ΕΝΕΝΗΝΤΑ ΕΝΝΕΑ 99

 

Στην αριθμολογια δεν υπάρχει σημαντικοτερος αριθμος από το 9. Αθροιζοντας ένα αριθμο το εννεα δεν το μετραμε καθολου γιατι δεν κανει καμια διαφορά. Παραδειγμα 129 = 3 γιατι 1+2+9  = 12, 1 +2 = 3  … ακομα όλοι οι πολλαπλάσιοι του 9 μας δίνουν πάντα 9… 18 = 1+8 = 9

27 = 2+7=9  36 45 52 63 72 81 συμβαινει το ίδιο. Ενας τόσο σπουδαίος αριθμος έγινε κεντρικος στην φιλοσοφία του Πλωτίνου ώστε η διδασκαλια του χωριστηκε από τον Πορφύριο σε εννεάδες.

Στην ελληνικη γραφη το εννεα είναι το γραμμα Θητα. Από αυτό το γράμμα ξεκιναε9ι η λέξη Θεός αλλά και η λέξη θάνατος. Την αρχη μαλιστα το θητα γραφόταν με σταυρό στο κεντρο του κύκλου.

Το 9 είναι το μηδεν της αριθmομολoγιας αλλα είναι και η μεγαλη άβυσσος του θανατου, που πρέπει να περασεις για να φτασεις στην τετρακτιδα, τον αριθμο δεκα που είναι πλεον ο αυτονομος και κυρίαρχος δαίμων. Στην αβυσσο του εννεα βρισκονται οι Τιτανες που σκοτώνουν τους ψευδοθεους… για να φτασεις στο δεκα πρέπει να περασεις το εννεα, το οποιο δεν είναι γνωση αλλα μονο διαίσθηση… δεν το περνας με εξυπναδα αλλα μαλλον με την χαζομαρα.

Εδώ όμως θα αναλυσω το 99… που το ξεπερνας για να φτασεις στην αιωνιοτητα του ΕΚΑΤΟ.

Ο Θεος φανερωθηκε στον Αβραάμ σύμφωνα με την βιβλο όταν εκεινος ηταν 99 ετων.

ΓΕΝΕΣΙΣ 17

1Όταν ο Άβραμ ήταν ενενήντα εννέα ετών, του φανερώθηκε ο Κύριος και του είπε: «Εγώ είμαι ο Ελ-Σαδδάι (Θεός παντοκράτορας). Να ζεις σύμφωνα με το θέλημά μου και να είσαι τέλειος. 2Θα συνάψω μαζί σου διαθήκη, και θα σου δώσω πολλούς απογόνους».

Στα εκατό ο Αβραάμ άλλαξε το ονομα του από Αβραμ σε Αβραάμ, προσετεθη δηλαδη ένα άλφα, ένα μονο ακόμα και έλαβε το δωρο της αιωνιότητας.

Από την Αγία Γραφη είναι γνωστη και η παραβολη των 99 προβατων.

ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 15:4 TGV

«Ποιος από σας αν έχει εκατό πρόβατα και χάσει ένα απ’ αυτά, δε θα εγκαταλείψει τα ενενήντα εννιά στην έρημο για να ψάξει για το χαμένο ώσπου να το βρει.

Το ίδιο βεβαια και με την γυναίκα εκείνη που έχασε την μια δραχμη.

Λουκ. 15,8         Ἢ τίς γυνὴ δραχμὰς ἔχουσα δέκα, ἐὰν ἀπολέσῃ δραχμὴν μίαν, οὐχὶ ἅπτει λύχνον καὶ σαροῖ τὴν οἰκίαν καὶ ζητεῖ ἐπιμελῶς ἕως ὅτου εὕρῃ;

Λουκ. 15,8                 Η ποιά γυναίκα, που έχει δέκα δραχμές, εάν χάση μίαν δραχμήν, δεν ανάπτει τον λυχνάρι και δεν σαρώνει το σπίτι και δεν ψάχνει προσεκτικά με το φως του λυχναριού παντού, έως ότου εύρη την δραχμήν;

Και ο Λουκας καταλήγει…

ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 15:7 TGV

Σας βεβαιώνω πως έτσι θα γίνει χαρά και στον ουρανό για τη μετάνοια ενός αμαρτωλού, παρά για ενενήντα εννιά δικαίους, που δεν έχουν ανάγκη από μετάνοια».

Στο κατα Θωμα γνωστικο ευαγγελιο γραφει: "Η βασιλεια ειναι όπως ένας ποιμενας που ειχε εκατο πρόβατα. Ενα από αυτα το μεγαλύτερο ξεστρατισε. Ο ποιμένας αφησε τα 99 και αναζητησε το ενα, εωσότου το βρήκε. Αφου κόπιασε τόσο, ειπε: σε αγαπώ πιο πολυ από τα 99"

Στο Κοράνι η ιστορία δινεται πάλι καπως διαφορετικά.

 

ΚΟΡΑΝΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΛΗ ΣΑΔ

22. Ουτος είναι ο αδελφος μου, ειχε ενενηκοντα και εννεα αμναδας κι εγω ειχον μια μονη. Μιαν των ημερων εζητησεν αυτην παρ εμου ινα την φυλαξη, την έλαβε και υπερίσχυσε πεισας με.

 

Ο αριθμος 100 συμβολιζει τον αιώνα. Αιών βεβαια συμφωνα με τους Ελληνες και όπως παραδίδει ο Αριστοτέλης στο περι ουρανου είναι ο χρόνος αναμεσα σε μια γεννηση και ένα θανατο, δηλαδη η ολοκληρωση του οντος. Γι αυτό ο Αβραάμ λαμβανει την αιώνιοτητα στα εκατο. Αλλά ποια η σημασία τους ενός και του 99;

Ποιο είναι το χαμένο πρόβατο ή ποια είναι η χαμένη δραχμη; Για να καταλαβουμε την αξια της μιας δραχμης ή του ενός προβάτου, πρέπει να κατανοησουε τι είναι το 99. Για να σας βοηθησω θα αναφερω μια ακομα φραση του Χριστου από το Κατά Μάρκον  η’ 36

 

Τι γαρ ωφελήσει άνθρωπον εάν κερδήση τον κόσμον όλον και ζημιωθή την ψυχήν αυτού;

Τι θα σε ωφελήσει αν εχεις τα 99, που είναι όλος ο υλικός κόσμος αν χασει το ένα, την αιωνιότητα, που είναι η ψυχη σου.

99 λοιπον είναι όλος ο κόσμος εν σαρκι.. Θεος Θανατου… αλλά η μια είναι η ψυχη αυτή που ζωωοποιεί εις τον αιώνα το θνητο σώμα.

Και για να φτασεις στην λεγεωνα του χίλια περνας το 999… όπως συμβολικα παραδίδεται είναι οι 999 θανατηφόρες αρρωστιες του θεου του θανατου της Περσίας του Αριμαν.

 

 

ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ Φ. ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ, ΕΛΛΗΝ ΑΣΕΒΗΣ

 ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ

ΑΜΗΝ = 1 + 40 + 8 + 50 = 99 

ΙΔΟΥ ΕΓΩ Ο ΜΑΗΝ ΑΜΗΝ ΝΗΜΑ 

ΟΤΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΟΥΤΕ ΛΕΓΕΤΑΙ ΟΥΤΕ ΚΡΥΒΕΤΑΙ.

ΜΑΝΗ ΑΝΗΜ 

Κρατα το Ενα και μην το χανεις... αυτο ειναι το ΤΑΟ. Βρηκε καποιος ενα μικρο μαργαριταρι και πεταξε ολα τα βαρη κρατωντας Αυτο. Τι είναι, Ενας κόκος συνάπεως που φυτρωσε κι έγινε δέντρο. Αυτο το Ενα στο κεντρο της καρδιας μας, η καρδια του Συμπαντος. 

Αλλά το ίδιο θα καταλάβουμε από την παραβολη των ταλάντων. Το αφεντικο έφυγε κι εδωσε στον ένα υπηρετη 5 ταλαντα, στον άλλο δύο και στον τελευταιο ένα. Οι δυο πρωτοι όταν επέστρεψε ειχαν βγαλει κερδος από όσα τους άφησε. Ο τελευταιος όμως εφυλαξε την μια δραχμη για να μην την χασει και την επέστρεψε στο αφεντικο οτα γυρισε. Γιατι του είπε το αφεντικο δεν την εβαλες σε τραπεζα να παρεις τουλάχιστον τον τόκο; Και πηρε την δραχμη από αυτόν και την εδωσε σε αυτόν που είχε τα περισσότερα. Γιατι σημασία εχει η δραχμη που συμπληρωνει τα δεκα και τα εκατό και όχι εκεινη που μενει μονη της… όπως στο κορανι η αμναδα που την χαρισε ο ενας αγαθος στον πονηρό. 

Μην αγωνιζεσαι για τα 99, βρες το Ενα και τα 99 θα έρθουν να σε βρουν. Μην αγωνιζεσαι για το αυριο, δες την σημερινη αλήθεια και το αύριο θα κανονισει ολα οσα το αφορουν. Αλλά κρατα το Ενα, την αλήθεια μεσα σου... Μην πιστευεις κανενα... αλλα μονο το Ενα μεσα σου... Μην παραδίδεις την ψυχη σου στον Πονηρο. Εχει που εχει το Σωμα σου. 

 

Η παραβολη του χαμενου προβατου.

 

Λουκ. 15,1         Ἦσαν δὲ ἐγγίζοντες αὐτῷ πάντες οἱ τελῶναι καὶ οἱ ἁμαρτωλοὶ ἀκούειν αὐτοῦ.

Λουκ. 15,1                 Καθώς επερνούσε τα διάφορα μέρη, τον επλησίαζαν όλοι οι τελώναι και οι αμαρτωλοί με ενδιαφέρον να ακούσουν την διδασκαλίαν του.

Λουκ. 15,2         καὶ διεγόγγυζον οἱ Φαρισαῖοι καὶ οἱ γραμματεῖς λέγοντες ὅτι οὗτος ἁμαρτωλοὺς προσδέχεται καὶ συνεσθίει αὐτοῖς.

Λουκ. 15,2                 Οι Φαρισαίοι όμως και οι γραμματείς εγόγγυζαν μεταξύ των λέγοντες, ότι αυτός δέχεται κοντά του με πολλήν συμπάθειαν αμαρτωλούς και μάλιστα τρώγει μαζή των.

Λουκ. 15,3         εἶπε δὲ πρὸς αὐτοὺς τὴν παραβολὴν ταύτην λέγων·

Λουκ. 15,3                 Είπε δε προς αυτούς την παραβολήν αυτήν.

Λουκ. 15,4         τίς ἄνθρωπος ἐξ ὑμῶν ἔχων ἑκατὸν πρόβατα, καὶ ἀπολέσας ἓν ἐξ αὐτῶν, οὐ καταλείπει τὰ ἐνενήκοντα ἐννέα ἐν τῇ ἐρήμῳ καὶ πορεύεται ἐπὶ τὸ ἀπολωλὸς ἕως οὗ εὕρῃ αὐτό;

Λουκ. 15,4                 “Ποιός άνθρωπος από σας, εάν έχη εκατόν πρόβατα και χάση ένα από αυτά, δεν αφίνει τα ενενήντα εννέα μόνα των εις ερημικόν μέρος και πηγαίνει εις αναζήτησιν του χαμένου, έως ότου το εύρη;

Λουκ. 15,5         καὶ εὑρὼν ἐπιτίθησιν ἐπὶ τοὺς ὤμους αὐτοῦ χαίρων,

Λουκ. 15,5                 Και αφού το εύρη δεν κτυπά, αλλά το βάζει γεμάτος χαράν επάνω στους ώμους του.

Λουκ. 15,6         καὶ ἐλθὼν εἰς τὸν οἶκον συγκαλεῖ τοὺς φίλους καὶ τοὺς γείτονας λέγων αὐτοῖς· συγχάρητέ μοι ὅτι εὗρον τὸ πρόβατόν μου τὸ ἀπολωλός.

Λουκ. 15,6                 Και αφού έλθη στο σπίτι του, προσκαλεί τους φίλους και τους γείτονας και τους λέγει· Χαρήτε και σεις μαζή μου, διότι ευρήκα το χαμένο πρόβατό μου.

Λουκ. 15,7         λέγω ὑμῖν ὅτι οὕτω χαρὰ ἔσται ἐν τῷ οὐρανῷ ἐπὶ ἑνὶ ἁμαρτωλῷ μετανοοῦντι ἢ ἐπὶ ἐνενήκοντα ἐννέα δικαίοις, οἵτινες οὐ χρείαν ἔχουσι μετανοίας.

Λουκ. 15,7                 Σας διαβεβαιώνω, ότι έτσι μεγάλη χαρά θα είναι στον ουρανόν δι' ένα αμαρτωλόν που μετανοεί, περισσότερον κτυπητή από όσον είναι η χαρά δια τους ενενήντα εννέα δικαίους, οι οποίοι δεν έχουν ανάγκην από μετάνοιαν.(Χαίρει ο πανάγαθος Θεός. Χαίρουν τα αγγελικά τάγματα τα οποία όχι μόνον κατ' εντολήν του Θεού, αλλά και από την αγάπην που μας έχουν, ποθούν και εργάζονται ως λειτουργικά πνεύματα να μας οδηγήσουν εις μετάνοιαν και σωτηρίαν).