Η ΚΑΤΑΡΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ - Η ΞΗΡΑΝΘΕΙΣΑ ΣΥΚΗ

 Την Μεγάλη Δευτέρα στην Ορθόδοξη λειτουργία γίνεται μνεία της συκιάς που καταράστηκε ο Ιησούς και εκείνη ξεράθηκε. Έχω αναφερθεί σε αυτή την περίπτωση σε δύο προηγούμενες δημοσιεύσεις μου εδώ στον Αναποδάρη. Στην μία φανερώνοντας πως διαφωνούν τα ευαγγέλια και πως ο Λουκάς χρησιμοποιεί την ιστορία για την συκιά για να προστατεύσει τους Φαρισαίους, μια και ο ευαγγελιστής Λουκάς είναι Φαρισαίος, όπως ο απόστολος Παύλος και  ο ιστορικός Ιώσηπος, οι στυλοβάτες της Ιουδαϊζουσας Ορθόδοξης εκκλησίας.

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ - ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ ΣΤΟ ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑ

 Στην δεύτερη δημοσίευση αναφέρω τις συκοφαντίες για ομοφυλοφιλία που υπονοούνται για τον Ιησού αλλά και για όλο το  γένος των Ασαμωναίων βασιλιάδων της Ιερουσαλήμ, ιδιαίτερα βέβαια για τον Αρχιερέα της Ιερουσαλήμ Αριστόβουλο, τον αδερφό της Βασίλισσας Μαρίας, γυναίκας του Μεγάλου Ηρώδη.

ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΕΣ Β – ΗΤΑΝ ΘΗΛΥΠΡΕΠΗΣ Ο ΝΕΟΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΟΥΣΕ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ή ΜΥΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ;

  Αυτή η δημοσίευση είναι μια εισαγωγή στην Κατάρα του Θεού της Βίβλου, μια κατάρα που βαραίνει όλο το ανθρώπινο γένος αλλά ιδιαίτερα τους Ιουδαίους που δεν ακολουθούν τον Νόμο του Μωυσή. Σύμφωνα με την χριστιανική θεολογία η θυσία του Ιησού Χριστού λύτρωσε τον κόσμο από αυτή την αρχαία κατάρα και ελευθέρωσε την ανθρωπότητα, ιδιαίτερα βέβαια τους ίδιους τους Ιουδαίους από την προσκόλληση στον νόμο των θυσιών και της εκδικήσεως, φέρνοντας την Νέα Διαθήκη της αγάπης.

 Στην Ορθόδοξη λειτουργία αναφέρεται ότι η συκιά που καταράστηκε ο Χριστός ήταν η συναγωγή των Εβραίων.   «Την συναγωγήν συκήν Χριστός Εβραίων, Καρπών άμοιρων πνευματικών εικάζων, Αρά ξηραίνει, ης φύγωμεν το πάθος.» Ο Χριστός ενώ έχει γεννηθεί την σάρκα Εβραίος, όπως ψάλλουν οι Ορθόδοξοι στην λειτουργία της 1^ης Ιανουαρίου για την περιτομή του Ιησού, λυτρώνει τους πάντες από την κατάρα του νόμου και χαρίζει την ευλογία. «κατά νόμον ο υπέρ νόμον γενόμενος, κατάρας νόμου εκλυτρούται τους άπαντας και την άνωθεν ευλογία δεδώρηται.»

 Υπάρχει λοιπόν η θεολογία περί του «λύτρου», ότι ο Χριστός έδωσε την ζωή του ως λύτρο για να σώσει τους πάντες από την κατάρα του νόμου. Ο απόστολος Παύλος στην επιστολή προς Γαλάτες αναφέρει ότι ο Χριστός σταυρώθηκε κι έγινε ο ίδιος επικατάρατος, πήρε πάνω του δηλαδή όλη την αμαρτία του ανθρώπου από την αμαρτία του Αδάμ μέχρι την εποχή του κι ελευθέρωσε τον κόσμο από την κατάρα του νόμου του Μωυσή.

 Ελάχιστοι όμως γνωρίζουν ποιος είναι ο νόμος του Μωυσή, και ποια είναι η κατάρα του νόμου. Πρώτα απόλα θα παρατηρήσω ότι ο Θεός της Βίβλου έχει αυτή την ιδιομορφία να καταριέται. Αρχικά καταράστηκε το φίδι επειδή φανέρωσε την αλήθεια στους πρωτόπλαστους. Ισως ήταν κάτι ανάλογο με την φανέρωση των μυστηρίων των Ελλήνων. Αναγγέλοντας ο Θεός την τιμωρία της Ευας και του Αδάμ , καταράστηκε τη γη. «Κατηραμένη να είναι η γη, εξαιτίας σου, με λύπας θέλει τρώγει τους καρπούς αυτής πάσας τας ημέρας της ζωής σου.» Γένεσις Γ,17

 Οι πρωτόπλαστοι όταν γνώρισαν την γύμνια τους, φόρεσαν φύλλα συκής. Η ελευθερία του Χριστού έρχεται καθώς προτείνει στους ανθρώπους να πετάξουν τα φύλλα της συκιάς και να μείνουν γυμνοί όπως τα παιδιά. Ο Χριστός είναι ο ελευθερωτής από αυτή την προπατορική αμαρτία. Μέχρι όμως να φτάσουμε στην άνθιση του χριστιανικού λόγου, η κατάρα εκείνη εναντίον της γης έδρασε με τον πιο ανήλεο τρόπο. Η Διαθήκη που παρέδωσε ο Θεός στους Εβραίους όταν έφυγαν από την Αίγυπτο ήταν πολύ αυστηρή. Οι Ιουδαίοι είτε θα ακολουθούσαν τον νόμο του Μωυσή και θα ήταν ευλογημένοι, είτε εφόσον δεν ακολουθούσαν θα ήταν καταραμένοι. Ο Χριστός αντίθετα λέει, «όποιος θέλει ας με ακολουθήσει». Ο Θεός της Βίβλου όμως λέει ότι όποιος δεν ακολουθήσει τις προσταγές του θα είναι καταραμένος και θα τον καταδιώξει μέχρι θανάτου.

  Όποιος άνθρωπος καταραστεί τον Θεό πρέπει εξάπαντος να πεθάνει. Ο Θεός της βίβλου  όμως καταριέται συνεχώς τον άνθρωπο και τον καταδικάζει με κάθε ευκαιρία σε θάνατο.  Στο βιβλίο της εξόδου κάποιος καταράστηκε το Θεό.  Τότε αποφασίστηκε «όποιος βλασφημήσει το όνομα του Θεού θέλει εξάπαντος θανατωθεί, και όποιος φονεύσει άνθρωπο εξάπαντος πρέπει να θανατωθεί, σύντριμμα συντρίμματος, οφθαλμό αντί οφθαλμού, οδόντα αντί οδόντος καθώς έκαμε βλάβη εις τον άνθρωπο, ούτως θέλει γίνει εις αυτόν."

Εξοδος 24. 16  «και οστις βλασφημηση το ονομα του κυριου εξαπαντος θελει θανατωθη με λιθους θελει λιθοβολησει αυτον πασα η συναγωγη αντε ξενος αντε αυτοχθων οταν βλασφημηση το ονομα του κυριου θελει θανατωθη 17  και οστις φονευση ανθρωπον εξαπαντος θελει θανατωθη 18  και οστις θανατωση κτηνος θελει ανταποδωσει ζωον αντι ζωου 19  και εαν τις καμη βλαβην εις τον πλησιον αυτου καθως εκαμεν ουτω θελει γεινει εις αυτον 20  συντριμμα αντι συντριμματος οφθαλμον αντι οφθαλμου οδοντα αντι οδοντος καθως εκαμε βλαβην εις τον ανθρωπον ουτω θελει γεινει εις αυτόν.»

 Αυτές είναι οι εντολές του Θεού και ο λαός των Ιουδαίων είναι υποχρεωμένος να τις ακολουθεί. Στο βιβλίο Δευτερονόμιο ο θεός βάζει μπροστά στον λαό του την διαθήκη του, ως ευλογία και κατάρα. Θα είναι ευλογημένοι εάν υπακούουν τις εντολές του Θεού και καταραμένοι εφόσον δεν είναι υπάκουοι.

Δευτερονόμιο 11. 26 « ιδου εγω βαλλω σημερον εμπροσθεν σας ευλογιαν και καταραν 27  την ευλογιαν εαν υπακουητε εις τας εντολας κυριου του θεου σας τας οποιας εγω προσταζω εις εσας σημερον, 28  και την καταραν εαν δεν υπακουητε εις τας εντολας κυριου του θεου σας αλλα εκκλινητε απο της οδου την οποιαν εγω προσταζω εις εσας σημερον ωστε να ακολουθησητε αλλους θεους τους οποιους δεν εγνωρισατε, 29  και οταν κυριος ο θεος σου σε εισαγαγη εις την γην εις την οποιαν υπαγεις δια να κληρονομησης αυτην θελεις θεσει την ευλογιαν επι το ορος Γαριζιν και την καταραν επι το ορος Εβαλ.»

 Ο νόμος των θυσιών και ο νόμος της καταστροφής είναι οι εντολές του Θεού της Βίβλου. Ο Θεός διατάζει να μην λατρεύουν άλλους θεούς παρά μόνο αυτόν, και να καταστρέφουν τους ναούς και τους βωμούς των άλλων εθνών. Ο ρατσισμός και η μη ανοχή είναι εντολή θεού στην βίβλο και αυτό δεν μπορεί να το αρνηθεί κανείς. Ο θεός της Βιβλου προστάζει τους τους Ιουδαίους, να καίνε τα δάση και να καταστρέφουν τα ιερά των άλλων λαών, ώστε να είναι ευλογημένοι και να μην είναι καταραμένοι.

ΔΕΥΤΕΡΟΝΟΜΙΟ - 12o Κεφάλαιο

«1  ταυτα ειναι τα διαταγματα και αι κρισεις τα οποια θελετε προσεχει να εκτελητε εν τη γη την οποιαν κυριος ο θεος των πατερων σου διδει εις σε δια να κληρονομησης αυτην πασας τας ημερας τας οποιας ζητε επι της γης. 2  θελετε καταστρεψει παντας τους τοπους οπου τα εθνη τα οποια θελετε κυριευσει ελατρευον τους θεους αυτων επι τα υψηλα ορη και επι τους λοφους και υποκατω παντος δενδρου δασους 3  και θελετε κατεδαφισει τους βωμους αυτων και συντριψει τας στηλας αυτων και κατακαυσει εν πυρι τα αλση αυτων και κατακοψει τα ειδωλα των θεων αυτων και εξαλειψει τα ονοματα αυτων εκ του τοπου εκεινου.»

 Τα άλση ήταν τόποι λατρείας για όλα τα έθνη. Τα δέντρα και οι κορυφές των βουνών ήταν τοποθεσίες ιερές όπου λατρευόταν οι θεοί της φύσεως. Για τους Έλληνες ήταν ύβρις να κόψει κάποιος ένα δέντρο από το ιερό δάσος της Άρτεμις. Ο θεός των Ιουδαίων, εκείνος που καταράστηκε την γη, διατάζει την πυρπόληση των δασών και την καταστροφή όλων των ιερών. Οι Ιουδαίοι κληρονομούν μια διαθήκη που είναι ευλογία και κατάρα. Τις κατάρες αυτές του θεού μπορουν να απολαύσουν όχι μόνο οι Ιουδαίοι αλλά κι εκείνοι που είναι μαζί τους.

 Δευτερονόμιο «29. 12  δια να εισελθης εις την διαθηκην κυριου του θεου σου και εις τας καταρας αυτου τα οποια κυριος ο θεος σου διατιθεται προς σε σημερον, 13  δια να σε καταστηση σημερον λαον εις εαυτον και αυτος να ηναι εις σε θεος καθως ειπε προς σε και καθως ωμοσε προς τους πατερας σου προς τον Aβρααμ προς τον Iσαακ και προς τον Ιακωβ, 14  και ουχι προς εσας μονον διατιθεμαι εγω την διαθηκην ταυτην και τας καταρας ταυτας, 15  αλλα και προς τους παρισταμενους ενταυθα μεθ ημων σημερον ενωπιον κυριου του θεου ημων και προς τους με παρισταμενους ενταύθα μεθ ημων σημερον»

 Εάν όμως εκείνοι που δέχονται την βίβλο, δεν εκτελούν τις εντολές του Θεού, τότε όλες οι κατάρες θα πέσουν επάνω τους και μπορεί κανείς να τις διαβάσει στο κεφάλαιο 28 του βιβλιου του Δευτερονομίου. Ο Θεός θα καταδιώξει τον λαό του που ασέβησε, θα τους διασκορπίσει στα πέρατα της γης, θα τους παραδώσει στα χέρια των εχθρών τους, θα τους δώσει αρρώστιες, πόνο, θλίψη, τρόμο…   Εάν όμως μετανοήσουν και επιστρέψουν πάλι στα θεάρεστα έργα της καταστροφής των άλλων, της πυρπόλησης των δασών και του γκρεμίσματος των ναών των άλλων λαών, τότε ο θεός θα τους συγχωρέσει και όλες αυτές οι κατάρες θα πέσουν στους εχθρούς τους.

ΔΕΥΤΕΡΟΝΟΜΙΟ - 30o Κεφάλαιο  ««1  και οταν ελθωσιν επι σε παντα τα πραγματα ταυτα η ευλογια και η καταρα την οποιαν εθεσα ενωπιον σου και ανακαλεσης ταυτα εις την καρδιαν σου εν τω μεσω παντων των εθνων οπου αν διασκορπιση σε κυριος ο θεος σου, 2  και επιστραφης προς κυριον τον θεον σου και υπακουσης εις την φωνην αυτου κατα παντα οσα εγω προσταζω εις σε σημερον  5  και θελει σε εισαγαγει κυριος ο θεος σου εις την γην την οποιαν εκληρονομησαν οι πατερες σου και θελεις κληρονομησει αυτην  7  και θελει επιφερει κυριος ο θεος σου πασας τας καταρας ταυτας επι τους εχθρους σου και επι τους μισουντας σε οιτινες σε κατεδιωξαν».

  Αυτά για εισαγωγή στην Κατάρα του Θεού της Βίβλου. Αυτή την εβδομάδα εφόσον το Σύμπαν το επιστρέψει, θα δημοσιεύσω μερικά ιστορικά στοιχεία που αφορούν την περιπέτεια αυτης της κατάρας.

  

Μπορείτε ακόμα να διαβάσετε το σχετικό με το θέμα κείμενο.

Η ΚΑΤΑΡΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ Β' – ΤΟ ΜΥΘΟΛΟΓΙΚΟ ΥΠΟΒΑΘΡΟ ΤΗΣ ΚΑΤΑΡΑΣ

777 Ο ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟΣ Ο ΑΠΟΛΛΥΩΝ Ο ΟΥΛΙΟΣ Ο ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ

και παρακάτω το κεφάλαιο 28 του Δευτερονομίου για μια πλήρη ανάγνωση της κατάρας στην οποία θα αναφερθώ στην επόμενη δημοσίευση. 

ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ Φ. ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ

ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ

ΜΕΓΑΣ ΚΑΙ ΙΕΡΟΣ ΣΥΝΕΚΔΗΜΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥ - ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΣΤΕΡΟΣ

 Τη αγία και μεγάλη Δευτέρα μνείαν ποιούμεν του μακαρίου Ιωσήφ του παγκάλου και της υπό του Κυρίου καταρασθείσης και ξηρανθείσης συκής.

 Στίχοι εις την ξηρανθείσαν συκήν

Την συναγωγήν συκήν Χριστός Εβραίων

Καρπών άμοιρων πνευματικών εικάζων

Αρά ξηραίνει, ης φύγωμεν το πάθος.

Ταις του παγκάλου Ιωσήφ πρεσβείαις,

Χριστέ ο Θεός, ελέησον ημάς. Αμήν.

Ηχος  πλ. Δ’

Της ξηρανθείσης συκης δια την καρπίαν το επιτίμιον φοβηθέντες αδελφοί, καρπούς αξίους της μετανοίας προσάξωμεν Χριστώ, τω παρέχοντι ημίν το μέγα έλεος.

ΜΗΝ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ

1 - Η περιτομή του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.

Αίνοι - Ψάλλομεν τα επόμενα στιχηρα προσόμια

Χαίροις ασκητικών

Φέρει περιτομήν εν σαρκί ο εκ Πατρός άνευ τομής τε και ρεύσεως αφράστως τεχθείς ως Λόγος, και ως Θεός εκ Θεού εν ατρέπτω μένων τη Θεότητι, διό κατά νόμον ο υπέρ νόμον γενόμενος, κατάρας νόμου εκλυτρούται τους άπαντας και την άνωθεν ευλογία δεδώρηται.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΟΥ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΤΑΙ Η ΚΑΤΑΡΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ 

ΔΕΥΤΕΡΟΝΟΜΙΟ - 28o Κεφάλαιο

1  και εαν υπακουης επιμελως εις την φωνην κυριου του θεου σου δια να προσεχης να καμνης πασας τας εντολας αυτου τας οποιας εγω προσταζω εις σε σημερον θελει σε υψωσει κυριος ο θεος σου υπερανω παντων των εθνων της γης

2  και θελουσιν ελθει επι σε πασαι αι ευλογιαι αυται και θελουσι σε ευρει εαν υπακουσης εις την φωνην κυριου του θεου σου

3  ευλογημενος θελεις εισθαι εν τη πολει και ευλογημενος θελεις εισθαι εν τω αγρω

4  ευλογημενος ο καρπος της κοιλιας σου και ο καρπος της γης σου και ο καρπος των κτηνων σου αι αγελαι των βοων σου και τα ποιμνια των προβατων σου

5  ευλογημενον το καλαθιον σου και η σκαφη σου

6  ευλογημενος θελεις εισθαι οταν εισερχησαι και ευλογημενος θελεις εισθαι οταν εξερχησαι

7  τους εχθρους σου τους επανισταμενους επι σε ο κυριος θελει καμει αυτους να συντριφθωσιν εμπροσθεν σου απο μιας οδου θελουσιν εξελθει επι σε και απο επτα οδων θελουσι φυγει απο προσωπου σου

8  ο κυριος θελει εξαποστελλει επι σε την ευλογιαν εις τας αποθηκας σου και εις παντα οσα επιβαλης την χειρα σου και θελει σε ευλογησει επι της γης την οποιαν κυριος ο θεος σου διδει εις σε

9  ο κυριος θελει σε καταστησει εις εαυτον λαον αγιον καθως ωμοσε προς σε εαν φυλαττης τας εντολας κυριου του θεου σου και περιπατης εις τας οδους αυτου

10  και παντες οι λαοι της γης θελουσιν ιδει οτι το ονομα του κυριου επικεκληται επι σε και θελουσι τρομαζει απο σου

11  και ο κυριος θελει σε πληθυνει εις αγαθα εις τον καρπον της κοιλιας σου και εις τον καρπον των κτηνων σου και εις τα γεννηματα της γης σου επι της γης την οποιαν ωμοσε κυριος προς τους πατερας σου να δωση εις σε

12  ο κυριος θελει ανοιξει εις σε τον αγαθον θησαυρον αυτου τον ουρανον δια να διδη βροχην εις την γην σου κατα τον καιρον αυτης και δια να ευλογη παντα τα εργα των χειρων σου και θελεις δανειζει εις πολλα εθνη συ δε δεν θελεις δανειζεσθαι

13  και θελει σε καταστησει ο κυριος κεφαλην και ουχι ουραν και θελεις εισθαι μονον υπερανω και δεν θελεις εισθαι υποκατω εαν υπακουσης εις τας εντολας κυριου του θεου σου τας οποιας εγω προσταζω εις σε σημερον να φυλαττης και να εκτελης

14  και δεν θελεις εκκλινει απο παντων των λογων τους οποιους εγω προσταζω εις εσας σημερον δεξια η αριστερα δια να υπαγης κατοπιν αλλων θεων δια να λατρευσης αυτους

15  αλλ εαν δεν υπακουσης εις την φωνην κυριου του θεου σου δια να προσεχης να εκτελης πασας τας εντολας αυτου και τα διαταγματα αυτου τα οποια εγω προσταζω εις σε σημερον πασαι αι καταραι αυται θελουσιν ελθει επι σε και θελουσι σε ευρει

16  κατηραμενος θελεις εισθαι εν τη πολει και κατηραμενος θελεις εισθαι εν τω αγρω

17  κατηραμενον το καλαθιον σου και η σκαφη σου

18  κατηραμενος ο καρπος της κοιλιας σου και τα γεννηματα της γης σου αι αγελαι των βοων σου και τα ποιμνια των προβατων σου

19  κατηραμενος θελεις εισθαι οταν εισερχησαι και κατηραμενος θελεις εισθαι οταν εξερχησαι

20  ο κυριος θελει εξαποστειλει επι σε την καταραν την θλιψιν και την φθοραν εις παντα οσα επιβαλης την χειρα σου δια να πραξης εωσου εξολοθρευθης και εωσου αφανισθης ταχεως δια την πονηριαν των εργων σου διοτι εγκατελιπες εμε

21  ο κυριος θελει προσκολλησει εις σε το θανατικον εωσου σε εξολοθρευση απο της γης οπου υπαγεις να κληρονομησης αυτην

22  ο κυριος θελει σε παταξει με μαρασμον και με πυρετον και με ριγος και με φλογωσιν και με μαχαιραν και με ανεμοφθοριαν και με ερυσιβην και θελουσι σε καταδιωκει εωσου αφανισθης

23  και ο ουρανος σου ο υπερανω της κεφαλης σου θελει εισθαι χαλκος και η γη η υποκατω σου σιδηρος

24  ο κυριος θελει δωσει την βροχην της γης σου κονιορτον και χωμα εκ του ουρανου θελει καταβαινει επι σε εωσου εξολοθρευθης

25  ο κυριος θελει σε καμει να συντριφθης εμπροσθεν των εχθρων σου απο μιας οδου θελεις εξελθει επ αυτους και απο επτα οδων θελεις φυγει απο προσωπου αυτων και θελεις διασκορπισθη εις παντα τα βασιλεια της γης

26  και το πτωμα σου θελει εισθαι τροφη εις παντα τα ορνεα του ουρανου και εις τα θηρια της γης και δεν θελει εισθαι ο αποδιωκων

27  ο κυριος θελει σε παταξει με την αιγυπτιακην πληγην και με αιμορροιδας και με ψωραν και με ξυσμον ωστε να μη δυνασαι να ιατρευθης

28  ο κυριος θελει σε παταξει με αφροσυνην και με τυφλωσιν και με εκστασιν καρδιας

29  και θελεις ψηλαφα εν τω μεσω της ημερας ως ο τυφλος ψηλαφα εν τω σκοτει και δεν θελεις ευοδουσθαι εις τας οδους σου και θελεις εισθαι μονον καταδυναστευομενος και διαρπαζομενος πασας τας ημερας και δεν θελει εισθαι ο σωζων

30  θελεις αρραβωνισθη γυναικα και αλλος ανηρ θελει κοιμηθη μετ αυτης οικιαν θελεις οικοδομησει και δεν θελεις κατοικησει εν αυτη αμπελωνα θελεις φυτευσει και δεν θελεις τρυγησει αυτον

31  ο βους σου θελει εισθαι εσφαγμενος ενωπιον σου και δεν θελεις φαγει εξ αυτου ο ονος σου θελει αρπαχθη απ εμπροσθεν σου και δεν θελει αποδοθη εις σε τα προβατα σου θελουσι παραδοθη εις τους εχθρους σου και δεν θελει εισθαι εις σε ο σωζων

32  οι υιοι σου και αι θυγατερες σου θελουσι παραδοθη εις αλλον λαον και οι οφθαλμοι σου θελουσι βλεπει και μαραινεσθαι δι αυτους ολην την ημεραν και δεν θελει εισθαι δυναμις εν τη χειρι σου

33  τον καρπον της γης σου και παντας τους κοπους σου θελει φαγει εθνος το οποιον δεν γνωριζεις και θελεις εισθαι μονον καταδυναστευομενος και καταπατουμενος πασας τας ημερας

34  και θελεις γεινει παραφρων δια τα θεαματα των οφθαλμων σου τα οποια θελεις ιδει

35  ο κυριος θελει σε παταξει εις τα γονατα και εις τα σκελη με πληγην κακην ωστε να μη δυνασαι να ιατρευθης απο του ιχνους των ποδων σου εως της κορυφης σου

36  ο κυριος θελει φερει σε και τον βασιλεα σου οντινα καταστησης επι σε εις εθνος το οποιον δεν εγνωρισας συ ουδε οι πατερες σου και εκει θελεις λατρευσει αλλους θεους ξυλα και λιθους

37  και θελεις εισθαι εις εκπληξιν εις παροιμιαν και εις διηγημα μεταξυ παντων των εθνων οπου εν σε φερη ο κυριος

38  σπορον πολυν θελεις φερει εις τον αγρον και ολιγον θελεις συναξει διοτι θελει καταφαγει αυτον η ακρις

39  αμπελωνας θελεις φυτευσει και καλλιεργησει και οινον δεν θελεις πιει ουδε θελεις τρυγησει διοτι ο σκωληξ θελει καταφαγει αυτους

40  ελαιας θελεις εχει εις παντα τα ορια σου και με ελαιον δεν θελεις χρισθη διοτι αι ελαιαι σου θελουσιν αποβαλει τον καρπον

41  υιους και θυγατερας θελεις γεννησει και δεν θελουσιν εισθαι σου διοτι θελουσιν υπαγει εις αιχμαλωσιαν

42  παντα τα δενδρα σου και τον καρπον της γης σου θελει καταφθειρει ο βρουχος

43  ο ξενος ο εν τω μεσω σου θελει αναβαινει υπερανω σου ανω ανω συ δε θελεις καταβαινει κατω κατω

44  εκεινος θελει δανειζει εις σε συ δε δεν θελεις δανειζει εις αυτον αυτος θελει εισθαι κεφαλη και συ θελεις εισθαι ουρα

45  και θελουσιν ελθει επι σε πασαι αι καταραι αυται και θελουσι σε καταδιωξει και σε ευρει εωσου εξολοθρευθης διοτι δεν επηκουσας εις την φωνην κυριου του θεου σου δια να φυλαττης τας εντολας αυτου και τα διαταγματα αυτου τα οποια προσεταξεν εις σε

46  και ταυτα θελουσιν εισθαι επι σε και επι το σπερμα σου εις σημειον και τερας διαπαντος

47  επειδη δεν ελατρευσας κυριον τον θεον σου εν ευφροσυνη και εν αγαθοτητι καρδιας δια την αφθονιαν παντων

48  δια τουτο θελεις δουλευσει τους εχθρους σου τους οποιους ο κυριος θελει εξαποστειλει επι σε με πειναν και με διψαν και με γυμνοτητα και με ελλειψιν παντων και θελει βαλει επι τον τραχηλον σου ζυγον σιδηρουν εωσου σε εξολοθρευση

49  ο κυριος θελει φερει εθνος επι σε μακροθεν απο ακρου της γης ως με ορμην αετου εθνος του οποιου την γλωσσαν δεν θελεις εννοει

50  εθνος αγριοπροσωπον το οποιον δεν θελει σεβασθη το προσωπον του γεροντος ουδε θελει ελεησει τον νεον

51  και θελει τρωγει τον καρπον των κτηνων σου και τα γεννηματα της γης σου εωσου εξολοθρευθης το οποιον δεν θελει αφησει εις σε σιτον οινον η ελαιον τας αγελας των βοων σου η τα ποιμνια των προβατων σου εωσου σε εξολοθρευση

52  και θελει σε πολιορκησει εις πασας τας πολεις σου εωσου πεσωσι τα υψηλα και οχυρα τειχη σου εις τα οποια συ ηλπιζες καθ ολην την γην σου και θελει σε πολιορκησει εις πασας τας πολεις σου καθ ολην την γην σου την οποιαν εδωκεν εις σε κυριος ο θεος σου

53  και θελεις φαγει τον καρπον της κοιλιας σου τας σαρκας των υιων σου και των θυγατερων σου τους οποιους εδωκεν εις σε κυριος ο θεος σου εν τη πολιορκια και εν τη καταθλιψει με την οποιαν θελει σε καταθλιψει ο εχθρος σου

54  ο ανηρ ο απαλος μεταξυ σου και ο σφοδρα τρυφερος θελει εμβλεψει με βλεμμα πονηρον εις τον αδελφον αυτου και εις την γυναικα του κολπου αυτου και εις τα εναπολειφθεντα τεκνα αυτου οσα εναπολειφθωσιν

55  ωστε να μη δωση εις ουδενα εξ αυτων απο των σαρκων των τεκνων αυτου τα οποια ηθελε τρωγει διοτι δεν εμεινεν εις αυτον ουδεν εν τη πολιορκια και εν τη καταθλιψει με την οποιαν ο εχθρος σου θελει σε καταθλιψει εις πασας τας πολεις σου

56  η απαλη και τρυφερα γυνη μεταξυ σου της οποιας ο πους δεν εδοκιμασε να πατηση επι της γης δια την τρυφεροτητα και απαλοτητα θελει εμβλεψει με βλεμμα πονηρον εις τον ανδρα του κολπου αυτης και εις τον υιον αυτης και εις την θυγατερα αυτης

57  και εις το βρεφος αυτης το εξελθον εκ μεσου των ποδων αυτης και εις τα τεκνα τα οποια εγεννησε διοτι θελει φαγει αυτα κρυφιως δια την ελλειψιν παντων εν τη πολιορκια και εν τη καταθλιψει με την οποιαν ο εχθρος σου θελει σε καταθλιψει εις τας πολεις σου

58  εαν δεν προσεχης να καμνης παντας τους λογους του νομου τουτου τους γεγραμμενους εν τω βιβλιω τουτω ωστε να φοβησαι το ενδοξον και φοβερον τουτο ονομα κυριον τον θεον σου

59  τοτε ο κυριος θελει καμει τρομερας τας πληγας σου και τας πληγας του σπερματος σου πληγας μεγαλας και απαυστους και νοσους κακας και απαυστους

60  και θελει επιφερει επι σε πασας τας οδυνας της αιγυπτου δια τας οποιας ετρομαξας και θελουσι προσκολληθη εις σε

61  και πασαν ασθενειαν και πασαν πληγην ητις δεν ειναι γεγραμμενη εν τω βιβλιω του νομου τουτου ταυτας ο κυριος θελει φερει επι σε εωσου εξολοθρευθης

62  και θελετε εναπολειφθη ολιγοστοι τον αριθμον ενω ησθε ως τα αστρα του ουρανου κατα το πληθος διοτι δεν υπηκουσας εις την φωνην κυριου του θεου σου

63  και καθως ο κυριος ευφρανθη εις εσας εις το να σας αγαθοποιη και να σας πληθυνη ουτω θελει ευφρανθη ο κυριος εις εσας εις το να σας εξαλειψη και να σας μηδενωση και θελετε αρπαχθη απο της γης οπου υπαγετε να κληρονομησητε αυτην

64  και θελει σε διασπειρει ο κυριος εις παντα τα εθνη απ ακρου της γης εως ακρου της γης και θελετε λατρευσει εκει αλλους θεους τους οποιους δεν εγνωρισας συ ουδε οι πατερες σου ξυλα και λιθους

65  αλλα και εν τω μεσω των εθνων τουτων δεν θελεις ευρει αναπαυσιν ουδε θελει εχει στασιν το ιχνος του ποδος σου αλλα θελει σοι δωσει ο κυριος εκει καρδιαν τρεμουσαν και μαραινομενους οφθαλμους και τηκομενην ψυχην

66  και η ζωη σου θελει εισθαι κρεμαμενη ενωπιον σου και θελεις φοβεισθαι νυκτα και ημεραν και δεν θελεις πιστευει εις την ζωην σου

67  το πρωι θελεις ειπει ειθε να ητο εσπερα και την εσπεραν θελεις ειπει ειθε να ητο πρωι δια τον φοβον της καρδιας σου τον οποιον θελεις φοβεισθαι και δια τα θεαματα των οφθαλμων σου τα οποια θελεις βλεπει

68  και θελει σε επαναφερει ο κυριος εις την αιγυπτον με πλοια απο της οδου περι της οποιας σοι ειπα δεν θελεις πλεον ιδει αυτην αλλην φοραν και θελετε πωλεισθαι εκει εις τους εχθρους σας ως δουλοι και δουλαι και δεν θελει εισθαι ο αγοραζων

ΔΕΥΤΕΡΟΝΟΜΙΟ - 30o Κεφάλαιο

«1  και οταν ελθωσιν επι σε παντα τα πραγματα ταυτα η ευλογια και η καταρα την οποιαν εθεσα ενωπιον σου και ανακαλεσης ταυτα εις την καρδιαν σου εν τω μεσω παντων των εθνων οπου αν διασκορπιση σε κυριος ο θεος σου, 2  και επιστραφης προς κυριον τον θεον σου και υπακουσης εις την φωνην αυτου κατα παντα οσα εγω προσταζω εις σε σημερον συ και τα τεκνα σου εξ ολης της καρδιας σου και εξ ολης της ψυχης σου, 3  τοτε Κυριος ο θεος σου θελει σε επαναφερει εκ της αιχμαλωσιας και θελει σε σπλαγχνισθη και παλιν θελει σε συναξει εκ παντων των εθνων οπου σε διεσκορπισε Κυριος ο θεος σου, 4  και εις τα εσχατα του ουρανου αν ηναι η διασπορα σου εκειθεν θελει σε συναξει κυριος ο θεος σου και εκειθεν θελει σε λαβει, 5  και θελει σε εισαγαγει κυριος ο θεος σου εις την γην την οποιαν εκληρονομησαν οι πατερες σου και θελεις κληρονομησει αυτην και θελει σε αγαθοποιησει και σε πολλαπλασιασει υπερ τους πατερας σου, 6  και θελει περιτεμει κυριος ο θεος σου την καρδιαν σου και την καρδιαν του σπερματος σου δια να αγαπας Κυριον τον θεον σου εξ ολης της καρδιας σου και εξ ολης της ψυχης σου δια να ζης 7  και θελει επιφερει κυριος ο θεος σου πασας τας καταρας ταυτας επι τους εχθρους σου και επι τους μισουντας σε οιτινες σε κατεδιωξαν»

ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ Φ. ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ

Η ΚΡΑΥΓΗ ΤΟΥ ΑΓΑΜΕΜΝΩΝΑ - ΟΜΗΡΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ

 Δημοσίευσα εδώ στον Αναποδάρη ένα κείμενο με θέμα την Κραυγή του Αχιλλέα. Σε αυτό το κείμενο παρουσιάζω την άποψη του Ομήρου για την αδικία του βασιλιά των Αχαιών και την δειλία των αδελφών Αγαμέμων και Μενέλαου. Ο Δίας είναι εχθρός του Αγαμνέμνονα επειδή αδίκησε τον Αχιλλέα και όλοι οι Έλληνες τιμωρούνται εξαιτίας της αδικίας αυτής. Ο Αγαμέμνονας όμως συνεχίζει να κατηγορεί τον Δία χωρίς να αναλογίζεται την δική του ευθύνη.

Το κείμενο αυτό «η κραυγή του Αχιλλέα», παρουσιάζει τις τρεις φορές που ο Αχιλλέας με την βροντερή του κραυγή επηρέασε τον πόλεμο. Σήμερα δημοσιεύω την κραυγή του Αγαμέμνονα, μια  τέταρτη λοιπόν κραυγή από τον βασιλιά Ατρείδη που καταδιώκει τους Τρώες.  Μια ανάγνωση του πρώτου κειμένου της κραυγής του Αχιλλέα θα βοηθούσε στην κατανόηση αυτής της δημοσίευσης.

Η ΚΡΑΥΓΗ ΤΟΥ ΑΧΙΛΛΕΑ

 Στην Ηλιάδα (Λ 160 – 290) υπάρχει και μία σκηνή όπου αναφέρεται η κραυγή του Αγαμέμνωνα. Ο Όμηρος παρουσιάζει τον στρατό των Αχαιών ως μια φωτιά που καίει το δάσος και τα κεφάλια των Τρώων πέφτουν όπως τα δέντρα:

 «από του Ατρείδη την ορμήν, κ’ ίπποι πολλοί κροτούσαν άδεια αμάξια σέρνοντας  σ τους δρόμους του πολέμου.

Και οι ποθητοί τους οδηγοί εκείτοντο στο χώμα, τα όρνεα να τους χαρούν κι όχι οι ομόκλινες τους.

Κι έσυρε ο Ζευς τον Έκτορα μακράν από τα βέλη, την ταραχήν, τα αίματα και την ανδροφονίαν. 

Και οι Τρώες στην αγριοσυκιά, στον τάφο του αρχαίου Ίλου έτρεχαν άτακτοι, στην μέση της πεδιάδος, πρόθυμοι προς την πόλιν τους, και με κραυγές ο Ατρείδης πάντοτε τους Δαναούς σφοδρά τους κυνηγούσε, κ ‘ είχε τα χέρια ανίκητα, σ αίμα πηκτό βαμμένα."

 Όταν οι Τρώες κινδύνευαν ο Δίας, ο πατέρας των θεών και των θνητών ανθρώπων, κατέβηκε από τον ουρανό κρατώντας τον κεραυνό στο χέρι του, λέγοντας στην θεά Ίριδα να πάει στον Έκτορα να του πει να μείνει έξω από την μάχη, μέχρι να πληγωθεί ο Αγαμέμνονας και ο Θεός Ζευς θα του δώσει την δύναμη να σφάζει τους Αχαιούς και να τους διώξει πίσω στα πλοία.

Ο Αγαμέμνων θα πάρει τα κεφάλια των αδερφών Αντηνορίδη και Ιφιδάμα αλλά θα πληγωθεί από τον δεύτερο και καθώς κρυώνει η πληγή του ο μέγας βασιλέας νιώθει τον πόνο. Ο Όμηρος περιγράφει τον πόνο που νιώθει ό Ατρειδης, όχι όπως τον πόνο ενός πληγωμένου λιονταριού, αλλά όπως τον πόνο μιας γυναίκας που γεννά.

"ως ότου από το λάβωμα ζεστόν ανάβρυζε αίμα, αλλ, ότε εστέγνωσε η πληγή κι εστάθηκε το αίμα, πόνοι τότ’ έσφαζαν πικροί του Ατρείδη την νανδρείαν, και ως γυναίκα όταν γεννά δριμύ τοξεύουν βέλος. Οι οδυνηρές Ειλείθυιες, της Ήρας θυγατέρες, όπου της γέννας τους πικρούς μαζί τους πόνους  φέρουν, παρόμοιοι πόνοι θέριζαν του Ατρείδη την ανδρείαν.

Και ο Έκτωρ άμα ενόησε που αποχωρούσε ο Ατρείδης, των Τρώων μεγαλόφωνα και των Λυκίων είπε: Τρώες, Λύκιοι, Δάρδανοι και σεις κονταρομάχοι, άνδρες φανήτε, μ’ όλην σας την δύναμιν, ω φίλοι, τους άφησε ο καλύτερος κ ‘ εμένα θα δοξάσει ο Ζευς, αλλά κινήσετε τους ίππους σας επάνω των ανδρειωμένων Δαναών πολύ να δοξασθείτε."

Ο Έκτωρ λεμοιαζε με τον ανδρειωμένον Άρη και θα έπαιρνε τα πλοία των Δαναών αν δεν εφώναζεν ο Οδυσσέας στον Διομήδη, ο οποίος είπε: "Εγω θα μείνω ακλόνητος στην μάχψη αλλά ολίγο θα καλό θα δούμε ότι ο Ζευς ο νεφελοσυνάκτης στους Τρώες νίκην βούλεται και όχι σε μας να δώσει."

Ο Δίας καθεται στην κορφη της ϊδης και παρακολουθεί τον πόλεμο των ανθρώπων. Ο Οδυσσέας με τον Διομήδη επιτίθονται και σκοτώνουν τους γιούς ενός μάντη του Περκωσίου Μέροπος, ο οποίος δεν άφηνε τους γιους τους να πάνε στην μαχη, αλλα αυτοί δεν υπάκουσαν μια και τους καταδίωκαν οι μοίρες του θανάτου. Ο Όμηρος εδώ δεν χάνει την ευκαιρία να δηλώσει την ανωτερότητα του ιερέα του Απόλλωνα και την δύναμη της μοίρας. Ο Διομήδης πετάει το κοντάρι του στον Εκτορα και τον πετυχαίνει στο κεφάλι, το κράνος του πέφτει στη γη, και ο ήρωας των Τρώων γονατίζει στο χώμα, αλλα σηκώνεται και ανεβαίνει στο άρμα του. «Σκύλε, εξέφυγες τον θάνατον, του φωνάζει ο Διομήδης, ο Φοίβος σου έσωσε πάλι την ζωή». Ο Πάρις Αλέξανδρος τοξεύει τότε τον Διομήδη και τον πετυχαίνει στο δεξί  πόδι. Κι ενώ ο Πάρις του φωνάζει πως ξέφυγε από το βέλος του, ο Διομήδης του λέει: αχρείε άνδρα, στο τόξο ένδοξε, δειλέ παρθενοσκόπε, εάν με εμένα δοκιμασθείς εσύ να πολεμήσεις, θα δεις πόσο το τόξο σου αξίζει και τα βέλη, και τώρα που μου χάραξες τον πόδα τόχεις δόξαν. Λογιάζω πως με εκτύπησε γυναίκα ή παιδάκι, άστοχον είναι ανδρός δειλού μηδαμινού το βέλος.»

  Έτσι συνεχίζετε η μάχη, όπου ο Όμηρος φανερώνει την δειλία των πρωταγωνιστών που για γυναίκες συγκρούονται αψηφώντας την βουλή του Διός, δηλαδή αγνοώντας την λογική και την δικαιοσύνη. Η ανθρώπινη μοίρα είναι γραμμένη από τα ανθρώπινα ένστικτα και συναισθήματα και μονάχα η λογική και η δικαιοσύνη, εκείνη η θεία λογική και όχι φυσικά η ανθρώπινη, είναι ο τρόπος να νικηθεί το πεπρωμένο. Ο άνθρωπος είναι σε ένα συνεχόμενο διάλογο με τους θεούς, με τους θεούς που υπάρχουν μέσα του και έξω του. Εάν δεν έχει την δυνατότητα να συμμετέχει σε   αυτόν τον διάλογο, εάν δεν έχει την δυνατότητα να συζεί με τους θεούς, παραμένει σαν κούκλα, ένα νευρόσπαστο ον, που αγνοεί την μοίρα του και είναι δούλος της αναπόφευκτης μοίρας. Την μοίρα του ανθρώπου δημιουργούν οι πράξεις του, όσα έχει κάνει στο παρελθόν και ο μόνος τρόπος να διορθωθεί είναι η ορθοπραξία. Για να πράξεις σωστά και δίκαια όμως  χρειάζεσαι ένα νου ελεύθερο από τα δεσμά του παρελθόντος, ένα νου που να ζει και να βιώνει την ζωή έξω από την μοίρα, γι αυτό η λογική και η δικαιοσύνη δεν μπορεί να μένει στην ανθρώπινη θνητή γνώμη αλλά να έρχεται από τον ουρανό. Ο Όμηρος δεν χάνει ποτέ την ευκαιρία να φανερώσει πόσο μακριά από την αλήθεια και την γνώση παραμένουν εκείνοι που αγνοούν τα σημάδια των θεών και αψηφούν τον λόγο των ιερέων.

 Οι Αχαιοί αποδίδουν δικαιοσύνη όταν αναγκάζονται να επιστρέψουν την κόρη του ιερέα του Απόλλωνα Χρυσιίδα. Ο Αγαμέμνων παρουσιάζεται ως άδικος επειδή παίρνει την γυναίκα του Αχιλλέα, ενώ πολεμούν για την ωραία Ελένη. Ο Δίας επιθυμεί να δικαιώσει τον Αχιλλέα. Όταν όμως ο Αχιλλέας δοξάζετε συμφιλιώνεται με τον Αγαμέμνονα και συμφωνεί πως για την κακή γνώμη του Αγαμέμνονα ευθυνόταν ο Δίας που εξαπάτησε τον μεγάλο βασιλιά. Ο Αχιλέας ενώνει έτσι την μοίρα του με τον Αγαμέμνονα και θα βρει τον θάνατο από το βέλος του δειλού παρθενοσκόπου Πάρη. Η θεά Αφροδίτη είναι βοηθός του, όπως είναι και βοηθός των Τρώων, οι οποίοι σύμφωνα με την προφητεία του Ομήρου, θα κυβερνήσουν τον κόσμο. Η γενιά του Αινεία, που είναι απόγονος της Αφροδίτης, είναι γραμμένο να κυριαρχήσει σε όλο τον κόσμο. Αυτά μέχρι η δικαιοσύνη του ουρανού και η λογική θεραπευτούν από τους θνητούς ανθρώπους. 

  Πρέπει ακόμα να γίνει κατανοητό ότι ο Δίας δεν είναι θεός των Ελλήνων αλλά θεός των ανθρώπων. Δεν είναι Πατέρας των Ελλήνων, αλλά Πατέρας θνητών και αθανάτων. Η θρησκεία του Ομήρου δεν είναι μια εθνική θρησκεία και οι Έλληνες δεν είναι ο περιούσιος λαός. Η θρησκεία του Ομήρου είναι μια θεολογία του κόσμου όλου και γιός του Δίας μπορεί να είναι ο κάθε άνθρωπος ανεξάρτητα από την εθνικότητα του ή την κοινωνική του θέση.

ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ Φ. ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ

ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ

ΚΙ ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΑΓΑ-ΜΕΜΝΩΝ

Δεν ήταν καλύτερα για σένα άρχοντα δειλέ,

Ανάξιε, που ήθελες να είσαι πρώτος,

Γενναία να πεθάνεις από ανδρός το χέρι;

Από του ήρωα του Αχιλλέα τον θυμό,

Να χάσει την ζωή σου.;

Μόνο ήθελε ο Δίας έτσι να γενεί,

Ν’ αφήσει ο Αχιλλέας το σώμα του στην Τροία,

Τρανό μνημείο,

Να το προσκυνούν οι ανδρείοι

Κι εσύ, προδότη σκυλομούρη,

Από γυναικός το χέρι να σφαχτείς,

Σαν σκύλος μες το μπάνιο.

ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ Φ. ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ