Περί θεών και δαιμόνων μπορούμε να μιλήσουμε γενικά αλλά και
ειδικά, σύμφωνα με το ελληνικό θεολογικό συστημα.
Δαίμονες λέγονται από
τους μονοθεϊστές όλοι οι θεοί των εθνών καθώς θεωρούν μόνο τον Γιαχωβά αληθινό. Σύμφωνα με τους μονοθεϊστες απέναντι από τους δαίμονες έχει τοποθετήσει ο καλός
θεός τους αγγέλους. Μια τέτοια δημιουργία είναι του Αχουρα Μαζδα του καλού θεού
των Περσών, όπου ο κακός Αριμαν δημιουργεί έξι κακούς δαίμονες και ο καλός
Αχούρα Μαζδα δημιουργεί έξι καλούς αγγέλους. Οι Πέρσες ονομάζουν τους καλούς
άγγελους Ασούρα όπως ονομάζουν τους κακούς δαίμονες οι Ινδοί. Οι Ινδοί
ονομάζουν τους καλούς θεούς Ντέβας, όπως ονομάζουν τους κακούς δαίμονες οι
Πέρσες. Σύμφωνα με τον ίδιο τρόπο οι χριστιανοί ονομάζουν τα κακά πνεύματα
δαίμονες, όπως ονόμαζαν τους θεούς τους οι Ελληνες.
Η αντίθεση δαίμονας άγγελος είναι καθαρά χριστιανική κι έχει
προέλθει από τον περσικό μονοθεϊσμό. Ο μόνος άγγελος ανάμεσα στους θεούς των
Ελλήνων είναι ο Ερμής, επειδή είναι ο αγγελιοφόρος των θεών. Ήδη όμως ο νεοπλατωνικός
φιλόσοφος Ιάμβλιχος έχει εντάξει τους αγγέλους στο σύστημα του. Τοποθετεί μάλιστα
τους αγγέλους ανάμεσα στους θεους και τους δαίμονες.
Και επόπτης των θυσιών προς τους θεούς είναι θεός, των
θυσιων προς τους αγγέλους άγγελος, των θυσιών προς τους δαιμονες δαίμονας…
Ιάμβλιχος Περί των Αιγυπτίων μυστηρίων Ε, 25
Στο ελληνικό
θεολογικό σύστημα όμως δεν έχουμε αγγέλους αλλά αγαθούς ουράνιους δαίμονες. Οι
δαίμονες είναι δύο ειδών, ουράνιοι αγαθοί δαίμονες και καταστροφικοί χθόνιοι
δαίμονες.
Όπως αναφέρει ο
ορφικός ύμνος, «δαίμονα τ’ ηγάθεον και δαίμονα πήμονα θνητών».
Ο ύμνος αμέσως μετά
αναφέρει τον χωρισμό των δαιμόνων σε έξι κατηγορίες, Δαίμονας ουρανίους τε και
ειναλίους και ενύδρους, και χθονίους και υποχθονίους ηδ’ εμπεριφοίτους. Ευχή
προς Μουσαίον Ορφικοι ύμνοι. Δηλαδή
δαίμονες ουρανίους και θαλασινους και υδάτινους και γήινους και υπόγειους αλλά
και δαίμονες της φωτιάς.
Ο χωρισμός των
δαιμόνων σε έξι κατηγορίες υπάρχει και στις κατάρες της ελληνιστικής εποχής και
στους αφορκισμούς των χριστιανων και παρουσιάζεται όμοιος με των Ορφικών.
Υπάρχει μία διαφορά, ενώ οι αφορκισμοι των χριστιανων ως έκτη κατηγορία
αναφέρουν τον μισοφαή, τον δαίμονα που μισεί το φως, οι ορφικοί γραφουν, τους
εμπεριφοίτους δαίμονας, τους δαίμονες της φωτιάς, ίσως γιατί οι Ορφικοί και οι
Πυθαγόριοι στο κέντρο της γης υποθέτουν το κεντρικό πυρ.
Αυτό που γίνεται
φανερό είναι πως οι δαίμονες καλύπτουν όλο το φάσμα του πνευματικού κόσμου από
την κορυφή της ουράνιας αγαθότητας μέχρι τον βυθό του σκότους κάτω από την γη.
Οι δαίμονες είναι η Τρίτη βασιλεία του Διός. Ο υψιστος δαίμονας Δίας καταπίνει
όλο τον κόσμο και τον ξαναγεννάει σύμφωνα με τον Ορφικό μύθο. Η γενιά των
δαιμόνων είναι τα παιδιά του Διός, τα οποία αποτελούν τον κόσμο από την κορυφή
του ουρανού μέχρι τα βάθη του Αδη.
Ο βασιλιάς Δίας είναι
λοιπόν θεός, τιτάνας αλλά και δαίμων και ως δαίμων κυβερνά. Ο Κρόνος κυβερνά ως
τιτάνας στην δεύτερη βασιλεία των τιτάνων καθώς νίκησε με την βοήθεια της γης
τον Ουρανό, τον πρώτο βασιλιά του κόσμου. Η αρχική ουράνια αγαθότητα και η
Κρόνια τιτανική συνειδητότητα δεν είναι μόνο το παρελθόν του κόσμου αλλά και η
εσωτερική πνευματική εμπειρία του ανθρώπου. Ο αρχικός πόλεμος των Τιτάνων
εναντίον του θεού Ουρανού είναι ο εσωτερικός πόλεμος μέσα στον άνθρωπο, ο
πόλεμος που γεννάει την ζωή.
Η φύση λοιπόν είναι
δαιμονική και ο κόσμος όλος δαιμονικός αλλά το δαιμονικό στοιχείο είναι η Τρίτη
βασιλεία του Διός, είναι ο ύψιστος δαίμονας που έχει κατανοήσει τον εαυτό του
κι επιστρέφει στον εαυτό του, εναρμονίζοντας μέσα του τις δυνάμεις της ουράνιας
αγαθότητας και της τιτανικής γνώσεως.
Η ουράνια αγαθότητα, η μεγάλη ενότητα
είναι η πρώτη βασιλεία ως το ακίνητο ένα μέσα στην καρδιά της φύσεως και του
ανθρώπου. Η τιτανική γνώση είναι ο μεγάλος χωρισμός, είναι ο πόλεμος των
τιτάνων εναντίον του θεού, είναι το ανθρώπινο ΕΓΩ το οποίο συνειδητοποιεί τον
εαυτό του έξω από τον θεό. Η Τρίτη βασιλεία του Διός είναι η σύνθεση, είναι το
μικτόν τρία που αποτελείται από την σύνθεση των δύο αντιθέτων.
Βλέπουμε δηλαδή εδώ ότι
ο δαιμονικός κόσμος στην ελληνική θεολογία δεν είναι ο αντίπαλος του θεού,
καθώς αυτό τον ρόλο τον έχουν οι Τιτάνες. Οι Τιτανες με τον Κρόνο θα πολεμήσουν
πρώτα με τον θεό Ουρανο και θα νικήσουν κι έπειτα με τον Δία και θα χάσουν. Οι Τιτάνες αντιπροσωπεύουν τις δυνάμεις
του κακού και ο Κρόνος είναι ο αντίστοιχος Σατανας των Ελλήνων η Αριμαν όπως τον
λένε οι Πέρσες. Η νίκη του Διός υπήρξε συμφωνα με τους Ελληνες η νίκη της σοφίας
και του νόμου, η νικη του αγαθού απέναντι στο κακό.
Οι
δαίμονες υπο την εξουσία του υψίστου δαίμονα Δία, αποτελούν τον τριπλό κόσμο,
ουρανός, γη και Αδης και είναι μεσάζοντες μεταξύ της ανθρώπινης και της θεικής
συνειδητότητας. Οι δαίμονες όπως αναφέραμε χωρίζονται στους ουράνιους αγαθούς
δαίμονες και τους χθόνιους κακούς δαίμονες. Μέσα μας δεν υπάρχει μόνο το αγαθό
θεϊκό στοιχείο αλλά και το πονηρό τιτανικό στοιχείο. Η βασιλεία του Διός είναι
μια σύνθεση και ο δαίμονας του ανθρώπου είναι ένα απόσπασμα Διός, είναι η νίκη του Δία μέσα μας, είναι η κληρονομιά μας. Ο άνθρωπος όμως για να ενωθεί με τον δαίμονα
του και να λάβει τις δαιμονικές δυνάμεις πρέπει να ασκηθεί, να εκτελέσει
άθλους, να γίνει ήρωας. Η ηρωϊκή ζωή κάνει τον άνθρωπο δαίμονα και μέσω των
δαιμονικών ενεργειών αντιλαμβάνεται και εναρμονίζει τις τιτανικές και θεϊκές
δυνάμεις μέσα του.
Θεοί, Τιτάνες και Δαίμονες είναι οι πνευματικές μηχανές που
αποτελούν τον τριπλό κόσμο σύμφωνα με την ελληνική θεολογία. Οι θεοι κατοικούν
τον ουρανό, στην μεγάλη ενότητα, στην απόλυτη αγαθότητα. Οι Τιτάνες έχουν ριχτεί
στον Ταρταρο από τον Δία κι αποτελούν την ενέργεια του Αδη, καθως η βασιλεία
του Κρόνου είναι η βασιλεία του διπλού κόσμου, του κόσμου των αντιθέτων. Ο
υψιστος δαίμονας Δίας μαζί με τους δαίμονες του κυριαρχούν στον τριπλό κόσμο,
έχοντας καταφέρει την σύνθεση, την εναρμόνηση των αντιθέτων. Το παλάτι του Δία είναι στην γη, ψηλά στον Όλυμπο αλλά όχι στην κορυφη του ουρανου. Ο Ορφικος μύθος ονομάζει τον Πλούτωνα, χθόνιο Δία. Αντιλαμβανόμαστε έτσι ότι το δαιμονικό σύστημα του Διος είναι μια οργανική σύνθεση όλων των δυνάμεων. Στο κεντρο μάλιστα του ζωδιακού κύκλου, ζωγραφίζονται συχνα, ο Απόλλωνας με την αδερφη του την Αρτεμη, είναι ο ήλιος και η σελήνη, είναι οι δύο Τιτάνες του δωδεκαθέου.
Η τέταρτη βασιλεία
είναι εκείνη του Διονύσου. Η τέταρτη βασιλεία είναι εκείνη των ανθρώπων ηρώων,
των εν σαρκί δαιμόνων. Η ελληνική θεολογία δεν σταματάει στον Δία, δεν
σταματάει στο τρία. Μέχρι το τρία έχουμε συνθέσει ένα ιδεατό κόσμο στο
χωροχρόνο αλλά μόνο στο τέσσερα αυτός ο κόσμος είναι υλικός. Η τέταρτη
συνειδητότητα είναι ο άνθρωπος που παρατηρεί τον τριπλό δαιμονικό κόσμο, ευρισκόμενος
εν μανία Διονυσιακή.
Όταν νομίζεις ότι βγήκες από τον εαυτό σου, μάθε ότι μπήκες
στην καρδιά σου.
ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ - ΕΛΛΗΝ ΑΣΕΒΗΣ
