσοι το αναζητούν θα το βρουν.

Πηγαίνετε λοιπόν και κηρύξτε τα χαρμόσυνα νέα (ευαγγέλιο) για την βασιλεία. Μη θέσετε άλλους κανόνες από εκείνους που σας όρισα και μη θεσπίσετε νόμους σαν νομοθέτες γιατι αυτοι οι νόμοι θα σας περιορίσουν.

Ο ΙΗΣΟΥΣ ΚΑΙ Η ΠΡΩΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ - ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΗΣ ΜΑΓΔΑΛΗΝΗΣ

KAREN L. KING - ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΝΑΛΙΟΣ ΑΘΗΝΑ 2008

Παύλου Προς Ρωμαίους Κεφ. 07

7 Τί οὖν ἐροῦμεν; ὁ νόμος ἁμαρτία; μὴ γένοιτο· ἀλλὰ τὴν ἁμαρτίαν οὐκ ἔγνων εἰ μὴ διὰ νόμου· τήν τε γὰρ ἐπιθυμίαν οὐκ ᾔδειν εἰ μὴ ὁ νόμος ἔλεγεν, οὐκ ἐπιθυμήσεις· 8 ἀφορμὴν δὲ λαβοῦσα ἡ ἁμαρτία διὰ τῆς ἐντολῆς κατειργάσατο ἐν ἐμοὶ πᾶσαν ἐπιθυμίαν· χωρὶς γὰρ νόμου ἁμαρτία νεκρά.

Η ιστορία της γυναικός Ελληνίδος

Κατά Ματθαίον 28 –

7 ὑποκριταί! καλῶς προεφήτευσε περὶ ὑμῶν ῾Ησαΐας λέγων· 8 ἐγγίζει μοι ὁ λαὸς οὗτος τῷ στόματι αὐτῶν καὶ τοῖς χείλεσί με τιμᾷ, ἡ δὲ καρδία αὐτῶν πόρρω ἀπέχει ἀπ᾿ ἐμοῦ· 9 μάτην δὲ σέβονταί με, διδάσκοντες διδασκαλίας ἐντάλματα ἀνθρώπων.

21 Καὶ ἐξελθὼν ἐκεῖθεν ὁ ᾿Ιησοῦς ἀνεχώρησεν εἰς τὰ μέρη Τύρου καὶ Σιδῶνος. 22 καὶ ἰδοὺ γυνὴ Χαναναία ἀπὸ τῶν ὁρίων ἐκείνων ἐξελθοῦσα ἐκραύγαζεν αὐτῷ λέγουσα· ἐλέησόν με, Κύριε, υἱὲ Δαυῒδ· ἡ θυγάτηρ μου κακῶς δαιμονίζεται. 23 ὁ δὲ οὐκ ἀπεκρίθη αὐτῇ λόγον. καὶ προσελθόντες οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἠρώτων αὐτὸν λέγοντες· ἀπόλυσον αὐτήν, ὅτι κράζει ὄπισθεν ἡμῶν. 24 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· οὐκ ἀπεστάλην εἰ μὴ εἰς τὰ πρόβατα τὰ ἀπολωλότα οἴκου ᾿Ισραήλ. 25 ἡ δὲ ἐλθοῦσα προσεκύνησεν αὐτῷ λέγουσα· Κύριε, βοήθει μοι. 26 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· οὐκ ἔστι καλὸν λαβεῖν τὸν ἄρτον τῶν τέκνων καὶ βαλεῖν τοῖς κυναρίοις. 27 ἡ δὲ εἶπε· ναί, Κύριε· καὶ γὰρ τὰ κυνάρια ἐσθίει ἀπὸ τῶν ψυχίων τῶν πιπτόντων ἀπὸ τῆς τραπέζης τῶν κυρίων αὐτῶν. 28 τότε ἀποκριθεὶς ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτῇ· ὦ γύναι, μεγάλη σου ἡ πίστις! γενηθήτω σοι ὡς θέλεις. καὶ ἰάθη ἡ θυγάτηρ αὐτῆς ἀπὸ τῆς ὥρας ἐκείνης.

29 Καὶ μεταβὰς ἐκεῖθεν ὁ ᾿Ιησοῦς ἦλθε παρὰ τὴν θάλασσαν τῆς Γαλιλαίας, καὶ ἀναβὰς εἰς τὸ ὄρος ἐκάθητο ἐκεῖ.

30 καὶ προσῆλθον αὐτῷ ὄχλοι πολλοὶ ἔχοντες μεθ᾿ ἑαυτῶν χωλούς, τυφλούς, κωφούς, κυλλοὺς καὶ ἑτέρους πολλούς, καὶ ἔρριψαν αὐτοὺς παρὰ τοὺς πόδας τοῦ ᾿Ιησοῦ, καὶ ἐθεράπευσεν αὐτούς, 31 ὥστε τοὺς ὄχλους θαυμάσαι βλέποντας κωφοὺς ἀκούοντας, ἀλάλους λαλοῦντας, κυλλοὺς ὑγιεῖς, χωλοὺς περιπατοῦντας καὶ τυφλοὺς βλέποντας· καὶ ἐδόξασαν τὸν Θεὸν ᾿Ισραήλ. 32 ῾Ο δὲ ᾿Ιησοῦς προσκαλεσάμενος τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ εἶπε· σπλαγχνίζομαι ἐπὶ τὸν ὄχλον, ὅτι ἤδη ἡμέραι τρεῖς προσμένουσί μοι καὶ οὐκ ἔχουσι τί φάγωσι· καὶ ἀπολῦσαι αὐτοὺς νήστεις οὐ θέλω, μήποτε ἐκλυθῶσιν ἐν τῇ ὁδῷ. 33 καὶ λέγουσιν αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ· πόθεν ἡμῖν ἐν ἐρημίᾳ ἄρτοι τοσοῦτοι ὥστε χορτάσαι ὄχλον τοσοῦτον; 34 καὶ λέγει αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς· πόσους ἄρτους ἔχετε; οἱ δὲ εἶπον· ἑπτά, καὶ ὀλίγα ἰχθύδια. 35 καὶ ἐκέλευσε τοῖς ὄχλοις ἀναπεσεῖν ἐπὶ τὴν γῆν. 36 καὶ λαβὼν τοὺς ἑπτὰ ἄρτους καὶ τοὺς ἰχθύας, εὐχαριστήσας ἔκλασε καὶ ἔδωκε τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ, οἱ δὲ μαθηταὶ τοῖς ὄχλοις. 37 καὶ ἔφαγον πάντες καὶ ἐχορτάσθησαν, καὶ ἦραν τὸ περισσεῦον τῶν κλασμάτων ἑπτὰ σπυρίδας πλήρεις·

38 οἱ δὲ ἐσθίοντες ἦσαν τετρακισχίλιοι ἄνδρες χωρὶς γυναικῶν καὶ παιδίων. 39 καὶ ἀπολύσας τοὺς ὄχλους ἀνέβη εἰς τὸ πλοῖον καὶ ἦλθεν εἰς τὰ ὅρια Μαγδαλά.

Κατά Μάρκον Ζ 24 Καὶ ἐκεῖθεν ἀναστὰς ἀπῆλθεν εἰς τὰ μεθόρια Τύρου καὶ Σιδῶνος. καὶ εἰσελθὼν εἰς οἰκίαν οὐδένα ἤθελε γνῶναι, καὶ οὐκ ἠδυνήθη λαθεῖν. 25 ἀκούσασα γὰρ γυνὴ περὶ αὐτοῦ, ἧς εἶχε τὸ θυγάτριον αὐτῆς πνεῦμα ἀκάθαρτον, ἐλθοῦσα προσέπεσε πρὸς τοὺς πόδας αὐτοῦ· 26 ἡ δὲ γυνὴ ἦν ῾Ελληνίς, Συροφοινίκισσα τῷ γένει· καὶ ἠρώτα αὐτὸν ἵνα τὸ δαιμόνιον ἐκβάλῃ ἐκ τῆς θυγατρὸς αὐτῆς. 27 ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτῇ· ἄφες πρῶτον χορτασθῆναι τὰ τέκνα· οὐ γάρ ἐστι καλὸν λαβεῖν τὸν ἄρτον τῶν τέκνων καὶ τοῖς κυναρίοις βαλεῖν. 28 ἡ δὲ ἀπεκρίθη καὶ λέγει αὐτῷ· ναί, Κύριε· καὶ τὰ κυνάρια ὑποκάτω τῆς τραπέζης ἐσθίουσιν ἀπὸ τῶν ψιχίων τῶν παιδίων. 29 καὶ εἶπεν αὐτῇ· διὰ τοῦτον τὸν λόγον ὕπαγε· ἐξελήλυθε τὸ δαιμόνιον ἐκ τῆς θυγατρός σου. 30 καὶ ἀπελθοῦσα εἰς τὸν οἶκον αὐτῆς εὗρε τὸ παιδίον βεβλημένον ἐπὶ τὴν κλίνην καὶ τὸ δαιμόνιον ἐξεληλυθός.

Η ιστορία της μοιχής στο Κατά Ιωάννη

Ιω. 8,3 ἄγουσι δὲ οἱ γραμματεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι γυναῖκα ἐπὶ μοιχείᾳ κατειλημμένην, καὶ στήσαντες αὐτὴν ἐν μέσῳ

Ιω. 8,3 Οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι φέρουν τότε μίαν γυναίκα, η οποία είχε συλληφθή επ' αυτοφώρω καταπατούσα την συζυγικήν πίστιν. Και αφού την έβαλαν ορθίαν στο μέσον του συγκεντρωμένου πλήθους,

Ιω. 8,4 λέγουσιν αὐτῷ· διδάσκαλε, αὕτη ἡ γυνὴ κατείληπται ἐπ᾿ αὐτοφώρῳ μοιχευομένη·

Ιω. 8,4 του λέγουν· “Διδάσκαλε, αυτή η γυναίκα έχει συληφθή επ' αυτοφώρω να καταπατή την συζυγικήν πίστιν·

Ιω. 8,5 καὶ ἐν τῷ νόμῳ ἡμῶν Μωϋσῆς ἐνετείλατο τὰς τοιαύτας λιθάζειν.

Ιω. 8,5 και στον νόμον μας ο Μωϋσής διέταξε να λιθοβολούνται αυταί αι γυναίκες.

Ιω. 8,6 σὺ οὖν τί λέγεις; τοῦτο δὲ εἶπον ἐκπειράζοντες αὐτόν, ἵνα σχῶσι κατηγορίαν κατ᾿ αὐτοῦ. ὁ δὲ Ἰησοῦς κάτω κύψας τῷ δακτύλῳ ἔγραφεν εἰς τὴν γῆν.

Ιω. 8,6 Συ, λοιπόν, τι λέγεις;” Αυτό δε είπαν, δια να τον θέσουν εις πειρασμόν και να έχουν εναντίον του κατηγορίαν. (Διότι εάν ημπόδιζε τον λιθοβολισμόν, θα εφαίνετο καταλύων τον μωσαϊκόν νόμον, εάν τον επέτρεπε, θα παρέβαινε τον ρωμαϊκόν νόμον). Ο δε Ιησούς έσκυψε κάτω και με το δάκτυλόν του έγραφεν στο έδαφος.

Ιω. 8,7 ὡς δὲ ἐπέμενον ἐρωτῶντες αὐτόν, ἀνέκυψε καὶ εἶπεν αὐτοῖς· ὁ ἀναμάρτητος ὑμῶν πρῶτος βαλέτω λίθον ἐπ᾿ αὐτήν.

Ιω. 8,7 Επειδή δε εκείνοι επέμενον να τον ερωτούν, εσήκωσε την κεφαλήν και τους είπεν· “ο αναμάρτητος από σας ας ρίψη πρώτος λίθον επάνω της”.

Ιω. 8,8 καὶ πάλιν κάτω κύψας ἔγραφεν εἰς τὴν γῆν.

Ιω. 8,8 Και αφού έσκυψε πάλιν κάτω, δια να τους δώση καιρόν να συναισθανθούν την ιδικήν των αμαρτωλότητα έγραφεν εις την γην.

Ιω. 8,9 οἱ δὲ ἀκούσαντες ἐξήρχοντο εἷς καθ᾿ εἷς, ἀρξάμενοι ἀπὸ τῶν πρεσβυτέρων, καὶ κατελείφθη ὁ Ἰησοῦς καὶ ἡ γυνὴ ἐν μέσῳ οὖσα.

Ιω. 8,9 Εκείνοι δε, όταν ήκουσαν το λόγια του, ήρχισαν ο ένας μετά τον άλλον να φεύγουν, αρχής γενομένης από τους γεροντοτέρους (διότι όλοι ήρχισαν να δοκιμάζουν ελέγχους της συνειδήσεως δια τα ιδικά των αμαρτήματα). Και απέμεινεν ο Ιησούς και η γυναίκα, η οποία εστέκετο ορθία στο μέσον των άλλων.

Ιω. 8,10 ἀνακύψας δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῇ· γύναι, ποῦ εἰσιν; οὐδείς σε κατέκρινεν;

Ιω. 8,10 Εσήκωσε τότε ο Ιησούς την κεφαλήν και της είπε· “γυναίκα, που είναι αυτοί που σε κατηγόρησαν; Κανείς δεν σε κατέκρινε αξίαν λιθοβολισμού;”

Ιω. 8,11 ἡ δὲ εἶπεν· οὐδείς, Κύριε. εἶπε δὲ ὁ Ἰησοῦς· οὐδὲ ἐγώ σε κατακρίνω· πορεύου καὶ ἀπὸ τοῦ νῦν μηκέτι ἁμάρτανε.

Ιω. 8,11 Εκείνη δε είπε· “κανείς, Κυριε”. Είπε δε ο Ιησούς· “ούτε εγώ, που είμαι αναμάρτητος, σε κατακρίνω. Πηγαινε και από τώρα και πέρα μη αμαρτάνεις πλέον”.

ἀπομαγδᾰλία: ἢ -ιά, ἡ, (ἀπομάσσω), τὸ ἐν τῷ ἄρτῳ μαλακὸν μέρος, ὅπερ οἱ ἀρχαῖοι μετεχειρίζοντο πρὸς ἀπόμαξιν τῶν χειρῶν αὐτῶν μετὰ τὸ δεῖπνον, «ἀπομαγδαλία... ψωμὸς εἰς ὃν ἐκμασσόμενοι τὰς χείρας μετὰ τὸ δεῖπνον ἐρρίπτουν τοῖς κυσὶν» Α. Β. 431. 28· ἀπομαγδαλίας σιτούμενος Ἀριστοφ. Ἱππ. 415, Ἀλκίφρ. 3. 44, Πλουτ. Λυκοῦργ. 12. Παρ’ Εὐστ. 1857. 11, ἀπομαγδαλίς, ίδος, ἡ.