Η βασιλική γενιά του Ιησου, στο ευαγγέλιο του Νικοδήμου.
Το γένος του λεγόμενου Χριστου ήταν βασιλικό και ελάμβανε φόρους από τον λαό των Ιουδαίων, μας πληροφορεί το απόκρυφο ευαγγέλιο του Νικοδήμου.
Β XVI 1 Απεκρίθη εκ των Λευιτών εις και είπεν Εγω οίδα την γενεάν του Ιησου, ανθρώπους ευγενείς, δουλευτάς του θεού μεγάλους και λαμβάνοντας δεκάτας εκ του λαού των Ιουδαίων.
Έχουμε εδώ μια πληροφορία για την αληθινή βασιλική γεννεά του Ιησου, η οποία φορολογούσε τον λαό των Ιουδαίων. Η γεννιά του ελάμβανε τις δεκάτες από τον λαό.
Αυτή η αναφορά έχει διασωθεί στην Β' έκδοση του Νικοδήμου, διότι στην έκδοση Α' γράφει ότι οι γονείς του πλήρωναν φόρο.
Α ΧVI 1 Λέγει Λευίς διδάσκαλος τους γονείς αυτού οίδα φοβουμένους τον θεόν, και τας ευχας μη αποστερουντας και τας δεκάτας αποδιδόναι τρις του ενιαυτού.
Συμφωνα με αυτόν τον ευαγγελιστη ο Λευίτης είπε ότι οι γονείς του Ιησου, όχι η γεννεά του, απέδιδαν την δεκάτη τρεις φορές τον χρόνο. Εδώ βλέπουμε πως η γεννεά του Χριστου, από βασιλιάδες που φορολογουν τους Ιουδαίους, γίνονται μια οικογένεια πιστων που αποδίδει τον φόρο.
Στο ξεκίνημα της δεύτερης έκδοσης του Νικοδήμου οι Ιουδαίοι πάνε στον Πιλάτο να κατηγορήσουν τον Ιησου, λέγοντας : άνθρωπος περιπατεί εν τη πόλη ταυτη,
Α 1 …Ηγεμονεύοντος εις Ιεροσόλυμα του Πιλάτου, αρχιερατευόντων δε του τε Αννα και του Καϊάφα, ήλθον εκ των Ιουδαίων .. είπον προς αυτόν άνθρωπος περιπατεί εν τη πόλη ταυτη, πατερα εχω Ιωσηφ λεγόμενον και μητερα Μαριάμ, ονομάζει δε εαυτόν βασιλέα και υιον θεου και Ιουδαίος ων ανατρέπει τας γραφας και καταλύει τα Σαββατα
Η φραση αυτή (άνθρωπος περιπατεί εν τη πόλη ταύτη), φαίνεται άλλο ένα απομεινάρι του αρχαιότερου ευαγγελίου. Κάποιος άνθρωπος άγνωστος περιπατεί σε αυτή την πόλη και λέει ότι είναι υιός του θεου και βασιλέας. Γνωρίζουμε ποιος είναι αυτός, ο Ιησους και οι γονείς αυτου είναι ο Ιωσηφ ο τέκτων και η Μαρία, συνεχίζει το ευαγγέλιο του Νικοδήμου και στις δύο εκδόσεις.
Είναι λοιπον ο Ιησους, ο γιός ενός μαραγκού ονομαζόμενου Ιωσήφ και της Μαρίας και δεν είναι ένας νόμιμος κληρονόμος της βασιλείας όπως ο Αλέξανδρος της Μαρίας, του οποιου η οικογένεια, φορολογουσε τον λαό του Ιούδα.
Ο Πόντιος Πιλάτος ήταν κυβερνητης της Ιουδαίας κατω από τον Καίσαρα Τιβέριο από το 26 μΧ μεχρι το 36 μΧ. Σύμφωνα με τον χριστιανικό μύθο, ο Πιλάτος πλύνει τα χέρια του, εις ενδειξη αποχής από κάθε αμαρτία γι αυτή την αδικία της σταυρωσης ενός αθώου ανθρώπου, του Ιησου. Η εκκλησία της Αιθιοπίας μάλιστα τον θεωρεί άγιο.
Σύμφωνα με ένα σλαβωνικο χειρόγραφο του Ιωσήπου, ο λαός ήταν έτοιμος να κάνει τον Ιησου βασιλιά και οι αρχιερείς και οι φαρισαίοι πήγαν στον Πιλάτο για να τον κατηγορήσουν. Ο Πιλάτος παρόλο που θεωρεί αθώο τον Ιησού τον καταδικάζει. Πολύ κοντά σε αυτή την ιστορία είναι το απόκρυφο ευαγγέλιο του Νικοδήμου, το οποίο είναι γνωστό ως Πράξεις Πιλάτου. Η Ορθοδοξη εκκλησία χρησιμοποιεί το άρατε Πύλας που αναφερει το ευαγγελιο του Νικοδήμου στην λειτουργεία της ανάστασης.
Αρατε Πύλας να εισέλθη ο βασιλεύς της δόξης.
'Αρατε πύλας οι άρχοντες υμών· και επάρθητε πύλαι αιώνιοι και εισελεύσεται ο βασιλεύς της δόξης Ψαλμος Δαυίδ 23
Τίς ἐστιν οὗτος ὁ βασιλεὺς τῆς δόξης;
Αρατε Πύλας για να μας αποκαλύψει ο Πιλάτος τον Ιησου, τον Βασιλέα Σωτήρα Θεό Επιφανη, τον άνθρωπο που η γενιά του φορολογούσε τους Ιουδαίους. Αρατε Πύλας να σκιστεί το καταπέτασμα και να φανουν εις κοινή θέα τα ιερά μυστικά των μισοφαων φαρισαίων.
Ο βασιλιάς Αλέξανδρος Ιωάννης καθήμενος επί όνου.
Το ευαγγέλιο του Νικοδήμου μας χαριζει το ισχυρότερο στοιχείο που συνδέει τον Αλέξανδρο Ιωάννη της Μαρίας, με τον λεγόμενο Χριστό. Μια ανέλπιστη βοήθεια σε μια απελπισμένη προσπάθεια να φανερώσεις την αλήθεια που κρύβουν οι μισοφαης φαρισαίοι. Πλαστογραφώντας τα αληθινά ευαγγέλια έφτιαξαν αταίριαστους και αντιφατικους μύθους αλλα η αλήθεια παρέμεινε εκεί για να τους αποκαλύπτει, από κάποια συμπτωση ή αβλεψία, κι από την λήθη που ο χρόνος έφερε κανοντας ακατανότητα τα γραφόμενα στα αρχαιότερα ευαγγέλια.
Στο ευαγγέλιο λοιπόν του Νικόδημου, ο υπηρέτης του Πιλάτου λέει ξεκάθαρα:
Όταν με έστειλες στον Αλέξανδρο, είδα αυτόν καθήμενο επί όνου !!!!!!!!
, και οι παίδες των Εβραίων κλάδους κατείχον εν ταις χερσίν αυτών και έκραζον, άλλοι δε υπεστρώννυον τα ιμάτια αυτών λέγοντες Σώσον δη, εν τοις υψίστοις , ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι κυρίου.
Ένα σπάραγμα αλήθειας, απομεινάρι ανάμεσα στα ψευδη των φαρισαίων, που συνιστούν τα ευαγγελια της εκκλησίας. Ναι, αυτή την φράση μπορείτε να την βρείτε στο ευαγγελιο του Νικοδήμου, ενώ συμφωνα με το ευαγγελιο νωρίτερα ο Πιλάτος έστειλε τον υπηρέτη του στον Ιησου. Ο Πιλάτος λέει στον υπηρετη πήγαινε να πεις στον Ιησου να ερθει που τον ζητάει ο Πιλάτος. Ο υπηρέτης πηγαίνει στην πόλη και βλέπει τον Ιησου να μπαίνει καβάλα στο γαιδουράκι ως βασιλιάς προφητευμένος, με την διαφορά ότι τον ονομαζει Αλέξανδρο και τον προσκυνά σαν βασιλιά.
Όταν με έστειλες στον Αλέξανδρο είδα αυτόν καθημενο επί όνου.
Η δευτερη έκδοση του Νικοδήμου, έχει πολλά διορθωμένα σημεία. Παράδειγμα όταν οι φαρισαίοι κατηγορούν τον Ιησου ότι με την δυναμη των δαιμονίων θεραπεύει τα Σαββατα, ο Πιλάτος απαντάει όχι με την δύναμη των δαιμονίων αλλά με την δύναμη του Ασκληπιού. Ασκληπιό γράφει η πρώτη έκδοση, η δευτερη δεν αναφερει τον Ασκληπιό αλλά με την δύναμη του θεου.
Ο Πιλάτος πάντως και στις δύο εκδόσεις στέλνει τον υπηρέτη του στον Ιησου, καθως πήγαν οι φαρισαίοι και τον κατηγόρησαν. Οι κατηγορίες των φαρισαίων έγιναν εντονότερες όταν ο υπηρέτης προσκυνά τον Ιησου. Γιατί το έκανες αυτό τον ρώτησε ο Πιλάτος. Και στις δύο εκδόσεις ο υπηρέτης απαντά. Όταν με έστειλες στον Αλέξανδρο.
Μα τον Δία, στον Ιησου τον έστειλε ο Πιλάτος και σε κανένα Αλέξανδρο. Οι Πράξεις Πιλάτου, από την αρχη έδωσαν ένα ιστορικό επίσημο όνομα στον Ιησου, κι αυτό διατηρηθηκε από αβλεψία, από τον δαίμονα του τυπογραφείου, από την τύχη που αγαπά τον κλέφτη αγαπά όμως και τον νοικοκύρη.
Ενώ ο Πιλατος στέλνει τον υπηρετη στον Ιησου, ο υπηρετης ισχυρίζεται ότι τον έστειλε στον Αλέξανδρο. Η πρώτη έκδοση γράφει λοιπον, Όταν με έστειλες στον Αλέξανδρο είδα αυτόν καθημενο επί όνου. Η δεύτερη έκδοση όμως προσπαθει να διορθώσει τα πράγματα, γράφοντας: Όταν με έστειλες στον Αλέξανδρο ενέτυχον το Ιησου καθημενο επί όνου. Δηλαδη θέλει τωρα να μας πει ο φαρισαίος, ότι τυχαία συνάντησε τον Ιησου ο υπηρετης όταν ο Πιλάτος τον έστειλε σε καποιον ασχετο Ιουδαίο Αλέξανδρο. Το σφάλμα αυτό απαιτεί μια νοημοσύνη που είναι ετοιμη να αποδεχτει τις ασυμφωνίες του Λουκά και τους μύθους του Ματθαίου αλλά σε καμία περίπτωση η διόρθωση στην δευτερη εκδοση του Νικοδήμου, δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί εφυης. Είναι όμως αρκετη για εκείνους που αποδέχονται τις αντιφατικες γενεαλογίες, τις διαφορετικες γεννησεις και τόσα άλλα θαυματα που κάνει ο ψευδοθεός Ιησους των φαρισαίων.
Θα μου πει κάποιος ότι υπάρχει κάποιος Ιουδαίος αρχιερέας Αλέξανδρος και όταν έστειλε ο Πιλάτος τον υπηρέτη σε αυτό τον Αλέξανδρο, ενέτυχε τον Ιησου καθημενο επί όνου. Όμως για δείτε, σύμφωνα με το ευαγγελιο του Νικόδημου Β, ο Πιλάτος για να πεισθει ο Ιησους ότι είναι επίσημη πρόσκληση, έδωσε το μανδηλιο του στον υπηρέτη, που καθως είχε την υπογραφη του, να το δεί ο Ιησους και να τον ακολουθησει. Όταν ο υπηρέτης ενέτυχε τον Ιησου έριξε το μανδήλιο στον δρόμο για περάσει το γαιδουρι του Ιησου. Στην ίδια όμως σκηνή ας μην ξεχναμε ο υπηρετης απαντάει, Όταν με έστειλες στον Αλέξανδρο, όταν μου έδωσες αυτό το μαντηλι και μου είπες πηγαινε στον Ιησου, δηλαδη όποιος δεν καταλαβε ότι ο Ιησους είναι ο Αλέξανδρος, απλά δεν ξέρει ιστορία, δεν έχει τις πληροφορίες των Ρωμαίων για τον ελληνιστη βασιλιά Αλέξανδρο Ιωάννη της Μαρίας, τον καταγόμενο από οικογενεια ληστων, εχθρών προς την Ρωμη κατά παραδοση. Ως ληστης αποκεφαλίστηκε στην Αντιόχεια από τον Αντώνιο ο βασιλιάς Αλέξανδρος του Αριστοβουλου, ο παππούς του Αλεξάνδρου της Μαρίας. Κολασθεντα για ληστεία γράφει ο ιστορικος Ιώσηπος.
Στην περίπτωση του Ποντίου Πιλάτου όμως έχουμε διαφορετική σταση απεναντι στον Αλέξανδρο, τον αποκαλουμενο όπως όλοι οι ελληνιστες βασιλιάδες, βασιλιάς σωτηρας. Σωτηρας δηλαδη Ιησους στα ιουδαικά. Το αρχαιοτερο κομμάτι ευαγγελιου που έχει βρεθεί ονομαζει τον Χριστό Σωτηρα αντι Ιησου, περιέχοντας φράσεις όπως Και είπεν ο Σωτηρας, Το αποσπασμα μαλιστα που διασωθηκε έχει ενδιαφέρον. Οι φαρισαίοι κατηγόρησαν τον Σωτηρα ότι μπαίνει στον ναό χωρις να κανει τις τελετες, να λουσθει όλο το σώμα και να φορέσει λευκα καθαρα ρούχα. Και είπεν ο Σωτηρ: μα αυτό κάνουν και οι πόρνες, λουζονται και αρωματίζονται. Ο Σωτηρας αυτος ήταν ένας πραγματικος σωτηρας από τους φαρισαίους.
Ο Ιησους των κανονικων ευαγγελίων όταν ο Πιλάτος τον ρωτάει τι είναι η αλήθεια, σιωπά. Δεν απανταει. Δεν ξέρει, ή δεν θέλει να απαντησει. Ο Ιησους όμως στο ευαγγέλιο του Νικοδήμου απαντάει. Ο Αλέξανδρος μιλάει και φανερώνει την άποψη του για την αλήθεια. Αλήθεια λέει υπάρχει στον ουρανό. Κι εδώ στη γη λέει ο Πιλάτος, δεν υπάρχει αλήθεια; Δεν βλέπεις τι κάνουν στην αλήθεια οι άρχοντες της γης;
ΣΥ ΕΙΠΑΣ
(Ματθ.26,25) "αποκριθείς δε Ιούδας ο παραδιδούς αυτόν είπεν, Μήτι εγώ ειμί, ραββί; λέγει αυτω, Συ είπας".
Ο Ιούδας, ο μαθητής που τον παρέδωσε αποκρίθηκε λέγοντας του: Μήπως είμαι εγώ Δάσκαλε; Εσύ είπες, του απάντησε ο Χριστός. Αυτο το "συ είπας" στον Ιούδα ανακοινώνει την αλήθεια. Εσύ ο Ιούδας θα με προδώσεις.
Ετσι ακριβώς απαντάει ο Χριστός στον Πιλάτο, όταν ο Ρωμαίος επίτροπος τον ρωτάει αν είναι όντως ο βασιλέας των Ιουδαίων: Συ λέγεις, του είπε. Εσύ λες οτι είμαι ο βασιλεύς. Ανακοινώνεται εδω μία ακόμη αλήθεια;
(Ματθ.27,11)" Ο δε Ιησους εστάθη εμπροσθεν του ηγεμόνος. και επηρώτησεν αυτον ο ηγεμων λέγων, Συ ει ο βασιλευς των Ιουδαίων; ο δε Ιησους εφη, Συ λέγεις. 12 και εν τω κατηγορεισθαι αυτον υπο των αρχιερέων και πρεσβυτέρων ουδεν απεκρίνατο.." (Μαρκ.15,1-4)(Λουκ.23,1-3)
Οι Ιουδαίοι ήταν έτοιμοι να ανακυρήξουν τον Χριστό βασιλιά, μας πληροφορεί ο ευαγγελιστής Ιωάννης. (Ιωάν,στ΄15) "Ιησούς γνούς ότι μέλλουσιν έρχεσθαι και αρπάζειν αυτόν, ίνα ποιήσουσιν αυτόν βασιλέα, ανεχώρησε πάλιν εις το όρος αυτός μόνος".
Η θριαμβευτική είσοδος του Ιησού στην Ιερουσαλήμ περιγράφεται ως η άφιξη του Βασιλέα Σωτήρα, του υιού του Δαβίδ. Ο τίτλος υιός του Δαβίδ που του αποδίδεται από τους Ιουδαίους, δεν σημαίνει τίποτα άλλο παρά τον νόμιμο βασιλιά.
"Ευλογημένη η ερχόμενη βασιλεία εν ονόματι Κυρίου, του πατρός ημών Δαβίδ. Ωσαννά εν τοις υψίστοις".(Μάρκ.ια',10) "Ωσαννά ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου, ο βασιλεύς του Ισραήλ". (Ιωάν.ια΄13).
Οι Φαρισαίοι και μερικοί από το πλήθος είπαν στον Χριστό να νουθετήσει τους μαθητές του, ώστε να μην τον αποκαλούν βασιλιά. Εκείνος απάντησε λέγοντας: "Εάν αυτοί σιωπήσουν, θα φωνάξουν οι πέτρες".
(Λουκ.19,37) "Εγγίζοντος δε αυτου ήδη προς τη καταβάσει του Ορους των Ελαιών ηρξαντο απαν το πληθος των μαθητων χαίροντες αινειν τον θεον φωνη μεγάλη περι πασων ων ειδον δυνάμεων, 38 λέγοντες, Ευλογημένος ο ερχόμενος ο βασιλευς εν ονόματι κυρίου. εν ουρανω ειρήνη και δόξα εν υψίστοις. 39 καί τινες των Φαρισαίων απο του οχλου ειπαν προς αυτόν, Διδάσκαλε, επιτίμησον τοις μαθηταις σου. 40 και αποκριθεις ειπεν, Λέγω υμιν, εαν ουτοι σιωπήσουσιν, οι λίθοι κράξουσιν"
Ο λαός των Ιουδαίων θεωρούσε τον Χριστό βασιλιά και δεν το έκρυβε. Γι αυτό στο κατά Ιωάννη ευαγγέλιο ο Σωτήρας δίνει μια πιο διασκεδαστική απάντηση, λέγοντας στον Πιλάτο, "μόνος σου το λες ότι είμαι βασιλιάς ή άλλοι σου μίλησαν για μένα;". (Ιωάν.ιη΄,34) "Αφ΄εαυτού σύ τούτο λέγεις, ή άλλοι συ είπον περί εμού;"
Επειτα ο Πιλάτος ρωτάει τους Ιουδαίους "Τί ουν θέλετε ποιήσω αυτόν που εσείς λέτε ότι είναι ο Βασιλέας των Ιουδαίων; (Μαρκ.ιε,12)", φανερώνοντας ποιοί του είπαν περί αυτού.
Οταν λοιπόν ο Πιλάτος ρωτάει τους Ιουδαίους αν θέλουν να ελευθερώσει τον Βασιλέα των Ιουδαίων, πρέπει άραγε να θεωρήσουμε ότι ο Πιλάτος ειρωνευόταν τους Ιουδαίους; Δεν είναι προφανές ότι τα πλήθη και ο Πιλάτος αντίκριζαν τον Ιησού πρώτα σαν ένα νόμιμο και δίκαιο βασιλέα που καταδιωκόταν;
Το κατά Ιωάννη δεν δίνει την απάντηση. Σιωπά. Τα κανονικά ευαγγέλια δεν έχουν κάτι να πουν για την αλήθεια.
Οι Ιουδαίοι που ήταν εναντίον του Ιησού δήλωναν ότι έχουν Βασιλιά τον Καίσαρα, αρνούμενοι την Ασαμωναϊκή βασιλεία. Οι στρατιώτες που τον ενέπαιζαν του έδωσαν καλάμι για σκήπτρο και χλαμύδα, εμπαίζοντας την Ασαμωναϊκή βασιλεία.
Ο τίτλος που γράφτηκε πάνω στο σταυρό του Χριστού από τον Πιλάτο, έγραφε Βασιλέας Ιουδαίων και δεν εννοούσε φυσικά τον βασιλέα των ουρανών αλλά εκείνο της Ιερουσαλήμ.
ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ – ΕΛΛΗΝ ΑΣΕΒΗΣ
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ – ΠΡΑΞΕΙΣ ΠΙΛΑΤΟΥ Α’ ΕΚΔΟΣΗ
Α 1 Συμβούλιον γαρ ποιήσαντες οι αρχιερείς και οι γραμματείς, Αννας και Καιάφας και Σήμης και Δαθαήλ και Γαμαλιήλ και Αλέξανδρος και Ιάειρος και οι λοιποι των Ιουδαίων ήλθον προς Πιλάτον κατηγορουντες του Ιησου περί πολλών πράξεων, λέγοντες Τούτον οίδαμεν όντα υιον Ιωσήφ του τέκτονος από Μαρίας γεννηθέντα, και λέγει εαυτόν είναι υιόν θεού και βασιλέαν αλλά και τα σαββατα βεβηλοί, και τον πάτριον νόμον ημων βούλεται καταλύσαι. Λέγει ο Πιλάτος Και τίνα εστίν α πράττει και βουλεται καταλύσαι; Λέγουσιν οι Ιουδαίοι νόμον έχομεν εν Σαββατω μη θεραπεύσαι τινά, ούτως δε χωλούς και κυρτούς, ξηρους τε και τυφλούς και παραλυτικους κωφους και δαιμονιζομένους εθεράπευσεν εν σαββάτω από κακών πράξεων, λέγει αυτοις ο Πιλάτος Ποίων κακών πράξεων; Λέγουσιν αυτώ Γόης εστίν και εν Βεελζεβούλ άρχοντι των δαιμονίων εκβάλλει τα δαιμόνια και πάντα αυτω υποτάσεται. Λέγει αυτοις ο Πιλάτος ουκ εστίν εν πνεύματι ακαθάρτω εκβάλλειν τα δαιμόνια, αλλ΄εν θεώ τω Ασκληπιώ.
Α 2 Λέγουσιν οι Ιουδαίοι τω Πιλάτω αξιούμεν το σον μέγεθος ώστε αυτόν παραστησαι τω βηματι σου και ακουσθήναι. Και προσκαλεσάμενος αυτούς ο Πιλάτος λέγειν, Είπατε μοι ότι πως δύναμαι εγώ ηγεμών ων βασιλέα εξετάσαι; Λέγουσιν αυτώ Ημείς ου λέγομεν βασιλέα αυτόν είναι, αλλ΄αυτός εαυτόν λέγει. Προσκαλεσάμενος δε ο Πιλάτος τον κούρσωρα λέγει αυτω Μετά επικεικείας αχθήτω ο Ιησους. Εκβάς δε ο κουρσωρ και γνωρίσας αυτόν προσεκύνησεν και λαβων το καθάπλωμα της χειρός αυτου ήπλωσεν χαμαί και λέγει αυτώ Κυριε, ώδε περιπάτησον και είσελθε, ότι σε καλεί ο ηγεμών. Ιδοντες δε οι Ιουδαίοι ο εποίσεν ο κούρσωρ, κατέκραξαν του Πιλάτου λέγοντες δια τι υπό πραίκωνος αυτόν ουκ εκέλευσας εισελθείν αλλ΄υπό κούρσωρος; Και γαρ ο κουρσωρ θεασάμενος αυτόν προσεκύνησεν, και το φακεώλιον αυτου ήπλωσε χαμαί και ως βασιλέα αυτόν περιπατησαι πεποίηκεν.
Α 3 Ο δε Πιλατος μετακαλεσάμενος τον κούρσωρα λέγει αυτώ τι τουτο εποίησας; Και ήπλωσας το φακεώλιον σου επί της γης και επ΄αυτώ περιπατησαι πεποίηκας τον Ιησουν; Λέγει αυτώ ο κούρσωρ Κλυριε ηγεμών, ότε με απέστειλας εις Ιεροσόλυμα προς τον Αλέξανδρον, είδον αυτόν καθήμενον επί όνου, και οι παίδες των Εβραίων κλάδους κατείχον εν ταις χερσίν αυτών και έκραζον, άλλοι δε υπεστρώννυον τα ιμάτια αυτών λέγοντες Σώσον δη, εν τοις υψίστοις , ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι κυρίου.
ΧVI 1 Λέγει Λευίς διδάσκαλος τους γονείς αυτού οίδα φοβουμένους τον θεόν, και τας ευχας μη αποστερουντας και τας δεκάτας αποδιδόναι τρις του ενιαυτού.
ΧVI 3 Εστω ότι έκλεψαν οι μαθηταί αυτου το σώμα, η ψυχη πως εισήλθεν εις το σώμα, και διατρίβει εν τη Γαλιλαία; Οι δε μη δυνάμενοι προς ταυτα αποκριθηναι μόλις ποτέ είπον Ουκ έξεστιν ημίν ακροβύστοις πιστεύσαι.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ – ΠΡΑΞΕΙΣ ΠΙΛΑΤΟΥ Β’ ΕΚΔΟΣΗ
Α 1 …Ηγεμονεύοντος εις Ιεροσόλυμα του Πιλάτου, αρχιερατευόντων δε του τε Αννα και του Καϊάφα, ήλθον εκ των Ιουδαίων .. είπον προς αυτόν άνθρωπος περιπατεί εν τη πόλη ταυτη, πατερα εχω Ιωσηφ λεγόμενον και μητερα Μαριάμ, ονομάζει δε εαυτόν βασιλέα και υιον θεου και Ιουδαίος ων ανατρέπει τας γραφας και καταλύει τα Σαββατα. Ηρώτησεν ο Πιλάτος μαθειν εξ αυτων κατά τινί τρόπω καταλύει τα Σαββατα. Και απεκρίθησαν ούτοι λέγοντες τους ασθενείς ιατρεύει εν Σαββατω. Λέγει ο Πιλάτος ει τους ασθενούντας υγιείς ποιεί, ουδέν κακόν ποιεί. Λέγουσιν αυτόν ει καλως ενηργει τας ιατρείας, μικρον αν ην το κακόν, μαγείας δε χρώμενος ποιεί ταυτα και τους δαίμονας έχων παρ΄εαυτώ. Λέγει ο Πιλάτος, το ιατρεύειν άρρωστον διαβολικον έργον ουκ εστί, αλλά χάρισμα θεού.
Α 2 Είπον οι εβραίοι δεόμεθα σου της μεγαλειότητας μετακαλέσασθαι αυτόν, ως αν γνωρίσεις ακριβώς όπερ λέγομεν, Εκβαλών ουν ο Πιλάτος το μανδήλιον αυτού δέδωκε ενί των υπηρετών αυτού λέγων Άπελθε και δείξον τούτο τω Ιησου και ειπέ αυτώ Πιλάτος ο ηγεμών καλεί σε προς αυτόν ελθείν. Απήλθε τοινυν ο υπηρέτης και ευρών τον Ιησούν προσεκαλείτο τούτον, απλώσας επί της γης το του Πιλάτου μανδήλιον και επάνω αυτου πατεί προτρεπόμενος. Όπερ ιδόντες οι Εβραίοι και μεγάλως αγανακτήσαντες ήλθον προς τον Πιλάτον, γογγύζοντας κατ’ αυτού πως τοσαύτης τιμής τον Ιησούν ηξίωσε.
Α 3 Και ούτος τον αποσταλέντα υπηρέτην ανερευνήσας πως ούτως εποίησεν, απεκρίθη ο υπηρέτης: Ότε με απέστειλες προς τον Ιουδαίον Αλέξανδρον, ενέτυχον τω Ιησου εισερχομένω την πύλην της πόλεως καθημένω επί όνου, και είδον τους εβραίους ότι έστρωνυον εν τη οδώ τα ιμάτια αυτών και περιπάτει ο όνος επάνω των ιματίων και έταιροι έκοπτον κλάδους και εξήρχοντο εις υπάντησιν αυτού και έκραζον Ωσανά εν τοις υψίστοις, ούτως ουν εδει και εμέ ποιήσαι.
ΙΧ 1 … λέγει ο Πιλάτος Τι ουν ποιήσω τον Ιησουν; Λέγουσιν εκείνοι σταυρωθήτω. Πάλιν εβόησαν έτεροι εξ αυτών Εάν τον Ιησουν απολύσεις, ουκ ει φίλος του Κάισαρος, διότι υιόν θεού ευατόν ονομαζει και βασιλέα, και εάν ελευθερώσεις αυτόν, γίνεται βασιλεύες και μέλλειν λαβειν την βασιλείαν του Καίσαρος.
ΙΧ 5 Η γενεά σου λέγει και μαρτυρει σε ότι θέλεις να βασιλεύσεις, δια τούτο ορίζω ίνα σε τύψωσι πρώτον μετά ράβδου πληγάς τεσσαράκοντα, καθώς ορίζουσιν οι νόμοι των βασιλέων, και ίνα σε εμπαίξωσι και τελευταίον ίνα σε σταυρώσουσιν.
XVI 1 Ταυτα ειποντος του Ιωσηφ έκραξαν οι αρχιερείς προς τον λαόν Ημείς οίδαμεν ότι ο Ιησους είχε και πατερα και μητερα, πως μέλλομεν πιστεύσαι ότι αυτός εστίν ο Χριστός; Απεκρίθη εκ των Λευιτών εις και είπεν Εγω οίδα την γενεάν του Ιησου, ανθρώπους ευγενείς, δουλευτάς του θεού μεγάλους και λαμβάνοντας δεκάτας εκ του λαού των Ιουδαίων.
Σύμφωνα με τον Λουκά ο Χριστός γεννήθηκε στην Βηθλεέμ επειδή πήγε εκεί να απογραφεί ο Ιωσήφ. Δεν βρήκαν όμως ξενοδοχείο κι έμειναν σε σπηλιά. Ούτε ένα συγγενή δεν είχαν σε αυτή την πόλη;
Οι δύο ευαγγελιστές, Ματθαίος και Λουκας, συμφωνούν πως ο Ιησούς γεννήθηκε στην Βηθλεέμ, όχι επειδή αυτή είναι η αλήθεια αλλά επειδή αυτό επιβάλουν οι προφητείες, που θέλουν τον Χριστό να κατάγεται από την φυλή του Ιούδα. Ο ίδιος ο Ιησούς δεν δέχεται ότι είναι υιός Δαυίδ και άρα δεν δέχεται, επειδή και μόνο έτσι θέλουν κάποιοι Ιουδαίοι, ότι γεννήθηκε στην Βηθλεέμ.
Ο καθηγητής Γιάννης Κορδάτος γράφει στο βιβλίο «Ιησούς Χριστός και Χριστιανισμός», ότι υπήρχαν δύο παράλληλες παραδόσεις. Η μια, η αρχαιότερη, παραδεχόταν πως ο Ιησούς καταγόταν από την Γαλιλαία και η άλλη από την Βηθλεέμ, δηλαδή από την Ιουδαία. Η πρώτη είναι η σωστή. Η δεύτερη σχηματίστηκε αργότερα για να κατασκευαστεί η δαβιδική γενεαλογία του Ιησού, επειδή ο Δαβίδ καταγόταν από την Βηθλεέμ. Τούτη είναι η αιτία που ο Ιησούς έχει δύο πατρίδες, τη Ναζαρέτ και τη Βηθλέεμ, και πότε παρουσιάζεται Γαλιλαίος και πότε Ιουδαίος.
Οι εχθροί των Γαλιλαίων, οι επιμένοντας ιουδαϊκά κατασκεύασαν μία από τις μεγαλύτερες και πιο γνωστές αντιφάσεις της Καινής Διαθήκης, τις περίφημες γενεαλογίες του Ιησού από τον Ιωσήφ. Όχι μόνο επειδή οι δύο γενεαλογίες δεν συμφωνούν μεταξύ τους, αλλά επειδή οι ευαγγελιστές Ματθαίος και Λουκάς γενεαλογούν τον Ιησού από τον νομιζόμενο πατέρα του, τον Ιωσήφ.
Ο Ιουλιανός έχοντας μελετήσει τα ευαγγέλια, γνωρίζοντας και την προφορική παράδοση, κατανόησε αυτές τις αντιφάσεις και γι΄αυτό έγραψε στον λόγο του κατά των Γαλιλαίων ότι "είναι φανερό πως ο Ιησούς δεν κατάγεται από την φυλή του Ιούδα, πως λοιπόν αυτός που δεν κατάγεται από τον Ιωσήφ αλλά γεννήθηκε από το Αγιον Πνεύμα, γενεαλογείτε από τον Ιωσήφ και τον Ιούδα; Όμως ούτε και στις πλαστογραφίες τα καταφέρνετε γιατί ο Ματθαίος και ο Λουκάς συλλαμβάνονται να διαφωνούν μεταξύ τους".
Το ευαγγέλιο του Ματθαίου, το αναφερόμενο και ως εβραϊκό, ξεκινάει με την γενεαλογία του Ιησού, από τον Αβραάμ ως τον Ιωσήφ, μια γενεαλογία που παραδίδει και ο Λουκάς στο τρίτο κεφάλαιο του ευαγγελίου του. Δεν έχουν όμως ετούτες οι γενεαλογίες τίποτα κοινό μεταξύ τους, εκτός από τα ονόματα του Ιωσήφ και της Μαρίας και εννοείτε του Ιούδα, του Δαβίδ, του Αβραάμ και του Αδάμ.
Οι γενεαλογίες διαφωνούν από τον πρώτο πρόγονο του λεγόμενου Χριστού, και παραδίδουν εντελώς διαφορετικά ονόματα μέχρι τέλος. Από την αρχαιότητα παραδίνονται διάφορες εξηγήσεις της αντιφάσεως. Η βασική όμως αντίφαση προέρχεται από το γεγονός, ότι ο Ιωσήφ δεν έπαιξε κανένα σημαντικό ρόλο στα ευαγγέλια αλλά ούτε και το πολυδιαφημισμένο σπέρμα του Αβραάμ συνέβαλε στην άσπορη κυοφορία. Ο Χριστός δεν θεωρήθηκε ποτέ, έστω πνευματικό παιδί του Ιωσήφ. Ο Ιησούς είναι ο γιος της Θεοτόκου Παρθένου Μαρίας.
Εν πάσι περιπτώσει το ευαγγέλιον λέγει την αλήθειαν¨, καταλήγει ο Αφρικανός.
Στο έβδομο κεφάλαιο του πρώτου βιβλίου της ιστορίας ο Ευσέβιος γράφει «περί της νομιζόμενης διαφωνίας των γενεαλογιών του Χριστού εις τα ευαγγέλια». Εξετάζοντας τις αντιφάσκουσες γενεαλογίες, παραδίδει την ερμηνεία του Αφρικανού, ο οποίος θεωρεί ότι ο Λουκάς αναφέρει την γενεαλογία σύμφωνα με το νόμο και γι΄αυτό δε γράφει ¨εγέννησεν¨, ενώ ο Ματθαίος την γενεαλογία σύμφωνα με την σάρκα. Έτσι ο Ηλί και ο Ιακώβ, οι οποίοι και οι δύο φέρονται ως πατεράδες του Ιωσήφ, είναι ομομήτριοι αδελφοί. «Αφού απέθανε ο Ηλί άτεκνος, ο Ιακώβ του ανέστησε διάδοχο, γεννήσας τον Ιωσήφ, κατά φύσιν μεν εις εαυτόν, κατά νόμο δε εις τον Ηλί. Ούτως ο Ιωσήφ ήτο υιός αμφοτέρων. Τόσα λέγει ο Αφρικανός επί του θέματος. Εφ΄όσον δε ο Ιωσήφ γενεαλογείται κατ΄αυτόν τον τρόπο, δυνάμει φαίνεται και η Μαρία να ανήκει στην ίδια με αυτόν φυλή, αφού βεβαίως κατά τον νόμο του Μωυσέως δεν επιτρέπετο η επιγαμία με άλλας φυλάς. Εν πάσι περιπτώσει το ευαγγέλιον λέγει την αλήθειαν¨, καταλήγει ο Αφρικανός.
Την παραμονή της γενέσεως του Ιησού Χριστού, ψάλλετε απολυτίκιον προεόρτιον σε ήχο τέταρτο: "Απεγράφετο ποτέ, συν τω πρεσβύτη Ιωσήφ, ως εκ σπέρματος Δαβίδ, εν Βηθλεέμ η Μαρία, κυοφορούσα την άσπορον κυοφορίαν. Επέστη δε καιρός ο της γεννήσεως, και τόπος ουδείς τω καταλύμματι αλλ΄ ως τερπνόν παλάτιον, το σπήλαιον τη βασιλίδι εδείκνυτο. Χριστός γεννάται την πριν πεσούσαν αναστήσω εικόνα".
Η εκκλησία, όσο και να επιθυμεί να συμφωνήσει με τα ευαγγέλια δεν μπορεί να τα καταφέρει, παρόλες τις αλχημείες και την καλή πίστη, γιατί καθώς τα ευαγγέλια διαφωνούν μεταξύ τους, υποχρεωτικώς η εκκλησία θα διαψεύσει κάποιον ευαγγελιστή. Στην περίπτωση του παραπάνω απολυτικίου, η εκκλησία διαφωνεί με τον Ματθαίο που διηγείται πως ο Ιησούς γεννήθηκε σε οικία και συμφωνεί μόνο με τον Λουκά. Όσον αφορά όμως την άσπορο κυοφορίαν εκ σπέρματος Δαυίδ, η εκκλησία αναγκάζεται να δηλώσει πως το σπέρμα του Ιωσήφ είναι άσπορο ή άσφαιρο.
Γεγονός λοιπόν είναι ότι η εκκλησία αναγκάζεται ούτως η άλλως, εξαιτίας της παράλογης και ανεξέταστης πίστης να προσκυνάει κάποιο ψέμα. Δεν μπορεί όμως ως εκκλησία να μην λέει πάνω απ΄όλα την αλήθεια. Γι΄αυτό και το απολυτίκιο γράφει, " το σπήλαιον τη βασιλίδι εδείκνυτο", δηλαδή έδειξαν το σπήλαιο αντί για παλάτι στην βασίλισσα Μαρία.
ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου