Περί του αγίου φωτός

 Ως χριστιανοί αναζητούμε το θαύμα του αγίου φωτός, γιατί δεν αναγνωρίζουμε το αληθινό θαύμα του ηλιακού φωτός. Δεν μας καλύπτει το φως της νήσου Δήλου στο οποίο γεννήθηκαν ο Απόλλων και η Αρτεμις, ο ήλιος δηλαδή και η Σελήνη. Δεν καλύπτει τον χριστιανό το φως της φύσεως αλλά αναζητεί το άκτιστο φως, εκείνο που υπήρχε ως Λόγος Χριστός, αγέννητος, άφθαρτος, αθάνατος, πριν ακόμα το σύμπαν υπάρξει εκείνος ήταν εκεί, παρών, σαν φως πριν από το φως του κόσμου. 

Μα υπάρχει ένα τέτοιο φως; Στην βίβλο ο θεός δημιουργεί πρώτα το φως και την τέταρτη ημέρα δημιουργεί τον ήλιο και την σελήνη. Την τέταρτη ημέρα είπε ο Θεός: «Για να ξεχωρίζει η ημέρα από τη νύχτα, να γίνουν δύο φωτεινά σώματα." 

 Το αρχαίο φως της δημιουργίας είναι το άκτιστον φως που είδε ο Αγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, μεγάλη η χάρη του, και κατέθεσε την εμπειρία του σε αγιορίτικο τόμο, και μετά πηραν την πόλη οι Οθωμανοί. Η θεωρία του ακτίστου φωτός έγινε λίγα χρόνια πριν την Οθωμανική κατάκτηση, και εκείνοι που είδαν το φως, ήταν οι φανατικοί Ορθόδοξοι, που είδαν στην ένωση με την δύση την απειλή του ελληνισμού, δηλαδή του κτιστού φωτός, του Απόλλωνα.

Δηλονότι το άκτιστο φως ανάβεται με αναπτήρα, οφείλομε να μελετήσουμε και πως ο γέροντας Γρηγόριος, εθεωρούσε το άγιο φως, εν τω διαλογισμώ αυτού και μήποτε εκ των δαιμόνων ενεπαίχθη ούτως, όπως και ο συγγραφεας της βίβλου αναζητώντας φως προ του φωτός, διότι η επιστήμη ένα φως γνωρίζει και αυτό έχει μία και μόνη ταχύτητα, χωρις μάζα. Το φως αποτελειται απο φωτόνια τα οποία τρεχουν με συγκεκριμενη ταχυτητα και δεν έχουν μαζα. Για να ξεκαθαρίσουμε κάπως με την επιστήμη τα φυσικά, για να δούμε τι μπορούμε να πούμε για τα μεταφυσικά. 

Ο Γρηγόριος λοιπόν, είδε το άκτιστο φως με την ομφαλοσκοπία. Αυτή η ομφαλοσκοπία ήταν ένα είδος διαλογισμού, παρόμοιο με τον ινδικό διαλογισμό, όπου κάθεσαι οκλαδόν στο πάτωμα, οι ορθοδοξοι απαιτουν σκοτεινο δωμάτιο και ξυλινη βαση υψωμενη από το έδαφος όπου πανω της θα καθεσαι και θα κανεις ομφαλοσκοπία. Λεγεται έτσι από την σταση του σώματος καθως καθεσαι και κοιτάς τον ομφαλό σου, δηλαδη την κοιλιά σου. Από μέσα σου λες την αδιάλειπτη ευχη κυριε ιησου χριστε ελέησον με. Με τον χρόνο νοιώθεις πόνο και δυσφορία αλλα δεν πρέπει να σταματησεις. Πρέπει να έχεις στραμμένη την προσοχη στην καρδιά σου και με την καρδιά σου να λες την ευχή. Μετά από πόσο χρονικό διαστημα δεν αναφερει ο άγιος Γρηγόριος αλλά είδε το άκτιστος φως, μια έλαμψη, και εθεολόγησε πάραυτα ότι τούτο είναι το άκτιστο φως του θεού. Εκακολόγησε τους Ελληνες, ότι ελάτρευαν την κτίση και όχι τον κτίστην και σίγουρα όχι τον μαραγκόν. Το δε φως, το προ του φωτος του εκτισμένου, εσταυρώθη και εθανατώθει από τους φαρισαίους, και εις την θέση του ετέθη ο χρυσός, ως σύμβολο εξουσίας ηλιακής, της προ ηλίου εχτισμένης πολιτείας θεού, επί χρημασι βεβαίως, τρικ με αναπτήρες δεν κάνουμε δωρεάν…

Βασιλάκης Φ. Νεκτάριος Ελλην ασεβης