ΑΝΑΠΟΔΑΡΗΣ: ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΕΣ Α - ΟΙ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΜΟΙΧΕΙΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑΣ ΜΑΡΙΑΜΜΗΣ

Η Μαντόνα όπως την φαντάστηκε ο Μποτιτσέλι.

Ήταν η μητέρα του Ιησού μια πόρνη; Πήγε με τον στρατιώτη Παντέρα όπως αναφέρει το Ταλμούδ; Γιατί κατηγορούν τον Χριστό ως γιο πορνείας; Και τελικά ήταν ο Ιησούς ομοφυλόφιλος; Γιατί λένε πως στον κήπο της Γεσθημανής κοιμόταν με ένα νεαρό;

Ποιά σχέση μπορεί να έχει με όλα αυτά η Ιουδαία βασίλισσα Μαρία, η γυναίκα του Ηρώδη, η οποία κατηγορείται κι εκείνη για μοιχεία; Η μήπως είναι όλα αυτά συκοφαντίες;

Ο Ματθαίος δικαιολογεί τις φήμες για την μοιχεία της Μαρίας, γράφοντας ότι ευρέθηκε έγκυος ενώ δεν είχε συνευρεθεί με τον Ιωσήφ. Δίνοντας όμως την γενεαλογία του Ιησού, θεωρεί πως ο Ιωσήφ ήταν ο σαρκικός του πατέρας. Αν όμως οι Φαρισαίοι, όπως ο Λουκάς, ήταν σίγουροι ότι ο Ιησούς ήταν υιός Ιωσήφ και η Μαρία η γυναίκα του Ιωσήφ, γιατί τότε κατηγορείτε ως γιος πορνείας;

Ο Ιουλιανός ο παραβάτης γράφει στο “κατά Γαλιλαίων” ότι μπορεί να αποδείξει πως ο Ιησούς ήταν νόθος. Την απόδειξη του βέβαια, δεν μας την μετέφερε ο επίσκοπος Αλεξανδρείας Κύριλλος, ο οποίος έγραψε ένα βιβλίο ανασκευάζοντας τα επιχειρήματα του Ιουλιανού. Μέσω του Κύριλλου Αλεξανδρείας διασώθηκαν μερικά αποσπάσματα από το βιβλίο του Ιουλιανού.

Οι Φαρισαίοι όμως κατηγορούν ανοιχτά τον Ιησού, λέγοντας: «Είπον ουν αυτώ (στον Ιησού) εκ πορνείας ου γεγενήμεθα, ένα πατέρα έχομεν τον Θεόν». (Ιω.δ.41) (Δεν γεννηθήκαμε από πορνεία ένα πατέρα έχουμε τον Θεό) Ο Ιησούς απάντησε λέγοντας πως αν ο Θεός ήταν όντως ο πατέρας τους, θα αγαπούσαν και τον ίδιο που εξήλθε εκ του Θεού.

Ο Ωριγένης στην «Εξήγηση εις Ιωάννην» (ΧΧ,15) αναφέρει ότι οι Ιουδαίοι πίστευαν «εκ πορνείας γεγενήσθαι τον Σωτήρα», επειδή δεν παραδεχόταν την γέννηση του από Παρθένο. Φανερώνεται λοιπόν ένα περίεργο δίλημμα που θέλει τον Ιησού να είναι γεννημένος είτε εκ πορνείας, είτε εκ Θεού. Με λίγα λόγια, ο Ιησούς γεννήθηκε είτε μέσω του Αγίου Πνεύματος, οπότε δεν είναι νόθος, είτε από τον Ιωσήφ, οπότε και είναι νόθος. Ο πραγματικός άνδρας της Μαρίας έχει εξαφανιστεί από την ιστορία αφήνοντας πίσω του ένα ανεξήγητο κενό.

Όπως γνωρίζουμε οι Φαρισαίοι ήταν εκείνοι που θεωρούσαν ότι ο Ιησούς ήταν γιος του Ιωσήφ και τον κατηγορούσαν γι΄αυτό ότι είναι γέννημα πορνείας. Οι Φαρισαίοι και οι Εβιωναίοι Χριστιανοί θεωρούσαν μοιχαλίδα την Παναγία Μαρία όταν ισχυριζόταν ότι πατέρας του Ιησού ήταν ο Ιωσήφ, και όταν γενεαλογούσαν τον Χριστό από το σπέρμα του Ιωσήφ, ο οποίος δεν είχε όμως συνευρεθεί σεξουαλικά με την Μητέρα του Ιησού, όπως μας παραδίδουν τα ευαγγέλια.

Οι Φαρισαίοι, οι Εβιωναίοι και άλλοι προσήλυτοι Ιουδαίοι στον Χριστιανισμό θεωρούν ότι ο Ιησούς είναι υιός του Ιωσήφ και ότι η Μαρία δεν είναι παρθένα. Όπως γράφει ο Ειρηναίος οι νέοι ερμηνευτές της βίβλου, οι οποίοι μετέφρασαν κακώς ως γυνή την λέξη παρθένος, ο Θεοδοτίων και ο Ακύλας ο Ποντικός, αμφότεροι Ιουδαίοι προσήλυτοι, τους οποίους κατακολουθήσαντες οι Εβιωναίοι εξ Ιωσήφ τον Ιησούν γεγενήσθαι φάσκουσιν¨. (Ευσέβιος Εκλ.Ιστ. Ε΄,8,10)

Εκείνοι που επέμεναν να θεωρούν τον Σωτήρα ως υιό του Ιωσήφ ήταν οι Φαρισαίοι, όταν ¨έλεγον ουχ ούτος εστίν Ιησούς, ο υιός Ιωσήφ, ου ημείς οίδαμεν τον πατέρα και την μητέρα, πως ουν λέγει ούτος, Ότι εκ του ουρανού καταβέβηκα.¨(Ιωαν.6,42) Για τούτο και (Ιωάν.8,3) “άγουσιν οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι γυναίκα επί μοιχεία κατειλημμένην, και στήσαντες αυτήν εν μέσω λέγουσιν αυτω, Διδάσκαλε, αυτή η γυνή κατείληπται επ' αυτοφώρω μοιχευομένη. εν δε τω νόμω ημιν Μωϋσης ενετείλατο τας τοιαύτας λιθάζειν. συ ουν τί λέγεις; τούτο δε έλεγον πειράζοντες αυτόν, ίνα εχωσιν κατηγορείν αυτού.” (Έφεραν δηλαδή μια μοιχή στον Ιησού και του πρότειναν να την λιθοβολήσουν κι αυτό το έκαναν πειράζοντας τον για να τον κατηγορούν.)

Η αντιχριστιανική παράδοση διέδωσε ότι ο Ιησούς ήταν γέννημα πορνείας. Στα κείμενα των Εβραίων ραβίνων αναφέρεται ότι η Μαρία γέννησε τον Ιησού με ένα Ρωμαίο στρατιωτικό ονόματι Παντέρα ή Πάνθηρα. Την άποψη αυτή παραδίδει και ο εθνικός συγγραφέας Κέλσος, ο οποίος έγραψε τον “Αληθή Λόγο” εναντίον των Χριστιανών και διασώθηκε αποσπασματικά στο βιβλίο που έγραψε εναντίον του ο Ωριγένης. Ο Κέλσος γράφει λοιπόν, (Αληθής Λόγος Ι,37) πως η Μαρία κατηγορήθηκε από τον Ιωσήφ “ως μεμοιχευμένη. Εκβληθείσα δε υπό του ανδρός και πλανωμένη ατίμως εγέννησεν από τινός στρατιώτου, Πάνθηρα τούνομα, τον Ιησούν, ούτος ουν διά πενίας εις Αίγυπτον μισθαρνήσας, ..επανείλθεν εν ταις δυνάμεσι μέγα φρονών και δι΄αυτάς θεόν αυτόν ανηγόρευσαν».

Ακόμα και ο Ian Wilson στο βιβλίο του Ιησούς Οι μαρτυρίες, αναφέρει αυτό το άγαλμα του Ρωμαίου στρατιώτη Παντέρα που βρέθηκε στην Γερμανία, ως ένδειξη πως ο στρατιώτης που αναφέρει το Ταλμούδ υπήρχε !

Ο Ian Wilson έγραψε στο βιβλίο του «Ιησούς οι μαρτυρίες» πως «μόνο όταν τον τρίτο αιώνα οι εβραϊκές γραφές μεταφράστηκαν στα ελληνικά, χρησιμοποιήθηκε η λέξη παρθένος σαν μετάφραση του almah, συνεπιφέροντας μια έννοια ανέγκιχτης παρθενίας που δεν ήταν σκοπός στα πρωτότυπα ευαγγέλια». Ο Wilson πιστεύει όπως και οι Εβραίοι ότι ο Ιησούς ήταν γέννημα πορνείας. Στην γενεαλογία του Ματθαίου αναφέρονται τέσσερις γυναίκες, η Ταμάρ, η Ραχάβ, η Ρουθ και η Βηθσαβέ. «Η Ταμάρ ήταν πόρνη του ναού, η Ραχάβ ήταν η μαντάμ ενός οίκου ανοχής, η Ρούθ η πιο ηθική, επιδιδόταν σε ξεδιάντροπη ηθική εκμετάλλευση και η Βηθσαβέ διέπραξε μοιχεία με τον βασιλιά Δαβίδ», γράφει ο κύριος Wilson.

Στο βιβλίο του για την Μαρία την μητέρα του Χριστού ο αρχιμανδρίτης κ. Ελευθεριάδης διαμαρτύρεται για τις συκοφαντίες εναντίον της. «Δεν υπήρξεν αγροίκος τις στρατιώτης, απαγαγών την ορφανή δεκατετραέτιδα Παρθένον Μαρία, ο Ιωσήφ. Την μυθοπλαστικήν αυτήν συκοφαντία του θανασίμου μίσους των σταυρωτών του Χριστού, ανεκάλυψε και αντιμετώπισεν, ήδη τον 3^ον αιώνα, εις το πλήρες σοφιστειών και παραδοξολογιών Ταλμούδ, ο Ωριγένης ! ΚΣΤ

Ο Γιάννης Κορδάτος γράφει (Ιησούς Χριστός και Χριστιανισμός σελ.158) ότι επειδή: «ένας από τους ευαγγελιστές μας βεβαιώνει πως οι συγχωριανοί του Ιησού μιλώντας γι΄αυτόν τον αποκαλούσαν περιφρονητικά υιόν της Μαρίας, είμαστε υποχρεωμένοι να δεχτούμε πως η παράδοση της εξώγαμης γέννησης του Ιησού δεν είναι πλαστή αφού υπάρχει διαμορφωμένη στο ευαγγέλιο».

Όμως την έκφραση «υιός Μαρίας» δεν την χρησιμοποιούν περιφρονητικά οι εχθροί του Ιησού αλλά επαινετικά οι ίδιοι οι πιστοί του Σωτήρα. Ο Μάρκος αναφέρει τα λόγια των Γαλιλαίων που έλεγαν: ¨Ουχ ούτος εστίν ο τέκτων, ο υιός Μαρίας, αδελφός δε Ιακώβου και Ιωσή και Ιούδα και Σίμωνος; και ουκ εισίν αι αδελφαί αυτού ώδε προς ημάς; και εσκανδαλίζοντο εν αυτώ¨. (Μαρκ, στ΄, 3)

Ο Άγιος μάρτυρας Ιγνάτιος ο Θεοφόρος που προέρχεται από την παράδοση του Θεολόγου Ιωάννη γράφει στην επιστολή του προς τους Εφεσίους: (VII 2) «εις ιατρός εστίν, σαρκικός και πνευματικός, γεννητός και αγέννητος, εν ανθρώπω Θεός, εν θανάτω ζωή αληθινή και εκ Μαρίας και εκ Θεού, πρώτον παθητός και τότε απαθής, Ιησούς Χριστός ο Κύριος ημών». Προς τους Τραλιανούς γράφει ο Ιγνάτιος: «Του εκ γένους Δαυείδ, του εκ Μαρίας, ο οποίος αληθώς εγεννήθη». Ο Ιγνάτιος, όπως και άλλοι Χριστιανοί, ταυτίζουν το γένος της Μαρίας με το βασιλικό γένος του Δαυίδ. Θα μπορούσε φυσικά να ταυτίζουν το βασιλικό γένος της Μαρίας, με το γένος των Ασαμωναίων, το οποίο είναι και το μοναδικό Ιουδαϊκό βασιλικό γένος την εποχή του Χριστού. Έτσι ο γιός της Μαρίας δεν είναι ο γιός μιας άγνωστης γυναίκας αλλά ο γιός της βασίλισσας Μαρίας. Δυστυχώς και αυτή η βασίλισσα Μαρία, ίσως από σατανική σύμπτωση, κατηγορήθηκε για μοιχεία με τον Ιωσήφ τον άνδρα της Σαλώμης.

Ο βασιλιάς της Ιουδαίας Μέγας Ηρώδης παντρεύτηκε την Ασαμωναία πριγκίπισσα Μαρία. Την κατηγόρησε όμως για μοιχεία, συγκεκριμένα ότι τον απάτησε με τον Ιωσήφ, τον άνδρα της αδερφής του Σαλώμης.

Η πριγκίπισσα των Ασαμωναίων Μαριάμμη είχε παντρευτεί τον Ηρώδη όταν ήταν μόλις 14 ετών. Αυτός ήταν ένας γάμος που έγινε από συμφέρον ώστε ο Ηρώδης να γίνει βασιλιάς με την βοήθεια των Ρωμαίων και η Αλεξάνδρα, η χήρα του Ασαμωναίου πρίγκιπα Ιωάννη, να βρει ασφάλεια μαζί με τα παιδιά της, την Μαρία και τον Αριστόβουλο.

Όταν όμως ο Ηρώδης σκότωσε τον Αριστόβουλο, τον οποίο είχε κάνει αρχιερέα, η Αλεξάνδρα κατηγόρησε τον Ηρώδη στην Κλεοπάτρα της Αιγύπτου κι εκείνη με την σειρά της μίλησε στον Αντώνιο. Έτσι ο Αντώνιος κάλεσε τον Ηρώδη να απολογηθεί. Όλοι θεωρούσαν πως ο Ηρώδης θα έχανε την ζωή του. Ο Ηρώδης άφησε την βασίλισσα Μαρία να την φυλάει ο Ιωσήφ, ο άνδρας της αδερφής του Σαλώμης. Του έδωσε μάλιστα την εντολή αν τον σκοτώσει ο Αντώνιος, να σκοτώσουν και την βασίλισσα Μαρία.

Όταν έφτασαν φήμες στην Ιερουσαλήμ πως ο Αντώνιος σκότωσε τον Ηρώδη, η Αλεξάνδρα πήρε την κόρη της, την βασίλισσα Μαρία και μαζί με τον Ιωσήφ έφυγαν από το παλάτι και πήγαν στο στρατόπεδο των Ρωμαίων.

«Κυκλοφόρησαν τότε φήμες ότι ο Αντώνιος βασάνισε και σκότωσε τον Ηρώδη. Η Αλεξάνδρα έπεισε τον Ιωσήφ που φρουρούσε τις γυναίκες να καταφύγουν στο στρατόπεδο των Ρωμαίων.» «Έλπιζε ότι θα αποκτούσε όσα ήθελε αν ο Αντώνιος έβλεπε την Μαριάμμη, καθώς μέσω αυτού θα μπορούσαν να αποκτήσουν τον θρόνο κι έτσι να μην στερούνται τίποτα, πράγμα που ταιριάζει σε όσους έχουν βασιλική καταγωγή» Ιώσηπος Αρχ. ΙΕ 3.7 –73

Ίσως η Αλεξάνδρα ήταν σίγουρη για την καταδίκη του Ηρώδη. Δεν συνέβη όμως κάτι τέτοιο στην Λαοδίκεια, την πατρίδα του Αλεξά. Ο Ηρώδης απαλλάχθηκε από τις κατηγορίες προφανώς με την βοήθεια του Έλληνα φίλου του.

«Μετά την επιστροφή του Ηρώδη, η Σαλώμη πληροφόρησε τον αδερφό της για τα γεγονότα, κατηγορώντας τον άνδρα της τον Ιωσήφ ότι είχε ερωτικές επαφές με τη Μαριάμμη. Αυτά τα είπε επειδή μισούσε την Μαριάμμη, που την αντιμετώπιζε με περηφάνεια στις διαφορές τους και κορόιδευε την οικογένειας της Σαλώμης για την ταπεινή της καταγωγή. Ιώσηπος Αρχαιολογία ΙΕ 3. 9 (80-81)

«Ο Ηρώδης νιώθοντας άσβηστο πάθος για την Μαριάμμη ενοχλήθηκε φοβερά. Κεντρισμένος από την μεγάλη του αγάπη και την ζήλεια, ρώτησε κατ’ ιδίαν τη Μαριάμμη σχετικά για τις σχέσεις της με τον Ιωσήφ. Εκείνη ορκίστηκε ότι τίποτα δεν είχε συμβεί»

Ο βασιλιάς έδωσε διαταγές να εκτελεστεί ο Ιωσήφ, χωρίς να του επιτραπεί να τον δει και κράτησε την Αλεξάνδρα φυλακισμένη ως υπαίτια όλων των δεινών. Ιώσηπος Αρχαιολογία ΙΕ 3. 9 (87)

Αυτή ήταν η αρχή μιας διαμάχης που οδήγησε την βασίλισσα Μαρία στην καταδίκη για μοιχεία.

Αλλά μήπως όλα αυτά είναι απλά συκοφαντίες;

Ο μεγάλος κουτσομπόλης Φλάβιος Ιώσηπος στα βιβλία του Ιουδαϊκή Αρχαιολογία και Ιουδαϊκοί πολέμοι, αναφέρει όλες αυτές τις λεπτομέρεις για τις σχέσεις της βασίλισσας Μαρίας, της Κλεοπάτρας, του Αντωνίου και του Μεγάλου Ηρώδη. Δεν λέει τίποτα ξεκάθαρο όμως για κάποιον Ιησού Χριστό.

Βασιλάκης Φ. Νεκτάριος

ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ