Μη μου κουνάς τους κύκλους. Τους θέλω εδώ στη μέση χριστιανέ μου. Σε πειράζουν δηλαδή οι κύκλοι μου και θες να τους στείλεις δεξιά; Σε τα μας αυτά μην τα πουλάς. Μούκατσες στη μέση μέση και δεν σε κουνά δαίμονας. Και μου το παίζεις και κύριος μυστήριος, πλήρης πνεύματος και σοφίας. Τι λέει ρε. Βάλε στο παιδί ένα μπακλαβά γωνία, να φάει.
Αν πας, δεξιά ή κατά την ανατολή, ακολουθείς τον δρόμο του θεού πατρός. Αν πας αριστερά, η κατά την δύση, ακολουθείς τον δρόμο του διαόλου ή της μητρός. Τόσο απλά τα έχουνε κάνει τα πράγματα οι χριστιανοί. Κάτω αριστερά είναι οι επιθυμίες του σώματος… ο Σατανάς… μπρρρ… και πάνω δεξιά οι αρετές του νου... ο καλός θεούλης… χμ. Άλλα ράφια δεν έχει. Διάλεξε κουρτίνα και πάρε. Ζονγκ, Μπίνγκο, και τέτοια δεν έχει. Η δεξιά με το μπαμπά ή αριστερά με τη μαμά. Βρε τι μας λές; Κάποιο λάκκο έχει η φάβα. Πάω στοίχημα ότι κάτι παίζει εκεί στη μέση και δεν μας λένε τίποτα οι φωστήρες των χριστιανών. Αυτή η ευθεία οδός, αλήθεια ποια είναι; Δεξιά στρίβεις για να πας ευθεία ή αριστερά; Μπα, κανείς παπάς δεν λέει τίποτα. Να σου πω αυτό που βλέπω είναι πως εκεί στη μέση έχουν στρογγυλοκάτσει οι τοιούτοι χριστιανοί. Και δεν λένε τίποτα για το γλυκό.
Μας έδιωξε λέει ο Θεός από τον παράδεισο γιατί φάγαμε από τον καρπό. Και μας το είχε δηλώσει, μας το είχε πει, μην φάτε. Ο Αδάμ, αυτός ο να μην τον χαρακτηρίσω, πήγε κι έφαγε γιατί του έδωσε λέει η Εύα. Άρα και η γυναίκα και ο άνδρας την πάτησαν. Ο ένας να περπατάει συνέχεια δεξιά και αυτή η άλλη, να πηγαίνει συνέχεια αριστερά. Τίποτα για τους τοιούτους όμως, του μεσαίου κυκλώματος. Αυτοί ρε παιδί μου, φάγανε, ή δεν φάγανε από τον καλό καρπό. Να ξεκαθαρίσει το θέμα πρέπει. Αν φάγανε, γιατί έχουνε γκαβατσώσει πρώτο τραπέζι πίστα στον παράδεισο; Και τον Θεό τον έχουνε στο ψιτ και ψιτ αδερφέ και τέτοια από ότι λένε οι φήμες. Τον Θεό δεν τον φωνάζουν με ανδρικό όνομα, ούτε με γυναικείο. Ο θεός λέει είναι ουδέτερο. Το Αυτό. Έτσι τον φωνάζουν οι τοιούτοι του μεσαίου χώρου.
Δεν έχουν άδικο όμως. Πως αλλιώς μπορούσε να γίνει. Να τα έχεις όλα. Και πάνω αρετή πνευματική και κάτω επιθυμία σωματική, και δεξιά πατρική στοργή και αριστερά μητρική αγάπη και στη μέση …. όλα τα λεφτά. Το Αυτό, το ρε παιδί μου πως το λένε να δεις…. το απόλυτο… το ανέκφραστο… το παν. Τι μου τσαμπουνάς τώρα ο Θεός, ο Μ.Α.Τ.Σ. που είναι αρσενικό και τις μας λές η Φύση ή Μεγάλη Μητέρα, που είναι θυληκό. Στη μέση δεν υπάρχουν τέτοια. Όλα, τα πάντα, είναι ένα και το Αυτό ΟΝ, το χρήμα. Τσίου τσίου. Νιάου νιάου.
Τα περισσότερα λεφτά φεύγουν στα όπλα για τους πολέμους του θεού από δεξιά και στο εμπόριο της λευκής σαρκός για τις δουλειές του αλλουνού από αριστερά. Οι τοιούτοι στη μέση έχουν κάνει ειρήνη με όλους και δια όλους και φοράνε άμφια, εκ του αμφί και τα χώνουν όλα στα ναρκωτικά, κόκα σνιφ και δόξα σοι ο μέγας τοιούτος.
Μη νομίζετε ότι έχω διάθεση σκωπτική. Κουράστηκα είναι αλήθεια. Βαρέθηκα είναι αλήθεια. Η πολύ σοβαρότητα μπορεί να ξεροψήσει την πίτσα ή να μας χαλάσει τον κιμά στο μουσακά. Μου την έχει βαρέσει και το χρέος. Αυτό να δεις. Και είπα να εκμυστηρευτώ κι εγώ τις ανησυχίες μου. Γιατί είμαι σίγουρος ότι τελικά όλα θα καταλήξουν κάπου στην μέση, του πουθενά.
Το βιβλίο της δημιουργίας, ονομάστηκε Γέννεσις. Διότι ο άνδρας Δημιουργός εγέννησεν ως μήτηρ τον κόσμο με το λόγο του. Τις δέκα εντολές εναντίον της θρησκείας των γλυπτών, το δάκτυλο του θεού τις έφτιαξε ανάγλυφο σε πέτρα. Είναι καταδικασμένος όποιος αρνείται το ένα, με την αντίθετη του άποψη να φτάνει ξανά εκεί που δεν θα ήθελε να πάει. Από αυτόν τον νόμο της μοίρας, κανένας θεός ή άνθρωπος, δεν μπορεί να ξεφύγει. Όποιος πάει αριστερά, θα δει τον εαυτό του σε μερικά χρόνια να βαδίζει δεξιά. Την ευθεία οδό, τη μέση, την κρύβουν τα βράχια και οι αναστεναγμοί. Αναστεναγμοί ερωτικοί για την χώρα του απολύτου Αυτού. Λένε η δεξιά ατραπός είναι η στενή. Είναι όμως και η ευκολότερη, γιατί όλοι σε σπρώχνουν δεξιά. Είναι στενά αλλά χωράει. Μια φορά θα πονέσεις και μετά όλα θα γίνονται εύκολα και αυτόματα. Ακόμα και ο διάβολος άμα σε βαρεθεί, πάνε στο θεό σου λέει. Και ο θεός, χαρά μεγάλη ο Κύριος. Μη χάσει ακόμα ένα, να τον πάρει μαζί του. Τι μας λες. Δεν έρχομαι.
Η άλλη, η πλατειά οδός, η ευρεία, έτσι τη λένε, όλοι θέλουν να πάνε από κεί, αλλά για δοκίμασε και θα δεις. Τρως κάτι κλωτσιές και βρίσκεσαι έξω στο πι και φι. Βρε από εδώ θέλω να πάω… όχι εσύ θα πας δεξιά… βρε μαρέσει το αριστερό… όχι, δεν έχεις τα προσόντα, δεν είσαι αρκετά πονηρός, δεν είσαι καθόλου κακός και σε χρειάζεται ο θεός. Όλα ανάποδα μας τα λένε. Και όλα ανάποδα μας τα κάνουνε. Επίτηδες. Θες να πας πάνω, σε τραβάνε κάτω. Θες να πας κάτω σε στέλνουν πάνω. Θες να μείνεις στην μέση, σου λένε, το ξέρεις το Αυτό; Ας το καλύτερα. Όποιος δεν κατάλαβε τίποτα είναι πανταχού παρών, εντός, εκτός και εναλλάξ, ο αυτός και ο Αλλόκοτος; Γένοιτο.
Πλένεις το σπανάκι καλά, το βράζεις, και το ρίχνεις στο τηγάνι με λίγο κρεμυδάκι και πιπέρι και αλάτι και σπας και δυο αυγά από πάνω και ανακατεύεις μέχρι να στρίψει ο άλλος ένα τσιγάρο είναι έτοιμο το φαγητό, μην τανάψει πέστου, μετά. Να φάτε πρώτα.
P.S. πεπερ σαλτ .Επειδή είμαι λέει πολύ σοβαρός, σχεδόν βλαμμένος, είπα να γράψω κάτι ελαφρύ για τις φίλες μου. :-)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου