Ο Ιησούς ο Ναζιραίος που τον φωναζαν Ιάσων !

Οι ελληνιστές Ναζιραίοι του αρχιερέα Ιησού.

 Στην παλαιά διαθήκη αναφέρεται ο Ναζιραίος Σαμσών, που έγινε γνωστός εξαιτίας της εξαπάτησης του από την Δαλιδά. Η δύναμη των Ναζιραίων βρισκόταν στα μακριά τους μαλλιά και ήταν ανάλογη του μήκους τους. Αυτά όμως συνέβαιναν στο αρχαίο Ισραήλ.

 Τους τελευταίους τρεις προχριστιανικούς αιώνες, τον καιρό δηλαδή της βασιλείας των Μακεδόνων, οι Ναζιραίοι ήταν ελληνίζοντες φιλόσοφοι Ναζιραίους ονόμαζαν τους φιλόσοφους Ιουδαίους, εκείνους που αφιέρωναν την ζωή τους στον θεό. Οι Ναζιραίοι ζούσαν μόνοι στην έρημο ή σε σπηλιές των βουνών, αφήνοντας μακριά μαλλιά και απέχοντας από το κρέας και το κρασί, όπως ακριβώς έκαναν και οι Έλληνες φιλόσοφοι, ιδιαίτερα μάλιστα οι Πυθαγόριοι και οι νεοπλατωνικοί.

 Αυτοί οι Ναζιραίοι είχαν το δικό τους μέρος στην αυλή των γυναικών του ναού της Ιερουσαλήμ. Η αυλή ονομαζόταν έτσι επειδή επιτρεπόταν να παραμένουν εκεί οι γυναίκες. Ο καθηγητής κ. Β. Βέλας στην Εβραϊκή Αρχαιολογία  αναφέρει ότι η αυλή των γυναικών αποτελούσε κάποιο νεωτερισμό. Η θέση λοιπόν των Ναζιραίων στην αυλή αυτή ήταν συνήθεια των νεότερων χρόνων και όχι αρχαία. Στην αυλή αυτή εισερχόταν κανείς από την ανατολική μεγάλη αυλή, στην οποία επιτρεπόταν να μπαίνουν και οι εθνικοί.

 Η νοτιοδυτική γωνία της αυλής των γυναικών ονομαζόταν αυλή των Ναζιραίων, διότι εκεί παρέμεναν κατά τον χρόνο της λατρείας οι Ναζιραίοι. Στην βόρεια πλευρά της αυλής καθόταν οι αρρωστημένοι και οι παράλυτοι αναζητώντας θεραπεία. Εκεί κήρυττε ο Ιησούς κι εκεί είδε την γυναίκα που έριξε το δίλεπτο στο γαζοφυλάκιο, χωρίς όμως από αυτό να συνάγεται αυτόματα ότι ο Ιησούς ήταν όντως Ναζιραίος, αν και προφανώς είχε σχέσεις με τους Ναζιραίους.

 Οι Ναζιραίοι σύχναζαν στην αυλή των γυναικών, όπως και οι Εσσαίοι γιατί περιφρονούσαν εκείνους που θεωρούσαν τους εαυτούς τους γνήσιους πιστούς. Οι Ναζιραίοι της εποχής του Χριστού θεωρούσαν τον ναό μολυσμένο από τους αμαρτωλούς Φαρισαίους και τους Ηρωδιανούς. Ο Ιουδαίος ιστορικός Ιώσηπος αναφέρει πως ο βασιλιάς Αγρίππας κανόνισε οι Ναζιραίοι να κουρεύονται ποιο συχνά, ομοιάζοντας έτσι στους φαλακρούς Αιγυπτίους ιερείς, την εποχή που κήρυττε ο Παύλος το ευαγγέλιο. Τότε ο ίδιος βασιλιάς, ανάγκασε τους Λευίτες ιερείς του ναού της Ιερουσαλήμ να φορούν λευκά λινά ρούχα όπως οι Αιγύπτιοι και οι Έλληνες ιερείς.

 Παρόλο που καθιερώθηκε ο Ναζιραίος να είναι περιτμημένος και φανατικός δια τας Ιουδαϊκάς γραφάς, στον Ιώσηπο και στα βιβλία των Μακκαβαίων οι Ναζιραίοι περιγράφονται ως ελληνιστές Ιουδαίοι και νεωτεριστές. Οι Ναζιραίοι εκβάλλονται από τον ναό της Ιερουσαλήμ από τους Μακκαβαίους επαναστάτες, ενάμιση αιώνα πριν την γέννηση του Χριστού. Ο Ιησούς ο Ναζιραίος που ήταν αρχιερέας εκείνη την περίοδο διώκεται και δεν βρίσκει πέτρα να σταθεί.

(…Και εβόησαν φωνή μεγάλη λέγοντες, τι να κάνουμε σε αυτούς και που να τους μεταφέρουμε, διότι καταπάτησαν και βεβήλωσαν τα άγια σου και οι ιερείς σου βρίσκονται σε πένθος και ταπείνωση και να τα έθνη συνάχτηκαν εναντίον μας για να μας εξοντώσουν…)

 (Μακ.Α, Γ. 49) «και ήνεγκαν τα ιμάτια της ιερωσύνης και τα πρωτογεννήματα και τας δεκάτας και ήγειραν τους ναζιραίους, οί επλήρωσαν τας ημέρας, και εβόησαν φωνή εις τον ουρανό λέγοντες, τί ποιήσωμεν τούτοις και πού αυτούς απαγάγομεν; και τα άγια σου καταπεπάτηται και βεβήλωται και ιερείς σου εν πένθη και ταπεινώσει. και ιδού τα έθνη συνήκται εφ΄ημάς του εξάραι ημάς, …και μετά τούτον κατέστησεν ο Ιούδας ηγούμενους του λαού, χιλιάρχους και εκατοντάρχους και πεντηκοντάρχους και δεκάρχους”.

«Και πήραν τα ρούχα τα ιερατικά και τις προσφορές για τα πρωτότοκα, και τους φορους της δεκάτης, και σήκωσαν τους Ναζιραίους, καθώς το τέλος των ημερών τους είχε φτάσει, και φώναξαν με φωνή μεγάλη προς τον ουρανό λέγοντας, τι να κανουμε ετούτους και που να τους πάμε; Τα άγια σου καταπάτησαν και τα βεβήλωσαν και οι ιερείς σου πενθούν και ταπεινώνονται και ιδού τα έθνη ενώθηκαν εναντίον μας για να μας εξοντώσουν … και μετά τούτον κατέστησεν ο Ιούδας ηγούμενους για το λαό, χιλιάρχους και εκατοντάρχους και πεντηκοντάρχους και δεκάρχους.»  

(Κύκλωσε ο Ματταθίας και οι φίλοι του και κετέστρεψαν τους βωμούς και έκαναν περιτομή στα απερίτμητα παιδιά οσα βρήκαν μέσα στα όρια του Ισραήλ, και έδιωξαν τους γιούς της υπερηφάνιας…)

 (Μακ.Β,45) “Εκύκλωσε Ματταθίας και οι φίλοι αυτού και καθείλον τους βωμούς και περιέτεμον τα παιδάρια τα απερίτμητα, όσα εύρον εν όρίοις Ισραήλ, εν ισχύι και εδίωξαν τους υιούς της υπερηφανίας, και κατευοδώθη το έργον εν χειρί αυτών”.

 Οι γιοι της υπερηφάνειας δεν είναι άλλοι από τους Ναζιραίους του αρχιερέα Ιάσονα, του αρχιερέα των Ελλήνων Ιουδαίων. Μερικοί ιστορικοί υποστηρίζουν ότι οι Μακκαβαίοι και ο αρχιερέας Ονίας ήταν κι εκείνοι εξελληνισμένοι Ιουδαίοι που διατηρούσαν όμως τα Ιουδαϊκά έθιμα. Οι οπαδοί του Ιησού (Ιάσονα) όμως άφησαν τελείως τα Ιουδαϊκά έθιμα και ασπάστηκαν μια μορφή ελληνικής θρησκείας.

 Οι Ιουδαίοι της Ιερουσαλήμ ασπάστηκαν τα ελληνικά ήθη και έθιμα, ίδρυσαν γυμνάσιο και εφηβείο, ακύρωσαν την συμμαχία με την Ρώμη και αναγράφηκαν πολίτες της Αντιόχειας. Απέκτησαν έτσι ίσα δικαιώματα με τους Έλληνες, μιμούμενοι τους Ιουδαίους της Αιγύπτου, οι οποίοι ως Αλεξανδρινοί πολίτες ήταν ισότιμοι με τους Έλληνες. Η περιγραφή όμως της βίβλου είναι αρκετά διαφωτιστική.

Ο Ιησούς ο Ναζιραίος εζήτησε από τον βασιλιά Αντίοχο να: “συγχωρηθή δια της εξουσίας αυτού γυμνάσιον και εφηβείον αυτώ συστήσασθαι και τους Ιεροσολύμοις Αντιοχείς αναγράψαι. επινεύσαντος δε του βασιλέως και της αρχής κρατήσας, ευθέως επί τον Ελληνικόν χαρακτήρα του ομοφύλους μετήγε, και τα κείμενα τοις Ιουδαίοις φιλάνθρωπα βασιλικά διά Ιωάννου του πατρός Ευπολέμου, του ποιησαμένου την πρεσβείαν υπέρ φιλίας και συμμαχίας προς τους Ρωμαίους, παρώσατο και τας μεν νομίμους καταλύων πολιτείας, παρανόμους εθισμούς εκαίνιζεν, ασέμνως γαρ υπ΄αυτήν την ακρόπολιν γυμνάσιον καθίδρυσε και τους κρατίστους των εφήβων υποτάσσων υπό πέτασον ήγεν. ην δ΄ούτως  ακμή τις του Ελληνισμού και πρόσβασις αλλοφυλισμού διά την του ασεβούς και ουκ αρχιερέως Ιάσωνος υπερβάλλουσαν αναγνείαν, ώστε μηκέτι περί τας του θυσιαστηρίου λειτουργείας προθύμους είναι τους ιερείς, αλλά του μεν ναού καταφρονούντες και των θυσιών αμελούντες έσπευδον μετέχειν εν παλαίστρα παρανόμου χορηγίας μετά την του δίσκου πρόκλησιν, και τας μεν πατρώους τιμάς εν ουδενί τιθέμενοι, τας δε Ελληνικάς δόξας καλλίστας ηγούμενοι”.

 Όταν έγιναν αγώνες στην Τύρο(Μακ.Β. Δ 19)

 “και του βασιλέως παρόντος, απέστειλεν Ιάσων ο μιαρός θεωρούς από των Ιεροσολύμων Αντιοχείς, όντας παρακομίζοντας αργυρίου δραχμάς τριακοσίας εις την του Ηρακλέους θυσίαν”. Ο αρχιερέας των Ιεροσολυμιτών, οι οποίοι λογαριάζονται πλέον Αντιοχείς, στέλνει χρήματα για την θυσία του Ηρακλή, τα οποία όμως δεν χρησιμοποιήθηκαν για αγορά ζώων αλλά για την ναυπήγηση πλοίων για τον στόλο του βασιλιά.

 “Και ηξίωσαν”, λοιπόν “οι παρακομίσαντες μη χρήσθαι προς θυσίαν διά το μη καθήκειν, εις ετέραν δε καταθέσθαι δαπάνην, έπεσεν ουν ταύτα δια μεν τον αποστείλαντα εις την του Ηρακλέους θυσίαν, ένεκεν δε των παρακομιζόντων εις τα των τριήρων κατασκευάς”.

 Πως άραγε να χαρακτηρίσουμε εκείνους που δεν θυσιάζουν αλλά προσφέρουν χρηματικά ποσά, όπως κάνουν οι ελληνιστές Ιουδαίοι; Μήπως αυτό δεν γίνεται και σήμερα; Αντί θυσίες και αίματα οι πιστοί προσφέρουν τον οβολό τους. Όμως για όλα τούτα όπως αναφέρεται στην βίβλο (Μακ.Β Ε 8) ο Ιησούς ο Ναζιραίος καταδιώχθηκε από τους Ιουδαίους, “πόλιν εκ πόλεως φεύγων διωκόμενος υπό πάντων και στυγούμενος ως των νόμων αποστάτης και βδελυσσόμενος ως πατρίδος και πολιτών δήμιος, εις Αίγυπτον εξεβράσθη”.

 Από την Αίγυπτο ο αρχιερέας Ιησούς κατέφυγε στους Σπαρτιάτες εξαιτίας της φημολογούμενης συγγένειας που είχαν οι ελληνιστές Ιουδαίοι με τους Λακεδαιμονίους. Ο Ναζιραίος Ιησούς (Μακ.Β Ε 9)  “επί ξένης απώλετο προς Λακεδαιμονίους αναχθείς ως διά την συγγένειαν τευξόμενος σκέπης και το πλήθος ατάφων εκρίψας απένθητος εγενήθη και κηδείας ουδ΄ ηστινοσούν ούτε πατρώου τάφου μετέσχε”.

 Ο Ιάσονας είναι ο αργηχός των προπεπτωκότων Ιουδαίων, εκείνων δηλαδή που εξέπεσαν δεχόμενοι την ελληνική θρησκεία και αφήνοντας τους νόμους του Μωυσή. Μετά την νίκη του ο Μακκαβαίος επαναστάτης Ιούδας, έκανε θυσίες περί αμαρτίας στα Ιεροσόλυμα (Μακ.Β,ιβ,43) “πάνυ καλώς και αστείως πράττων υπέρ αναστάσεως διαλογιζόμενος, ει γαρ μή τους προπεπτωκότας αναστήναι προσεδώκα, περισσόν αν ην και ληρώδες υπέρ νεκρών προσεύχεσθαι”. Με λίγα λόγια ο Ιούδας ο Μακκαβαίος, αστειευόμενος θυσίασε υπέρ της αναστάσεως των προπεπτωκότων Ιουδαίων, γιατί αφού δε προσδοκούσε ότι θα αναστηνόταν ήταν περιττό και εύθυμο να εύχεται υπέρ εκείνων των νεκρών. 

 Ωστόσο ο Παύλος πιστεύει ότι θα γίνει ανάσταση νεκρών δικαίων και αδίκων. (Πραξεις-14,15) Ο Ιούδας είτε κορόιδευε την πίστη των Ελλήνων στην ανάσταση, είτε πίστευε όπως μερικοί Φαρισαίοι ότι η ανάσταση άξιζε μόνο στους “μετ΄ ευσεβείας κοιμωμένοις Ιουδαίους”, και όχι φυσικά στους προπεπτωκότας. Γι΄αυτό θυσίασε έτσι απλώς προς εξιλασμό, για να διώξει δηλαδή την αμαρτία από την πόλη.

 Ο Ιάσονας λοιπόν, ο αρχιερέας των Ελλήνων απορρίπτει τα Ιουδαϊκά έθιμα της περιτομής και της αποχής από το χοιρινό, δεν θυσιάζει αίμα στο βωμό και πιστεύει στην ανάσταση. Το όνομα όμως του Ιάσων είναι Ιησούς και οι οπαδοί του ονομάζονται Ναζιραίοι. Σε αυτούς αναφέρεται ο Αντίοχος γράφοντας: (Μακ.Β.Θ,19) “τοις χρηστοίς Ιουδαίοις τοις πολίταις πολλά χαίρειν και υγιαίνειν και εύ πράττειν βασιλεύς και στρατηγός Αντίοχος”.

 Φυσικά οι πατέρες χριστιανοί του τρίτου αιώνα θεωρούν ότι το όνομα του Ιησού Χριστού δεν έχει καμία σχέση με τον Ιησού τον Ναζιραίο αλλά μόνο με τον Ιησού του Ναυή, ο οποίος και ανέλαβε την αρχηγία μετά τον θάνατο του Μωυσή.

 Οι σημερινοί χριστιανοί αγνοούντες από κάποιο ανεξήγητο πείσμα την ελληνιστική πολιτιστική πραγματικότητα της εποχής του Χριστού, ονομάζουν τον Ιησού Ναζωραίο, γιατί γεννήθηκε λέει στην Ναζαρέτ. Όχι βέβαια γιατί ήταν ελληνιστής Ιουδαίος που είχε αποκυρήξει τα έθιμα και τον Μωυσή. Η Ορθόδοξη εκκλησία εορτάζει ως άγιους τους Μακκαβαίους που μαρτύρησαν γιατί δεν ήθελαν να φάνε χοιρινό. Ο αρχιερέας Ιάσων που μαρτύρησε επειδή ήθελε να τρώει χοιρινό να πηγαίνει γυμναστήριο, να μελετά φιλοσοφία, είναι ο τρισαλητήριος Ελληνας. Εν τω μεταξύ οι ερευνητές γνωρίζουν ότι πουθενά δεν υπάρχει τέτοια πόλη Ναζαρετ την εποχή του Χριστού. Ο ιστορικός Ιώσηπος αναφέρει όλες τις πόλεις της Γαλιλαίας αλλά δεν υπάρχει καμία Ναζαρέτ. Η Ναζαρετ είναι ένας χριστιανικός μύθος, της αυτοκρατορικής ψευδοθρησκείας, η οποία αποκρύπτοντας την αλήθεια του ελληνισμού, δημιουργεί ένα Ιησού του Ναυή, γιατί ο Ιάσων, παρά είναι Ορφικός.

ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ - ΕΛΛΗΝ ΑΣΕΒΗΣ

ΕΒΡΑΙΚΗ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ (Σελ. 145)

Βασιλείου Μ. Βέλλα

Εκδόσεις Αποστολική Διακονία

ΑΘΗΝΑΙ 1984

ΜΑΚ Β. Δ. 7 Μεταλλάξαντος δὲ τὸν βίον Σελεύκου καὶ παραλαβόντος τὴν βασιλείαν Ἀντιόχου τοῦ προσαγορευθέντος Ἐπιφανοῦς ὑπενόθευσεν Ἰάσων ὁ ἀδελφὸς Ονιου τὴν ἀρχιερωσύνην
8 ἐπαγγειλάμενος τῷ βασιλεῖ δι᾽ ἐντεύξεως ἀργυρίου τάλαντα ἑξήκοντα πρὸς τοῖς τριακοσίοις καὶ προσόδου τινὸς ἄλλης τάλαντα ὀγδοήκοντα.
9 πρὸς δὲ τούτοις ὑπισχνεῖτο καὶ ἕτερα διαγράφειν πεντήκοντα πρὸς τοῖς ἑκατόν, ἐὰν ἐπιχωρηθῇ διὰ τῆς ἐξουσίας αὐτοῦ γυμνάσιον καὶ ἐφηβεῖον αὐτῷ συστήσασθαι καὶ τοὺς ἐν Ιεροσολύμοις Ἀντιοχεῖς ἀναγράψαι.
10 ἐπινεύσαντος δὲ τοῦ βασιλέως καὶ τῆς ἀρχῆς κρατήσας εὐθέως πρὸς τὸν Ἑλληνικὸν χαρακτῆρα τοὺς ὁμοφύλους μετέστησε.
11 καὶ τὰ κείμενα τοῖς Ιουδαίοις φιλάνθρωπα βασιλικὰ διὰ Ιωάννου τοῦ πατρὸς Εὐπολέμου τοῦ ποιησαμένου τὴν πρεσβείαν ὑπὲρ φιλίας καὶ συμμαχίας πρὸς τοὺς Ῥωμαίους παρώσας καὶ τὰς μὲν νομίμους καταλύων πολιτείας παρανόμους ἐθισμοὺς ἐκαίνιζεν.
12 ἀσμένως γὰρ ὑπ᾽ αὐτὴν τὴν ἀκρόπολιν γυμνάσιον καθίδρυσεν καὶ τοὺς κρατίστους τῶν ἐφήβων ὑποτάσσων ὑπὸ πέτασον ἤγαγεν.
13 ἦν δ᾽ οὕτως ἀκμή τις Ἑλληνισμοῦ καὶ πρόσβασις ἀλλοφυλισμοῦ διὰ τὴν τοῦ ἀσεβοῦς καὶ οὐκ ἀρχιερέως Ἰάσωνος ὑπερβάλλουσαν ἀναγνείαν
14 ὥστε μηκέτι περὶ τὰς τοῦ θυσιαστηρίου λειτουργίας προθύμους εἶναι τοὺς ἱερεῖς, ἀλλὰ τοῦ μὲν νεὼ καταφρονοῦντες καὶ τῶν θυσιῶν ἀμελοῦντες ἔσπευδον μετέχειν τῆς ἐν παλαίστρῃ παρανόμου χορηγίας μετὰ τὴν τοῦ δίσκου πρόσκλησιν,
15 καὶ τὰς μὲν πατρῴους τιμὰς ἐν οὐδενὶ τιθέμενοι, τὰς δὲ Ἑλληνικὰς δόξας καλλίστας ἡγούμενοι.
16 ὧν καὶ χάριν περιέσχεν αὐτοὺς χαλεπὴ περίστασις, καὶ ὧν ἐζήλουν τὰς ἀγωγὰς καὶ καθ᾽ ἅπαν ἤθελον ἐξομοιοῦσθαι, τούτους πολεμίους καὶ τιμωρητὰς ἔσχον·
17 ἀσεβεῖν γὰρ εἰς τοὺς θείους νόμους οὐ ῥᾴδιον, ἀλλὰ ταῦτα ὁ ἀκόλουθος καιρὸς δηλώσει.
18 Ἀγομένου δὲ πενταετηρικοῦ ἀγῶνος ἐν Τύρῳ καὶ τοῦ βασιλέως παρόντος
19 ἀπέστειλεν Ἰάσων ὁ μιαρὸς θεωροὺς ὡς ἀπὸ Ιεροσολύμων Ἀντιοχεῖς ὄντας παρακομίζοντας ἀργυρίου δραχμὰς τριακοσίας εἰς τὴν τοῦ Ἡρακλέους θυσίαν, ἃς καὶ ἠξίωσαν οἱ παρακομίσαντες μὴ χρῆσθαι εἰς θυσίαν διὰ τὸ μὴ καθήκειν, εἰς ἑτέραν δὲ καταθέσθαι δαπάνην.
20 ἔπεσε μὲν οὖν ταῦτα διὰ μὲν τὸν ἀποστείλαντα εἰς τὴν τοῦ Ἡρακλέους θυσίαν, ἕνεκεν δὲ τῶν παρακομιζόντων εἰς τὰς τῶν τριηρέων κατασκευάς.

ΑΝΘΕΛΛΗΝΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ

 Τι γαρ σεμνόν φιλοσοφούντες εξηνέγκατε. Δηλαδή τι ωραίο βγάλατε από την φιλοσοφία; Αναρωτιέται ο χριστιανός Τατιανός γράφοντας προς τους Ελληνες. Γιατί εκείνοι οι χριστιανοί ανακάλυψαν τον αληθινό θεό του Ισραήλ και τους προφήτες και τον Αβραάμ του οποίου και σπέρμα είναι. Δεν χρειάζονται πλέον την φιλοσοφία γιατί γνωρίζουν ότι ο θεός του Ισραήλ έκτισε τον ουρανό και την γη και αυτός είναι η μόνη αληθινή ύπαρξη. 

 Το δυστυχές είναι ότι αυτός ο Τατιανός και μια σειρά από χριστιανούς συκοφάντες και φανατικούς εχθρούς των Ελλήνων περιλαμβάνονται στην σειρά ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ της έκδοσης της Αποστολικής Διακονίας της Ορθόδοξης Ελληνικής Εκκλησίας. Κι ερωτώ τον κάθε άνθρωπο που ακόμα χρησιμοποιεί τον εγκέφαλο του για να σκεφτεί, πως είναι δυνατόν οι γεμάτοι ανθελληνικό μίσος πατέρες της εκκλησίας να ονομάζονται Ελληνες Πατέρες; Ποιόν κοροϊδεύουν άραγε οι εκδότες της σειράς Βιβλιοθήκη Ελλήνων Πατέρων; Κοροϊδεύουν πρώτα απόλα τον εαυτό τους. Κοροϊδεύουν τους χριστιανούς πατέρες που αν εκείνο τον καιρό τους ονόμαζες Έλληνες θα το θεωρούσαν βρισιά και τα καταδικαζόταν ως αιρετικοί ελληνίζοντες. Κοροϊδεύουν όλο τον ελληνισμό ως τυχωδιόκτες, καιροσκόποι, ληστές που πίνουν το αίμα και την ψυχή του ελληνικού λαού, τον οποίο έχουν αιχμαλωτίσει και τον καταστρέφουν επί αιώνες.

  Ο Τατιανός ξεκινάει τον λόγο του προς Έλληνες γράφοντας, Μην είστε εχθρικοί προς τους βαρβάρους, ούτε να ζηλεύετε τα δόγματα τους, γιατί όλες σας τις γνώσεις και τις επιστήμες από τους βαρβάρους τις πήρατε… ας σταματήσετε λοιπόν τις μιμήσεις να ονομάζετε ευρέσεις…  Όποιος διαβάσει τον λόγο του Τατιανού προς Ελληνες δεν θα διαβάσει ένα κάλεσμα στον Χριστό αλλά μια συνεχή ύβρις εναντίον του ελληνικού πολιτισμού.

Τατιανοῦ πρὸς Ἕλληνας.  

1.1   Μὴ πάνυ φιλέχθρως διατίθεσθε πρὸς τοὺς βαρβάρους, ὦ ἄνδρες Ἕλληνες, μηδὲ φθονήσητε τοῖς τούτων δόγμασιν. ποῖον γὰρ ἐπιτήδευμα παρ' ὑμῖν τὴν σύστασιν οὐκ ἀπὸ βαρβάρων ἐκτήσατο; Τελμησσέων μὲν γὰρ οἱ δοκιμώτατοι τὴν δι' ὀνείρων ἐξεῦρον μαντικήν, Κᾶρες τὴν διὰ τῶν ἄστρων πρόγνωσιν, πτήσεις ὀρνίθων Φρύγες καὶ Ἰσαύρων οἱ παλαίτατοι, Κύπριοι θυτικήν, ἀστρονομεῖν Βαβυλώνιοι, μαγεύειν Πέρσαι, γεωμετρεῖν Αἰγύπτιοι, τὴν διὰ γραμμάτων παιδείαν Φοίνικες. ὅθεν παύσασθε τὰς μιμήσεις εὑρέσεις ἀποκαλοῦντες…

 Ο Αριστοτέλης πολύ απαιδεύτως κολάκευε τον Αλέξανδρο το τρελό αγόρι. Το «μεμηνός μειράκιον».

Πλάτων φιλοσοφῶν ὑπὸ ∆ιονυσίου διὰ γαστριμαργίαν ἐπιπράσκετο. καὶ Ἀριστοτέλης ἀμαθῶς ὅρον τῇ προνοίᾳ θεὶς καὶ τὴν εὐδαιμονίαν ἐν οἷς ἠρέσκετο περιγράψας, λίαν ἀπαιδεύτως Ἀλέξανδρον τὸ μεμηνὸς μειράκιον ἐκολάκευεν

 Αυτή είναι η άποψη για τον Αλέξανδρο των χριστιανών. Δεν είναι μία νέα άποψη των αντίφα. Οι χριστιανοί λατρεύουν τον επίσκοπο Αλεξανδρείας Αλέξανδρο, τον ουκ εν πολέμοις αλλά εν πνεύματι μέγα, όπως ψάλλουν στην λειτουργία του. Και γιατί είναι μέγας εν πνεύματι; Επειδή άφησε τον Δία και τους θεούς των Ελλήνων και συντάχθηκε με το θεό του Ισραήλ Γιαχωβά και τους προφήτες. 

 Την κατηγορία ότι οι Ελληνες έκλεψαν την γνώση από τους βαρβάρους αναφέρει και ο Κλήμεντας Αλεξανδρείας. Στα βιβλία του, που μπορείτε να προμηθευτείτε από την έκδοση Βιβλιοθήκη Ελλήνων Πατέρων της αποστολικης διακονίας της Εκκλησίας, μπορείτε να μάθετε ότι παρά Μωυσέως τοιαύτα φιλοσοφήσαντες οι των Ελλήνων άκροι. (Στρωματείς Ε κεφ, 11,4)

Δυσάλωτος γαρ η χώρα του θεού, ον χώρα ιδεών ο Πλάτων κέκληκεν, παρά Μωυσέως λαβών τόπον είναι αυτόν…

 Από τον Μωυσή λοιπόν έκλεψε ο Πλάτωνας τις ιδέες του σύμφωνα με τον Κλήμεντα Αλεξανδρείας.  Ακολουθούν όμως όλοι αυτοί την συμβουλή του αποστόλου Παύλου, «βλέπετε μη τις υμας έσται ο συλαγωγών δια της φιλοσοφίας και κενής απάτης κατά την παράδοσιν των ανθρώπων κατά τα στοιχεία του κόσμου και ου κατά Χριστόν» Κολ,2,8

 Προσέχετε λοιπόν μην σας κερδίσει κανείς με την φιλοσοφία η οποία είναι κενή απάτη, σύμφωνη με την παράδοση των ανθρώπων και τα στοιχεία του κόσμου, την επιστήμη δηλαδή και την γνώση και όχι με τον Χριστόν. Γιατί ποια η σχέση του φωτός με του σκότους; Και συνεχίζει ο Κλήμεντας Αλεξανδρείας, «Ναι μην οι λέγοντες την φιλοσοφίαν εκ του διαβόλου ορμάσθαι κακείνω επιστηθάστωσαν, ότι φησί η γραφή μετασχηματίζεσθαι τον διάβολον, εις άγγελον φωτός,» (Στρωματείς ΣΤ κεφ 8, 15) Με λίγα λόγια η φιλοσοφία έρχεται κατευθείαν από τον διάβολο, καθώς όπως λέει και ο απόστολος Παύλος ο διάβολος μετασχηματίζεται σε άγγελον φωτός, έτσι και η φιλοσοφία. Θαυμάστε λοιπόν τον χριστιανικό λόγο των Ελλήνων Πατέρων, που είναι γεμάτος από χριστιανικό φως το οποίο διώχνει μακριά το σκοτάδι της φιλοσοφίας.

 Στην βιβλιοθήκη των Ελλήνων Πατέρων της αποστολικής διακονίας θα βρείτε και τον φίλο του Μεγάλου Κωνσταντίνου τον επίσκοπο Ευσέβιο της Καισάρειας, ο οποίος είναι ο μόνος εκκλησιαστικός συγγραφέας των πρώτων τριών αιώνων της εκκλησίας.  

 «Οι εθνικοί κατηγορούσαν του Χριστιανούς, γράφει ο καθηγητής κ. Χρήστου στην εισαγωγή, ότι πρόδωσαν την πατρώα ευσέβεια για να προσκολληθούν σε ξένα και άθεα δόγματα. Ο Ευσέβειος έγραψε την «ευαγγελική προπαρασκευή» για να απαντήσει σε αυτή την κατηγορία, δικαιολογόντας την προσχώρησιν των Χριστιανών στον Ιουδαϊσμό. Κατά σειρά εξετάζονται η κοσμολογία των Ελλήνων φυσικών φιλοσόφων, οι μύθοι των Ελλήνων ποιητών, η κρατική θρησκεία, οι χρησμοί, η πίστη στην ειμαρμένη, και αποδεικνύετε εν γένει ο αντιφατικός χαρακτήρας του πολυθεϊσμού, αποδεικνύεται η αρχαιότητα των πατριαρχών και της μωσαϊκής νομοθεσίας έναντι του ελληνισμού και η ανωτερότητα της Ιουδαϊκής θρησκείας έναντι της πολυθεϊας, και τέλος ανακρίνονται τα ελληνικά φιλοσοφικά συστήματα των οποίων η έμπνευσις βρίσκεται στην ιουδαϊκή σοφία. Το συμπέρασμα της διαπραγματεύσεως είναι ότι ορθώς οι Χριστιανοί εγκατέλειψαν τον Εθνισμόν δια να αποδεχθούν την ιουδαϊκήν σοφίαν».

Στην ευαγγελική προπαρασκευή στο πέμπτο κεφάλαιο ο Ευσέβιος αναφέρει, ότι μη άνευ σώφρονος λογισμού της πατρίου δεισιδαίμονος πλάνης ανεχωρήσαμεν, ή όπως ακριβώς το λέει στην πρώτη πρόταση της πατρίου δεισιδαιμονίας αποστάται καθεστήκαμεν.

 Οι χριστιανοί αυτοί δηλώνουν ανοιχτά αποστάτες, αναχωρούν από τον ελληνισμό και εισέρχονται στον ιουδαϊσμό αλλά παρά όλα αυτά σύμφωνα με την αποστολική διακονία είναι Ελληνες Πατέρες. Λογικό βέβαια εφόσον και ο μεγάλος ανθέλληνας Ιωάννης ο Χρυσόστομος θεωρείται σήμερα δάσκαλος του γένους των Ελλήνων, ως ένας εκ των τριών ιεραρχών.

 Ο καθένας μπορεί σήμερα να πληροφορηθεί για τον ανθελληνισμό των χριστιανών πατέρων και δεν έχω σκοπό να δημιουργήσω κατάλογο των συκοφαντιών τους, καθώς μπορείτε αν θέλετε να βρείτε τετοιους καταλόγους πολλούς στο διαδίκτυο. Το μέγεθος του ανθελληνικού μένους των ορθοδόξων χριστιανών μπορεί να το σπουδάσει κάποιος γιατί είναι τόσο μεγάλο και ευρύ που δεν χωράει εύκολα σε μερικούς τόμους. Πρέπει να δει κανείς την πραγματικότητα, όχι μόνο την καταδίωξη των Ελλήνων στο θρήσκευμα αλλά και των επιστημόνων, των φιλοσόφων, των μουσικών, του θεάτρου και ότι δήποτε μπορούσε να σημαίνει ελληνικός πολιτισμός. Γι αυτό και δεν καταδιώχθηκαν μόνο οι Έλληνες αλλά ακόμα και όσοι χριστιανοί ελλήνιζαν. Οι Αρειανοί χριστιανοί που μέχρι σήμερα αναθεματίζονται, ονόμαζαν το ευαγγέλιο τους Θάλεια από την μούσα του Απόλλωνα. Οι αιρετικοί καταδιώκονται ως Έλληνες. 

 Ο ανθελληνισμός των χριστιανών είναι περισσότερο έντονος στους Ορθόδοξους και αυτό μπορεί κανείς να το δει πολύ εύκολα αναλογιζόμενος ότι οι καθολικοί έχουν και αγάλματα στους ναούς και μουσικά όργανα, ενώ οι ορθόδοξοι διάγουν υπό τον φόβο του ελληνισμού και καταδιώκουν κάθε μορφή τέχνης. Η ορθόδοξη αγιογραφία, η οποία γλίτωσε την μανία των εικονομάχων, είναι μια καρικατούρα, μια μορφή παγιωμένης πρακτικής που δεν επιτρέπει την ελευθερία και την φαντασία αλλά υποτάσσει την τέχνη στην βαρβαρότητα του ανθέλληνα μονοθεϊστή.

 Η Ορθοδοξία υπήρξε για τον ελληνισμό ο τάφος και η καταστροφή. Ο Έλληνας είναι απαραίτητο να ελευθερωθεί από την τυραννία του μονοθεϊσμού για να μπορέσει να υπάρξει και να δημιουργήσει. Στον βαθμό πού είναι εγκλωβισμένος μέσα σε μια αρχαία Ιουδαϊκή δεισιδαιμονία δεν μπορεί να λειτουργήσει όπως η φύση τον δημιούργησε αλλά αναγκάζεται να είναι εχθρός του εαυτού του και των προγόνων του. Η αποστασία του χριστιανού από τον ελληνισμό είναι η συνεχής προδοσία του ελληνισμού από ένα άνθρωπο που κατά τα άλλα είναι Έλληνας, δηλαδή μοιχός, ψεύτης, κλέφτης … όπως και οι θεοί του αλλά υποκρίνεται το εκλεκτό σπέρμα Αβραάμ, τον δούλο του Γιαχβε, τον Ισραηλίτη που θα αναληφθεί στην Δευτέρα παρουσία για να συναντήσει τον Ιησού στα σύννεφα.

 Τωρα υποκρίνεστε τους Έλληνες για να λάβετε μέρος από την δόξα εκείνων που εσείς προδώσατε, εσείς εξοντώσατε, εσείς συκοφαντήσατε και καταδιώξατε. Ο σύγχρονος κόσμος σήμερα θαυμάζει τα αγάλματα που εσείς καταστρέψατε. Ο κόσμος θαυμάζει τα θέατρα, την ιστορία και την επιστήμη των Ελλήνων που εσείς περιφρονήσατε. Η φιλοσοφία παραμένει μέχρι σήμερα το θαύμα των Ελλήνων. Μόνο εσείς που τα καταδιώξατε όλα αυτά, οι λεγόμενοι Ελληνες Πατέρες είστε άγνωστοι και κανείς δεν γνωρίζει το μίσος σας, εκείνο που κατέστρεψε τον ανθρώπινο πολιτισμό. Η φιλοσοφία θα ζήσει εις τους αιώνες ως το φως του ανθρώπινου πνεύματος ενώ εσείς θα μείνετε εις τους αιώνες ως παράδειγμα σκότους και φανατισμού, ως παράδειγμα ψεύδους και πλάνης. 

ΑΝΘΕΛΛΗΝΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ ΠΡΟΣ ΙΟΥΔΑΙΣΜΟΝ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΗ ΣΑΣ ΑΛΗΘΕΙΑ. ΟΙ ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ ΔΙΝΟΝΤΑΙ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ 

ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ - ΕΛΛΗΝ ΑΣΕΒΗΣ

ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ

https://el.orthodoxwiki.org/%CE%A4%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%82_%CE%BF_%CE%A3%CF%8D%CF%81%CE%BF%CF%82

και καποια περισσότερα εδάφια απο την Ελλάνια Πύλη

https://ellaniapili.blogspot.com/2017/04/blog-post_546.html?spref=fb&fbclid=IwAR0FIrj2O8dSRZwMb0VDcx3T5B60tJoSe9UHzLmQ2Qtvms4kOa5fBr-zHTo

ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ: Αρχιεπίσκοπος Καισαρείας, ο «Αϊ Βασίλης» μας!
«Είναι εχθροί οι Έλληνες, διότι διασκεδάζουν καταβροχθί­ζoν­τας με ορ­θάνοιχτο στόμα τον "Ισραήλ". Στόμα δε λέ­γει εδώ ο προ­φήτης (βλ. Ησα­ΐας Θ΄: 11) την σοφιστική του λό­γου δύναμη, η οποία τα πάν­τα χρησι­μο­ποίησε για να πα­ρα­πλανήσει τους εν απλότητι πι­στευ­σάν­των».
Βασίλειος Καισαρείας ΕΙΣ ΠΡΟΦΗΤΗΝ ΗΣΑΪΑΝ 9.230.8.


ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ: Αρχιεπίσκοπος Καισαρείας:
«Προσταγή, (!!!) μη δειλιάζετε από των Ελληνικών πιθα­νο­λογη­μά­των... τα οποία είναι σκέτα ξύλα, μάλλον δε δάδες που απώλεσαν και του δαυ­λού την ζωντάνια και του ξύλου την ισχύ, μη έχοντας δε ούτε και του πυρός την φωτεινό­τη­τα, αλλά σαν δάδες καπνίζου­σες κατα­μελανώνουν και σπι­λώνουν όσους τα πιάνουν και φέρνουν δάκρυα στα μάτια όσων τα πλησιάζουν. Έτσι και (των Ελλήνων) η ψευδώ­νυ­μος γνώση σε όσους την χρησιμοποιούν».
Βασίλειος ο Μέ­γας, 330-379 μ. Χ. (ο γνωστός μας και ως Αϊ-Βασίλης) ΕΙΣ ΤΟΝ ΠΡΟΦΗΤΗΝ ΗΣΑΪ́ΑΝ ΠΡΟΟΙΜΙΟΝ 7.196.3.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως:
«Αν στα ενδότερα (των ελληνικών σκέψεων) κοιτάξεις, θα δεις, τέ­φρα και σκόνη και υγιές ουδέν, αλλά τάφος ανεω­γμένος ο λάρυγξ αυ­τών, (των Ελλήνων φιλοσόφων!) τα πάντα δε γεμάτα ακαθαρσίες και ιχώρ, (έμπυο!) και πάντα τα δόγ­ματα τους βρίθουν σκωλήκων... Αυτά γέννησαν και αύ­ξησαν οι Έλληνες, από των φιλοσόφων λα­βόν­τες... Ημείς δε ου πα­ραι­τούμεθα της κατ' αυτών μάχης».
Ι. Χρυ­σόστομος (344-407 μ.Χ.) ΕΙΣ ΑΓΙΟΝ ΙΩΑΝΝΗΝ ΤΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΝ (ΟΜΙ­ΛΙΑ ΞΣ΄ 59.369.12 -370.11).


Ο ΦΙΛΟΒΑΡΒΑΡΙΚΟΣ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ Ι. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ:

«Όσο πιο βάρβαρο ένα έθνος φαίνεται και της ελληνικής απέχει παι­δεί­ας, τόσο λαμπρότερα φαίνονται τα ημέτερα... Ούτος ο (πι­στός) βάρβα­ρος, την οικου­μένη ολάκερη κατέλα­βε... και ενώ πάντα τα των Ελλήνων σβήνουν και αφανί­ζον­ται, τούτου (του πιστού βάρ­βαρου) καθ' έκαστη λαμπρότερα γίνονται»
Ι. Χρυσόστομος ΕΙΣ ΙΩΑΝΝΗΝ 59.31.33.

Ο Ι. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΜΕ ΕΜΠΡΗΣΤΙΚΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΥΠΟΝΟΜΕΥ­ΣΕ ΤΗΝ ΥΠΑΡ­ΞΗ ΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΝΗΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ ΤΟΥ ΣΕΡΑΠΕΙΟΥ:
«Τι λοιπόν, άγιος έσται ο ναός του Σεράπιδος δια τα βι­βλία; Μη γέ­νοι­το!... αλλά δαίμονες οικούσι τον τό­πον... μάλ­λον δε και αυτών (των Ελλή­νων) όντων δαιμόνων... και παρ' αυ­τών βωμός στέκει απά­της αόρατος εις τον οποίον ψυχάς αν­­θρώπων θυσι­ά­ζουσι... κατάλαβε λοιπόν και φα­νέρωσε (δι­έ­δωσε!) ότι δαί­μονες κατοικούν εκεί».
Ι. Χρυσόστομος ΛΟΓΟΙ ΚΑΤΑ ΙΟΥΔΑΙΩΝ 48.851.38 έως 852.35 Δαί­μονες ήταν λοιπόν κατά τον "σοφό" ιεράρχη τα βι­βλία της Αλεξαν­δρινής βιβλιοθήκης και ψυ­χοθυσιαστήρια οι βιβλιοθήκες των Ελ­λή­νων!!!

Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΕ ΤΕΛΙΚΑ ΤΟ 391 Μ. Χ. ΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΟΥ ΣΕΡΑΠΕΙΟΥ ΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝ­Δ­ΡΕΙΑΣ:
«Στην Αλεξάνδρεια πάντα τα οικοδομήματα του Σεραπεί­ου όπως στους ποιητικούς μύθους των Γιγά­ντων έγιναν... Θεοδοσίου δε βα­σι­λεύοντος και (πατριά­ρχου) Θεοφίλου (της επιθέσεως) πρω­το­στα­τούν­τος... του Σερα­­πείου τα αναθήματα κατελυμαίνοντο. Τους δε αν­δρι­άντες και τα αναθή­ματα τόσο "γενναία" εμάχοντο, ώστε όχι μό­νο "νι­κούσαν", αλλά και έκ­λεπτον... του δε Σεράπειου μόνο το έδα­φος δεν απέσπα­σαν και αυτό διά το βάρος των λίθων, αυτοί δε (οι θεμέλιοι λί­θοι) ήσαν αμε­τακίνητοι. Οι πο­λεμικότατοι δε αυτοί φι­λο­χρή­μα­τοι "γενναίοι"... την ασέβεια αυτή εις έπαινον αυτών των ιδί­­ων κατα­λό­γιζαν. Έπειτα εισέβαλαν οι καλούμενοι μονα­χοί, άν­θρω­ποι (μόνο) κα­τά το είδος, ο δε βίος αυτών συώδης (γου­ρου­νώ­δης!) και εμφανώς πά­σχοντες, μύρια έκαμον κακά και ανείπωτα, αλ­λά αυτά ευσέβειαν ενό­μιζαν... τότε πας άν­θρωπος μέλαιναν (μελα­νή) φορών εσθήτα (ράσα) τυραννικήν εί­χεν εξουσίαν και δημοσίως να ασχη­μονεί ημπορούσε. Σε τόση "αρετή" άλλαξε (η νέα θρησκεία) τον άνθρω­πο».
Ευνάπιος (346-414 μ.Χ.) ΒΙΟΙ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ ΚΑΙ ΣΟΦΙ­ΣΤΩΝ 6.11.

ΕΥΣΕΒΙΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙΣΑΡΕΙΑΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ (265-340 μ. Χ.)
«Τον πτωχόν και πένητα λαόν σήκωσες από... της κο­πριάς των Ελ­­ληνι­κών μυσαγμάτων (βδελυγμάτων) και κάθισες αυτόν μετά των αρ­­χόντων του Ισραήλ, τον όντως λαόν αυ­τού».
ΕυσέβιοςΕΥΑΓΓ. ΠΡΟΠΑΡ. / ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΨΑΛΜΟΥΣ / ΑΛΛΗΛΟΥΙΑ. ΡΙΒ΄ (23.1352. 34).

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΟΙ ΥΠΟΤΙΤΛΟΙ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΕΥΣΕΒΙΟΥ:

*Πράξη σωφροσύνης είναι η εγκατάλειψη της ελληνικής πλά­νης.

*Εγκαταλείψτε όσα οι Έλληνες φυσικοί φιλόσοφοι περί αρχών ειση­γή­θηκαν»

*Μαγγανείες μετέρχονται (οι Έλληνες!!!) και μ' αυτές εξανα­­γκά­ζουν την ανθρώπινη γνώμη.

*Τα αγάλματα τους μαγικά κατασκευάζουν (οι Έλληνες!!!) και στην μα­γεία προτρέπουν.

*Περί των αρχαιότερων Εβραίων και γιατί τας γραφάς αυτών, από των Ελληνικών λόγων προτιμήσαμε.

*Τα πάντα παρά βαρβάρων οι Έλληνες ωφελήθηκαν.

*Περί του ότι οι Έλληνες είναι κλέπτες (ιδεών!).

*Γιατί μετά από λογική κρίση και σώφρονα λογισμό την ιστορία των Εβραίων παραδεχθήκαμε».

Βλ. Ευσέβιος «Κλείς Πατρολογίας». Δω­ροθέου Σχολαρίου.


ΓΕΩΡΓΙΟΣ. ΜΟΝΑΧΟΣ ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΟΣ:
«Εγώ δε την παρ' Ελλήνων παιδείαν φληναφίαν (μωρο­λο­γία) κα­κού δαί­μονος και χαλεπωτάτη (θλιβερότατη) υπόθεσιν είναι λέγω.».
Γ. Μοναχός ο Χρονογράφος, Κ΄ ΠΕΡΙ ΘΑΡΡΑ.

Ο Ι. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ
«Κανείς δεν πρέπει στα παιδιά του, των (Ελλήνων) προγονών να κα­λεί τα ονόματα, του πατέρα, της μητέρας, του παππού και του προ­πάππου, αλ­λά (μόνο) αυτά των δικαίων,(της Π. Διαθήκης.)»
Ι. Χρυσόστομος ΠΕΡΙ ΚΕΝΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΔΕΙ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΑΝΑΤΡΕΦΕΙΝ ΤΑ ΤΕΚΝΑ (690) 641.65.

Ο Ι. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΕ ΜΙΣΘΟΦΟΡΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥ­ΣΤΗ­ΜΑ­ΤΙ­ΚΗ ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΜΕΓΑΛΟΥΡΓΗΜΑ­ΤΩΝ:
«Ο δε μέγας Ιωάννης (ο Χρυσόστομος) ασκητάς πυρπο­λούμενους από ζή­λον θεού (φανατισμένους καλόγερους) συνέ­λεξε, με βασιλικούς δε νόμους αυτούς οπλίσας, κατά των ειδωλικών (ελληνικών) έπεμψε τεμενών, τα δε χρήματα για τους κατεδαφιστές και τους βοηθούς, δεν έλαβε απ' τα βα­σιλικά ταμεία (!) αλλά από πλού­σιες γυναίκες που φιλοτί­μως να παρέ­χουν κατέπειθε, ώστε με την λαμπρή τους πί­­στη να κερδίσουν την ευλο­γία. Έτσι με τον τρόπο αυ­τόν τους υπο­λει­πό­μενους Σηκούς (ελληνικούς ναούς) με τού­τον τον τρόπον εκ βά­θρων ανέσπασεν.».
Θεοδωρήτου ΕΚ. ΙΣΤΟΡΙΑ, ΕΠΙΣΤΟ­ΛΗ ΔΑΜΑΣΟΥ (Τ.5 329/8-330/8 ).
ΠΑΡΑ ΤΟΥΣ ΑΤΕΛΕΙΩΤΟΥΣ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΥΣ ΠΕΡΙ ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΙΑΣ ΚΑΙ ΑΓΑ­ΠΗΣ, Ο ΙΟΥΔΑΙΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΧΡΕΩΝΕ­ΤΑΙ ΙΣΤO­­ΡΙ­ΚΑ ΤΟΝ ΑΦΑΝΙ­ΣΜΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΗΝ ΔΙΑΣΩΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗ­ΝΙ­ΚΟΥ ΠΟ­ΛΙΤΙΣΜΟΥ. Ο "ΕΛ­ΛΗΝΙ­ΣΜΟΣ", Ο ΣΗ­ΜΑΝΤΙΚΟ­ΤΕ­ΡΟΣ ΠΟΛΙ­ΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΙΣΤΟ­ΡΙΑΣ, ΥΠΗΡΞΕ ΕΠΙ ΑΙΩ­ΝΕΣ ΘΥΜΑ ΤΗΣ ΦΟ­ΒΕ­ΡΟΤΕΡΗΣ ΘΡΗ­ΣΚΕΥ­ΤΙ­ΚΗΣ ΜΙ­ΣΑΛ­ΛΟ­ΔΟΞΙ­ΑΣ TOY EBRAI­O­XRI­ΣTI­ANIΣMOY ΚΑΙ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΕΙΣΕΤΙ ΠΑΣΧΩΝ ...!


ΑΛΛΑ ΔΥΟ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΙΑ ΤΟΥ Ι. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ:

«Αφανίσαμε από προσώπου γης κάθε ίχνος παιδείας, τέχνης και φι­λοσο­φίας του αρχαίου κόσμου.»

«Η γυνή άπαξ ωμίλησε, το παν κατέστρεψε.»

Χιλιάδες τέτοια χωρία υπάρχουν στον Χρυσόστομο και τους άλλους «θεοφόρους» πατέρες.


-Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ΓΕΝΝΑΔΙΟΣ ΣΧΟΛΑΡΙΟΣ:

«Χαίρε στρατιώτα Χριστού καί τής αυτού δόξης υπέρδικε, χαίρετε ώ μακάριαι χείρες τούς γούν δυσσεβείς καί αλάστορας Ελληνιστάς καί πυρί καί σιδήρω καί ύδατι καί πάσι τρόποις αξαγαγατέτης παρούσης ζωής ράβδιζε, είργε, είτα γλώσσαν αφαίρει, είτα χείραν απότεμνε, καί άν ούτω μένει κακός, θαλάττης πέμπε βυθώ.»

- Πατριάρχης ΓΕΝΝΑΔΙΟΣ ΣΧΟΛΑΡΙΟΣ (15ος Αιώνας):

«Έλλην ων τηι φωνήι, ουκ αν ποτέ φαίην Έλλην είναι, δια το μη φρονείν ως εφρόνουν ποτέ οι Έλληνες' αλλ' από της ιδίας μάλιστα θέλω ονομάζεσθαι δόξης. Και ει τις έροιτό με τις ειμι, αποκρινούμαι χριστιανός είναι."

- ΝΟΜΙΚΟΝ Πρόχειρον (1765):
"Να μην εορτάζωνται πλέον τα Ρουσάλια, ωσάν οπού και αυτά είναι ελληνικαί εορταί με το ίδιον όνομα προφερόμεναι και από τους Έλληνας, άτινα και ταύτα ο κανών εμποδίζει. Μήτε να ανάπτουν φωτιές αφ' εσπέρας της Μεγάλης Πέμπτης, φρενοβλαβώς απατώμενοι ότι έρχονται οι νεκροί και θερμαίνονται, μήτε να βάλλουν εις τα μνήματα βρώματα, πιστεύοντες ότι ανίστανται οι νεκροί και τρώγουσιν, ότι τούτο είναι ελληνικόν, παρόμοιον με εκείνο το μελίκρατον, όπου οι Έλληνες έχυνον εις τα μνήματα των νεκρών αυτών.".

Αγίου ΚΟΣΜΑ ΑΙΤΩΛΟΥ (+1779):
«Αδελφοί μου, έμαθα πως με την χάριν του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και Θεού δεν είσθε Έλληνες, δεν είσθε ασεβείς, αιρετικοί, άθεοι, αλλ' είσθε ορθόδοξοι χριστιανοί...».


Ολόκληρη η πατρολογία είναι γεμάτη με τέτοια «μαργαριτάρια», ύβρεις, κατα­στροφι­κούς κομπλεξι­σμούς, διαστροφές, αντιφάσεις, αιρετικές παρεκκλίσεις, λά­θη, ψεύδη, ανο­ησίες, σαχλαμάρες, κλπ. Η ελληνική και λα­τι­νική πατρολογία έχει εκ­δοθεί από διαφό­ρους εκδοτικούς οίκους (π. χ., Migne) σε 500 τό­μους πάνω κά­τω. Σ' αυτούς προ­σθέτουν ακόμα πέντε ή περισσότερους τόμους (εξαρτάται από την έκδοση), με τον τί­τλο Φιλο­κα­λία, που πε­ρι­έ­χουν τα έργα ή λόγια των λεγο­μέ­νων νηπτικών πατέρων, οι οποίοι ήσαν ασκητές, ερημίτες και αναχωρητές.
Ό,τι αξίζει μέσα σ' όλους αυτούς τους τόμους ήταν ήδη γνωστό από πολύ νωρίτερα και δεν περιμέ­ναμε τους «αγί­ους θεοφόρους» πα­τέρες να το δογματίσουν ή τους αναχωρητές της ερήμου να μας το ανακοινώ­σουν. Δεν μας είπαν κάτι που δεν το ξέ­ραμε ήδη. Το συν­τριπτικά μεγαλύτερο μέρος αυτών των τόμων είναι σαν την κόπρον του Αυγεί­ου που χρειάζεται ένα νέον Ηρακλή για να την καθαρίσει.

ΤΟ ΧΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΠΟΡΝΗΣ

 Το χρίσιμο με το Θείο μύρο, είναι το δεύτερο μυστήριο της Χριστιανικής εκκλησίας. “Με το άγιον μύρον χρίζονται όλοι οι Χριστιανοί, ευθύς μετά το βάπτισμα, και ως εκ ταύτης της χρίσεως ονομαζόμεθα Χριστοί Κυρίου, και Χριστιανοί, και όχι μόνον κατά παρωνυμίαν από του Χριστού, χρίονται έτι εκ δευτέρου οι ευσεβείς βασιλείς, χρίεται προσέτι η Αγία τράπεζα και όλος ο ναός όταν εγκαινιάζεται.

 Εις την μεγάλην εκκλησία, όπου και κατασκευάζεται το άγιο μύρον, είναι αγγεία ειδικά κατασκευασμένα, και δια την βράσιν, και εις διατήρησιν αυτού, όθεν την Αγία Μεγάλη Τετάρτη, ότε γίνεται ανάμνησις της αλειψάσεις τον Κύριον μύρω γυναικός πόρνης, ο Αγιώτατος Πατριάρχης έρχεται μετά των κληρικών, εις τον διωρισμένον διά το βράσιμον τόπον, και φορέσας επιτραχήλιον και ωμοφόριον, ψάλλειν ευλογητόν, και λέγεται το “Βασιλεύ ουράνιε”, το τρισάγιον, κτλ. αφού δε ειπή “ότι σου εστίν η βασιλεία”, τότε μεν οι άλλοι λέγουν το, “Ευλογητός είσαι Χριστέ ο Θεός ημών” και άλλα τινά τροπάρια”.

 Αυτά αναφέρει για το μυστήριο του θείου μύρου, ο Ιεροδιδάσκαλος Δανιήλ Παπαγεωργόπουλος, φανερώνοντας πως το μόνο χρίσμα του Ιησού, έγινε από μία πόρνη, η οποία κατέχεε μύρω επί της κεφαλής του Ιησού και ήλειψε τους πόδας αυτού και όχι από κάποιο προφήτη του λαού ή τον θεό.

 Οι Πατέρες ισχυρίζονται ότι δεν χρίστηκε ποτέ ο Χριστός πραγματικά αλλά μόνο συμβολικά. Ωστόσο όταν γίνεται ανάμνηση της αλειψάσεις τον Κύριον μύρο γυναικός πόρνης, την μεγάλη Τετάρτη, τότε γίνεται η λειτουργία του Θείου μύρου και τότε ψάλλουν για τον Ιούδα που επήγε στους αρχιερείς για να παραδώσει τον Ιησού.

Εις τους Αίνους. Στιχηρά ιδιόμελα.Ηχος α΄. Σε τον της Παρθένου Υιόν, Πόρνη επιγνούσα. Οτε η αμαρτωλός προσέφερε το μύρον, τότε ο μαθητής συνεφώνει τοις παρανόμοις, η μεν έχαιρε κενούσα το πολίτιμον, ο δε έσπευδε πωλήσαι τον ατίμητον, αυτή τον Δεσπότη επεγίγνωσκεν, ούτος του Δεσπότου εχωρίζετο. Ω Ιούδα της αθλιότητος”.

Η αξία του γεγονότος βρίσκεται στην εγγύτητα του με το γεγονός της σταύρωσης σύμφωνα με τον Ιεροδιδάσκαλο!!!

(Τη αγία και μεγάλη Τετάρτη της αλειψάσης τον Κύριον μύρω πόρνης γυναικός μνείαν ποιήσθαι οι Πατέρες εθέσπισαν, ότι προ του σωτηρίου πάθους μικρόν τούτο γέγονεν.)

Δεν παραδίδεται εδώ κανένας σημαντικός συμβολισμός. Το μύρωμα μάλιστα αυτό, το δεύτερο μυστήριο, δεν έχει καμία σχέση με το νοητό μύρο που έχρισε ο Πατέρας τον Υιό. (Στίχοι. Γυνή βαλούσα σώματι Χριστού μύρον, την Νικοδήμου πρόλαβε σμυρναλόην. Αλλ΄ ο τω νοητώ μύρω χρισθείς, Χριστέ ο Θεός, των επιρρύτων παθών ελευθέρωσον και ελέησον ημάς, ως μόνος άγιος και φιλάνθρωπος.)

 Είναι ωστόσο αλήθεια πως στα αρχαία χειρόγραφα του Βατικανού και του Σινά, τα οποία χρονολογούνται από τον τέταρτο αιώνα, λείπουν οι αναφορές στην πόρνη που συγχώρεσε ο Ιησούς, πράγμα που δεν ξεχνάει να το αναφέρει ο Ian Wilson στις Μαρτυρίες, γράφοντας: “οι σύγχρονοι μελετητές αναγνωρίζουν τον Σιναϊτικό κώδικα σαν αδερφό χειρόγραφο του Βατικανού, γιατί είχαν μερικές κοινές ιδιομορφίες στο κείμενο τους, όπως η απουσία των ένδεκα τελευταίων στίχων του κατά Μάρκον ευαγγελίου και η παράλειψη της ιστορίας του κατά Ιωάννην ευαγγελίου για την γυναίκα που πιάστηκε να μοιχεύεται. Και τα δύο χειρόγραφα χρονολογούνται περίπου τα μέσα του τέταρτου αιώνα και παραμένουν τα αρχαιότερα σχεδόν πλήρη κείμενα της Καινής Διαθήκης”.

 Ο εκκλησιαστικός συγγραφές, Ευσέβιος της Καισαρείας, ίσως να μην γνώριζε ή να μη παραδεχόταν καθόλου την ιστορίας της πόρνης. Στο τέλος του τρίτου βιβλίου της εκκλησιαστικής ιστορίας όπου αναφέρεται στα συγγράμματα του αρχαίου πατέρα Ιεραπόλεως Παπία, γράφει: “εκτέθειτε δε και άλλην ιστορία περί γυναικός επί πολλαίς αμαρτίαις διαβληθείσης επί του Κυρίου, την οποία το καθ΄Εβραίους ευαγγέλιον περιέχει”.  Άραγε μόνο το ευαγγέλιο του Ματθαίου ανέφερε αρχικά την ιστορία με την αμαρτωλή γυναίκα; Και γιατί τόση καχυποψία;

 Η Ορθόδοξη εκκλησία ψάλλει την Μεγάλη Τετάρτη τα παρακάτω λόγια για την συχωρεμένη πόρνη. “Υπέρ την πόρνην Αγαθέ ανομήσας, δακρύους όμβρους ουδαμώς σου προσήξα, αλλά σιγή δεόμενος προσπίπτω σοι πόθω ασπαζόμενος τους αχράντους σου πόδας...

Ο Οίκος. Ο μετά τρίτον ουρανόν.

 Η πρώην άσωτος γυνή, εξαίφνης σώφρων ώφθη, μισήσασα τα έργα της αισχράς αμαρτίας, και ηδονάς του σώματος, διενθυμουμένην την αισχύνην την πολλήν, και κρίσην της κολάσεως, ην υποστώσι πόρνοι και άσωτοι.

 Η Πόρνη δε γυνή, και πτοηθείσα και σπουδάσασα ταχύ, ήλθε βοώσαν προς τον Λυτρωτήν, Φιλάνθρωπε και οικτίρμον, εκ του βορβόρου των έργων μου σώσε με.

Το αληθινό μύρο της πόρνης χρίζει τον Χριστό και αυτό είναι το μυστήριο. Τα περί του νοητού μύρου είναι ακατανόητα και ψευδή. Αυτό το φανερώνει η πραγματική λατρεία, η ύλη του αληθινού μύρου με το οποίο χριζόμαστε μετά την βάπτιση.

 Την Μεγάλη Πέμπτη, φέρεται το Βικκίον εις την εκκλησία σκεπασμένο με ιερό κάλλυμα, …τότε ο Πατριάρχης λαμβάνει αυτό και το αποθέτειν εις την αγία Τράπεζα. Μετά δε ταύτα αποθέτει και τα τίμια δώρα και ακολουθεί η τάξη της λειτουργίας, .. και πριν ειπεί ο διάκονος το Πάντων των Αγίων, ο Πατριάρχης σκώνει το κάλυμμα, και σφραγίσας αυτό τρις, λέγει τα τελεστικάς ευχάς, διά των οποίων δεχόμενον την επιφοίτησην και τον αγιασμό του αγίου Πνεύματος, γίνεται τέλειον.

Η τελετή του μύρου με το οποίο χριόμαστε μετά την βάπτιση έχει άμμεση σχέση με την ιστορία της γυναίκας πόρνης. Είτε το θέλουμε, είτε όχι, χριόμαστε από την συχωρεμένη πόρνη και αυτό έπρεπε να μας κάνει υπερήφανους, γιατί αλήθεια μιμούμαστε τον Χριστό.

ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ - ΕΛΛΗΝ ΑΣΕΒΗΣ 

 ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ

Η ύλη του μύρου

Το μύρο κατασκευάζεται από λς΄ (36) διάφορα είδη αρωμάτων, των οποίων τα ονόματα αναφέρει το ευχολόγιον, και μετά ελαίου και οίνου, και το μεν έλαιον σημαίνει το άμετρον έλεος του θεού, τα δε αρώματα σημαίνουν τα ποικίλα, και διάφορα χαρίσματα του αγίου πνεύματος.

Ή ύλη του σώματος του Χριστού είναι άρτος ένζυμος, από σίτινον άλευρον, και ύδωρ καθαρόν, ζυμωμένος και ικανώς αλατισμένος, και καλώς εψημένος. Να μην είναι πολλών ημερών, ώστε να είναι ξερός, ή εφθαρμένος, ή μουχλιασμένος. Αζυμος δε άρτος κι αν είναι και σίτινος, ή από άλλα αείδη γεννημάτων, ή ζυμωμένος με γάλα, και βούτυρον, ή με αυγά αλλειμένος, και με έλαιον, δεν είναι δυνατόν να γενεί ύλη του σώματος του Χριστού.

Η ύλη του αίματος του Χριστού είναι οίνος καθαρός, γέννημα της αμπέλου, και ύδωρ, ο δε οίνος πρέπει να είναι καλός και καθαρός, αν μην είναι ενωμένος με άλλα ποτά, εκτός από σταφυλής, ή ξυνός. Οστος δε ιερεύς τολμήσει να λειτουργήσει με άλλου είδους υγρόν, ή με ξυνό οίνο, θανασίμως αμαρτάνει.

Τα ονειρα και το ασυνειδητο...

Τίποτα δεν είναι τόσο αληθινά ο εαυτός μας όσο τα όνειρα μας. Νίτσε

Σκιάς όναρ άνθρωπος

Πίνδαρος

 Πριν δημοσιεύσω ένα κείμενο για την μαγεία και τους δαίμονες, ήθελα να γράψω αυτό εδώ το κείμενο για να παρουσιάσω μερικά στοιχεία της σύγχρονης ψυχολογίας για τα αρχέγονα δεδομένα που υπάρχουν μέσα στην ανθρώπινη ψυχή. Η ψυχανάλυση είναι μια νέα επιστήμη που προσπαθεί να εξηγήσει τον ανθρώπινο ψυχισμό αλλά και να θεραπεύσει τις ψυχικές ασθένειες. Η ψυχανάλυση στηρίχθηκε στην θεωρία του ασυνειδήτου και είδε μάλιστα το ασυνείδητο να φανερώνεται μέσα από τα όνειρα.  Το ασυνείδητο και τα όνειρα δεν αποτέλεσαν ένα νέο υλικό για τους επιστήμονες, εφόσον από την αρχαιότητα οι θεραπευτές μιλούσαν για το ασυνείδητο, αναφερόμενοι σε αυτό όμως ως «δαίμων» και στα όνειρα που τα πνεύματα προκαλούσαν. Η ψυχανάλυση, όπως παραδέχτηκε ο Κάρλ Γιουνγκ απλώς άλλαξε τους όρους ώστε αντί να αναφέρεται σε θεούς ή δαίμονες, αναφέρεται σε αρχέτυπα ή σύμβολα.

 Τα σύμβολα και οι πανομοιότυπα επαναλαμβανόμενες σκηνές στα όνειρα των ανθρώπων σύμφωνα με τον Καρλ Γιουνγκ, είναι αυτόνομα μη συνειδητά υλικά, αποτελούν δηλαδή οντότητες, οι οποίες κάποτε ονομαζόταν θεοί ή δαίμονες. Ο Γιούνγκ δεν αμφιβάλλει γι’ αυτό και αυτός είναι ο λόγος που διαχώρισε την θέση του από τον άθεο Φρόυντ. Όταν οι Κινέζοι Ταοϊστές μιλάνε για τους μέσα μας θεούς και οι έλληνες φιλόσοφοι για τον ένδον δαίμονα, λένε αυτό που σήμερα εννοεί η ψυχανάλυση για τα ασυνείδητα δεδομένα της ανθρώπινης ψυχής.

Ο χριστιανισμός όμως και η χριστιανική επιστήμη έχει δαιμονοποιήσει αυτή την αλήθεια, και θεωρεί το ασυνείδητο ως παράλογο, αρνητικό, σατανικό, το οποίο πρέπει με κάθε τρόπο, ακόμα και με την βία, να υποταχθεί στο συνειδητό. Οι ψυχαναλυτές και οι χριστιανοί θεωρούν ότι έχουν να κάνουν με ένα κακό τέρας, το οποίο πρέπει να το τραβήξουν έξω από την σκοτεινή σπηλιά του και να το σκοτώσουν, όπως ακριβώς έκανε ο Απόλλωνας και ο Άγιος Γεώργιος, αγνοώντας ηθελημένα τον συμβολισμό αυτής της εικόνας του δρακοκτόνου ήρωα.

 Σε αυτό το σημείο έρχεται η σημερινή επιστήμη της ψυχολογίας να εξηγήσει πως αυτά τα ασυνείδητα ανθρώπινα δυναμικά που υπάρχουν μέσα στην ψυχή μεταβιβάζονται από γενιά σε γενιά και από τους γονείς στα παιδιά. Η ψυχολογία απέδειξε ότι δεν υπάρχει μονάχα το λεγόμενο φροϋδικό ασυνείδητο το οποίο δημιουργείται από την απώθηση όσων δεν τολμάμε να γνωρίζουμε. Υπάρχει και το γνωσιακό ασυνείδητο. Το γνωσιακό ασυνείδητο δεν ξέρει ότι ξέρει. Το φροϋδικό ασυνείδητο φροντίζει να μην ξέρει.

 Το γνωσιακό ασυνείδητο κείται στα ίχνη της βιολογικής μνήμης. Αυτή η μη συνειδητή μνήμη όμως δεν αφορά το φροϋδικό ασυνείδητο, όπου η ανάκληση δεν είναι εφικτή. Στο γνωσιακό ασυνείδητο δεν ξέρουμε ότι ξέρουμε, μαθαίνουμε χωρίς να ξέρουμε ότι μαθαίνουμε και απαντάμε χωρίς να το καταλάβουμε. Ενώ στο φροϋδικό ασυνείδητο η βιολογική μνήμη είναι άθικτη, η ανάμνηση μπορεί να είναι εκεί, αλλά φροντίζουμε για την μη ενθύμιση της, προκειμένου να διατηρηθεί η ηρεμία της σχέσης μας με τον εαυτό μας, το περιβάλλον μας και τον πολιτισμό μας. Ξέρουμε, αλλά, προκειμένου να διατηρήσουμε την ηρεμία, δεν λαμβάνουμε υπόψη μας αυτήν τη γνώση.

Με λίγα λόγια υπάρχει ένα μεγάλο μέρος των δραστηριοτήτων μας που γίνεται ασυνείδητα και ελέγχεται από ένα μέρος του εγκεφάλου μας στο οποίο η συνείδηση μας δεν έχει πρόσβαση.  Αυτό παρόλο που είναι προφανές η επιστήμη της ψυχολογίας για να το αποδεχτεί έφτασε στο σημείο να κάνει πειράματα με ανθρώπους που είχαν υποστεί μεγάλες βλάβες στον εγκέφαλο τους. Είδε έτσι ανθρώπους που είχαν πλήρη αμνησία να εκτελούν δραστηριότητες τις οποίες υποτίθεται δεν γνώριζαν γιατί ο εγκέφαλος δεν χρειάζεται να γνωρίζει ότι γνωρίζει για να εκτελέσει το καθήκον του. Ωστόσο είναι προφανές ότι όλη η γνώση μας βρίσκεται εν δυνάμει μέσα στον εγκέφαλο μας αλλά και οι δραστηριότητες μας στην τέχνη, τον αθλητισμό ή ακόμα και το απλό βάδισμα ή η αναπνοή, γίνονται ασυνείδητα και όχι έπειτα από σκέψη. Το γεγονός της διαπίστωσης εκ των υστέρων πως κάναμε τέχνη ή διασχίσαμε εκατό μέτρα τρέχοντας ή πως τελικά αναπνέομαι δεν είναι συνείδηση στο τώρα.

Ο Καρλ Γιουνγκ είδε ότι μέσα στο ανθρώπινο ασυνείδητο εδρεύουν αυτόνομες δυνάμεις που εκφράζονται μέσα από αιώνια σύμβολα. 

  Το σημαντικότερο μέρος του εαυτού μας είναι στο ασυνείδητο.  Ο Καρλ Γιουνγκ λέει πως «κανείς δεν αμφιβάλει για την σπουδαιότητα της συνειδητής εμπειρίας. Γιατί λοιπόν να αμφιβάλλουμε για την σημαντικότητα των ασυνείδητων γεγονότων;  Κι αυτά είναι μέρος της ζωής μας και μερικές φορές το περισσότερο αληθινό μέρος της μοίρας μας από οτιδήποτε άλλο μας συμβεί κατά την διάρκεια της μέρας.»

 Ο Ρούντολφ Στάινερ τονίζει την σημαντικότητα όσων πετυχαίνει ο άνθρωπος όταν ακόμα δεν έχει αναπτυχθεί η συνείδηση του. Στα πρώτα κιόλας χρόνια το παιδί μαθαίνει να περπατάει και να μιλάει. Ποτέ ξανά ο άνθρωπος δεν θα έχει τέτοια δυνατότητα μαθήσεως όσο έχει όταν καθοδηγείται από μια ασυνείδητη εσωτερική δύναμη.

 Από τον χώρο αυτόν του ασυνείδητου έρχονται τα όνειρα. Η γλώσσα των ονείρων με τα σύμβολα της, περιγράφει αυτόν τον κόσμο, είτε με εικόνες είτε με κάποιες αρχέγονες μορφές που υπάρχουν από αιώνες και επαναλαμβάνονται με διαφορετικά σχήματα αλλά αντιπροσωπεύουν παρόμοια ενεργειακά δυναμικά μέσα στα όνειρα. Γι αυτό έχει παρατηρηθεί  στους τυφλούς, που δεν βλέπουν εικόνες στα όνειρα τους, πως εκτονώνεται η ενέργεια στους νευρώνες που αντιστοιχούν στην αφή.

 Η ψυχολογία όμως αποκάλυψε την ουσία του ανθρώπου που ονειρεύεται. Δεν έχουμε τώρα μια γνώση μονάχα μέσω της θρησκείας, για τα όνειρα του Φαραώ που εξήγησε ο Ιωσήφ ή τα θεραπευτικά όνειρα που έστελνε ο Ασκληπιός.  Μέχρι τώρα νομίζαμε ότι ο άνθρωπος μπορεί να είναι ξύπνιος ή κοιμισμένος. Μπορεί όμως και να ονειρεύεται. Ο ύπνος είναι μια κατάσταση όπου ο άνθρωπος απλώς προετοιμάζεται για να ονειρευτεί. Στην κατάσταση του βαθέως ύπνου μειώνεται η κατανάλωση γλυκόζης από τον εγκέφαλο και πέφτει η θερμοκρασία του. Ο οργανισμός συγκεντρώνει ενέργεια για να μπορέσει να ονειρευτεί. Μετά από 80 λεπτά ύπνου η διαδικασία ονειρέματος ξεκινάει. Ο εγκεφαλικός φλοιός δραστηριοποιείται όπως στην άγρυπνη προσοχή. Αυτό το φαινόμενο συνοδεύεται από ταχείες οφθαλμικές κινήσεις, από μυϊκή ατονία και στύση. Μια φάση του παράδοξου ύπνου διαρκεί 20 λεπτά. Σήμερα γνωρίζουμε ότι η κατάσταση του ανθρώπου που ονειρεύεται είναι μια τρίτη κατάσταση, διαφορετική από τον ύπνο και την εγρήγορση.  Οι κινήσεις των ματιών είναι ένα χαρακτηριστικό αυτής της κατάστασης γι αυτό και ονομάζεται στα αγγλικά REM rapid eye movement.

 Τα κατώτερα σπονδυλωτά ζώα που δεν μπορούν να ρυθμίσουν την θερμοκρασία τους δεν ονειρεύονται. Στα ποικιλόθερμα ζώα, τα ερπετά και τα ψάρια, τα ζώα δηλαδή με το κρύο αίμα, τα κύτταρα του εγκεφάλου συνεχίζουν να αυξάνονται σε όλη την διάρκεια της ζωής τους. Στα θηλαστικά όμως τα κύτταρα σταματούν να διαιρούνται πολύ νωρίς, μετά την εικοστή πρώτη μέρα για το ποντίκι και μετά τον τρίτο μήνα για τον άνθρωπο και έχουν ένα και μοναδικό προορισμό: να πεθάνουν.

 Αφού σταματήσει η νευρογέννεση, εμφανίζεται ο πραγματικός ύπνος, ο οποίος προκαλεί στα βρέφη αληθινά χαμόγελα και ανθρώπινες μιμικές εκφράσεις, αυθόρμητα, χωρίς αντικείμενο, απ’ όπου απορρέει και η άποψη ότι πρόκειται για εκδηλώσεις κάποιου προγραμματισμού. Ο παράδοξος ύπνος που προκαλεί τα όνειρα είναι λοιπόν η αντιστάθμιση στο σταμάτημα της γέννησης νέων νευρικών κυττάρων. Στα θηλαστικά αντί να δημιουργούνται νέες συνάψεις και νέα κύτταρα, δημιουργούνται νέες διαδρομές της ενέργειας μέσα στον εγκέφαλο από τα όνειρα που βλέπουμε στον παράδοξο ύπνο.

 Όσο περισσότερο ένα θηλαστικό ή ένα πτηνό είναι ανώριμο τόσο μεγαλύτερη σημασία αποκτά ο σεισμικός ύπνος που μοιάζει με τον παράδοξο ύπνο. Ο σεισμικός ύπνος αντιστοιχεί στο τέλος του γενετικού προγραμματισμού του εγκεφάλου, στο τέλος της νευρογέννεσης.  Δεν είναι ο πραγματικός παράδοξος ύπνος, διότι δεν καταστέλλεται από τα φάρμακα ή τις βλάβες που τον καταστέλλουν στον ενήλικο. Προφανώς ο παράδοξος ύπνος του ονειρευόμενου ανθρώπου είναι μια εξέλιξη του σεισμικού ύπνου και ακολουθεί την παύση της νευρογέννησης.

 Γίνεται λοιπόν φανερό ότι υπάρχει μια σχέση μεταξύ του ονείρου και του σχηματισμού των συνάψεων του εγκεφάλου. Ο εγκέφαλος του ανθρώπου είναι το μοναδικό όργανο του οποίου τα κύτταρα δεν διαιρούνται. Άρα κανένας προγραμματισμός μέσω του γενετικού υλικού DNA δεν μπορεί να καθορίσει τα χαρακτηριστικά του εγκεφάλου μετά τους πρώτους τρεις μήνες. Ωστόσο, έχει αποδειχθεί πως τα ζευγάρια ομοζυγωτών διδύμων παρόλο που μεγαλώνουν σε διαφορετικές οικογένειες κάτω από διαφορετικές συνθήκες έχουν εκπληκτικές ομοιότητες. Ο  Michel Jouvet στο βιβλίο του για το όνειρο αναφέρει ένα παράδειγμα διδύμων που μεγάλωσαν χωριστά, οι οποίοι είχαν δώσει το ίδιο όνομα στο σκύλο τους Toy και στα παιδιά τους, είχαν σαν χόμπυ και οι δύο την ξυλουργική, τρώγανε και οι δύο τα νύχια τους και πάχυναν και οι δύο πέντε κιλά το ίδιο ακριβώς χρονικό διάστημα.

 Ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι πολύ ιδιαίτερος, λόγω του υπερβολικά μεγάλου αριθμού των συνάψεων, που θα χρειαζόταν πολύ περισσότερα γονίδια από όσα υπάρχουν στο γονιδίωμα για να προγραμματιστεί. Το όνειρο είναι μια διαδικασία που μεταφέρει την κληρονομικότητα σε ένα άλλο ενεργειακό επίπεδο, άγνωστο ακόμα στην επιστήμη. Κι αυτό βέβαια συμβαίνει γιατί τα όνειρα κληρονομούνται.  Τα εγκεφαλογραφήματα του παράδοξου ύπνου είναι παρόμοια σε ομάδες που τις κληρονομούν.

  Ένα χαρακτηριστικό του παράδοξου ύπνου είναι η ολική καταστολή του μυϊκού τόνου.  Με αυτόν τον τρόπο ο ονειρευόμενος δεν κάνει αυτό που ονειρεύεται γιατί δεν μπορεί να δώσει την εντολή στους μύς να κινηθούν. Καταργώντας αυτή την καταστολή οι ερευνητές μπόρεσαν να παρατηρήσουν τι έκαναν στο όνειρο τους οι ονειρευόμενες γάτες. Κάθε γάτα είχε το δικό της ρεπερτόριο. Αυτά τα ρεπερτόρια είναι κληρονομικά.

 Ο Ηράκλειτος λέει ότι το ήθος του ανθρώπου είναι ο δαίμονας του. Αυτόν τον δαίμονα τον κληρονομούμαι μέσω των ονείρων μας. Η ιστορίας της φυλής μας είναι γραμμένη όχι μονάχα στο DNA αλλά και μέσα στα όνειρα μας. Η αληθινή αναγέννηση και η πνευματική μας ανάσταση θα ξεκινήσει μέσα από τα όνειρα μας, τα πιο παλιά όνειρα που ίσως είναι κρυμμένα πίσω από κάποιους εφιάλτες. Χρειάζεται θάρρος και αλήθεια για να γεννηθούν ξανά μέσα στα όνειρα μας οι ξεχασμένοι θεοί.

ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ Φ. ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ

ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ

"Nothing is more genuinely ourselves than our dreams." Nietzsche.

On the importance of dreams and these messages (in an anthology of his writings published in 1970, Psychological Reflections), Jung wrote the following: The dream is a little hidden door in the innermost and most secret recesses of the soul, opening into that cosmic night which was psyche long before there was any ego-consciousness, and which will remain psyche no matter how far our ego-consciousness extends. (p. 53)

Nobody doubts the importance of conscious experience; why then should we doubt the significance of unconscious happenings? They also are part of our life, and sometimes more truly a part of it for weal or woe than any happenings of the day. (p. 53)

Ρούντολφ Στάινερ

Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ

ΑΝΘΡΩΠΟΣΟΦΙΑ ΑΘΗΝΑ 1992

Michel  Jouvet ΥΠΝΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ κατοπτρο 1993

Boris Cyrulnik Της σάρκας και της ψυχής Κέλευθος

Κάρολος Γιούγκ Ροζάριουμ Φιλοσοφόρουμ εκδόσεις ΣΠΑΓΕΙΡΙΑ Θεσσαλονίκη 1990

  Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με το σώμα αλλά με την ψυχή. Γι ΄ αυτό δεν μπορούμε να μιλήσουμε την γλώσσα των κυττάρων και των βακτηριδίων. Έχουμε ανάγκη από μιαν άλλη γλώσσα, ανάλογη με τη φύση της ψυχής, και από μια στάση που να μετράει τον κίνδυνο και να μπορεί να τον αντιμετωπίσει. Κι όλα αυτά πρέπει να είναι γνήσια, διαφορετικά δεν θα έχουν αποτέλεσμα. Αν δεν είναι, θα κάνουν κακό τόσο στο γιατρό, όσο και στον ασθενή. Το "Θεού θέλοντος" δεν αποτελεί ρητορικό σχήμα. Εκφράζει τη σταθερή στάση του ανθρώπου που δεν έχει την εντύπωση ότι πάντα ξέρει καλύτερα και που γνωρίζει καλά ότι το μή-συνειδητό υλικό που έχει μπροστά του είναι ζωντανό, ένας παράδοξος Μερκούριος. Για τον Μερκούριος αυτόν, ένας παλιός διδάσκαλος λέει τα παρακάτω. "Και είναι αυτό που η φύση ελάχιστα το έχει επεξεργαστεί και που το έπλασε σε μεταλλική μορφή, αλλά όμως το άφησε ατελές» - δηλαδή  ένα φυσικό ον που ποθεί να αποτελέσει μέρος της ολότητας ενός ανθρώπου. Μοιάζει με ένα τμήμα της αρχέγονης ψυχής που μέσα της δεν έχει εισχωρήσει ακόμα η συνείδηση για να δημιουργήσει διχασμό και τάξη, μια «ενιαία διπλή φύση», όπως λέει ο Γκαίτε – μια άβυσσο από αμφιβολίες.

ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ Φ. ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ