Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ

Η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝΕΙ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ. 

 Σε παλαιότερες δημοσιεύσεις εδώ στον Αναποδάρη έχω παρουσιάσεις τις απόψεις των χριστιανών εκείνων οι οποίοι δεν θεωρούσαν τον θεό της παλαιάς διαθήκης ως πατέρα του Χριστού, εφόσον ο Πατέρας του Χριστού είναι ελεήμων και συγχωρεί ενώ ο θεός της παλαιάς διαθήκης επιβάλλει το νόμο της ανταπόδοσης, οφθαλμό αντί οφθαλμού, και θεωρείται  δίκαιος και όχι ελεήμων. Κάποιοι βέβαια γνωστικοί χριστιανοί θεωρούν τον θεό της παλαιάς διαθήκης τον καταραμένο θεό και όχι τον δίκαιο θεό και την δημιουργία του θεού καταραμένη.  Σε αυτή την δημοσίευση δεν θα παρουσιάσω αυτές τις απόψεις, για τις οποίες μπορεί κανείς να ενημερωθεί διαβάζοντας τις περασμένες δημοσιεύσεις. Θέλω να κλείσω το θέμα της κατάρας του θεού της παλαιάς διαθήκης και της σχέσης αυτής της κατάρας με τον χριστιανισμό, όπως τουλάχιστον φανερώνεται στην Καινή Διαθήκη και τις επιστολές του αποστόλου Παύλου.  Να δείξω δηλαδή ότι ο Χριστός καταργεί το νόμο του Μωυσή και ελευθερώνει τον άνθρωπο από την κατάρα του Θεού της παλιάς διαθήκης.

 Η πρώτη δημοσίευση για την κατάρα του θεού της παλαιάς διαθήκης αφορούσε αυτή ακριβώς την σχέση του Χριστού και της εκκλησίας με τον παλαιό νόμο, καθώς ο Χριστός χρησιμοποίησε την κατάρα μόνο μία φορά εναντίον μιας συκιάς. Ως συκιά συμβολίζεται η συναγωγή και η ανάμνηση αυτού του γεγονότος γίνεται στην εκκλησία την Μεγάλη Δευτέρα του Πάσχα. Το συγκεκριμένο θέμα μπορεί κανείς να το διαβάσει στην πρώτη δημοσίευση.

Η ΚΑΤΑΡΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ - Η ΞΗΡΑΝΘΕΙΣΑ ΣΥΚΗ

 Έχω υποδείξει και σε άλλες δημοσιεύσεις, ότι στην Καινή Διαθήκη, όπως και στον αρχικό χριστιανισμό, είχαμε μια διάσταση μεταξύ των χριστιανών εκείνων που παρέμειναν προσκολλημένοι στον νόμο του θεού της βίβλου και των χριστιανών εκείνων, των λεγόμενων ελληνιστών, οι οποίοι δεν ακολουθούσαν τα Ιουδαϊκά έθιμα. Ο Ιουδαϊκός νόμος είναι ακριβώς αυτά τα έθιμα, της περιτομής, της αποχής από το χοιρινό και άλλων τυπικών που οι Φαρισαίοι κυρίως ακολουθούσαν κατά γράμμα. Ο Χριστός κατηγορήθηκε πολλές πως καταπατούσε τον Ιουδαϊκό νόμο, της αποχής κάθε εργασίας το Σάββατο και του πλυσίματος των χεριών πριν από το φαγητό. Κάθε φορά όμως που προκλήθηκε απάντησε περιφρονώντας τον Ιουδαϊκό νόμο.

 Όταν οι Ιουδαίοι κατηγόρησαν τον Χριστό πως θεράπευε το Σάββατο, τους είπε ότι κι εσείς αν το πρόβατο σας πέσει μέσα σε λάκκο το Σάββατο δεν θα το αφήσετε να πεθάνει. (Κατά Ματθαίο 12.11) Γιατί το Σάββατο έγινε για τον άνθρωπο και όχι ο άνθρωπος για το Σάββατο, ώστε ο άνθρωπος είναι κύριος του Σαββάτου, δηλαδή ο άνθρωπος μπορεί να κάνει ότι θέλει το Σάββατο. (Κατά Μάρκον 2.27)

 Με την γνωστή του ειρωνεία ο Χριστός πριν από το μυστικό δείπνο πλύνει τα πόδια των μαθητών. Όταν ο Πέτρος αρνείται ο Χριστός του λέει, πως εκείνος που έχει λουσθεί δεν χρειάζεται τίποτα άλλο παρά να πλύνει τα πόδια του. (Κατά Ιωάννη 13.10) Ο λελουμένος ουκ έχει χρεία ει μη τους πόδας νίψασθε.

Στο Κατά Θωμά ευαγγέλιο, που βρέθηκε σε αρχαιολογική ανασκαφή στην Αίγυπτο, όταν ρώτησαν τον Χριστό αν έπρεπε να κάνουν περιτομή, απάντησε πως αν ήθελε ο Θεός να κάνουν περιτομή θα γεννιόταν τα παιδιά με περιτομή. (Κατά Θωμά 53)

Τελικά απαντάει συνολικά στους Φαρισαίους ότι καλά έκαναν και αφήσανε τις εντολές του Θεού για να κρατήσουν την παράδοση των πατέρων.

Μάρκος Ζ. 8 Καλά κάνατε και αφήσατε την εντολή του Θεού κρατώντας την παράδοση των ανθρώπων.

 Ο Χριστός ακυρώνει τον νόμο και ελευθερώνει τους Ιουδαίους και τους Έλληνες που ζούσαν στην Ιουδαία από τον νόμο του θεού της βίβλου. Με αυτό τον τρόπο ο Χριστός ελευθερώνει τον λαό από την κατάρα του θεού. Οι Φαρισαίοι όμως πιστεύουν ότι όποιος δεν γνωρίζει τον νόμο είναι καταραμένος.

Ιωάννης Ζ 49. Αλλά ο όχλος ο οποίος δεν γνωρίζει το νόμο, είναι καταραμένοι.

Ποιος είναι όμως ο νόμος τον οποίο γνωρίζουν οι ευλογημένοι Φαρισαίοι; Ο Χριστός είπε ότι μια εντολή είναι αρκετή, αγαπάτε αλλήλους. Αγάπα τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου.  Ο θεός της βίβλου όμως δεν σταματάει να καταριέται ότι δημιουργεί. Αρχικά καταράστηκε το φίδι για πλάνεψε την γυναίκα. Μετά καταράστηκε τον Αδάμ επειδή τον πλάνεψε η γυναίκα, και μάλιστα είπε ο θεός της βίβλου, καταραμένη να είναι η γη εξαιτίας σου. Έπειτα καταράστηκε την Εύα και μετά καταράστηκε τον Κάιν που δολοφόνησε τον Άβελ. Σύμφωνα με την βίβλο είμαστε όλοι απόγονοι της κατάρας του θεού. Αυτή η τρομερή Ιουδαϊκή παράδοση δεν έχει σχολιασθεί, ούτε εκτιμηθεί σωστά σήμερα παρόλο που ο Χριστός εργάστηκε θυσιάζοντας την ζωή του για να ελευθερώσει τον άνθρωπο από αυτήν την κατάρα. Ο Θεός της βίβλου είπε, βάζω μπροστά σας αυτή την διαθήκη, ευλογία και κατάρα, ευλογία αν τηρείται το λόγο της βίβλου και κατάρα αν δεν τηρείται. Ο Χριστός όμως είπε ότι ο Λόγος του Θεού είναι αγαπάτε αλλήλους και τον εχθρό σας ακόμα και συγχωρείτε. 

 Σήμερα, η εργασία αυτή του Χριστού δεν είναι καθόλου γνωστή. Οι χριστιανοί θεωρούν μάλιστα ότι ο Χριστός επιβεβαιώνει τις προφητείες, δικαιώνει την παλαιά διαθήκη και με λίγα λόγια στηρίζει την κατάρα. Όταν μια νέα διαθήκη εμφανισθεί η παλαιά, μπορεί να διαβαστεί, αλλά δεν ισχύει πια.

 Ο Μωυσής μιλούσε στους Ιουδαίους με καλυμμένο το πρόσωπο πράγμα που συμβόλιζε όπως λέει ο Παύλος ότι οι Ιουδαίοι δεν μπορούσαν να κατανοήσουν την αλήθεια, γι αυτό έλαβαν ένα νόμο που δεν ήταν τέλειος, γιατί μέχρι σήμερα όταν διαβάζουν την παλιά διαθήκη το κάλυμμα μένει αλλά με τον Χριστό το κάλυμμα καταργείται. 

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β’ 3.12 «αχρι γαρ της σήμερον ημέρας το αυτό κάλυμμα επί τη αναγνώσει της παλαιάς διαθήκης μένει μη ανακαλυπτόμενον, οτι εν Χριστω καταργείται.»

τη ελευθερία ημας Χριστος ηλευθέρωσεν. στήκετε ουν και μη πάλιν ζυγω δουλείας ενέχεσθε.

 Ο Απόστολος Παύλος το λέει λοιπόν ξεκάθαρα ότι ο Χριστός φέρνει μια νέα κατανόηση της παλιάς διαθήκη κι ελευθερώνει τους πάντες από το νόμο του Μωυσή. Στην επιστολή προς τους Γαλάτες τους λέει να παραμείνουν στην ελευθερία του Χριστού και να μην υποδουλωθούν ξανά στον Εβραϊκό νόμο, γιατί η περιτομή δεν θα τους ωφελήσει σε τίποτα. Και το είπε αυτό γιατί κάποιοι παρείσακτοι ψευδαδέλφοι έλεγαν ότι έπρεπε να περιτμηθούν. (ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ 2:1  )

 Στο ίδιο όμως το ευαγγέλιο του Ιωάννη, ο Χριστός λέει στους Ιουδαίους που τον πίστεψαν, ότι αν έμεναν στον δικό του λόγο θα ήταν όντως μαθητές του και θα γνωρίσουν την αλήθεια και η αλήθεια θα τους ελευθερώσει. Του απάντησαν οι Ιουδαίοι ότι είναι σπέρμα Αβραάμ και δεν ήταν ποτέ δούλοι σε κανένα, πως λέγεις εσύ ότι θα γίνουμε ελεύθεροι; Όποιος κάνει αμαρτία είναι δούλος της αμαρτίας, και ο δούλος δεν μένει για πάντα μέσα στον οίκο του Θεού, ενώ ο Υιός μένει για πάντα, εάν σας ελευθερώσει ο Υιός θα είστε για πάντα ελεύθεροι.  (Κατά Ιωάννη 8.31) Ο δούλος του Θεού είναι ο Μωυσής. Ο λόγος του Μωυσή είναι μια καλυμμένη αλήθεια και όχι η τέλεια αλήθεια. Ο Χριστός είναι ο Υιός του Θεού. Η αλήθεια του Υιού είναι τέλεια και η γνώση αυτή που δίνει ο Υιός ελευθερώνει. Κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να πράττει όσα λέει ο νόμος του Μωυσή, να θυσιαζει αρνιά και μοσχάρια στον θεό, να καταστρέφει τους ναούς των άλλων λαών, να ανταποδίδει οφθαλμό αντί οφθαλμού και οδόντα αντί οδόντος. Κανείς δεν είναι καταραμένος αν εργαστεί το Σάββατο, αν δεν κάνει περιτομή ή αν δεν τηρεί τους νόμου της βίβλου του Μωυσή. Ο Χριστός διδάσκει τον θεό της καρδιάς όπου το πνεύμα είναι ο νόμος ο αληθινός και ο ζωντανός. 

Κατάρα τέλος.

 Ο λόγος του λεγόμενου Χριστού ήταν γέννημα του ελληνιστικού κόσμου, της ελληνικής φιλοσοφίας και του ελληνικού πολιτισμού. Η θρησκευτική μεταρρύθμιση που έγινε λόγω της ελληνικής φιλοσοφίας στον ελληνορωμαϊκό κόσμο καταργούσε την μαγική μορφή της θρησκείας, της μαγικής πρακτικής των αιματηρών θυσιών και της μαύρης μαγείας με κατάρες και επίκληση κακών δαιμόνων. Δυστυχώς όμως δεν εξαφανίσθηκε από την ιστορία μονάχα ο ιστορικός Χριστός αλλά και οι αληθινές βιογραφίες των φιλοσόφων εκείνων που εργάστηκαν και που έδωσαν το αίμα τους για να αλλάξει ο κόσμος.  

ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗ 8.31  Ελεγεν ουν ο  Ιησους προς τους πεπιστευκότας αυτω  Ιουδαίους,  Εαν υμεις μείνητε εν τω λόγω τω εμω, αληθως μαθηταί μού εστε, 32 και γνώσεσθε την αλήθειαν, και η αλήθεια ελευθερώσει υμας. 33 απεκρίθησαν προς αυτόν, Σπέρμα  Αβραάμ εσμεν και ουδενι δεδουλεύκαμεν πώποτε. πως συ λέγεις οτι  Ελεύθεροι γενήσεσθε; 34 απεκρίθη αυτοις ο  Ιησους,  Αμην αμην λέγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτίαν δουλός εστιν της αμαρτίας. 35 ο δε δουλος ου μένει εν τη οικία εις τον αιωνα. ο υιος μένει εις τον αιωνα. 36 εαν ουν ο υιος υμας ελευθερώση, οντως ελεύθεροι εσεσθε.

ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ

2:1  Επειτα δια δεκατεσσάρων ετων πάλιν ανέβην εις  Ιεροσόλυμα μετα Βαρναβα, συμπαραλαβων και Τίτον. 2 ανέβην δε κατα αποκάλυψιν. και ανεθέμην αυτοις το ευαγγέλιον ο κηρύσσω εν τοις εθνεσιν, κατ' ιδίαν δε τοις δοκουσιν, μή πως εις κενον τρέχω η εδραμον. 3 αλλ ουδε Τίτος ο συν εμοί,  Ελλην ων, ηναγκάσθη περιτμηθηναι. 4 δια δε τους παρεισάκτους ψευδαδέλφους, οιτινες παρεισηλθον κατασκοπησαι την ελευθερίαν ημων ην εχομεν εν Χριστω  Ιησου, ινα ημας καταδουλώσουσιν.

5:1 τη ελευθερία ημας Χριστος ηλευθέρωσεν. στήκετε ουν και μη πάλιν ζυγω δουλείας ενέχεσθε. 2  Ιδε εγω Παυλος λέγω υμιν οτι εαν περιτέμνησθε Χριστος υμας ουδεν ωφελήσει.

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β’

3.12  Εχοντες ουν τοιαύτην ελπίδα πολλη παρρησία χρώμεθα, 13 και ου καθάπερ Μωϋσης ετίθει κάλυμμα επι το πρόσωπον αυτου, προς το μη ατενίσαι τους υιους  Ισραηλ εις το τέλος του καταργουμένου. 14 αλλα επωρώθη τα νοήματα αυτων. αχρι γαρ της σήμερον ημέρας το αυτο κάλυμμα επι τη αναγνώσει της παλαιας διαθήκης μένει μη ανακαλυπτόμενον, οτι εν Χριστω καταργειται. 15 αλλ εως σήμερον ηνίκα αν αναγινώσκηται Μωϋσης κάλυμμα επι την καρδίαν αυτων κειται. 16 ηνίκα δε εαν επιστρέψη προς κύριον, περιαιρειται το κάλυμμα. 17 ο δε κύριος το πνευμά εστιν. ου δε το πνευμα κυρίου, ελευθερία. 18 ημεις δε πάντες ανακεκαλυμμένω προσώπω την δόξαν κυρίου κατοπτριζόμενοι την αυτην εικόνα μεταμορφούμεθα απο δόξης εις δόξαν, καθάπερ απο κυρίου πνεύματος.

 ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ

8.20 τη γαρ ματαιότητι η κτίσις υπετάγη, ουχ εκουσα αλλα δια τον υποτάξαντα, εφ' ελπίδι 21 οτι και αυτη η κτίσις ελευθερωθήσεται απο της δουλείας της φθορας εις την ελευθερίαν της δόξης των τέκνων του θεου. 22 οιδαμεν γαρ οτι πασα η κτίσις συστενάζει και συνωδίνει αχρι του νυν.

Ματθ. 12:1  Εν εκείνω τω καιρω επορεύθη ο  Ιησους τοις σάββασιν δια των σπορίμων. οι δε μαθηται αυτου επείνασαν, και ηρξαντο τίλλειν στάχυας και εσθίειν. 2 οι δε Φαρισαιοι ιδόντες ειπαν αυτω,  Ιδου οι μαθηταί σου ποιουσιν ο ουκ εξεστιν ποιειν εν σαββάτω. 3 ο δε ειπεν αυτοις, Ουκ ανέγνωτε τί εποίησεν Δαυιδ οτε επείνασεν και οι μετ' αυτου; 4 πως εισηλθεν εις τον οικον του θεου και τους αρτους της προθέσεως εφαγον, ο ουκ εξον ην αυτω φαγειν ουδε τοις μετ' αυτου, ει μη τοις ιερευσιν μόνοις; 5 η ουκ ανέγνωτε εν τω νόμω οτι τοις σάββασιν οι ιερεις εν τω ιερω το σάββατον βεβηλουσιν και αναίτιοί εισιν;

. 9 Και μεταβας εκειθεν ηλθεν εις την συναγωγην αυτων. 10 και ιδου ανθρωπος χειρα εχων ξηράν. και επηρώτησαν αυτον λέγοντες, Ει εξεστιν τοις σάββασιν θεραπευσαι; ινα κατηγορήσωσιν αυτου. 11 ο δε ειπεν αυτοις, Τίς εσται εξ υμων ανθρωπος ος εξει πρόβατον εν, και εαν εμπέση τουτο τοις σάββασιν εις βόθυνον, ουχι κρατήσει αυτο και εγερει; 12 πόσω ουν διαφέρει ανθρωπος προβάτου. ωστε εξεστιν τοις σάββασιν καλως ποιειν.

Κατά Μαρκον 2. 27 και ελεγεν αυτοις, Το σάββατον δια τον ανθρωπον εγένετο και ουχ ο ανθρωπος δια το σάββατον. 28 ωστε κύριός εστιν ο υιος του ανθρώπου και του σαββάτου.

ΙΩΑΝ. 13. Εαν μη νίψω σε, ουκ εχεις μέρος μετ' εμου. 9 λέγει αυτω Σίμων Πέτρος, Κύριε, μη τους πόδας μου μόνον αλλα και τας χειρας και την κεφαλήν. 10 λέγει αυτω ο  Ιησους,  Ο λελουμένος ουκ εχει χρείαν ει μη τους πόδας νίψασθαι, αλλ εστιν καθαρος ολος. και υμεις καθαροί εστε, αλλ ουχι πάντες. 11 ηδει γαρ τον παραδιδόντα αυτόν. δια τουτο ειπεν οτι Ουχι πάντες καθαροί εστε.

ΚΑΤΑ ΘΩΜΑ

53. His Disciples say to him: Is circumcision beneficial to us or not? || He says to them: If it were beneficial, their father would have begotten them circumcised from their mother. But the true spiritual circumcision has become entirely beneficial.