ΑΝΑΠΟΔΑΡΗΣ: ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΣΩΤΗΡ ΚΑΙ Ο ΙΗΣΟΥΣ

Μέχρι σήμερα οι Ελληνες γιορτάζουν τον Υιό του Θεoύ στις εκκλησίες που ονομάζονται του Σωτήρος Χριστού. Περιέργως αυτή η έκφραση “Σωτήρος Χριστού” δεν συναντάται στα ευαγγέλια. Ο Ματθαίος δεν αναφέρει καθόλου το όνομα σωτήρας για τον Χριστό. Ο Μάρκος μία φορά μόνο αναφέρεται στον Σωτήρα και αυτή είναι η τελευταία λέξη του ευαγγελίου του, σε ένα εδάφιο που θεωρείται εμβόλιμο ! Ο Ιωάννης αναφέρει το όνομα Σωτήρ δύο φορές. Ο Λουκάς αναφέρεται στον Σωτήρα οκτώ φορές, συμπεριλαμβανομένων εκφράσεων όπως το σωτήριον του θεού !

Το όνομα Χριστός βρίσκεται στα ευαγγέλια, 16 φορές στον Ματθαίο, 7 φορές στον Μάρκο, 12 φορές στον Λουκά και 19 φορές στον Ιωάννη. Οι ευαγγελιστές χρησιμοποιούν συχνότερα τον προσδιορισμό Κύριος αλλά τις περισσότερες φορές το όνομα Ιησούς το οποίο το συναντάμε 143 φορές στον Ματθαίο, 120 φορές στον Μάρκο, 83 στον Λουκά και 252 φορές στον Ιωάννη.

Φαίνεται λοιπόν ότι το όνομα Ιησούς, το οποίο οι Ελληνες χριστιανοί ονόμαζαν και “επίσημον” - σύμφωνα με τον αιρετικό Μάρκο, όπως αναφέρει ο Ειρηναίος της Λυών, σε όσα έγραψε εναντίον του - είναι το όνομα που χρησιμοποιείτε περισσότερο για τον Σωτήρα Χριστό. Αυτό το όνομα παρήγγειλε ο άγγελος του Θεού στον Ιωσήφ, λέγοντας του για την Μαρία ότι: “τέξεται δε υιον και καλέσεις το ονομα αυτου Ιησουν, αυτος γαρ σώσει τον λαον αυτου απο των αμαρτιών αυτων”. (Ματθ. 1,21)

Συνεχίζοντας όμως ο Ματθαίος εξηγεί γιατί ο άγγελος παρήγγειλε αυτό το όνομα. “1,22 Τουτο δε ολον γέγονεν ινα πληρωθη το ρηθεν υπο Κυρίου δια του προφήτου λέγοντος, 23 Ιδου η παρθένος εν γαστρι εξει και τέξεται υιόν, και καλέσουσιν το ονομα αυτου Εμμανουήλ, ο εστιν μεθερμηνευόμενον Μεθ΄ ημων ο θεός”.

Είναι μία ακόμα αντίφαση των ευαγγελίων. Πως είναι δυνατόν να λέει ο άγγελος “και καλέσεις το όνομα αυτού Ιησούν” και τελικά να επαληθεύεται η προφητεία του Ησαϊα που λέει, “και καλέσουσιν το όνομα αυτού Εμμανουήλ”.

Ο Χριστός ονομάζεται Ιησούς, αυτός γαρ σώσει τον λαόν αυτού. Με λίγα λόγια ο Χριστός ονομάζεται Σωτήρ, αυτός γαρ σώσει τον λαόν αυτού. Το Εμμανουήλ που μεθερμηνεύεται ο θεός μαζί μας, έχει για τον Ματθαίο την ίδια ένοια με το Σωτήρας ή το Ιησούς. Ετσι Ιησούς ή Εμμανουήλ ή Σωτήρας είναι ένα και το αυτό όνομα του Χριστού. Γι΄αυτό παρόλο την προφητεία του Ησαϊα περί Εμμανουήλ, ο Ματθαίος συνεχίζει την διήγηση του γράφοντας, “εγερθεις δε ο Ιωσηφ απο του υπνου εποίησεν ως προσέταξεν αυτω ο αγγελος κυρίου και παρέλαβεν την γυναικα αυτου. 25 και ουκ εγίνωσκεν αυτην εως ου ετεκεν υιόν. και εκάλεσεν το ονομα αυτου Ιησουν (ΜΘ.1,24)”.

Το όνομα Σωτήρ παρόλο που δεν χρησιμοποιείται στα ευαγγέλια, ήταν ένα πολύ συνηθισμένο όνομα του Χριστού την αρχαία εποχή. Οι περισσότεροι εκκλησιαστικοί συγγραφείς μιλούν για τον Σωτήρα Χριστό.

Ενα απόσπασμα του ευαγγελίου, 48 σειρές γραμμένες σε πάπυρο, το οποίο αναφέρει ο Κορδάτος στο βιβλίο του για τον Χριστιανισμό, αναφέρεται στον Σωτήρα και όχι στον Ιησού. Τις δύο φορές που αναφέρεται στο Χριστό γράφει: “και είπεν τω Σωτήρι, τις επέτρεψεν σοι”, και “ο Σωτήρ αποκριθείς προς αυτόν είπεν”. Τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες υπήρχαν ευαγγέλια που μιλούσαν για τον Σωτήρα και όχι για τον Ιησού.

Ομως και ο Ειρηναίος αναφέρεται ξεκάθαρα στο ελληνικό όνομα του Ιησού που είναι Σωτήρ. Στο δεύτερο βιβλίο του εναντίον των αιρετικών, (14,1) ο Ειρηναίος ισχυρίζεται ότι οι Ελληνες του ειδωλοποιού Μάρκου κακώς χρησιμοποιούν το όνομα Ιησούς ως “επίσημον”. Το κάνουν όμως επειδή στο ελληνικό αριθμητικό σύστημα τα γράμματα του ονόματος Ιησούς δίνουν το άθροισμα 888, ένα αριθμό που συμβολίζει τον λόγο του θεού και το ελληνικό αλφάβητο.

Ο Ειρηναίος ισχυρίζεται ότι το όνομα Ιησούς ανήκει στην Εβραϊκή γλώσσα κι έστι κακώς οι Ελληνες χρησιμοποιούν το ελληνικό αριθμητικό σύστημα. Ο Ειρηναίος γράφει ότι το όνομα Ιησούς στα εβραϊκά περιέχει δυό και μισό γράμματα ενώ στα ελληνικά έξι. Το ελληνικό όνομα του Χριστού που είναι ΣΩΤΗΡ, έχει μόνο πέντε γράμματα και γι΄αυτό δεν αριθμολογούν σύμφωνα με αυτό, καταλήγει ο Ειρηναίος.

Βέβαια το όνομα Ιησούς γράφεται με ελληνικά γράμματα και οι Εβραίοι λένε Γιεσούα και όχι Ιησούς. Οπως όλα τα Εβραϊκά ονόματα, έτσι και το “Ιησούς” έχει εξελληνιστεί με δύο τρόπους. Η βίβλος των εβδομήκοντα έχει μεταφράσει το Γιεσούα σε Ιησούς. Στο βιβλίο όμως των Μακκαβαίων που γράφτηκε στα ελληνικά μερικούς αιώνες αργότερα ο αρχιερέας Ιησούς ονομάζεται Ιάσων. Κατά τον ίδιο τρόπο ο Εβραίος Τζόζεφ μεταφράζεται Ιωσήφ στην βίβλο των εβδομήκοντα ενώ ο ιστορικός Ιώσηπος μεταφράζει Ιώσηπος. Η Μύριαμ στα ευαγγέλια ονομάζεται Μαρία ενώ στον Ιώσηπο Μαριάμμη. Η Εβραϊκή Τζερούσαλεμ στην βίβλο και στα ευαγγέλια, ονομάζεται Ιερουσαλήμ ενώ στον Ιώσηπο Ιεράπολη.

Ο Φαρισαίος ιστορικός Ιώσηπος ομολογεί ότι δεν μιλάει καλά τα ελληνικά, όπως και άλλοι ομοϊδεάτες του. Είναι μάλιστα απίθανο στην προφορική ομιλία ο Ιουδαίος Ιώσηπος να ονόμαζε την Ιερουσαλήμ Ιεράπολη. Τα ονόματα που χρησιμοποιεί, -Ιώσηπος, Μαριάμμη, Ιεράπολη,- βρίσκονται κυρίως στον γραπτό ελληνικό λόγο, ενώ τα ονόματα των ευαγγελίων, -Ιωσήφ, Μαρία, Ιερουσαλήμ- προέρχονται από την καθημερινή ομιλία των Ελληνιστών Ιουδαίων.

Ετσι το όνομα Ιησούς, θα μπορούσε κανείς να πεί ότι δεν είναι ούτε Εβραϊκό, ούτε ελληνικό αλλά ελληνοϊουδαϊκό, ανήκει στον λαό που δημιουργήθηκε από την μίξη των δύο λαών, ανήκει στο λαό των ελληνιστών Ιουδαίων δηλαδη των αληθινών χριστιανών!

Ο Ειρηναίος ισχυρίζεται μάλιστα ότι το όνομα Ιησούς σημαίνει παράδεισος πράγμα όμως που δεν είναι ορθό. Ιησούς σημαίνει σωτήρας όπως όλοι παραδέχονται και γι΄αυτό το αντίστοιχο ελληνικό όνομα του Ιησού όπως ο ίδιος ομολογεί είναι Σωτήρ. Ο λανθασμένος ισχυρισμός του Ειρηναίου πως το Ιησούς σημαίνει παράδεισος στα Εβραϊκά, σκοπεύει να αποπροσανατολίσει τελείως τους Ελληνες χριστιανούς από την αλήθεια. Ο Σωτήρας των Ελλήνων ουδεμία σχέση έχει με τον Χριστό του Ειρηναίου.

Ο Λουκάς αναφέρει “οτι ετέχθη υμιν σήμερον σωτηρ ος εστιν Χριστος κύριος εν πόλει Δαυίδ”( 1,11). Ο Ηρώδης όταν οι μάγοι του μίλησαν για τον αστέρα της ανατολής “συναγαγων πάντας τους αρχιερεις και γραμματεις του λαου επυνθάνετο παρ αυτων που ο Χριστος γενναται” (Λουκά 2,4). Ετσι όπως σήμερα λέμε ο Σωτήρας Χριστός, έτσι και ο Λουκάς παραδίδει σε αυτούς του στοίχους ότι ετέχθη υμίν Σωτήρ και Χριστός γεννάται. Και τα δύο τούτα ονόματα του Υιού του Θεού είναι ελληνικά, και τα δύο ετούτα ονόματα έχουν βεβαίως γίνει στόχος των παράδοξων ερμηνειών των Ιουδαιοχριστιανών.

Η αντιπάθεια στο όνομα Σωτήρας δημιουργείται φυσικά εξαιτίας της ελληνικότητας του. Πρώτοι οι Αθηναίοι, όπως μας πληροφορεί ο Πλούταρχος στον βίο του Δημητρίου του Πολιορκητή, ονόμασαν τους Μακεδόνες βασιλιάδες Αντίγονο και Δημήτριο, θεούς σωτήρες και τους απεσταλμένους προς αυτούς ονόμαζαν θεωρούς, διότι έβλεπαν τα πρόσωπα των θεών. Δεν είναι τυχαίο βέβαια ότι και στο βιβλίο των Μακαβαίων οι ελληνιστές Ιουδαίοι, οι οποίοι είχαν μάλιστα διδαχθεί την φιλοσοφία από ένα γέροντα Αθηναίο που έστειλε στην Ιερουσαλήμ ο βασιλιάς Αντίοχος Επιφανής, έστελναν θεωρούς στον Μακεδόνα βασιλιά Αντίοχο. “Απέστειλεν ο Ιάσων ο μιαρός θεωρούς”, γράφει η βίβλος (Μακ.Β.Δ,19) αφού αυτοί οι Ιουδαίοι “τας ελληνικάς δόξας” πίστευαν.

Σωτήρες ονομάστηκαν πολλοί Μακεδόνες βασιλιάδες, Πτολεμαίοι, Σελευκίδες, Μικρασιάτες και Ινδοί. Ο βασιλέας των Ιουδαίων, τυγχάνοντας εκ της φιλελληνικής βασιλείας, ονομάστηκε Σωτήρας, πράγμα που αργότερα όταν το μίσος εναντίον των Ελλήνων κυριάρχησε, δεν έγινε αποδεκτό από τους Ιουδαίους χριστιανούς.

Ομως, όπως ακριβώς οι Αθηναίοι και γενικά οι Ελληνες χειροτονούσαν επισκόπους έτσι και σήμερα η χριστιανική εκκλησία χειροτονεί τους επισκόπους της και δεν τους χρίζει. Λειτουργεί λοιπόν η χριστιανική εκκλησία σύμφωνα με τον ελληνικό και όχι με τον Εβραϊκό τρόπο, φανερώνοντας ότι οι ρίζες της βρίσκονται σον ελληνιστικό και όχι στον Περσικο Ιουδαϊσμό.

Ακόμα και το όνομα Ιησους υποδηλώνει λοιπόν την ελληνικότητα του λόγω της αριθμολογικης του αξίας 888 αλλά και λόγω του Ιησου του Ναζιραίου, του πρώτου αρχιερέα των ελληνιστών Ιουδαίων, την εποχή του Αντιόχου του Επιφανή. Ο Ιησους αυτός που αναφερεται και ως Ιάσων, δεν έκανε αιματηρες θυσίες, ούτε περιτομή, ουτε ακολουθουσε τον νόμο του Μωυσέως κατά γράμμα. Η ορθόδοξη εκκλησία όμως, καθως από την αρχή με τον απόστολο Παύλο κυριαρχήθηκε από ανθέλληνες Φαρισαίους, εορτάζει τους εχθρους του Ιησου του Ναζιραίου, τους Μακκαβαίους, οι οποίοι πολέμησαν για το δικαίωμα τους να θυσιάζουν αίμα και να κάνουν περιτομή. Η εκκλησία των φαρισαίων, των εχθρών του Χριστου, πολέμησε κάθε ελληνικό στοιχείο του χριστιανισμού, καταδιώκοντας έτσι τον αληθινό αρχικό χριστιανισμό, ο οποίος γεννήθηκε ως θρησκεία, δύο αιώνες πριν την γέννηση του Χριστου, μέσα στον ελληνιστικό Ιουδαϊσμό.

ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ - ΕΛΛΗΝ ΑΣΕΒΗΣ

ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ