Ο ΑΙΩΝΑΣ ΚΑΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ

ΑΙΩΝ   861

ΧΡΟΝΟΣ 1090

Μιλάμε για τον αιώνα και τον χρόνο, χωρις να γνωρίζουμε την βασικη διαφορά τους. Ο κοσμος συμφωνα με τους φιλοσόφους γεννηθηκε μαζι με τον χρόνο και υπάρχει μεσα στον χρόνο. Πριν την γεννηση του κόσμου δεν υπήρχε ο χρόνος αλλά μονο ο αιώνας η απαρχη δηλαδη των πάντων.

«Η αιωνιοτητα και ο χρονος είναι δυο διαφορετικές ένοιες, καθως η μεν αιωνιότητα ανηκει στην σφαίρα της αϊδίου φυσεως, ο δε χρόνος στην σφαίρα του γιγνεσθαι και στο παρον σύμπαν.»

Πλωτίνου περι αιώνος και χρόνου

Ει γαρ αιων μεν περι νουν, χρόνος δε περί ψυχην. λέει ο Πλωτίνος, ξεκαθαρίζοντας ότι ο νους ανηκει στην αιωνιότητα ενω η ψυχη μερίζετε χρονικα και υλικα, 

 Ο αιώνας είναι η ακινητη στιγμη, ενώ ο χρόνος ρέει ακατάπαυστα. Ο αιώνας είναι η ουσία των πάντων ενώ ο χρόνος υπάρχει στην εκδηλωμένη πλέον φύση.

Ο Αριστοτέλης δινει τον ορισμο του αιώνα ως το περιεχόμενο μιας ζωής από την γέννηση μεχρι τον θάνατο. 

Το γαρ τέλος το περιέχον τον της εκάστου ζωής χρόνον, ου μηθεν έξω κατά φυσιν, αιών εκάστου κέκληται.

Γιατι, το όριο που περιέχει τον χρόνο της ζωής του καθενός, έξω από το οποίον δεν υπάρχει κατά φύσιν τίποτα, αιώνας του καθενος χαρακτηριζεται.

Αριστοτελης περι ουρανου

 Επειδή η ζωη ενός ανθρώπου είναι περίπου εκατό χρόνια, καθορίστηκε και η διάρκεια του αιώνα αυτά τα χρόνια. Αν όμως αναφερθούμε σε άλλα όντα θα εχουμε διαφορετικο αιώνα από τα εκατό χρόνια και αν αναφερθουμε σε ολόκληρο το σύμπαν θα έχουμε όλο τον χρόνο διάρκειας του σύμπαντος.

Στην Ινδικη μυθολογία ο Αιώνας αυτός είναι το Βραχμα, κι εκεί μετραμε τις περιόδους σε Βραχμα. Στην ελληνική μυθολογία  αρχικός Αιώνας είναι ο πρώτος δαίμων λεγόμενος Φανης. Ο Φανης γεννηθηκε από το αρχικο αυγό κι έχει τον ουρανο πανω από το κεφάλι του και την γη στα πόδια του ενώ γύρω του υπάρχει ο χρόνος που ρέει, ο οποίος συμβολίζεται με τα 12 ζώδια. Ετσι ο αιώνας είναι στο κέντρο της ύπαρξης, ακινητος και αίδιος ενώ γύρω του αναπτύσεται ο υλικος κόσμος με τον χρόνο.

 Αν σαν άνθρωποι ξεχάσουμε τον χρόνο που τρέχει και απορροφηθουμε από την στιγμή, εκεί θα συναντησουμε τον αιώνα. Όπως η γνωση μας αναλυει το παρελθον και το μέλλον βαζοντας μεσα στον χρόνο, η λήθη μας τοποθετεί στο κέντρο του αιώνα. Γι αυτό οι σοφοί Ταοιστες όταν γνωρίζουν τον φυσικο κόσμο καθηκον έχουν πλέον να ξεχνανε για να απορροφηθουν από την στιγμη.

Ο Πλωτίνος ξεκαθαρίζει αυτό ακριβως αναφερόμενος στον αιώνα και τον χρόνο.

 «Εάν λοιπον η φυση της αιωνιότητας δεν σχετίζεται ποτέ με το πρότερον ή το ύστερον αλλά ορίζεται στο παρον ως ουσία και ζωη αμεταβλητη, τότε η υπαρξη της, το είναι της, βρισκεται αληθινά στον εαυτό της, σταθερα στην φυση της.»

Ει ουν μητε προτερον μήτε υστερον περι αυτό, το δ΄εστιν αληθεστατον των περί αυτό και αυτό, και ουτω δε, ότι εστιν ως ουσία ή τω ζην, πάλιν αυ ηκει ημιν τουτο, ο δη λεγομεν αιών.

Πλωτίνου περι αιώνος και χρόνου

 Ο αιώνας λοιπόν είναι το ΤΩΡΑ, αυτή η ακινητη στιγμη μεσα στην καρδιά μας. Δεν έχει σχέση με τον παρελθον και το μέλλον, αλλα είναι όλο το παρελθον και το μέλλον σε μια στιγμη.

  Ο πιο εύκολος τρόπος να κατανοησει κανεις την αιωνιότητα και την διαφορά του με τον χρόνο είναι να δει το παραδειγμα του ανθρώπινου δαίμονα, ποιος είναι και ποια η φυση του. Γιατί όταν ο δαίμων γεννηθει στην υλική ζωή δηλαδη υπάρξει στον χρόνο, η αθανατη ουσία του παραμένει στον αιώνα. Αυτό σημαίνει πως ο δαίμων γνωρίζει από την στιγμη της γέννησης του το τελος του, δηλαδη τον θανατο του, και γνωρίζει ολη την μοιρα της ζωής του. Αυτός ο εντος μας δαίμων εχει έτσι την δυνατότητα να διορθώσει την μοιρα μας, να αλλάξει το τέλος μας και να διευθετησει την ζωή μας με ένα καλυτερο τρόπο. Η δυνατότητα αυτή του αθάνατου δαίμονα είναι η δυνατότητα της φύσεως να εξελλισσεται προς ένα καλύτερο κόσμο.

Ο αιών του ανθρώπου, δηλαδη ο αθανατος δαίμονας του, χτιζει το μέλλον, διευθετει τα πάντα στον χρόνο, ελέγχοντας έτσι το ανθρώπινο γιγνεσθαι.

 Μεταξυ του ακινητου και του κινητου υπάρχει ο δαίμων, το μικτον στοιχείο, εκ του οποιου τα όντα όπως οι άνθρωποι κτίζονται. Μιλωντας για το ένα και το δύο δεν πρέπει να ξεχναμε το μικτον τρία και πως το όλον αποτελείται από την αρμονια ολων των αριθμων. Πουθενα δεν θα βρεις αυτό το ένα μόνο του, ουτε αυτό το δύο μόνο του. Η ανθρωπινη προσπάθεια να κατανοησει τι είναι αυτή η ύπαρξη αναλύει και τέμνει όπως ένας ανατόμος που χωρίζει τα μέλη του ανθρώπινου σώματος. Καμία καρδιά όμως κανενας πνεύμονας δεν μπορεί να υπάρξει μόνος του, ουτε πόδια χωρις σώμα, ουτε κεφάλι. Πρέπει λοιπον πρωτα να αποδεχθουμε την αρμονια όλων όσων υπάρχουν και να κατανοήσουμε ότι αναλύουμε για να γνωρίσουμε τις ποιότητες των μερών του όλου.

Ο αθανατος αγαθος δαίμονας ζει στον αιώνα, ενώ ο θνητος πονηρός δαίμονας ζει στον χρόνο. Μεταξυ των δύο αυτών αντίθετων δυνάμεων υπάρχει ο μεικτος δαίμων που είναι πιο κοντά στην ανθρώπινη φύση. Μεσα στην καρδια του ανθρώπου γινεται η μιξη των δυο αντιθετων στοιχείων. Μπορουμε να κανουμε μια μεταφορά, ότι ο αγαθος δαίμων είναι το λάδι και ο πονηρος το νερό και μεταξυ τους δεν αναμειγνύονται αλλά παντα το κάδι παραμένει στην κορυφη.

Στο κεντρο ομως της καρδιας αυτά τα δυο στοιχεία συνυπάρχουν, ο αιώνας με τον χρόνο… γινονται ένα όνειρο.. για αυτό και όνειρος κοινος παντων θνητών και αθανάτων.

 

Η ζωη του ανθρώπου είναι σαν ένα λουλουδι. Η αιωνιοτητα είναι στην αρχη ο σπορος και ο χρόνος τα άνθη… ένας αέναος κύκλος είναι η μοιρα του ανθρώπου και σε μας ανήκει η δυνατότητα να εξελιχθουμε αντιλαμβανόμενοι αυτή την δυναμη του σύμπαντος που έχουμε μέσα μας. Να αντιληφθουμε οτι η ομορφια και η μυρωδια των λουλουδιων ειναι η ευωδία της αθανασίας.

 

 ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ Φ. ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ  - ΕΛΛΗΝ ΑΣΕΒΗΣ