ΠΟΤΕ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ;

 Για να μετρήσεις μια απόσταση πρέπει να ξεκινήσεις από ένα σημείο. Το ίδιο για να μετρήσεις τον χρόνο, πρέπει να ξεκινήσεις από ένα γεγονός που θα αποτελέσει την βάση σου. Οι Έλληνες συνήθιζαν να χρησιμοποιούν τους πρώτους Ολυμπιακούς αγώνες και οι Ρωμαίοι ξεκινούσαν από την κτίση της Ρώμης. Η μετά Χριστό χρονολογία (Anno Domini) υιοθετήθηκε αρχικά από τον Dionysius Exiguus (470 – 544) ο οποίος την χρησιμοποίησε στην εύρεση του Πάσχα. Η χρονολογία όμως αυτή χρησιμοποιήθηκε ευρύτατα μόνο τον όγδοο αιώνα μετά Χριστό. Ως τότε οι Χριστιανοί και οι Ιουδαίοι αδιαφορώντας για τα επίγεια γεγονότα, ξεκινούσαν από κτίσεως κόσμου. Μελετώντας τις γενιές από τον Αβραάμ μέχρι τον Αδάμ είχαν υπολογίσει με ακρίβεια πότε είχε δημιουργηθεί ο κόσμος και ξεκινούσαν από τον πρωτόπλαστο άνθρωπο.

Ο πίνακας του Πάσχα που χρησιμοποίησε ο

Dionysius Exiguus 

 Βέβαια οι χριστιανοί δεν γνώριζαν τίποτα για την Μεγάλη Έκρηξη (Big Bang), ωστόσο υπολόγισαν πως ο Θεός είπε την λέξη «γενηθήτω φως», περίπου έξι χιλιάδες χρόνια πριν. Πέντε μέρες αργότερα έφτιαξε τον άνθρωπο από νερό και χώμα. Οι σημερινοί επιστήμονες υπολογίζουν την ηλικία του σύμπαντος αρκετά μεγαλύτερη, μιλώντας για εκατομμύρια χρόνια. Αυτό το κάνουν προφανώς επειδή δεν τους καταδιώκει καμία ιερά εξέταση. Αν είχαν κάποιο κουκουλοφόρο χριστιανό πάνω από το κεφάλι  τους, θα μείωναν την ηλικία του σύμπαντος σε έξι χιλιάδες χρόνια, ακριβώς.

 Κανείς δεν είναι σίγουρος πως ακριβώς ο Dionysius Exiguus υπολόγισε την γέννηση του Χριστού την συγκεκριμένη χρονολογία. Το έτος αυτό αποτελεί την βάση για την ιστορική χρονολόγηση σε όλο τον χριστιανικό κόσμο. Αυτό δεν σημαίνει πως ο Χριστός όντως γεννήθηκε αυτό το έτος. Κανείς δεν γνωρίζει πότε πραγματικά γεννήθηκε ο Χριστός και μάλιστα οι περισσότεροι ερευνητές αμφιβάλλουν αν γεννήθηκε κάποιος Χριστός. Οι πολλές αντιφάσεις των ευαγγελίων και οι ελλείψεις σε ιστορικές πηγές, ωθούν τους ιστορικούς να υιοθετούν την άποψη πως ο Χριστός είναι ένα μυθικό πρόσωπο και όχι μια ιστορική προσωπικότητα.

Ο ιστορικός της εκκλησίας, επίσκοπος Ευσέβιος Καισαρείας.

 Το πιθανότερο είναι ο Dionysius Exiguus να ακολούθησε τον μοναδικό ιστορικό των πρώτων χριστιανικών χρόνων, τον επίσκοπο Ευσέβιο της Καισάρειας. Ο Ευσέβιος μετρώντας τα χρόνια από τον θάνατο της Κλεοπάτρας τοποθετεί την γέννηση του Χριστού περίπου στο μηδέν της χρονολογίας μας.  Από αυτό το σημείο δεν ξεκινά η λύση του μυστηρίου αλλά το μεγάλο μπέρδεμα. Ο Ευσέβιος της Καισάρειας ακολουθώντας τον ευαγγελιστή Λουκά, αναφέρει πως ο Χριστός γεννήθηκε όταν έγινε η πρώτη απογραφή του Αυγούστου Καίσαρα σε όλη την οικουμένη. Ο ευαγγελιστής Λουκάς τοποθετεί την απογραφή αυτή την εποχή που στην Ιουδαία ήταν διοικητής ο Κυρήνιος, δηλαδή το έξι μετά Χριστό. Το πρόβλημα είναι ότι ο βασιλιάς Ηρώδης σύμφωνα με αυτή την χρονολογία, πέθανε δέκα χρόνια πριν την γέννηση του Χριστού. Το θείον βρέφος δεν μπορεί να το είχε καταδιώξει ο Ηρώδης, ούτε φυσικά να δολοφονήσει τα νήπια, γιατί ο βασιλιάς Ηρώδης  ήταν ήταν ήδη νεκρός. Γι αυτό και ο ευαγγελιστής Λουκάς δεν αναφέρει την καταδίωξη του Ηρώδη. Σύμφωνα με τον Λουκά, ο Ιωσήφ δεν παίρνει τον Χριστό για να καταφύγουν στην Αίγυπτο αλλά πάνε στην Ιερουσαλήμ και συναντάνε στον ναό τον ιερέα Συμεών και την Άννα. Κανείς φόβος για τον κακό βασιλιά που είχε το παλάτι του στην πόλη αυτή.

Η φυγή της αγίας οικογένειας στην Αίγυπτο. Σύμφωνα με τον ευαγγελιστή Λουκά αυτό το ταξίδι δεν έγινε ποτέ. Ο Ηρώδης δεν καταδίωξε το βρέφος και η Παναγία με τον Χριστό πήγαν στον ναό της Ιερουσαλήμ όπου συνάντησαν τον ιερέα Συμεών.

 Είμαστε αναγκασμένοι να υποθέσουμε ότι ο Χριστός του Ματθαίου γεννήθηκε νωρίτερα από τον Χριστό του Λουκά. Η πίστη στην δύναμη του θεού είναι απαραίτητη για να προχωρήσει κανείς στην πνευματική άνοδο και την εσωτερική ζωή. Αυτή η πίστη όμως δεν απαιτεί από κανέναν να πιστεύει σε πλάνες και να δικαιολογεί αντιφάσεις, μονάχα για να στηρίξει τις ιστορίες κάποιων ανθρώπων. Αυτό δεν είναι ούτε ευσέβεια, ούτε πίστη, αλλά προσήλωση σε ανθρώπινες πεποιθήσεις. Είναι απόλυτα σίγουρο πως ο Μεγάλος Ηρώδης  ήταν νεκρός όταν γεννήθηκε ο Χριστός του ευαγγελιστή Λουκά, του Ευσεβίου και του Διονύσιου που κανόνισε την αρχή της χρονολογίας μας. Ένας νεκρός βασιλιάς δεν μπορούσε να καταδιώξει τον Χριστό και να θανατώσει τα νήπια.

Ο ευαγγελιστής Λουκάς. Την πληροφορία ακολουθούν οι ιστορικοί και τοποθετούν την γέννηση του Χριστού μετά τον θάνατο του Ηρώδη.

  Εφόσον αγνοήσουμε την υπόθεση που κάνει ο ευαγγελιστής Λουκάς, την οποία ακολουθούν ο Ευσέβιος της Καισάρειας και ο Dionysius Exiguus, ότι δηλαδή η απογραφή έγινε την εποχή του Κυρηνίου, δεν θα πέσουμε σε αντίφαση. Η πρώτη απογραφή σε όλη την οικουμένη, δεν έγινε το 6 μετά Χριστό αλλά το 28 προ Χριστού. Τότε ο Οκταβιανός Καίσαρας διέταξε την καταμέτρηση του πληθυσμού όλης της αυτοκρατορίας.  Όπως αναφέρει το λεξικό του Σουίδα, ο πληθυσμός της αυτοκρατορίας ήταν κάτι παραπάνω από τέσσερα εκατομύρια.  Αν θεωρήσουμε σωστή την πληροφορία πως γεννήθηκε την πρώτη απογραφή που έγινε επί Αυγούστου, τότε ο Χριστός γεννήθηκε το 28 προ Χριστού.

 Το έξι μετά Χριστόν, όταν στην Ιερουσαλήμ ήταν διοικητής ο Κυρήνιος, έγινε μια δεύτερη απογραφή, η οποία αφορούσε μόνο την Ιουδαία. Ο βασιλιάς Ηρώδης Αρχέλαος εξορίστηκε από τον Καίσαρα Οκταβιανό και η περιουσία του έπρεπε να καταμετρηθεί. Γι αυτό έγινε εκείνη η δεύτερη απογραφή. Έτσι ο Χριστός γεννήθηκε το 28 προ Χριστού, όταν ο Ηρώδης ήταν ακόμα ζωντανός και μπορούσε να τον καταδιώξει.

 Αυτή την άποψη ενισχύει και το απόσπασμα από το κατά Ιωάννη ευαγγέλιο όπου οι Φαρισαίοι λένε στον Ιησού, «πενήντα ετών δεν πήγες ακόμα και τον Αβραάμ είδες;». (Κατά Ιωάννη 8,57) είπον ουν οι  Ιουδαίοι προς αυτόν, Πεντήκοντα έτη ουπω έχεις και  Αβραάμ εώρακας;

 Οι Ιουδαίοι εκτιμούν ότι ο Ιησούς είναι γύρω στα πενήντα και ίσως παραπάνω γιατί προφανώς θέλουν να τον μειώσουν όσο γίνεται περισσότερο σε σχέση με τον αρχαίο Αβραάμ. Αν ήταν ένας νέος γύρω στα τριάντα, όπως υποστηρίζει ο Λουκάς, δεν θα έλεγαν πενήντα, αλλά σίγουρα θα έλεγαν, “ούτε τριάντα χρονών δεν είσαι”.

 Τους αρχαίους χρόνους, εκείνο που εθεωρείτο σίγουρο, ήταν πως ο Χριστός γεννήθηκε την εποχή του βασιλιά Ηρώδη και πως η δράση του άρχισε τον καιρό του Αυγούστου Οκταβιανού. Ενώ λοιπόν διαβάζουμε στον Τερτυλλιανό και στον Ειρηναίο πως ο Χριστός γεννήθηκε το 41ο έτος του Αυγούστου, δηλαδή το 1 π.Χ., οι ίδιοι αυτοί και άλλοι απολογητές θεωρούν ότι η άνθιση της χριστιανικής διδασκαλίας έγινε τον καιρό του Αυγούστου Οκταβιανού Καίσαρα.

 Ο Ευσέβιος της Καισαρείας αναφέρει στην εκκλησιαστική ιστορία (Δ΄,26,7) το γράμμα του Μελίτωνα στον Μάρκο Αυρήλιο, στον οποίο γράφει ότι η χριστιανική φιλοσοφία άνθισε στα έθνη κατά την βασιλεία του Αυγούστου Καίσαρα. “επανθήσασα δε τοις σοις έθνεσι κατά την Αυγούστου του σου προγόνου μεγάλην αρχήν”.

 Ο Αύγουστος Οκταβιανός πέθανε το 14 μ.Χ., όταν σύμφωνα με την κατεστημένη άποψη ο Χριστός ήταν 14 χρονών και σύμφωνα με τον Λουκά ήταν μόλις 8 χρονών. Πως λοιπόν ανθεί επί Αυγούστου η διδασκαλία του Χριστού; 

 Τα ευαγγέλια της Καινής Διαθήκης αναφέρουν πως το κήρυγμα του Χριστού ξεκίνησε μόνο μετά την αποκεφάλιση του Ιωάννου, η οποία έγινε σύμφωνα πάλι με τα ευαγγέλια μόλις τρία χρόνια πριν την σταύρωση του Σωτήρα, δηλαδή περίπου το 29 μ.Χ.. Η Χριστιανική φιλοσοφία θα έπρεπε έτσι να ανθεί επί Τιβερίου Καίσαρα και όχι επί Αυγούστου. Πρίν το 30 μ.Χ., σύμφωνα με τα ευαγγέλια, ο Χριστός δεν είχε εμφανισθεί και δεν είχε διδάξει κανένα.

 Είναι βέβαιο λοιπόν πως ο Χριστός γεννήθηκε και έδρασε πολύ νωρίτερα από ότι υπολογίζουν οι χριστιανοί. Το ερώτημα είναι γιατί τόσα χρόνια η εκκλησία δεν μπορεί να εξηγήσει τα ανεξήγητα και γιατί δεν αποδέχεται πως κάποιο λάκκο έχει η φάβα. Η διαιώνιση μιας παρεξήγησης δεν βοηθάει κανένα να πλησιάσει την αλήθεια του Θεού. Μου λένε μερικοί ότι είναι στρατιώτες του Χριστού. Ποιανού Χριστού είναι στρατιώτες; Γνώρισαν κανένα φτωχό και του έδωσαν φαγητό ή  ελευθέρωσαν κάποιον άδικα φυλακισμένο; Εκείνοι που υπερασπίζονται την αλήθεια, εκείνοι είναι οι στρατιώτες του Χριστού και όχι αυτοί που υπερασπίζονται τα συμφέροντα τους, τον Ευσέβιο  ή τον Dionysius Exiguus.

ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ Φ. ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ

Διαβάστε επίσης:

Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΣ ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Αν αποδεχθούμε την πληροφορία πως ο Χριστός γεννήθηκε την πρώτη απογραφή που έγινε για όλη την οικουμένη επί Καίσαρα Αυγούστου, τότε γεννήθηκε το 28 προ Χριστού.

ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ

ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ

 Κατά Λουκά Β 1. Εγένετο δε εν ταις ημέραις εκείναις εξήλθεν δόγμα παρά Καίσαρος Αυγούστου απογράφεσθαι πάσαν την οικουμένην 2. αύτη η απογραφή εγένετο ηγεμονεύοντος της Συρίας Κυρηνίου”,

ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΥΣΕΒΙΟ ΤΗΣ ΚΑΙΣΑΡΕΙΑΣ

 Διαβάστε λοιπόν αυτά που γράφει ο Ευσέβιος της Καισαρείας για να ενισχύσει την άποψη του ευαγγελιστή Λουκά. “Ητο τότε το 42ο μεν έτος της βασιλείας του Αυγούστου, το 28ο δε από την υποταγήν της Αιγύπτου και τον θάνατο του Αντωνίου και της Κλεοπάτρας, με την οποία έληξε η δυναστεία των Πτολεμαίων εις την Αίγυπτον, οπότε και γεννάται εις την Βηθλεέμ της Ιουδαίας, συμφώνως προς τας περί αυτού προφητείας, ο Σωτήρ και Κύριος ημών Ιησούς Χριστός κατά την τότε πρώτην απογραφήν, επί Κυρηνίου του ηγεμόνος της Συρίας. Την απογραφή ταύτην επί Κυρηνίου μνημονεύει ο επισημότερος των μεταξύ των Εβραίων ιστορικών Φλάβιος Ιώσηπος, ο οποίος προσθέτει και μίαν άλλη ιστορία περί της στάσεως των Γαλιλαίων η οποία εξεδηλώθη κατά τους ίδιους χρόνους”

ΑΠΟ ΤΟ ΛΕΞΙΚΟ ΤΟΥ ΣΟΥΙΔΑ

Η πρώτη απογραφή έγινε το 28 π.Χ. και αφορούσε πράγματι όλη την οικουμένη.

“Αύγουστος Καίσαρ, ο και Σεβαστός και Οκταβιανός επικληθείς, δόξαν αυτώ πάντας τους οικήτορας Ρωμαίων κατά πρόσωπον αριθμεί, βουλόμενος γνώναι πόσον εστί πλήθος. και ευρίσκοντο οι την Ρωμαίων οικούντες υι΄ μυριάδες και χίλιοι ιζ΄ άνδρες”, (δηλαδή λίγο πάνω από τέσσερα εκατομύρια), όπως γράφει το λεξικό της Σούδας.

Ετσι φαίνεται σωστό ότι ο Ιησούς γεννήθηκε το 28 π.Χ. και ήταν πάνω από πενήντα χρονών όταν σταυρώθηκε.

ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ Φ. ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ