ΕΝ ΑΡΧΗ ΗΝ Ο ΛΟΓΟΣ

ΕΝ ΑΡΧΗ ΗΤΑΝ Ο ΛΟΓΟΣ

Ή

Ο προσηλυτισμός ενός Έλληνα στο Χριστιανισμό.

Και τι να κάνω για να σωθώ; Να μοιράσω την περιουσία μου στους φτωχούς; Να σπάσω τα αγάλματα των θεών και να τα κάνω ασβέστη; Και να προσκυνώ τον αόρατο θεό, εκείνο που δεν βλέπω; Μα εδώ τους ορατούς μου λες να αφήσω ;

Ξέρω πόσο κοστίζουνε τα έργα των γλυπτών, μα αναρωτήσου, είναι ακριβότερα από την ίδια την σοφία του θεού ;

Και που τη βρήκες εσύ ; είσαι ημίθεος ή μάγος, ή κάποιος είσαι καινούργιος ευαγγελιστής.

Μέσα σ΄ ένα βιβλίο είναι γραμμένα όλα. Δεν χρειάζεσαι πλέον τους θεούς.

Να μην τραγουδάω στο γάμο πια την Αφροδίτη, ούτε τον Διόνυσο στον τρύγο, ούτε την Δήμητρα στο θέρος να ευχαριστώ με αναίμακτες θυσίες, μα ούτε και του Απόλλωνα την προφητεία να ρωτώ, στο ωραίο των Δελφών μαντείο;

Μαντεία φίλε μου Έλληνα δεν θα χρειαστείς ξανά. Το βιβλίο αυτό τα γράφει όλα Όσα γίνανε από τότε πού φτιάξε ο θεός τη γη, και όσα όμως θα γίνουνε, μέσα εδώ είναι γραμμένα.

Γράφει το τέλος, μα και την αρχή, Ω ! τι βιβλίο είναι τούτο ;

Θα σε βοηθήσει να κατανοήσεις την σοφία του μοναδικού θεού.

Και πως θα επιτύχω κάτι τέτοιο;

Ένας Χριστιανός μαζί του πρέπει να έχει πάντα το βιβλίο αυτό. Η γνώση του θα μας επιτρέψει έτσι να αποφύγουμε τα λάθη του παρελθόντος.

Δηλαδή διαβάζοντας αυτό το βιβλίο θα σωθώ;

Βεβαίως αλλά πρέπει να το διαβάσεις αλληγορικά.

Δηλαδή;

Να, δεν πρέπει να παίρνεις τοις μετρητοίς όσα λέει. Ο θεός υπονοεί άλλα και γράφει άλλα.

Αυτό μου φαίνεται δύσκολο.

Είναι πολύ απλό. Η γραφή υπονοεί ακριβώς τα αντίθετα. Για να σωθεί κάποιος, πρέπει να κάνει ακριβώς τα αντίθετα από αυτά που λέει η γραφή. Πρόσεξε. Εδώ ο θεός διατάζει να κάνουμε περιτομή.

Μάλιστα

Ε… εσύ δεν θα κάνεις περιτομή, ούτε θα επιτρέψεις ποτέ στα παιδιά σου να κάνουν περιτομή.

Α! ωραία κατάλαβα.

Δες άλλο ένα παράδειγμα. Η γραφή γράφει πως πρέπει να θυσιάζουμε αίμα στο θεό. Ε.. εσύ δεν θα θυσιάσεις ποτέ αίμα.

Νομίζω γίνεσαι κατανοητός.

Η γραφή απαγορεύει μάλιστα να τρώμε χοιρινό.

Εγώ θα τρώω μόνο χοιρινό;

Θα τρως όποτε θέλεις χοιρινό αλλά ειδικά όταν γιορτάζεις την γέννηση του Θεού, τα Χριστούγεννα δηλαδή.

Μάλιστα. Σωστό όπως το λες.

Όταν αναφέρει ότι την τελευταία ημέρα της εβδομάδας πρέπει να την αφιερώνεις στον θεό, τι εννοεί;

Αυτό το ξέρω. Εννοεί το Σάββατο να μην δουλεύουμε.

Αυτό γράφει αλλά δεν εννοεί αυτό. Όπως είπαμε εννοεί το αντίθετο. Πρέπει να αφιερώνεις όχι την τελευταία μέρα στον θεό, αλλά την πρώτη. Και ποια είναι η πρώτη ημέρα;

Η Κυριακή.

Ετσι. Πρέπει να μην δουλεύουμε την Κυριακή. Την ημέρα αυτή υμνούμε τον θεό λέγοντας συνεχώς το όνομα του. Ειδικά την Κυριακή πρέπει να λέμε συνεχώς το όνομα του Κυρίου. Χωρίς μάλιστα να ζητάμε κάτι συγκεκριμένο από τον Κύριο.

Δηλαδή έτσι ματαίως να επαναλαμβάνουμε συνεχώς το όνομα του θεού.

Ακριβώς. Γι΄ αυτό και γράφει η γραφή, να μην αναφέρουμε το όνομα του θεού επί ματαίω. Πρόσεξε και τούτο που είναι πολύ σημαντικό. Η γραφή απαγορεύει να ζωγραφίζουμε πρόσωπα και να κατασκευάζουμε είδωλα.

Άρα εγώ πρέπει να ζωγραφίζω πρόσωπα και να φτιάχνω είδωλα.

Κυρίως μάλιστα πρέπει να ζωγραφίζεις την εικόνα του θεού, εφόσον αυτό κυρίως απαγορεύεται.

Σωστό.

Πρόσεξε τώρα. Ο λαός του θεού του βιβλίου προσκυνά το βράδυ την δύση του ήλιου. Χτίζουν έτσι το ιερό προς την δύση και την πόρτα του ναού προς την ανατολή. Εσύ τι θα κάνεις;

Θα χτίσω την πόρτα του ναού από την δύση και το ιερό από την ανατολή. Θα προσκυνάω το πρωί προς την ανατολή. Όλα ακριβώς αντίθετα.

Πολύ σωστά. Άρα τώρα γνωρίζεις πως θα χρησιμοποιείς αυτό το βιβλίο. Ας δούμε όμως ένα τελευταίο παράδειγμα. Εδώ γράφει ο θεός, οφθαλμόν αντί οφθαλμού. Δηλαδή αν κάποιος βγάλει το μάτι ενός ανθρώπου, πρέπει να του βγάλουν το μάτι. Αν βγάλει το δόντι κάποιου, τότε πρέπει να του βγάλουν το δόντι.

Βλέπω ότι κράτησες το δυσκολότερο τελευταίο. Όμως ποιο είναι ακριβώς το αντίθετο μπορώ εύκολα να το υποθέσω.

Βέβαια άλλωστε και ο Χριστός είπε να στρέφουμε και το άλλο μάγουλο….

Ξέρω, ξέρω. Σύμφωνα με την δική σου θρησκεία, αν κάποιος βγάλει το μάτι ενός ανθρώπου πρέπει να του βγάλουν το δόντι. Και αν βγάλει το δόντι κάποιου πρέπει να του βγάλουν το μάτι.

Δυστυχώς δεν κατάλαβες το νόημα της νέας θρησκείας. Αν κάποιος βγάλει το μάτι ενός ανθρώπου, ο άνθρωπος αυτός πρέπει να του προσφέρει και το άλλο μάτι. Το ίδιο και με το δόντι. Αν κάποιος σε αγγαρέψει ένα μίλι, πήγαινε μαζί του δύο. Ετσι είπε ο Χριστός.

Μ……..

Χρειάζεσαι ακόμη εξάσκηση. Πρόσεξε με. Το βιβλίο ετούτο λέει ότι ο θεός είναι ένας και δεν υπάρχει κανένας άλλος θεός στον κόσμο εκτός από αυτόν.

Λοιπόν. Εξηγώ. Το αντίθετο του ενός είναι τα πολλά. Άρα οι θεοί είναι πολλοί και υπάρχουν όλοι αυτοί στον κόσμο εκτός από αυτόν που αναφέρει το βιβλίο.

Βλέπω ότι κάνεις φιλότιμη προσπάθεια. Το αντίθετο του ενός είναι όμως το τρία. Γιατί το τρία είναι ο πρώτος πληθυντικός αριθμός. Στην μέση βρίσκεται το δύο, που είναι ο πρώτος λόγος των αριθμών. Άρα καταλαβαίνεις ότι ο θεός είναι τριπλός και όχι μονός. Και όταν γράφει η γραφή πως δεν υπάρχουν θεοί κάτω από την γη, εννοεί ότι υπάρχει ένας θεός κάτω από τη γη. Όταν γράφει ότι δεν υπάρχουν θεοί πάνω από την γη, εννοεί ότι υπάρχει ακόμη ένας θεός πάνω την γη. Όταν γράφει ότι δεν υπάρχουν άλλοι θεοί στη γη εννοεί ότι υπάρχει και ένας θεός στη γη. Ετσι βλέπουμε ότι ο ένας θεός που δεν υπάρχει είναι ένας τριπλός θεός που υπάρχει.

Μπερδεύτηκα μου φαίνεται. Δώσε μου τέλος πάντων αυτό το βιβλίο να το δω. Να εδώ γράφει «εν αρχή ο θεός δημιούργησε τον ουρανό και τη γη». Εξήγησε το λοιπόν.

Ο ουρανός είναι το ένα που βρίσκεται πάνω και η γη το ένα που βρίσκεται κάτω. Αλλά επειδή ο θεός εννοεί ακριβώς το αντίθετο πρέπει να καταλάβουμε ότι τίποτα δεν δημιούργησε εν αρχή ο θεός, ούτε πάνω, ούτε κάτω, αλλά όλα υπήρχαν αδημιούργητα στην μέση του πουθενά.

Δηλαδή τι θέλει τέλος πάντων να πει η γραφή;

Εν αρχή ην ο λόγος.

Το κείμενο αυτό γράφτηκε το 2001 και δημοσιεύτηκε στον pathfinder.  

Βασιλάκης Φ. Νεκτάριος